Arkadaşlar tüm yorumları okudum.Hepinize çok teşekkür ederim.
Dün sabah buraya konuyu açmadan hemen önce oğlumun babasıyla akşam müsaitse konuşmak istediğimi söylemiştim.Amacım oğlum konusunda yardım etmesini,bir yaz okulu vs bulup yazı evde yalnız geçirmemesini rica etmekti ama ne aradı ne sordu...
Ve ben bir karar verdim.
Kendi üzerimde çalışacağım.Daha da sakin,anlayışlı,iletişim şekli daha sevecen bir anne olmaya gayret edeceğim.
Diğer türlüsü zaten(babasına vermek)ve bundan sonra hayatıma kaldığım yerden devam etmek mümkün olmayacaktı.
Bir serzenişti yazdıklarım,biliyorum zaman zaman yine düşeceğim bu düşünce çukuruna ama 'babasına verme ihtimali'ni önce kendim sonra da oğlumun zihninden silmek için çabalayacağım.
Kolay değil,kolay olmayacak.
Ama bu hikayenin sonunda ben 'çok emek verdim ve değdi ' demek ve düzgün,hayırlı çocuklar yetiştirmek için elimden geleni yapacağım.