Erkek Kardeşim %99 Gay :(

Allah hepinizden razı, birbirinden güzel yönlendirici mesajlarınız için. Ablamla paylaşmaktan kesinlikle vazgeçtim. Aileme anlatmayı taa ki kardeşim rıza gösterene kadar rafa kaldırdım. Bu konuyu en başında paylaşmak ve paylaşmamak adına çok kararsız kalmıştım. Kendini bilmez rencide edici mesajlar gelir diye çekindim.

Bu durum aslında hepimize ders niteliğinde kimi anneye kimi anne adayına ithaf ediyor olabilir.
Evlerden ırak demiyorum, itsiz uğursuz küfürbaz, kadına saygı göstermeyen bir kardeşim olacağına gay olsun. Tercihleri doğrultusunda yaşasın.

Aklının almadığı diğer bir konu ise, Allah korkusu olan bir çocuk yaptığın (ters ilişkinin) günah mekruh haram olduğuna da değineceğim hatırlatmak adına. Ve inanın hassas bir çocuk kırılsın istemiyorum. Herkes sizler kadar anlayışlı hoş görülü değil bu dünyada.

Doktorunu değiştirmemeye ama farklı bir doktordan da seans alma fikri seçiyor aklımdan. Ablam konusunda da ciddi kavgalarımız oldu, bu çocuğa bir şey olursa sorumlusu sensin diye diye edeceksin çocuğu dediğimde duruldu.

18 yaşındaki bir kız ya da bir erkek korumasız ve cahil geliyor bana, çok şükür ki başına büyük işler açmamış Allah korusun o Aids ya da yaşça büyük birilerinden alı konma gibi.

Eşime anlattım (Allah razı olsun) çok destekçim oldu, senin kardeşin benim kardeşimdir zihniyetinde yaklaştı hep. Ama hiçbir zaman eniştesinin bu olayları bildiğini hissettirmedik.

Sanırım cinsel terapist fikri daha sağlıklı bir çözüm olacak.

Ağlayarak bana ilk cinsel deneyimini anlattığında, iğrenç sapıkça bir şey olduğunu düşündüğünü. Şahsi fikrim hayal ettiğini gibi ters ilişkinin zevk veren bir şey olmadığını anladı.
 
Sınav stresinden bunalmış kaçışı böyle bulmuş olabilir belki sınav döneminde çok değişik ruh haline sahip oluyorlar. Siz tekrar psikologa götürün ve neden böyle davrandığını sorun. Pişman olduğu bir şeyi tekrar yapmasında onu tetikleyen etkenler olmalı
 
Şu an tüm umudumu bunun kimlik arıyışı olması, böyle de böyle de benim kardeşim. Kendi çocuğum yerine koyarak davranıyorum hep kardeşimi benim evladımın başına gelse nasıl davranırdım diye metonaya yaparak adım atıyorum. Gene de eksik kalıyordum. Sizden çok fazla güç aldım inanın terapi gibi geldi yazdıklarınız
 
Sürekli homoseksüelliğini kabul etmek üzerine şeyler yazılıyor bu bir hastalık değil onun özel hayatı seçimi vs
Bence de hastalık değil ama bir ikilemde kaldığı gerçek
Bu durumda heteroseksüel olma ihtimalini düşük görüp onu böyle kabul etmeye çalışmak yakın çevresi için kolay yolu seçmek olabilir ama gay olarak hayatı boyunca çok zorluk yaşayacak hele ki ülkemizde asla mutlu olamayacak
Bunları yazarken bir abla gözünden olaya bakmaya çalışın lütfen ayrıca henüz 18 yaşında ablasının onu dış etkenlerden korumaya yönelik davranması çok normal
Kim bilir nasıl insanlarla karşılaşacak ne gibi tehditlerle karşılaşıcak bu ikilimde intihara bile sürüklenebilir
Ablası olarak yanında olman seninle paylaşıyor olması çok önemli bence oluruna bırakma yardımcı ol
Yanlış düşünüyorsunuz.Tanıdığım çoğu gay kendi ayakları üzerinde duran çalışan sosyal bakımdan kültürlü insanlardır.Heterolardan farklı bir hayat yaşamazlar.Mesela Siz sevgilinizden ayrıldığınızda ne kadar üzülürseniz onlar da o kadar üzülürler.Yaşadıkları ve yaşıcakları hayat arkadaş ve çevre tercihlerine göre değişir.
Yaşıcakları tek zorluk sevdiği insanı göğsünü gere gere ortaya cıkaramasıdır.
 
Kardeşime durumu gay olmanın bir hastaklıymış gibi lanse etmekten ziyade, ruhunun hastalığından bahsettim. Midemiz ağrıdığında nasıl doktora gidiyorsak. Bunuda ruhunun sıkıldığını bunaldığını bir destek alması gerektiğine inandırdım. Doğru mu bilmiyorum ama.
 
Kardeşime durumu gay olmanın bir hastaklıymış gibi lanse etmekten ziyade, ruhunun hastalığından bahsettim. Midemiz ağrıdığında nasıl doktora gidiyorsak. Bunuda ruhunun sıkıldığını bunaldığını bir destek alması gerektiğine inandırdım. Doğru mu bilmiyorum ama.

yine yargılıyorsun ama ona hasta gibi yaklaşıyorsun, günah vs. den bahsediyorsun. bu hiç hoş değil
 
Şu an tüm umudumu bunun kimlik arıyışı olması, böyle de böyle de benim kardeşim. Kendi çocuğum yerine koyarak davranıyorum hep kardeşimi benim evladımın başına gelse nasıl davranırdım diye metonaya yaparak adım atıyorum. Gene de eksik kalıyordum. Sizden çok fazla güç aldım inanın terapi gibi geldi yazdıklarınız
öncelikle söylemek isterim ki harika bir ablaymışsınız gayet anlayışlı yaklaşmışsınız. bu tavrınızı hiç bozmayın. bu bir dürtüdür asla hastalık değildir ama toplumda çok sıkıntı yaşar bence bunu söyleyebilirsiniz. yani belli bir yaşa geldiğinde bir aile kuramamış çoluk çocuk sahibi olamamış hatta yalnızlığa mahkum olmuş olabilir. sadece bunu söyleyin gerisi kendi tercihi..
 
doktoru guvenilir mi? yani 100% guveniyor musunuz, onu aksine o yonde desteklemesinden korkmuyor musunuz?

bana kalirsa namaz kilsin, kuran okusun bu yonde destekleyin onu... ve dindar bir psikologa baktirin.
 
Teşekkür ederim denizzzbulut çok sağ ol. Babamız biraz problemli olduğu Annem ablam ben kardeşim çok sıkı sıkıya bağlandık birbirimizi iyileştirdik hep. Bu yüzden aile bağlarımız kuvvetli.

Keşke böyle olmasaydı, gencecik yaşında bir çok şeye göğüs germek zorunda kalacak. Kesinlikle kınamıyorum, kimsenin başına ne geleceği ne olacağı belli değil alın yazısı ve yönlendirebildiğimiz kadar da kader.
 
Bu dediklerimi ilk psikologa gitmesinden korkmaması gerektiği için ikna amaçla yapmıştım. Gay'lik için demedim :KK43:
 
Doktoruna hep uzman gözüyle baktım yargılamadım. Kendiside doktorumu sevdim diyince herhalde dedim elektrikleri uydu birbirlerine. Erkek seçmedim, özellikle sert yapmasın diye. Bir de erkek bir doktor mu denesem acaba
 
bana kalirsa bu konudan bir daha konusmayin, geldi gectiye getirin... cunku bu konudan konustukca normalmis gibi algilayabilir kardesiniz, bunun ayip oldugunu ve lut kavminin basina ne geldiginden bahsedin... obsesyonu varsa mecburen ilac kullanmasi gerekir... ... anti depresan gibi ilaclari kotu degil.

kardesini yalniz birakma, bi ugrasi olsun okuldan haric... insallah duzelecek... keske bi sevgili edinse kardesiniz.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ve 2 yıl önce başımızdan şöyle bir olay geçti klasik anne baba tartışması alevlendi. Kardeşim ve bende evdeydik. Babam elini kaldıracaktı ki anneme kardeşim "sen benim anneme el kaldıramazsın diye" bağırdı atarlandı. Böyle bir erkeklik taslamasına ne demeli?
 
Doktoruna hep uzman gözüyle baktım yargılamadım. Kendiside doktorumu sevdim diyince herhalde dedim elektrikleri uydu birbirlerine. Erkek seçmedim, özellikle sert yapmasın diye. Bir de erkek bir doktor mu denesem acaba
supheci yaklasin, asla guvenmeyin kardesinizin iyi sevdim demesinden bile azicik suphelenin. dedigim gibi dindar, erkek bir psikolaga goturun. sizler turkiyedesiniz, yardim alabileceginiz yuzlerce yer var
 
Kardeşime durumu gay olmanın bir hastaklıymış gibi lanse etmekten ziyade, ruhunun hastalığından bahsettim. Midemiz ağrıdığında nasıl doktora gidiyorsak. Bunuda ruhunun sıkıldığını bunaldığını bir destek alması gerektiğine inandırdım. Doğru mu bilmiyorum ama.

Niye ruhu hasta olsun ki? Daha önceki yorumunda "tüm umudum kimlik arayis olmasidir" diye yazmisin. Senin kardesinde senin böyle düsündügünü kesinlikle bilir. Kim bilir sen baski uygulamadigini düsünüyorsun fakat uyguluyorsun.

Gay olmak insanin içinden gelen birseydir. Tercih bile degildir. Tercih olsaydi Iranda gay olmazdi mesela. Bence kardesin gay olma ithtimali yüksektir. Sadece tabu oldugundan dolayi, kendi kabul edemiyor. O cinselligi yasadiginda aslinda zevk almis olabilir fakat bu duygudan korktugu için, zevk almadigi gibi davranabilir, zira bu ülkede gay olmak kolay degil. Üstelik o ergenlik hali ile duygu karmasasi da var,..

Simdilik tek yapabilcegin sey kardesinin yaninda olmak. Sürekli bu konuyu açmamak fakat eger konusmak istediginde senin ile konusabilcegi mesajini vermektir. Sadece basina is açmamasini, yasinan büyük insanlar ile beraber olmamasini söyleyebilirsin. Ha bide artik o psikyatrist'e yollama artik. Hatta psikologa bile yollama.

Sen kardesin ile birseyler yap, gez toz, sinemaya felan git. Biraz kafasi dagilsin. Sürekli gay olup olmadigini düsünmekte insanin psikolojisini etkiler.
 
Ve 2 yıl önce başımızdan şöyle bir olay geçti klasik anne baba tartışması alevlendi. Kardeşim ve bende evdeydik. Babam elini kaldıracaktı ki anneme kardeşim "sen benim anneme el kaldıramazsın diye" bağırdı atarlandı. Böyle bir erkeklik taslamasına ne demeli?

Ya ne alakası var.Gayler erkek olamıyor mu.Nedense gayler feminendir diye algı var türkiyede çok saçma.
 
Evet İstanbul'dayım şükürler olsun ki, çok fazla doktor şansımız var. Yemin ediyorum ki şu an midem bulanıyor.
Affınıza sığınarak yazıyorum. Kardeşimin telefonunu kurcalarken ereksiyon halinde fotoğrafını gördüm. O kadar ağırıma gitmişti ki. Buna da dedim ki sen bir ablasın, onun iyiliğini düşünüyorsun diye bastırdım kendimi. Cinsel bir problemi yok en azından diyerek yatıştırdım. Allah'ım sen güç ver bana.

Erkeklik hormonları çalışıyor, sakalları falan da çıkıyor. Bilmiyorum bunlar gereksiz bir detay mı.
 
canım benim o bir erkek. gay olunca illa kız gibi davranacak diye bir şey yokki. senin kardeşin gayet aklı başında düzgün akıllı bir çocuk anlattığına göre. içinden gelen bir yönelimle karşı cinse ilgi duyuyor. yani sanılıyorki gay dediğin kadın gibi davranır öyle giyinir falan.. bu çok uç noktadır. yani erkeklik taslaması da annesini arkalaması da çok normal.
ayrıca şunu da söylemek istiyorum bi insan eşcinsel olunca tüm hemcinslerine potansiyel sevgili gözüyle bakmaz bizler nasıl her erkeğe o gözle bakmıyorsak.. şuanda belki sadece cinsel açıdan yaklaşıyor olabilir ama aslında bir gay de aşık olur sever normal bir ilişkiden hiçbir farkı yoktur.
 
18 yaşında ve bence merak ettiğinden davranışları,internetten bakmış falan kişiliği daha oturmamış ve özeniyo gözūnden ayırma gerekirse bence ablanlada konuş neler yabaliriz diye iyice alışmadan biran önce uzaklaşmasını böyle bir tercih yapmasını engellersin inşallah
 
Kızlar inanın psikolojim alt üst durumda, o yüzden çok yardımlarınıza ihtiyacım var. Sürekli kurgulamaktan artık neyin doğru neyin yanlış olduğunu şaşırır oldum.

Bir yanımda diyor ki, çok fazla doğal karşılama kimlik kargaşasıysa, yanlış yönlendirme gibisine.

İnanın yaşadıklarım kolay şeyler değil. 8 aylık evliyim, bir yandan evliliğe alışma, evliliğin getirdiği sorumluluklar. Bir yandan iş stresi.
 
X