Engelleri aşan hayat hikayesi.

Siz hayat hikayenizdeki dertleri görüyorsunuz şuan ama dışarıdan bir göz olarak ben müthiş bir başarı hikayesi görüyorum. Bunca kıt zekalı, sığ insanın arasından sıyrılmış, kendi hayatınızı var etmişsiniz. Ne güzelsiniz. Elbette çok zor şeyler yaşamışsınız, yaşıyorsunuzdur, hepsini anlamamız zor. Ama çok da güzel başa çıkıyor, savaşıyorsunuz. Bunu da görmezden gelmeyin, kendinize hakkınızı verin. Sizi hor görmeye, dışlama çalışan insanlar belirleyemez değerinizi, o kadar değerli değiller ki. Fikirleri önemsenecek kadar değerli insanlar olsalar, zaten bu kadar yobaz olmaz, farklılıkları ötekileştirmek yerine kucaklamayı bilirlerdi. Siz onlardan çok daha değerli ve önemlisiniz. Umarım farkındasınızdır. Kızınız da çok şanslı, hayatın saçmalıklarıyla savaşmayı ona öğretecek müthiş bir annesi var.
 
Sadece konunu okudum yorumlara bakamadım bile hemen yazmak istedim ben sana kurban olurum bunu inan en içten şekilde diyebiliyorum...
Sen bu hayatta inan en güzel insanlardansın.
Bırak seni dışlayanları..
Onlar bu hayatta kötü kalpli olmaya hep mahkumlar sen doğru ol iyi ol sen kazanıcaksın ve inan duyma engelin olmasaydı bile çoğu insandan kazık yiyecektin çünkü toplumumuz fesat ve kötülükten besleniyolar..

Duyma engelin olmasa, boyuna, boyun normal olsa, kilona , kilon normal olsa , mezuniyetine, doktor bile olsan kişiliğine hep laf yersin bu bizim toplumumuzda böyledir sürekli kulp bulan insanların sonu gelmez..
Hepsini sil at unutma SEN DOĞRUSUN SEN ÇOK GÜZELSİN VE SENİN ENGELİN KUSURUN YOK..
Bunu sana yapanların beyin engeli var.. İnan onların durumu çok acınası..
O güzel yüreğini bunları düşünüp dağlama çok güzel bir laf vardır “Ne oldum değil, ne olucam diyeceksin” diye.
Seni dışlayanlara cevabın bir tek bu olmalı.🌸🌸
 
merhaba...
1,5 yaşında menejit nedeniyle havale geçirdim...
çok mutlu bir cocuktum... annem topluma katıyordu hep... ama her defasinda dişlandim istenmedim...
4 yaşında ilk cihazimi aldim.. ama cihazlari hep kırıyordum.. babam sürekli yaptırdı.. duymasini sağlasin diye. alışmam için uzun zaman aldi...
normal ilkokula yaşıtlarimla başladim... 7 yaşında... okula almam çok zor oldu... öğretmenler müdürler istemedi duymaz anlamaz diye...
bi arkadaşım oldu yanima. onla bağ kurrdum. ilk arkadaşım o olduğuna sevinmişsen onun beni hiç sevmediği öğrene kadar....
seviyorlar saniyordum sevilmedim... nedeni hiç konuşmadığımdandir...
annem benim için neler yaptı topluma girsin katılsın diye... annemin ayaklarini ellerini öperim... çok uğraşti benim için kavga etti komşularla... bi sürü şey... komşulardan nefret etme nedeni oradan geliyor. anneme kızımı senin kızını oynatmayacagim diyen komşuyu da biliyorum ne zaman görsem nefret ediyorum!!bunu kızı özürlü ve sakat diyen komşuyu da. taniyorum. bilmiyorum o yüzden hiç bi zaman komşularla bağ kuramiyorum!!.
işitme engelliydim ama azimliydim.. güzel konuşmak çok çaba harcadim. çok kitap okudum... çok ders çalıştım.. teşekkürü takdiri ilk lise sonda aldim son belgem olsun diye.. rehabilitasyon egitimi aldim.. konuşma egitimi aldim öğretmenlerimi çok sevdim onlarda beni.. harfleri çıkartmak için tek başına aynanin karşsında çalışmalar yaptım.. Sen çok güzel konuşacaksin dedim hep kendime... sürekli dedim..
oysa ben mutlu çocuktum yine de topluma katıldım.. dişlanmaya alışıktım.. kavga da ettim kendimi savunmak için... bi sürü şey...
üniverstemi normal okulda okudum. üniversite okurken Retinitis pigmentosa (RP rahatszlığı öğrendim dünyayi yıkıldım yine de ayaktayim dimdik...
ama bilmiyorum trawmalarimi unutamiyorum... neden böle oldum diyemiyorum Rabbim böle yaratmiş beni diyorum şükrediyorum...
konuşuyorum onada şükür. elim ayagim tutuyor ona şükür...
arkadaş ilişkilerimi kuramama nedeni güven meselesi.. çok kazik yedim... dişlandim derdimi anlatamadim.. bi sürü şey.
31 yaşındayim... kamuda memurum... Evlendim. ilkokul arkadaşımla...
o ilk arkadaşimdi.. evlenecegimi hissetmemişim. beni hep korumuştu kkonuşmami alay edenlerle... kaderimi ona yazıldı.
çok şükür 6 senelik evliyim 3 yaşında prensesim var.
5 yıl önce oğlumu karinmda kaybettim. o trawmayi unutamadim.. evlat acisi çektim hiç kimse orali olmadi.. anlamak istemedi.
şöle dediler;
DUYMA ENGELLİ BİR ANNE KARNİNDAKİ HAREKETLERİ HİSSSETMEMİŞ!!! öyle diyene Allah islah etsin dedim..
ama BEN BUNLARI UNUTMADIM UNUTAMADIM..
daha anlatacaklarim var.. bi sürü şeyler..
işte hayat hikayem böle...
ENGELLi hiç bişeye ENGEL Degildir..
sonuçta herkes engelli aday adayidir.. başınıza ne gelecegi bilemezsin.
kimseye ÖZÜRLÜ SAKAT diyemezsin... ÖZÜR kendindendir...
SAKAT da diyemezsin.. Sakatlari yoktur.. Rabbim anneleri engellieri özel yaratmişti..
okuyana Teşekkür ederim...

sevgilerimle..
kusura bakmayin..
eksik yadiklarimi mazur görün..
Canim yaa hep mutlu ol insaAllahh🥰🥰
 
Son düzenleme:
Dislanmak cok cok kotu bir okadar dislayan insanda kötü , halbuki hepimiz burada misafirken hic birseyin sahibi degilken bu bedenimizin elimizin gözümüzün hic birseyin sahibi degil ve birer emanetciyken, insanlar neden bu kadar acimasiz olurki? Ustelik boyle olduklarinin farkina varmayacak kadarda kör😔
 
Size bu zorlukları yaşatanlar asıl engelliler siz değil.bu hayat mucaleniz ve hayata hiç kusmediginiz için sizi canı gönülden kutluyorum.
 
Neden insanlar bu kadar kötü olmak zorunda 😔 allahım ailenizle mutlu , huzurlu bir gelecek nasip etsin . Maalesef insanlar kötü aile terbiyesi almamışlar . Sizde takılmayın çok . Benim eşim peltek konuşuyor İnsanlar hep konuşmasıyla alay ediyorlarmış küçükken.. şuan hamileyim , geçenlerde Bana dedi ki ben kızımın benim gibi konuşmasını istemiyorum hiç konuşmayacağım hep sen konuş onunla.. o kadar üzüldüm ki öyle demesine. İnsanları yaralamak ne kadar kolay .. belli ki travması var küçüklükten kalan. Siz ailenize mutlu olmaya bakın dışardakileri hiç takmayın. Rabiim size çocuk lütfetmiş Maşallah 🧿 ailenizle güzel bir ömür diliyorum ..
evet eşinizi anliyorum küçükken bende konuşmamdan alay edildim... dalga geçildim.. o travmalar yüzünden beni güçlü biri yaptı.. hırslandim çiktim aynanin karşına sen çok güzel konuşacaksin dedim.. hala diyorum eksik konuşsam da...
kızımla konuşuyorum fakat babaannesi babasi halasi konuşuyor sürekli hep :) dikkat etmeye çalışıyorum çok zor olduğu da biliyorum.
insanlar gerçekten çok acimasiz... kendilerine layik görselerdi öryargili olmazdi.
 
Dislanmak cok cok kotu bir okadar dislayan insanda kötü , halbuki hepimiz burada misafirken hic birseyin sahibi degilken bu bedenimizin elimizin gözümüzün hic birseyin sahibi degil ve birer emanetciyken, insanlar neden bu kadar acimasiz olurki? Ustelik boyle olduklarinin farkina varmayacak kadarda kör😔
dişlaninca kendimi değersiz hissediyorum..
tartışmaya bile girmek istemiyorum ben savaşmaktan yorulduğumu hissediyorum düşüyorum kalkıyorum..
ama ki bunlari okudukça kendimle gurur duyuyorum. BDV de okuyorum neler yaşanmiş. hepsini okudum.. şükrettim..
 
Benimde duyma engelli arkadaşlarım var işyerimde tanıştım biriylede gebeyken tanıştık o kadar güzel insanlar ki ❤️ Hayır bir insan engelli olabilir bu diğerini neden rahatsız ediyor? Hayır onu geç bu insanlar güzel olanı da çekemiyor istemiyor. Sorun senlik değil. Herkes bencil işin talihsiz tarafı hepsinin çevrende toplanması olmuş. Kötü sözler hareketler mutlaka sahibini buluyor merak etme. İlahi adalet var ve güzel işliyor ❤️❤️
 
Benimde duyma engelli arkadaşlarım var işyerimde tanıştım biriylede gebeyken tanıştık o kadar güzel insanlar ki ❤ Hayır bir insan engelli olabilir bu diğerini neden rahatsız ediyor? Hayır onu geç bu insanlar güzel olanı da çekemiyor istemiyor. Sorun senlik değil. Herkes bencil işin talihsiz tarafı hepsinin çevrende toplanması olmuş. Kötü sözler hareketler mutlaka sahibini buluyor merak etme. İlahi adalet var ve güzel işliyor ❤❤
hastanede çalışıyorsun galiba. :) orda işitme engelliler çok olduğu biliyorum.
 
Çocuklar ne yazık ki çok acımasız olabiliyor. Fakat büyük insanların bunu yapması asla kabul edilebilecek bir şey değil. Allah akıl fikir versin onlara. Buradan üzülmeyin demek çok kolay belki ama onlar kendi kötü kalpleriyle kalsınlar siz de çok mutlu olun inşallah:)
 
Siz ne güzel güçlü bir kadınsınız, sarılmak istedim 🌸 Allah size ve sevdiklerinize huzurlu mutlu sağlıklı bir ömür nasip etsin 🌸
Komşularınızı da Allah ıslah etsin ne diyeyim. Kalpleri kararmış.
 
merhaba...
1,5 yaşında menejit nedeniyle havale geçirdim...
çok mutlu bir cocuktum... annem topluma katıyordu hep... ama her defasinda dişlandim istenmedim...
4 yaşında ilk cihazimi aldim.. ama cihazlari hep kırıyordum.. babam sürekli yaptırdı.. duymasini sağlasin diye. alışmam için uzun zaman aldi...
normal ilkokula yaşıtlarimla başladim... 7 yaşında... okula almam çok zor oldu... öğretmenler müdürler istemedi duymaz anlamaz diye...
bi arkadaşım oldu yanima. onla bağ kurrdum. ilk arkadaşım o olduğuna sevinmişsen onun beni hiç sevmediği öğrene kadar....
seviyorlar saniyordum sevilmedim... nedeni hiç konuşmadığımdandir...
annem benim için neler yaptı topluma girsin katılsın diye... annemin ayaklarini ellerini öperim... çok uğraşti benim için kavga etti komşularla... bi sürü şey... komşulardan nefret etme nedeni oradan geliyor. anneme kızımı senin kızını oynatmayacagim diyen komşuyu da biliyorum ne zaman görsem nefret ediyorum!!bunu kızı özürlü ve sakat diyen komşuyu da. taniyorum. bilmiyorum o yüzden hiç bi zaman komşularla bağ kuramiyorum!!.
işitme engelliydim ama azimliydim.. güzel konuşmak çok çaba harcadim. çok kitap okudum... çok ders çalıştım.. teşekkürü takdiri ilk lise sonda aldim son belgem olsun diye.. rehabilitasyon egitimi aldim.. konuşma egitimi aldim öğretmenlerimi çok sevdim onlarda beni.. harfleri çıkartmak için tek başına aynanin karşsında çalışmalar yaptım.. Sen çok güzel konuşacaksin dedim hep kendime... sürekli dedim..
oysa ben mutlu çocuktum yine de topluma katıldım.. dişlanmaya alışıktım.. kavga da ettim kendimi savunmak için... bi sürü şey...
üniverstemi normal okulda okudum. üniversite okurken Retinitis pigmentosa (RP rahatszlığı öğrendim dünyayi yıkıldım yine de ayaktayim dimdik...
ama bilmiyorum trawmalarimi unutamiyorum... neden böle oldum diyemiyorum Rabbim böle yaratmiş beni diyorum şükrediyorum...
konuşuyorum onada şükür. elim ayagim tutuyor ona şükür...
arkadaş ilişkilerimi kuramama nedeni güven meselesi.. çok kazik yedim... dişlandim derdimi anlatamadim.. bi sürü şey.
31 yaşındayim... kamuda memurum... Evlendim. ilkokul arkadaşımla...
o ilk arkadaşimdi.. evlenecegimi hissetmemişim. beni hep korumuştu kkonuşmami alay edenlerle... kaderimi ona yazıldı.
çok şükür 6 senelik evliyim 3 yaşında prensesim var.
5 yıl önce oğlumu karinmda kaybettim. o trawmayi unutamadim.. evlat acisi çektim hiç kimse orali olmadi.. anlamak istemedi.
şöle dediler;
DUYMA ENGELLİ BİR ANNE KARNİNDAKİ HAREKETLERİ HİSSSETMEMİŞ!!! öyle diyene Allah islah etsin dedim..
ama BEN BUNLARI UNUTMADIM UNUTAMADIM..
daha anlatacaklarim var.. bi sürü şeyler..
işte hayat hikayem böle...
ENGELLi hiç bişeye ENGEL Degildir..
sonuçta herkes engelli aday adayidir.. başınıza ne gelecegi bilemezsin.
kimseye ÖZÜRLÜ SAKAT diyemezsin... ÖZÜR kendindendir...
SAKAT da diyemezsin.. Sakatlari yoktur.. Rabbim anneleri engellieri özel yaratmişti..
okuyana Teşekkür ederim...

sevgilerimle..
kusura bakmayin..
eksik yadiklarimi mazur görün..
Yeter ki gönüllerde engel olmasın❤️Annenizi ve sizi takdir ediyorum hiç pes etmemişsiniz. Her şey gönlünüzce olsun. Eskiyi hatırlamak sadece bugünümüzü mahveder başka hiçbir işe yaramaz. Geçmişi düşünmeyin. Ailenizle beraber güzel geleceğinize odaklanın❤️❤️
 
Siz ne güzel güçlü bir kadınsınız, sarılmak istedim 🌸 Allah size ve sevdiklerinize huzurlu mutlu sağlıklı bir ömür nasip etsin 🌸
Komşularınızı da Allah ıslah etsin ne diyeyim. Kalpleri kararmış.
konşularla içli dişli olamiyorum bilmiyorum yakınlık kurasim yok.
 
X