Seni çok iyi anlıyorum. İnsan konduramiyo ama eğer aklına başka biri gelmiyosa iyice bi dene bi tart derim ben. Bizim evde yıllarca para kayboldu. Hatta babannemlerde. 10 liralar 50 liralar 100 liralar. Hep harcadık unuttuk galiba şöyle olmuştur böyle olmuştur diye önemsemedik. Artık eşyalar kaybolmaya başladı. Nişanlıydim. Enteresan bi şekilde kv'min hediye aldığı eşarp kayboldu. 3 5 liralık bi şey de değil... Arıyorum tariyorum yok. Bi yandan da eğer kv yarın öbür gün kullan da bi göreyim nasıl olmuş derse diye korkuyorum. Kadın o kadar para vermiş kaybettim desem ne düşünür acaba diye...
Neyse.. Bi akşam amcam geldi. Bi akrabanın düğünü olmuştu gidemedik laf arasında düğün hakkında bi mevzu geçti. Amcam düğünü videoya almıştim bak istersen dedi babama verdi. Kardeşim de yanından izliyo. Beti benzi atti kardeşimin Aaa şu kız kim acaba annem tanır amca versene telefonu bi dedi. Aldi annemin yanına oturdu bana da işaret etti geldim oturdum. Ben akıllı ekranda kiz arıyorum. Hangi kız dedim. Kardeşim amcanın kızının başında ki eşarbi gösterdi. Biz hiç beklemedigimiz içn şok olduk. Ama hala konduramiyoruz. Daha dikkatli bakınca üzerinde ki eteğin benim olduğunu gördüm. Aynı etekten olamaz mi? Hayır mümkün değil çünkü eniştem terzi ve o eteği tek bana dikti. Ayrıca o da kaybolan eşyalar arasındaydi. Amcam gidip biz konuşmaya başlayınca tüm tuğlalar teker teker oturdu yerine... Paraların kaybolduğu zamanlar evimize gelmiş olurdu mutlaka. Ve senin olayında olduğu gibi hep bi kısmı giderdi. Bi süre sonra onların evine gelen misafirlerin eşyalarınin kaybolduğunu öğrendik. Amcamla konuştuk falan filan.. Gerisi mühim değil konu iyice uzadı ama içinde şüphe varsa mutlaka dene. Çünkü genelde konduramadiklarimizdan buluyoruz...