İnsan ister istemez kendinde belirti arıyor. Yapacak bir şey yok annelik duygusu bir kez kana girdiği zaman kendi kendimizi yıpratıyoruz. Ben 7 senedir evliyim 5 senedir çocuk istiyorduk. İlk 1 sene normal denedik olmadı sonra yaşım genç diye doktorlar pek ilgilenmedi hormon ilaçlarını dayayıp gönderdiler halbuki pko'ydum. Yıllarca çok yıprandım her ay pko olmamı bilmeme rağmen bütün hamilelik belirtilerini yaşar 1 gün gecikir hemen test yapardım. İnternetten toplu test alıyordum o derece psikolojimi bozmuştum. Şanssızlık ya gittiğim doktorlar hep olumsuz şeyler söyledi. Tüp bebekle bile şansın %20 dediler çok uğraşırsın dediler tüp bebek için bekleme kararı aldım ve 25 yaşını doldurmayı bekledim devlet katkısı almak için 25 yaşına gelince rahmim de kalınlık ve kitle çıktı operasyon geçirdim kanser riskimin yüksek olduğunu bir an önce hamile kalmam gerektiğini öğrendim. 1 sene sonra şimdiki doktoruma tüp bebek için gittim eşimden testler istedi bana testler yaptı rahim filmi falan çektirdim her şey temizdi sadece yumurtlamam sağlıklı değildi 3 ay normal klomen ve çatlatma iğnesi denemek istedi istekli değildim ama kabul ettim. Ve ben ilk ay o çatlatma iğneleri, takip ile hamile kaldım. İnanır mısınız hiçbir belirti yaşamadım. Hatta adet olacağımdan o kadar emindim ki gratiste indirim var diye gidip 3-4 kutu tampon bile aldım.
O yüzden kendinizde belirti aramayın 1 sene deneyin eğer olmuyorsa doktora gidip kontrol ettirin. Rahat olun beklemediğiniz bir anda oluveriyor siz bile hayret ediyorsunuz.