- 1 Ekim 2024
- 10
- 5
-
- Konu Sahibi reddishflowers
- #1
Şimdi arkadaşlar yazımı yabancı bir forumda da paylaştım ingilizce şimdi türkçeye çeviriyorum tekrar yazmamak için. Yazı garip gelebilir ama anlarsınız
Geçen yıl ben (25 yaşında) programlama öğrenmek istedim ve Bilgisayar Mühendisliği diploması almanın hayalini kuruyordum, bunu gerçekten çok istiyordum. Sonra üniversite sınavına hazırlanmaya başladım. Başta, uzay mühendisliği bölümüne girmiş ama bitirememiş ve son sınıfta bıraktığını söyleyen zeki bir adam (30 yaşında) vardı. Bana matematikte yardımcı olabileceğini söyledi. Konuşmaya ve birlikte ders çalışmaya başladık, ve bana bir ilişki yaşamak istediğini söyledi. İlk başta onu reddettim çünkü gerçekten çok depresif bir haldeydim ve bu süre zarfında ona ilgi gösteremeyeceğimi söyledim. Yani onu uyardım.
Ancak daha sonra benimle flört etmeye devam etti ve ilişkiye başlamak istedi. Belki bana bu süreçte yardımcı olacağını düşündüm, belki onunla kendimi iyi hissedeceğimi düşündüm, bu yüzden “tamam, deneyelim” dedim. O gerçekten çok iyi biriydi, bana ve hayvanlara çok iyi davranıyordu. Beni seviyor gibi görünüyordu ve beni iyi hissettirmeye çalışıyordu. Ama ilişkide cinselliğe beni zorluyordu. İlk tanıştığımızda bir işi yoktu ama programlama öğreniyordu. Onun çok çalışacağını ve uğraşacağını düşündüm, böylece her şey yoluna girerdi. Sonunda bir iş bulurdu. Bu arada, o zamanlar benim bir işim vardı ve yaklaşık iki yıldır gece vardiyasında çalışıyordum, bu oldukça zorlayıcıydı ve her geçen gün daha da zorlaşıyordu. Randevularımızda uyuyakalıyordum. Bazen onunla hiç uyumadan buluşuyordum.
Birkaç ay içinde, onun aslında gelecek için bir şeyler yapmaya çalışmadığını gördüm. Hâlâ işsizdi. Hâlâ çok kötü hissediyordum. Bu arada, üniversite sınavı için çok ama çok çalışıyordum. O zaman düşündüm ki, eğer o çalışmayacaksa, ben daha çok çalışmalıyım ki mühendis olursam iyi bir hayatımız olsun. Bu yüzden gece gündüz çalışıyordum. O ise beni suçlamaya, ona ilgi göstermediğimden ve hep negatif olduğumdan şikayet etmeye başladı. İkimiz de bakir olduğumuz için cinsel ilişki dışında cinsel şeyler yapmaya zorluyordu. Araba içinde olduğu için rahat hissetmiyordum ve birkaç aydır tanıdığım biriyle vakit geçirmek için ev kiralamak istemiyordum. Sonra işimden ayrıldım ve sınav için daha sıkı çalışmaya başladım, ama aynı zamanda onu rahatlatmaya çalışıyordum. Hatta bir ara her gün 3 ay boyunca balık tutmaya gitmeye başladı. İlk başta çok sinirlendim çünkü gelecek için hiçbir şey yapmıyordu. Ama sonra belki buna ihtiyacı vardır diye düşündüm, hiçbir şey demedim ve onu anlamaya çalıştım. Sonra avukat olan kız kardeşi, onun yanında muhasebeci olarak çalışmasını ve onunla başka bir şehirde yaşamasını istedi. Ben de belki ona iyi gelir diye izin verdim ve orada çalışmaya başladı. Artık onu görmüyordum. Kendimi kötü hissettim ve bir kere tartıştık, o da beni yeterince ilgi göstermediğimi söyleyerek terk etti. Artık ona güvenim kalmamıştı ve gelecekle ilgili kaygılarım artmıştı, ayrıca cinsel olarak da bir şeyler yapmayı bıraktım çünkü odak noktam derslerimdi. Gitmek istediğim bir konser vardı ama kız kardeşi ona izin verir mi ya da o hafta sonu başka planı olup olmadığını beklemesi gerekiyordu. Ona sorduğumda konsere gidebileceğinden emin olmadığını söyledi, bu yüzden ona olan güvenimi tekrar kaybettim. Artık bana ilgi göstermiyor gibiydi. O yüzden bana “bu şekilde devam edemem” dediğinde ayrılalım dedim. Bu, sınavdan 2 ay önceydi. İlişki sırasında ve ayrılıkta derslerime odaklanamadım.
Bir keresinde bana demişti ki, "Eğer ayrılırız ve sen 1 yıl boyunca üzülmezsen, bu beni hiç sevmediğin anlamına gelir." 9 ay birlikteydik. Ama şimdi, ayrılığın üzerinden 4 ay geçti, galiba çalışmaya başladığı iş arkadaşlarıyla birlikte ve beni hiç sevmiyor gibi görünüyor. O, 10 yıldır hiç hikaye atmayan ve profil fotoğrafını değiştirmeyen biriydi. Şimdi Instagram'da profil fotoğrafını değiştiriyor ve hikayeler atıyor. Kendine güvenini kazandı ve şimdi mutlu görünüyor, ne yapacağımı bilmiyorum.
Bir de ablasının yanında çalışması ve orada gelecek düşünmesi beni nedense rahatsız ediyordu ama bir yandan da ilk işine girmiş olduğu için ona da haksızlık ettiğimi düşünüyorum. Vicdanım sızlıyor. Ama ben sınavı kazanamayabilirim ve çabalamaya devam edebilirim ve yine kaygılı ve mutsuz olabilirim o da bana sen yine böyle olabilirsin ben böyle olmanı istemiyorum gibisinden şeyler demişti.
Geçen yıl ben (25 yaşında) programlama öğrenmek istedim ve Bilgisayar Mühendisliği diploması almanın hayalini kuruyordum, bunu gerçekten çok istiyordum. Sonra üniversite sınavına hazırlanmaya başladım. Başta, uzay mühendisliği bölümüne girmiş ama bitirememiş ve son sınıfta bıraktığını söyleyen zeki bir adam (30 yaşında) vardı. Bana matematikte yardımcı olabileceğini söyledi. Konuşmaya ve birlikte ders çalışmaya başladık, ve bana bir ilişki yaşamak istediğini söyledi. İlk başta onu reddettim çünkü gerçekten çok depresif bir haldeydim ve bu süre zarfında ona ilgi gösteremeyeceğimi söyledim. Yani onu uyardım.
Ancak daha sonra benimle flört etmeye devam etti ve ilişkiye başlamak istedi. Belki bana bu süreçte yardımcı olacağını düşündüm, belki onunla kendimi iyi hissedeceğimi düşündüm, bu yüzden “tamam, deneyelim” dedim. O gerçekten çok iyi biriydi, bana ve hayvanlara çok iyi davranıyordu. Beni seviyor gibi görünüyordu ve beni iyi hissettirmeye çalışıyordu. Ama ilişkide cinselliğe beni zorluyordu. İlk tanıştığımızda bir işi yoktu ama programlama öğreniyordu. Onun çok çalışacağını ve uğraşacağını düşündüm, böylece her şey yoluna girerdi. Sonunda bir iş bulurdu. Bu arada, o zamanlar benim bir işim vardı ve yaklaşık iki yıldır gece vardiyasında çalışıyordum, bu oldukça zorlayıcıydı ve her geçen gün daha da zorlaşıyordu. Randevularımızda uyuyakalıyordum. Bazen onunla hiç uyumadan buluşuyordum.
Birkaç ay içinde, onun aslında gelecek için bir şeyler yapmaya çalışmadığını gördüm. Hâlâ işsizdi. Hâlâ çok kötü hissediyordum. Bu arada, üniversite sınavı için çok ama çok çalışıyordum. O zaman düşündüm ki, eğer o çalışmayacaksa, ben daha çok çalışmalıyım ki mühendis olursam iyi bir hayatımız olsun. Bu yüzden gece gündüz çalışıyordum. O ise beni suçlamaya, ona ilgi göstermediğimden ve hep negatif olduğumdan şikayet etmeye başladı. İkimiz de bakir olduğumuz için cinsel ilişki dışında cinsel şeyler yapmaya zorluyordu. Araba içinde olduğu için rahat hissetmiyordum ve birkaç aydır tanıdığım biriyle vakit geçirmek için ev kiralamak istemiyordum. Sonra işimden ayrıldım ve sınav için daha sıkı çalışmaya başladım, ama aynı zamanda onu rahatlatmaya çalışıyordum. Hatta bir ara her gün 3 ay boyunca balık tutmaya gitmeye başladı. İlk başta çok sinirlendim çünkü gelecek için hiçbir şey yapmıyordu. Ama sonra belki buna ihtiyacı vardır diye düşündüm, hiçbir şey demedim ve onu anlamaya çalıştım. Sonra avukat olan kız kardeşi, onun yanında muhasebeci olarak çalışmasını ve onunla başka bir şehirde yaşamasını istedi. Ben de belki ona iyi gelir diye izin verdim ve orada çalışmaya başladı. Artık onu görmüyordum. Kendimi kötü hissettim ve bir kere tartıştık, o da beni yeterince ilgi göstermediğimi söyleyerek terk etti. Artık ona güvenim kalmamıştı ve gelecekle ilgili kaygılarım artmıştı, ayrıca cinsel olarak da bir şeyler yapmayı bıraktım çünkü odak noktam derslerimdi. Gitmek istediğim bir konser vardı ama kız kardeşi ona izin verir mi ya da o hafta sonu başka planı olup olmadığını beklemesi gerekiyordu. Ona sorduğumda konsere gidebileceğinden emin olmadığını söyledi, bu yüzden ona olan güvenimi tekrar kaybettim. Artık bana ilgi göstermiyor gibiydi. O yüzden bana “bu şekilde devam edemem” dediğinde ayrılalım dedim. Bu, sınavdan 2 ay önceydi. İlişki sırasında ve ayrılıkta derslerime odaklanamadım.
Bir keresinde bana demişti ki, "Eğer ayrılırız ve sen 1 yıl boyunca üzülmezsen, bu beni hiç sevmediğin anlamına gelir." 9 ay birlikteydik. Ama şimdi, ayrılığın üzerinden 4 ay geçti, galiba çalışmaya başladığı iş arkadaşlarıyla birlikte ve beni hiç sevmiyor gibi görünüyor. O, 10 yıldır hiç hikaye atmayan ve profil fotoğrafını değiştirmeyen biriydi. Şimdi Instagram'da profil fotoğrafını değiştiriyor ve hikayeler atıyor. Kendine güvenini kazandı ve şimdi mutlu görünüyor, ne yapacağımı bilmiyorum.
Bir de ablasının yanında çalışması ve orada gelecek düşünmesi beni nedense rahatsız ediyordu ama bir yandan da ilk işine girmiş olduğu için ona da haksızlık ettiğimi düşünüyorum. Vicdanım sızlıyor. Ama ben sınavı kazanamayabilirim ve çabalamaya devam edebilirim ve yine kaygılı ve mutsuz olabilirim o da bana sen yine böyle olabilirsin ben böyle olmanı istemiyorum gibisinden şeyler demişti.