Merhaba.. Danışacak kimsem yok diye sizlere soruyorum. Erkek arkadaşım ve ben 1 senedir beraberiz birbirimizi çok seviyorduk.İkimizin de işi gücü yerinde gelirimiz güzel. Aramızda 8 yaş var. Ama tanıştığımız ilk günden beri aşırı kıskanç. 31 yaşında olmasına rağmen bu yaşına kadar ilişki sahibi olmak istememiş, gerçekten ailesiyle de tanıştırdığı çok sevdiği ilk ve tek insanım hayatında ki birçok şeyi benden sonra değiştirdi deliler gibi üstüme titriyor. Yine de aşırı rahatsız olduğum ve beni korkutan şeyler var. Tanıştığımız günlerde bile cevap vermediğimde sürekli kiminle konuşuyosan onunla devam et vs. Gibi şeyler söylerdi. Sürekli başkalarıyla konuştuğumu ya da konuşacağımı ima ederdi. Sürekli açığımı arardı. Dozu gittikçe daha da arttı. Sokakta yürürken neden o adama baktın neden bu adama baktın kavgası çıkarıyor. Bir sene önce yeni tanıştıktan çok az bir süre sonra, bi hata yaptım. Kötü bir şey değildi. İşe başlarken tanıştığım sektörden bir abim vardı. Bana hiç farklı gözle bakmadı yazmadı etmedi bile. Üç dört ayda bir nasilsin nasıl gidiyor iş diye sorardı yalnizca. Erkek arkadaşımla tanıştıktan iki ay sonra da yazmıştı. Bende erkek arkadaşım var yazma gibi bir şey diyemedim. Kısa kestim cevap bile vermedim konuşmadım ki daha yazmasın etmesin. Ama kötü niyetli biri bile değildi. Erkek arkadaşım da bunu gördü tam bir sene önce. Hala lafını yapıyor beş gün inanılmaz bebekler gibi sevip baş üstünde tutarken bir gün canı sıkılıyor hop sen böyle böyle yaptın, utanmaz S*** G (Defol), istemiyorum diyor. Tamam diyorum ayrılıyoruz. İki gün geçiyor tekrar gelip konuşalım diyor ve hiçbir şey yokmuş gibi devam ediyor yine deliler gibi aşık çok seviyor her gün ailelerimiz beraber tatiller yemekler her şey çok güzel sonra yine aranıyor. Sen dört ay önce şöyle yaptın, böyle yaptın. Hiçbir şey de yapmıyorum yemin ederim ki belki de dünyadaki bulup bulabileceği onu en cok sevecek en dürüst insanlardan biriyim. Ne sosyal medyam var ne öyle aman aman bir sosyal hayatım. Ama sürekli bir şekilde git başka adam bul, git onunla bununla konuş, git bakış bu tarz laflar duymak gururuma dokunuyor çok üzülüyorum hiç hak etmediğim şeyler çünkü. İki günde bir ayrılıp sürekli geri geliyor. Ve yaptığı hiçbir şey için özür de dilemiyor. Ailesi beni inanılmaz seviyor ama böyle çok zor. Çok üzülüyorum. Sürekli suçluymuşum kötü bir şey yapacakmışım gibi. Acaba paranoid kişilik bozukluğu vs. mi var..
