Eş ve ailesi

Tonvejerry .!.:

Hic taviz vermeyin. Sonuna kadar haklısınız o sizin ailenizle mic mic olurmuymus peki? Evlenip aile olduğunu anlayaman adamlara ifrit oluyorum.

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Bir tarafta sürekli her yere birlikte gitmek isteyen, mıçmıç olmak isteyen ve her şeye karışan eşimin ailesi, diğer tarafta ailesine mesafeliyim diye kendiside bana mesafeli davranan eşim. Eşim bu durumu bir türlü kabullenemedi. İlk başlarda bana hak verir gibi olsa da içten içe bunu yediremiyor artık anlıyorum. Ben ailesi ile normal konuşuyorum ama canım cicim modunda değilim eşim istiyor ki illa kv ve görümcelerle kanka gibi olalım. Aileside dünden razı buna zaten. Ailesine gittiğimizde yüzeysel konuşuruz, sofraya çaya hep yardım ederim surat asmam ama sanırım o istiyor ki çok sıcak davranayım. Peki onlar başta bana çok mu sıcak davrandı hayır hep bir eleştiri, laf sokmalar, eşimle başbaşa bir yere gitsek surat asıp tartışmalar, beni oğluna şikayet etmeler, temizlik ve yemek yapmam beklentileri… şimdi ben nasıl samimi olayım bu illa gerekli mi ? Öyle bir noktaya geldim ki artık midem bulanıyor bu durumdan. Üzüldüğüm şey eşimin beni anlamaması. O da ailesinin kafasında sanırım. Şuan konuşmamız gereken konular birlikte gelecek planlarımız, hayallerimiz vs olması gerekirken eşimin konuştuğu şeyler, biz artık hepimiz bir aileyiz, büyüklere hürmet etmek önemlidir gibi şeyler diyor sürekli. Ben hangi kadın kaynanasıyla dipdibe olmak ister sence hayali bu mudur diye sorduğumda ise belki olmak ister diyor. Gerçekten işine gelmediği için anlamak mı istemiyor yoksa salağa mı yatıyor anlamıyorum. Hiç ikimizle ilgili heyecanları yok. İlk evlendiğimizde elimi bile tutmuyordu ben alıştırdım. Ortamlarda yüzüme bakmıyordu, hoş hala bakmıyor. Bilmiyorum kızlar çok sıkıldım benim hayallerim heveslerim ne olacak peki… eskiden canlıydım hevesliydim şimdi benim de ruhum öldü. Ben bu kız değilim her geçen gün boğulduğumu ve öldüğümü hissediyorum. Bunları konuştuğumuzda bencil olan ben oluyorum bide… Sevgiliyken böyle değildi, yine çok akraba düğün falan gezen önem veren biriydi ama en azından benle ilgileniyordu, önemsiyordu. Ama şimdi sırf ailesi ile mıç mıç olmak istemiyorum diye bencil, nemrut kötü bir insan ilan edildim. Kendisi beni ailemden çevremden ayırırken bencil olmuyor ama dimi… o halde evlilik buysa bende kendi ailemle içli dışlı olmak istiyorum… onun memnuniyetsiz ailesi ile olacağıma kendi ailemle olurum daha iyi. Başbaşayken de sanki eşi değilim de askerlik arkadaşıyım gibi davranıyor hiç bir incelik yok. Arada güzel laflar söyler ama boş. Bir insanın hiç korkusudamı olmaz, evini yuvasını düşünmez. Başlarda bana hak veriyor gibi davranıyor ama içi öyle değil işte her defasında belli ediyor kendini. Ne yapmalıyım sizce

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Bir tarafta sürekli her yere birlikte gitmek isteyen, mıçmıç olmak isteyen ve her şeye karışan eşimin ailesi, diğer tarafta ailesine mesafeliyim diye kendiside bana mesafeli davranan eşim. Eşim bu durumu bir türlü kabullenemedi. İlk başlarda bana hak verir gibi olsa da içten içe bunu yediremiyor artık anlıyorum. Ben ailesi ile normal konuşuyorum ama canım cicim modunda değilim eşim istiyor ki illa kv ve görümcelerle kanka gibi olalım. Aileside dünden razı buna zaten. Ailesine gittiğimizde yüzeysel konuşuruz, sofraya çaya hep yardım ederim surat asmam ama sanırım o istiyor ki çok sıcak davranayım. Peki onlar başta bana çok mu sıcak davrandı hayır hep bir eleştiri, laf sokmalar, eşimle başbaşa bir yere gitsek surat asıp tartışmalar, beni oğluna şikayet etmeler, temizlik ve yemek yapmam beklentileri… şimdi ben nasıl samimi olayım bu illa gerekli mi ? Öyle bir noktaya geldim ki artık midem bulanıyor bu durumdan. Üzüldüğüm şey eşimin beni anlamaması. O da ailesinin kafasında sanırım. Şuan konuşmamız gereken konular birlikte gelecek planlarımız, hayallerimiz vs olması gerekirken eşimin konuştuğu şeyler, biz artık hepimiz bir aileyiz, büyüklere hürmet etmek önemlidir gibi şeyler diyor sürekli. Ben hangi kadın kaynanasıyla dipdibe olmak ister sence hayali bu mudur diye sorduğumda ise belki olmak ister diyor. Gerçekten işine gelmediği için anlamak mı istemiyor yoksa salağa mı yatıyor anlamıyorum. Hiç ikimizle ilgili heyecanları yok. İlk evlendiğimizde elimi bile tutmuyordu ben alıştırdım. Ortamlarda yüzüme bakmıyordu, hoş hala bakmıyor. Bilmiyorum kızlar çok sıkıldım benim hayallerim heveslerim ne olacak peki… eskiden canlıydım hevesliydim şimdi benim de ruhum öldü. Ben bu kız değilim her geçen gün boğulduğumu ve öldüğümü hissediyorum. Bunları konuştuğumuzda bencil olan ben oluyorum bide… Sevgiliyken böyle değildi, yine çok akraba düğün falan gezen önem veren biriydi ama en azından benle ilgileniyordu, önemsiyordu. Ama şimdi sırf ailesi ile mıç mıç olmak istemiyorum diye bencil, nemrut kötü bir insan ilan edildim. Kendisi beni ailemden çevremden ayırırken bencil olmuyor ama dimi… o halde evlilik buysa bende kendi ailemle içli dışlı olmak istiyorum… onun memnuniyetsiz ailesi ile olacağıma kendi ailemle olurum daha iyi. Başbaşayken de sanki eşi değilim de askerlik arkadaşıyım gibi davranıyor hiç bir incelik yok. Arada güzel laflar söyler ama boş. Bir insanın hiç korkusudamı olmaz, evini yuvasını düşünmez. Başlarda bana hak veriyor gibi davranıyor ama içi öyle değil işte her defasında belli ediyor kendini. Ne yapmalıyım sizce

Genişletmek için tıkla...

Began .!.:

O da sizin ailenizle içli dışlı mı?

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Benim ailem uzakta aynı şehirde değiliz. Telefonda konuşurum ben o da yanımda konuşur bazen

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Aile büyükleri önemli tabii.
Görüşmeli,yemeli,içmeli,sohbet etmeli,gönülleri hoş etmeli de abartmanın ne anlamı var anlamıyorum.
İnsan daha çok eşiyle başbaşa kalmak için ortam hazırlaması gerekmiyor mu ayol?
Bu konular azalacağına artıyor maalesef.
Şu erkekler ne zaman akıllanacak acaba?

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Bir tarafta sürekli her yere birlikte gitmek isteyen, mıçmıç olmak isteyen ve her şeye karışan eşimin ailesi, diğer tarafta ailesine mesafeliyim diye kendiside bana mesafeli davranan eşim. Eşim bu durumu bir türlü kabullenemedi. İlk başlarda bana hak verir gibi olsa da içten içe bunu yediremiyor artık anlıyorum. Ben ailesi ile normal konuşuyorum ama canım cicim modunda değilim eşim istiyor ki illa kv ve görümcelerle kanka gibi olalım. Aileside dünden razı buna zaten. Ailesine gittiğimizde yüzeysel konuşuruz, sofraya çaya hep yardım ederim surat asmam ama sanırım o istiyor ki çok sıcak davranayım. Peki onlar başta bana çok mu sıcak davrandı hayır hep bir eleştiri, laf sokmalar, eşimle başbaşa bir yere gitsek surat asıp tartışmalar, beni oğluna şikayet etmeler, temizlik ve yemek yapmam beklentileri… şimdi ben nasıl samimi olayım bu illa gerekli mi ? Öyle bir noktaya geldim ki artık midem bulanıyor bu durumdan. Üzüldüğüm şey eşimin beni anlamaması. O da ailesinin kafasında sanırım. Şuan konuşmamız gereken konular birlikte gelecek planlarımız, hayallerimiz vs olması gerekirken eşimin konuştuğu şeyler, biz artık hepimiz bir aileyiz, büyüklere hürmet etmek önemlidir gibi şeyler diyor sürekli. Ben hangi kadın kaynanasıyla dipdibe olmak ister sence hayali bu mudur diye sorduğumda ise belki olmak ister diyor. Gerçekten işine gelmediği için anlamak mı istemiyor yoksa salağa mı yatıyor anlamıyorum. Hiç ikimizle ilgili heyecanları yok. İlk evlendiğimizde elimi bile tutmuyordu ben alıştırdım. Ortamlarda yüzüme bakmıyordu, hoş hala bakmıyor. Bilmiyorum kızlar çok sıkıldım benim hayallerim heveslerim ne olacak peki… eskiden canlıydım hevesliydim şimdi benim de ruhum öldü. Ben bu kız değilim her geçen gün boğulduğumu ve öldüğümü hissediyorum. Bunları konuştuğumuzda bencil olan ben oluyorum bide… Sevgiliyken böyle değildi, yine çok akraba düğün falan gezen önem veren biriydi ama en azından benle ilgileniyordu, önemsiyordu. Ama şimdi sırf ailesi ile mıç mıç olmak istemiyorum diye bencil, nemrut kötü bir insan ilan edildim. Kendisi beni ailemden çevremden ayırırken bencil olmuyor ama dimi… o halde evlilik buysa bende kendi ailemle içli dışlı olmak istiyorum… onun memnuniyetsiz ailesi ile olacağıma kendi ailemle olurum daha iyi. Başbaşayken de sanki eşi değilim de askerlik arkadaşıyım gibi davranıyor hiç bir incelik yok. Arada güzel laflar söyler ama boş. Bir insanın hiç korkusudamı olmaz, evini yuvasını düşünmez. Başlarda bana hak veriyor gibi davranıyor ama içi öyle değil işte her defasında belli ediyor kendini. Ne yapmalıyım sizce

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Aslında azalıyor gibi çevremde görüyorum yeni çiftler daha farklı düşünüyor. Bazılarıda hala benim eşim gibi tabi… evlenmeden önce evin yolunu bilmezdi kendisi. Evlenince hep beraber bir aile olduk ona göre… anneside sürekli vurguluyor bunu. Yalnız kv kendi eşinin ailesinden kimseyle görüşmüyor hatta evine bile almıyor :)

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Eşiniz bencil, ille benim dediğim olacak kafasında, sizin düşüncelerinize önem vermeyen biri gibi geldi bana. Beyefendi kendi ailesi olunca toz kondurmuyor ama sizin ailenizide hiçbir şeye karıştırmıyor maşallah. İnsanlar torunlarına hiç hediyede mi almasınlar. Bir pusetten, arabadan ne olmuş. Kimse kimseye yapmak zorunda değil o ayrı ama sizin aileniz alabiliyorlarsa sorun etmiyorlarsa sizde sorun etmiyorsanız neden olmasın ? Ha eşiniz buna gerek yok diyorsa o zaman kem küm etmeden masrafları kendisi yapsın. Kendi ailesinede sizi ezdirmesin. Adil olsun. Ayrıca bebek arabası modeli vs bunların seçimi anneyi daha çok ilgilendirir. Size tepki göstermesinin nedeni bence onun değil, sizin dediğinizin olacak olması. Onun arkadaşının arabası olmuyor da neden sizin aileninizin alacağı araba oluyor aklınca. Not: evliyim boşanmadım ama konunuzu anladığımı düşünürekten yorum yaptım

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Bu şekilde davranarak daha çok kendilerinden soğutuyorlar bence.
Ben kayınvalidemi çok severim.
Karşılıklı müsait olduğumuz zamanlarda görüşürüz ama küçücük baskı hissetsem uzaklaşırım ben.
İnsanların bunu anlaması gerek.
Her şey dozunda güzel.

Genişletmek için tıkla...

Began .!.:

Onun açından sıkıntı yok yani.

Eşiniz madem sürekli size baskı yapan, despot, düşüncesiz bir adam siz daha baskın olun.
Mesela sizi her zorladığında, ben çocuk değilim, özgür irademle istediğim kişilerle görüşürüm. Eğer baskı yapmaya devam edersen asla ailene gitmem deyin ve gitmeyin. Ne zaman ki benim de bir birey olduğumu anlarsın o zaman içimden gelerek ailenle görüşürüm diye belirtin.

Bu işe yaramazsa ev işlerini aksatın. Kocanızla mesafeli olun. O yokmuş gibi kahvaltılık şeylerle geçiştirin öğünleri, kendi başınıza çıkın gezin, onun kirlilerini yıkamayın.

Saygı ve hürmet meselesine gelince, önce bana ve isteklerime saygı duymalısın, ben senin eşyan ya da ailenin oyuncağı değilim, hayat arkadaşınım diye hatırlatma yapın.

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Ev işlerini aksatmak ve kendi halimde takılmak dışında ki dediklerinizi yaptım. Sonra o da bana yapmaya başladı. Ailesiyle mesafeli olma isteyişimi kendi ilişkimize yansıttı bana mesafe koydu

Genişletmek için tıkla...

Rozi- .!.:

Ev işlerini aksatmak ve kendi halimde takılmak dışında ki dediklerinizi yaptım. Sonra o da bana yapmaya başladı. Ailesiyle mesafeli olma isteyişimi kendi ilişkimize yansıttı bana mesafe koydu

Genişletmek için tıkla...