biz tanıştığımızda da asla böyle konuşmuyordu. ailesiyle sık görüşmediğimizde yine uyarıyorum düzeltiyor ama aileyle iç içeyiz bir süredir bazen boğazlayasım geliyorBenim de esimin dilinde bazen kendi cevresindeyken kullandigi ifadeler var, notmalde diksiyonu cok guzeldir. Ama ailesinin kojusma bicimi bana baya cirkin geliyor acikcasi. Esim oyle konusan biri olsa ısınamazdim sanirim
Ya bi kere daha yeni evliyken uçakta çok korkmuştum ve istemsiz sürekli ve şiveli konuşmaya başlamıştım.
Bizim bi hocamız dil gelişimi döneminde nasıl öğrendiyseniz sizin gerçek konuşmanız odur ve çok sinirli sevinçli ve korktuğunuz zamanlarda sizden bağımsız ortaya çıkar demişti.
3 yaşına kadar şiveli bir ortamdaydım. Sonrası okulda gayet düzgün yazları bozulan eylülde annemin zoruyla düzelen bir konuşma oldu. Ama kendimi bildim bileli ne ortaokul ne lise ne üniversite hiç şiveli konuşmazdım. Sadece akraba ortamlarında. Ama ne zamanki trabzondan çıktım şivemi özlemeye başladımDil gelişim dönemimdeki gibi konuşmuyorum tek dilli değilim zaten sinirlensem veya korksam da aynıyım.
Dil gelişim dönemi değil de gunluk hayatinda %80 şiveli konuşup sadece bazı ortamlarda şiveli konuşmamaya çalışınca dediğiniz durum ortaya çıkar gibi geliyor bana.
Konu açtığınıza göre kesinlikle kafaya takıyor ve takacaksınızMerhaba hanımlar, bir konuda sizin fikrinizi almak istiyorum. Hayatıma yeni birisi girdi, numaralarımız verildi bir süre mesajlaştık. Sonrasında aradık birbirimizi, çocuk şimdiye kadar anlaşabildiğim bir kaç insandan birisi. ( En azından şuan öyle düşünüyorum) Ama şiveli konuşuyor. Mesajını görmedim değil de mesela gurmedim gibi. Artık görüntülü de konuşuyoruz kendisi bulunduğum ilde yaşamıyor. Ama çok tatlı birisi :) Bu şive olayını kafama takmamalıyım diyorum. Çünkü hiç çevremde şive ile konuşan birisini görmedim. Eşiniz, çevrenizde şive ile konuşmaya devam edenler var mıdır ? Ben öyle konuşması ya da konuşmaması hakkında bir şey söylemedim, söyleyemem de adamın kendi karakteri bu şekilde. Şimdiden teşekkür ederim :)
3 yaşına kadar şiveli bir ortamdaydım. Sonrası okulda gayet düzgün yazları bozulan eylülde annemin zoruyla düzelen bir konuşma oldu. Ama kendimi bildim bileli ne ortaokul ne lise ne üniversite hiç şiveli konuşmazdım. Sadece akraba ortamlarında. Ama ne zamanki trabzondan çıktım şivemi özlemeye başladım
Hiç kimse anlamaz konuşurken. Memleketimi sorarlar aa hiç belli olmuyor derler. Toplasan hayatımın %20si belki şiveli geçmiştir.
Ama korkunca aman allahımmm
Adam olsun ahlaklı olsun da şive ye takılmayın.Merhaba hanımlar, bir konuda sizin fikrinizi almak istiyorum. Hayatıma yeni birisi girdi, numaralarımız verildi bir süre mesajlaştık. Sonrasında aradık birbirimizi, çocuk şimdiye kadar anlaşabildiğim bir kaç insandan birisi. ( En azından şuan öyle düşünüyorum) Ama şiveli konuşuyor. Mesajını görmedim değil de mesela gurmedim gibi. Artık görüntülü de konuşuyoruz kendisi bulunduğum ilde yaşamıyor. Ama çok tatlı birisi :) Bu şive olayını kafama takmamalıyım diyorum. Çünkü hiç çevremde şive ile konuşan birisini görmedim. Eşiniz, çevrenizde şive ile konuşmaya devam edenler var mıdır ? Ben öyle konuşması ya da konuşmaması hakkında bir şey söylemedim, söyleyemem de adamın kendi karakteri bu şekilde. Şimdiden teşekkür ederim :)