Engelleri aşan hayat hikayesi.

Dert bende derman sende .!.:

Kulağı duymmakla karnındaki hareketi hissetmemek ne alaka...
Bu ne kadar cahilce bir cümle....
Bu dünya imtihan dünyası rabbim elbet bu yaşadığınız sıkıntılarin mükafatını verecektir.
Umarım bundan sonraki hayatınız çok çok güzel olur.
Bu arada annenizin mübarek ellerinden öpüyorum. Umarim hayatta dir. Ona sımsıkı sarilin.

Genişletmek için tıkla...

27Mmy75 .!.:

Siz çok güzel şeyler başarmışsınız.Asla pes etmemişsiniz ne mutlu size Allah mükafatını verecek inanıyorum. Bütün mutluluklar sizin olsun evladınız hayırlı bir evlat olsun.

Genişletmek için tıkla...

Dert bende derman sende .!.:

Kulağı duymmakla karnındaki hareketi hissetmemek ne alaka...
Bu ne kadar cahilce bir cümle....
Bu dünya imtihan dünyası rabbim elbet bu yaşadığınız sıkıntılarin mükafatını verecektir.
Umarım bundan sonraki hayatınız çok çok güzel olur.
Bu arada annenizin mübarek ellerinden öpüyorum. Umarim hayatta dir. Ona sımsıkı sarilin.

Genişletmek için tıkla...

donashippo .!.:

öle diyene Allah islah etsin..
ben hissetmez miyim hissederim böle konuşan ne yaşadığı anlamiyor maalesef.

Genişletmek için tıkla...

kukrim27 .!.:

Benim kulağım duyuyordu ama benimde bebeğim karnimda öldü..
Bence sen gayet donanımlı bir insansın talihsizligin çevrendeki insanlar olmuş.
Buda hepimizin başına gelmiştir.
Onlar olmasa bu günkü aklımız tecrubelerimiz olmazdı.
Bundan sonra hayatında olacak insanlar için daha doğru seçimler yapacağına eminim.
Yolun her daim güzelliklere çıksın canım

Genişletmek için tıkla...

donashippo .!.:

merhaba...
1,5 yaşında menejit nedeniyle havale geçirdim...
çok mutlu bir cocuktum... annem topluma katıyordu hep... ama her defasinda dişlandim istenmedim...
4 yaşında ilk cihazimi aldim.. ama cihazlari hep kırıyordum.. babam sürekli yaptırdı.. duymasini sağlasin diye. alışmam için uzun zaman aldi...
normal ilkokula yaşıtlarimla başladim... 7 yaşında... okula almam çok zor oldu... öğretmenler müdürler istemedi duymaz anlamaz diye...
bi arkadaşım oldu yanima. onla bağ kurrdum. ilk arkadaşım o olduğuna sevinmişsen onun beni hiç sevmediği öğrene kadar....
seviyorlar saniyordum sevilmedim... nedeni hiç konuşmadığımdandir...
annem benim için neler yaptı topluma girsin katılsın diye... annemin ayaklarini ellerini öperim... çok uğraşti benim için kavga etti komşularla... bi sürü şey... komşulardan nefret etme nedeni oradan geliyor. anneme kızımı senin kızını oynatmayacagim diyen komşuyu da biliyorum ne zaman görsem nefret ediyorum!!bunu kızı özürlü ve sakat diyen komşuyu da. taniyorum. bilmiyorum o yüzden hiç bi zaman komşularla bağ kuramiyorum!!.
işitme engelliydim ama azimliydim.. güzel konuşmak çok çaba harcadim. çok kitap okudum... çok ders çalıştım.. teşekkürü takdiri ilk lise sonda aldim son belgem olsun diye.. rehabilitasyon egitimi aldim.. konuşma egitimi aldim öğretmenlerimi çok sevdim onlarda beni.. harfleri çıkartmak için tek başına aynanin karşsında çalışmalar yaptım.. Sen çok güzel konuşacaksin dedim hep kendime... sürekli dedim..
oysa ben mutlu çocuktum yine de topluma katıldım.. dişlanmaya alışıktım.. kavga da ettim kendimi savunmak için... bi sürü şey...
üniverstemi normal okulda okudum. üniversite okurken Retinitis pigmentosa (RP rahatszlığı öğrendim dünyayi yıkıldım yine de ayaktayim dimdik...
ama bilmiyorum trawmalarimi unutamiyorum... neden böle oldum diyemiyorum Rabbim böle yaratmiş beni diyorum şükrediyorum...
konuşuyorum onada şükür. elim ayagim tutuyor ona şükür...
arkadaş ilişkilerimi kuramama nedeni güven meselesi.. çok kazik yedim... dişlandim derdimi anlatamadim.. bi sürü şey.
31 yaşındayim... kamuda memurum... Evlendim. ilkokul arkadaşımla...
o ilk arkadaşimdi.. evlenecegimi hissetmemişim. beni hep korumuştu kkonuşmami alay edenlerle... kaderimi ona yazıldı.
çok şükür 6 senelik evliyim 3 yaşında prensesim var.
5 yıl önce oğlumu karinmda kaybettim. o trawmayi unutamadim.. evlat acisi çektim hiç kimse orali olmadi.. anlamak istemedi.
şöle dediler;
DUYMA ENGELLİ BİR ANNE KARNİNDAKİ HAREKETLERİ HİSSSETMEMİŞ!!! öyle diyene Allah islah etsin dedim..
ama BEN BUNLARI UNUTMADIM UNUTAMADIM..
daha anlatacaklarim var.. bi sürü şeyler..
işte hayat hikayem böle...
ENGELLi hiç bişeye ENGEL Degildir..
sonuçta herkes engelli aday adayidir.. başınıza ne gelecegi bilemezsin.
kimseye ÖZÜRLÜ SAKAT diyemezsin... ÖZÜR kendindendir...
SAKAT da diyemezsin.. Sakatlari yoktur.. Rabbim anneleri engellieri özel yaratmişti..
okuyana Teşekkür ederim...
sevgilerimle..
kusura bakmayin..
eksik yadiklarimi mazur görün..

Genişletmek için tıkla...

olive_bluto .!.:

Sen çok özel bir kadınsın ❤ Başarılı, güçlü... Bu yaşadıkların sadece seni daha güçlü yaptı, sana bunları yaşatanlarınsa kalpleri kötü ve kötülükleriyle yaşayıp ölecekler.

Ama biliyor musun? Senin hayattan aldığın şu hazzın onda birini alamayacaklar. Sürekli kaostan beslenen bu insanlar bu gün seni yarın onu çekiştirerek kimseye bir faydası olmaksızın, kendi hayatından da şikayet ede ede bize hediye edilen bu hayatı çar çur edecekler.

Sana çok mutluluklar diliyorum ❤ Söylemiş miydim? Sen çok güçlü ve özel bir kadınsın...

Genişletmek için tıkla...

donashippo .!.:

merhaba...
1,5 yaşında menejit nedeniyle havale geçirdim...
çok mutlu bir cocuktum... annem topluma katıyordu hep... ama her defasinda dişlandim istenmedim...
4 yaşında ilk cihazimi aldim.. ama cihazlari hep kırıyordum.. babam sürekli yaptırdı.. duymasini sağlasin diye. alışmam için uzun zaman aldi...
normal ilkokula yaşıtlarimla başladim... 7 yaşında... okula almam çok zor oldu... öğretmenler müdürler istemedi duymaz anlamaz diye...
bi arkadaşım oldu yanima. onla bağ kurrdum. ilk arkadaşım o olduğuna sevinmişsen onun beni hiç sevmediği öğrene kadar....
seviyorlar saniyordum sevilmedim... nedeni hiç konuşmadığımdandir...
annem benim için neler yaptı topluma girsin katılsın diye... annemin ayaklarini ellerini öperim... çok uğraşti benim için kavga etti komşularla... bi sürü şey... komşulardan nefret etme nedeni oradan geliyor. anneme kızımı senin kızını oynatmayacagim diyen komşuyu da biliyorum ne zaman görsem nefret ediyorum!!bunu kızı özürlü ve sakat diyen komşuyu da. taniyorum. bilmiyorum o yüzden hiç bi zaman komşularla bağ kuramiyorum!!.
işitme engelliydim ama azimliydim.. güzel konuşmak çok çaba harcadim. çok kitap okudum... çok ders çalıştım.. teşekkürü takdiri ilk lise sonda aldim son belgem olsun diye.. rehabilitasyon egitimi aldim.. konuşma egitimi aldim öğretmenlerimi çok sevdim onlarda beni.. harfleri çıkartmak için tek başına aynanin karşsında çalışmalar yaptım.. Sen çok güzel konuşacaksin dedim hep kendime... sürekli dedim..
oysa ben mutlu çocuktum yine de topluma katıldım.. dişlanmaya alışıktım.. kavga da ettim kendimi savunmak için... bi sürü şey...
üniverstemi normal okulda okudum. üniversite okurken Retinitis pigmentosa (RP rahatszlığı öğrendim dünyayi yıkıldım yine de ayaktayim dimdik...
ama bilmiyorum trawmalarimi unutamiyorum... neden böle oldum diyemiyorum Rabbim böle yaratmiş beni diyorum şükrediyorum...
konuşuyorum onada şükür. elim ayagim tutuyor ona şükür...
arkadaş ilişkilerimi kuramama nedeni güven meselesi.. çok kazik yedim... dişlandim derdimi anlatamadim.. bi sürü şey.
31 yaşındayim... kamuda memurum... Evlendim. ilkokul arkadaşımla...
o ilk arkadaşimdi.. evlenecegimi hissetmemişim. beni hep korumuştu kkonuşmami alay edenlerle... kaderimi ona yazıldı.
çok şükür 6 senelik evliyim 3 yaşında prensesim var.
5 yıl önce oğlumu karinmda kaybettim. o trawmayi unutamadim.. evlat acisi çektim hiç kimse orali olmadi.. anlamak istemedi.
şöle dediler;
DUYMA ENGELLİ BİR ANNE KARNİNDAKİ HAREKETLERİ HİSSSETMEMİŞ!!! öyle diyene Allah islah etsin dedim..
ama BEN BUNLARI UNUTMADIM UNUTAMADIM..
daha anlatacaklarim var.. bi sürü şeyler..
işte hayat hikayem böle...
ENGELLi hiç bişeye ENGEL Degildir..
sonuçta herkes engelli aday adayidir.. başınıza ne gelecegi bilemezsin.
kimseye ÖZÜRLÜ SAKAT diyemezsin... ÖZÜR kendindendir...
SAKAT da diyemezsin.. Sakatlari yoktur.. Rabbim anneleri engellieri özel yaratmişti..
okuyana Teşekkür ederim...
sevgilerimle..
kusura bakmayin..
eksik yadiklarimi mazur görün..

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Yaşadıklarınız cok zor tabiki empati kursam bile yeterince anlayamam. Ama bir konuyu netleştirelim. Eğer evinizin kapısını sürekli açık bırakırsanız bir gün mutlaka hırsız girer. Neden bu insanlara sınır çekip kapının önünde bırakmıyorsunuz. Sizi üzmelerine izin vermeyin görüşmeyin. Cocuklugunuzda yasadiginiz travmalar için destek alabilirsiniz. Bu ülkede çocukluğu çok güzel gecen çok az kişi vardır. Çocukları insan yerine koyan ve birey olarak kabul eden yok denecek kadar az. Mesafe koyun size iyi gelmeyen insanlara engeliniz kusur değil herkes kendi işine baksın. Ailenizle mutlu sağlıklı ömürler diliyorum.

Genişletmek için tıkla...