Güzel bir ömrünüz olsun dilerim,çok güçlü ve ozel bir kadınsınız siz.
Çocuk yaşta sizi üzüp inciten yetişkinler ve onların yetiştirdiği çocuklar adına da üzgünüm zira hepimiz birer engelli adayıyız,başımiza ne gelecek belli değil. Biraz empati kurmak zor olmasa gerek.
Kızım 4.sınıfta geçen gün öğrendim sınifında özel gereksinimli bir çocuk olduğunu,başka sınif velileri bir konuda konuşurlarken söylediler. Kızım lafını bile etmedi 3 senedir beraberler. Hep anlatmıştım ona insanların farklılıkları olabileceğini,bacağı kopmuş(üzülmüştü epey) en sevdiği bebeğini alıp bak bu diğerlerinden farklı ama hala senin güzel bebeğin,güzelliğinden birşey kaybetti mi senin gozünde diye sormuştum, anlatmıştım insanlarda da bu tip farklılıklar olabilir bu çok doğaldır diyerek. Anlamıs ki yavrum,gelip demedi bile arkadaşımın böyle bir sorunu var diye. Çok zor değil çocuklara bunu anlatmak,cok da güzel anlıyorlar hatta koruyup kollamaya ,yardımcı olmaya da çalişıyorlar yeter ki aileler ileri geri konusmasin,bu çocukları dışlamasın.