-
- Konu Sahibi Birbahargelecekbirbahar
- #21
Ben mi yanlış anladım acaba?
Eşiniz evin işinin bitmemesinden yahut ev işi yapmasından değil çocukla ilgilenmesinden şikayetçi gibi geldi bana.
ama siz tüm gün evde olsanız hatta herkesin evde geçirdiği zaman 24 saatken sizinki 48 saat olsa bile eşiniz eve gelince o 2 yaşındaki çocuk ile oynayacak. Bunun çıkarı yok; hatta o zaman daha çok ilgilenmesi gerekecek.
Çocuk şimdi akşama kladar sizi de özlüyor; bu nednele sizinle de akşam zaman geçiriyor; siz çalışmazsanız tüm gün sizinle olacağı için eşinizin dibinden ayrılmayacak ki
Eşiniz baba olmayı tam anlayamamış galiba; Tv'de haber vs çocuk uyuduktan sonr aizlenecek; haber saati bitmiş ise de internetten vs. halledilecek.
Bir de erkek çocuğu ki önümüzdeki yıllarda da aynı tempo; benimle uslu uslu oturmalı oyun oynayan oğlum babası kapıdan girdiği anda bir canavara dönüşüyor.
Kısaca işi bırakmanız sorunlarınızı çözmeyeceği gibi sizi bunalıma sokup üstüne eşinizin üzerine daha fazla yük bindirecek. Çoğu kişi iyi olmuş vs demiş ama çalışan kesim çalışmaktan bıktığı için madem durumunuz iyi dinlenirsin diye düşünüyorlar haklı olarak ama dinlenme sadece ilk ay oluyor; ondan sonrası tam bir kısır döngü haline geliyor.
9 ay oğlum ile evde oturdum; bunalımlardan bunalım beğendim.
çoçuk 2 yasına gelmış yanı zaten asıl sızle gecırecek vakıtlerınde sız calışmıssınız...bu saatten sonrada ısı bırakmamanızı onerırım. benım kızımda 21 aylık.ben doğumuyla işi bıraktım 2 yasına gelınce donmeyı dusunuyorum.çunku artık buyudu kreş için tabıkı kuçuk ama evde bende yetmıyorum ona...sosyalleşmek istiyo,arkadas ıstıyo evde durmak ıstemıyo
ayrıca calışmak bı kadın için çok onemlı...evet rahatmıssınız hanı daha oncede calışmasaydınız bır sene daha calışmayın derdım ama zaten calışmıssınız haftada bır eve yardımcı alın temızlık utu gbı ıslerı yapsın....esınızde bıraz anlayışlı olsun...hem iş hem ev kolay degıl ama ınannın ev hayatıda iş hayatıda alışmış bırı için çok bogucu....ayrıca bakın 2 sene gectı şimdilerde iş arıyorum o şartlarda iş bulamıyorum 2 sene benım için kayıp oldu...deger mı deger orası ayrı
Cnm temizlikçi içinde ne gerek varmış o yardım edermiş ama sadece lafta kalıyor. Biz kadınlar eşimize ailemize destek olalım ortak bir hayat yaşıyoruz diyoruz ama onlar erkekler daha bencil oluyor malesef.
işten ayrıldıgınızda zamanla olacaklar ;
eşiniz ''sen zaten calısmıyorsun'' diye tabagını bile kaldırmayacak. çocugunu şöyle bir hop hop yapıp tvye agzını acıp bakacak.
sen ise sabahtan akşama 4 duvar arasında koşturacaksın.
Eşin bir kaç saatlik ev sorumluluğunu alamıyorsa işten ayrıldıgında çok sey beklememelisin.
Hatta ev sorumluluğu değil çocuguyla oynamayı yük gören bir adam için iş bırakmak tuhaf hemde çocuk 2 yaısna gelmişken.
Bende oğlum 10 aylıkken işe başladım işe. Evet eşim oğluyla oynamayı seviyor ama düzenide aynı kalsın istiyor ama males düzenin aynı kalması mümkün değil arada ben yıpranıyorum hem ev hem iş
Cnm ben çalışmadığım zaman eşim yardımcı oluyordu karışmazdıda ben çalışmak istedim ki eşimde sürekli yorulmu yormusun çıkmıyormusun diyordu ben başlamışken bırakmak istemedim ama zaman geçtikçe ve oğlumunda benden bağımsız büyüdüğünü görünce karar verdim
ÇOCUĞUNUZ İLKOKULU BİTİRENE KADAR çalışmayın, yerinizde olsam ondan sonra yavaş yavaş iş aramaya başlardım. Çünkü çalışmak bazen bir yaşam biçimi oluyor. Ben seviyorum çalışmayı. Ama küçük çocuk varsa çalışmak iyi değil. KayınvalidenizdenÖyle yapıcam cnm
Cnm ben çalışmadığım zaman eşim yardımcı oluyordu karışmazdıda ben çalışmak istedim ki eşimde sürekli yorulmu yormusun çıkmıyormusun diyordu ben başlamışken bırakmak istemedim ama zaman geçtikçe ve oğlumunda benden bağımsız büyüdüğünü görünce karar verdim
O zaman bebek vardı ve bakımı zordu; şimdi diyecek ki eskiden kaç saat dışarıda çalışıyordun bu işleri yine yapıyordun; şimdi, akşama kadar ne yaptın; parka gideceksiniz atıyorum; tezgahta bardaklar olacak; parkta amma kalmışsınız burası böyle kalmış diyecek belki
Ayrıca temizlikçiye karşı çıkan birinin yardımcı olacağını ben çok da düşünmüyorum; ne yapıyorsun da temizlikçi alalım diye düşünüyormuş gibi geliyor bana. Yardımcı olup tabakları makinadan rafa yerleştirir belki ama kalan iş yine senin eline bakar gibi geldi. (Kendi hayatımdan değerlendirdim; eşinizi yargılamış gibi olmayım tabii)
Çalışma fikrini tamamen aklınızdan çıkarmayın bence; Bağımlı olmayı hiç sevmiyorum. Evlilik içinde mutlu yaşadığımız eşlerimiz boşanma durumu ortaya çıksa; hiç tanımadığınız bir kişi olarak hayatımıza girebilir. Bence kadın kendi başına her anlamda kendine yeterek bir evliliğin içinde olmalı.
Ben oğlum tam 1 yaşına bastığında çalışmaya başladım.
Sabah eşim oğlumu kv bıraktı, akşam aldı getirdi.
İşten geldiğimde yorgunluğumu bile atamıyordum.
Gelir gelmez mutfağa gir sofrayı hazırla, çocuğum o arada gelip ayaklarıma dolanırdı "beni de gör anne ben de seni özledim" der gibi.Yemek ye, sofrayı kaldır, çocuğa banyosunu yaptır, üstünü giydir, azıcık oynaş, mamasını hazırla, yatır, uyut.Hemen uyuduğunu farzedelim, kalk banyonu yap, etrafı toparla.. gün içerisinde evde olmadığım için, çamaşır as, topla ütü gibi şeyleri de akşama sıkıştırmaya çalışıyordum.. derken yatağıma uzandığımda pert halde oluyordum, hala oluyorum.. kısmetse 1 aya kadar işi bırakıcam.
Çocuğu küçük olan annenin, maddi durumu iyiyse ve eşi yardımcı olmuyorsa çalışmasına kesinlikle karşıyım.
En azından çocuk 2/3 yaşına gelene kadar anne şefkatinden ve ilgisinden asla mahrum bırakılmamalı.
İşten çıkmamın en büyük sebebiyse oğlumun son zamanlarda çok hırçınlaştığını farkettim, işe giderken arkamdan ağlamaya başladı, akşam geldiğimde yüzüme bakmıyor küsüyor.. bi de kv nin evinde ki amca dede gibi şahıslar vur oğlum, tükür oğlum, ısır oğlum.. çocuğumu iyice mağara adamına çevirdiler.Ellerinden bir an evvel kurtarmak istiyorum.
Canım bak, bu sorunun net bir cevabı yok, sen karar vermelisin neyin senin için doğru olduğuna.Bende oğlum 10 aylıkken işe başladım işe. Evet eşim oğluyla oynamayı seviyor ama düzenide aynı kalsın istiyor ama males düzenin aynı kalması mümkün değil arada ben yıpranıyorum hem ev hem iş