- 18 Mart 2013
- 3.703
- 11.877
-
- Konu Sahibi En buyuk kk
- #1
Kizlar merhabalar bugun ikinci konum evet biraz fazla abartmis olabilirim. Evde hasta yatiyorum yatarken de dertlerim aklima geliyor vallahi, az once kendi korkunc talihsiz ask hayatimla ilgili konu actim simdi de en yakin dostum aklima takildi. Uzun olabilir, amacim kafali, bilge kadinlarla fikir alisverisi, dertlesmek, kendimizi sorgulamak biraz da...
Liseden beri canimdan da ote bir dostum var. Kendisiyle 15 senedir arkadasiz yani en yakin arkadasim diyebilirim. 30 yasindayiz bu arada. Arkadasimin adi (bir kk klasigi) Ayse olsun. Ayse hirsli, zeki, basarili, biri anadili gibi olmak uzere 3 dil bilen, surekli ama surekli okuyan (hayatimda bu kadar cok okuyan birini daha tanimiyorum), ayni zamanda son derece hos ve iyi kalpli, vicdanli bir kadin. Tek kusuru iskolik gibi bir sey, yani tam bir Oglak burcu kadini, isi onun icin cok onemli, ofiste sabahlar filan.
Ayse daha once, yasi henuz 24ken 1 kere ask evliligi yapti ve yurumedi, bosandi. Bu olaydan sonra gercekten dagildi psikolojik olarak, sonra baska bir adamla 2 sene iliskisi oldu, o da baya baya eski sevgilisiyle aldatmis, arkadasimi maddi olarak kullanmis filan. Sonrasinda calistigi isten kuculme sebebiyle cikarildi ki gercekten beklemiyorduk, yani ayni camiada ayni meslekteyiz ve tarafsiz bir gozle Ayse'nin iyi bir calisan oldugunu biliyorum, duyuyorum. Sonrasinda yeni bir ise girdi. Bu esnada uzun yillardir tanidigimiz biriyle ani bir kararla evlendi yeniden. Bence cok acele verilmis bir karardi ve cok uyardim ama tutturdu "bu son sansim" diye ve evlendi yine de. Gecen sene oldu bu.
Bu sirada sagligi cidden kotulesti, gozlerinin altinda halkalar, bayilmalar, asiri kilo verme... Yeni isinde yonetici pozisyonundaydi, 3 ay sonra cikarildi. Sebebi de "senden istedigimizi veremedin". Bu normal olabilir cunku 30 yasinda, ilk yoneticilik deneyimi, alismasi zaman alacakti, ustelik saglik problemleri de var. Neyse ben Turkiye'de yasamiyorum. Tam bu donemde Turkiye'ye izne geldim ve Ayse'ye binbir israrima ragmen binbir bahane ile benimle gorusmedi. Alinmadim cunku onun icini biliyorum, bende de kredisi coktur. Vardir bir sebebi dedim, cunku ketumdur kendisi, cok sonradan dertlerini ogrenirim, tesadufen. Yapisi boyledir, ilk anda anlatamaz.
Ben Turkiye'ye dondukten sonra Ayse is arayislarina devam etti ve bekledigi pozisyonun biraz daha altinda bir ise girdi. Neyse sonradan ogreniyorum ki esi, o sessiz sakin gorunen, yillardir taniyip iyi biridir diye bildigimiz adam ruh hastasiymis, cok ciddi siddet iceren olaylar da olmus. Benimle hastayim filan diyerek gorusmemesinin sebebi de buymus. Biraz da utanma duygusu. Boyle bir sey benim basima gelemez inkari. Ancak "bir daha sevebilecegimi sanmiyorum, benden gecti, bir daha bosanamam, herkes yaptigi yanlislarla yasamali" diyerek affetti esini. Simdi o kadar dipsiz bir kuyuda ki. Kendisini her anlamda basarisiz, daha da kotusu yasli buluyor. Terapiye gitmesi icin baski yapsam da gitmiyor. Yani o kuyuya kimse erisemiyor. Hele yurtdisindan asla ulasamiyorum ben yani.
Bu kiz egitimli, kendi parasini kazanan biri, son derece acik fikirli bir aileden geliyor, arkadaslari onu yargilayacak tipler degil, ve bu kiz sadece 30 yasinda. Ne desem ikna edemiyorum ama cok karisip esine karsi gorunup yalnizlastirmak da istemiyorum. Bana dedigi sey: sen anlayamazsin, sen basarilisin, hic bosanmadin, bekar olmakla bosanmis olmak ayni sey diil, dunyanin bir ucundasin, mutlusun. E diyorum sen de gidebilirsin? Hem ben bekarim sen bosansan ayni durumdayiz? Alnimizda bosandi yazmiyor ki. Ama sanirim sorun yipranmislik ve basarisizlik hissi daha cok.
Arkadaslar aslinda buraya yazma sebebim dedigim gibi: ailesi tarafindan cinsiyetci bir sekilde yetistirilmeyen, ozgur birakilan kadinlar bile neden boyle bir ruh haline girer? Neden erkeklere "son sansim bu" diye bakar? Neden en ufak tokezlemede kendimizi yuzde yuz kusurlu goruruz? Sevdigimiz kadin dostlarimiza, beylik laflarin otesinde nasil guc verebiliriz? Bu sadece Ayse'yle ilgili degil, kendi hayatimda da, bir erkegin sevgisi ve onayi olmadan, sanki ben yokum, sanki ben bir hicim. Ama biyle yetistirilmedim bile! Nedir biz kadinlarin derdi?
Liseden beri canimdan da ote bir dostum var. Kendisiyle 15 senedir arkadasiz yani en yakin arkadasim diyebilirim. 30 yasindayiz bu arada. Arkadasimin adi (bir kk klasigi) Ayse olsun. Ayse hirsli, zeki, basarili, biri anadili gibi olmak uzere 3 dil bilen, surekli ama surekli okuyan (hayatimda bu kadar cok okuyan birini daha tanimiyorum), ayni zamanda son derece hos ve iyi kalpli, vicdanli bir kadin. Tek kusuru iskolik gibi bir sey, yani tam bir Oglak burcu kadini, isi onun icin cok onemli, ofiste sabahlar filan.
Ayse daha once, yasi henuz 24ken 1 kere ask evliligi yapti ve yurumedi, bosandi. Bu olaydan sonra gercekten dagildi psikolojik olarak, sonra baska bir adamla 2 sene iliskisi oldu, o da baya baya eski sevgilisiyle aldatmis, arkadasimi maddi olarak kullanmis filan. Sonrasinda calistigi isten kuculme sebebiyle cikarildi ki gercekten beklemiyorduk, yani ayni camiada ayni meslekteyiz ve tarafsiz bir gozle Ayse'nin iyi bir calisan oldugunu biliyorum, duyuyorum. Sonrasinda yeni bir ise girdi. Bu esnada uzun yillardir tanidigimiz biriyle ani bir kararla evlendi yeniden. Bence cok acele verilmis bir karardi ve cok uyardim ama tutturdu "bu son sansim" diye ve evlendi yine de. Gecen sene oldu bu.
Bu sirada sagligi cidden kotulesti, gozlerinin altinda halkalar, bayilmalar, asiri kilo verme... Yeni isinde yonetici pozisyonundaydi, 3 ay sonra cikarildi. Sebebi de "senden istedigimizi veremedin". Bu normal olabilir cunku 30 yasinda, ilk yoneticilik deneyimi, alismasi zaman alacakti, ustelik saglik problemleri de var. Neyse ben Turkiye'de yasamiyorum. Tam bu donemde Turkiye'ye izne geldim ve Ayse'ye binbir israrima ragmen binbir bahane ile benimle gorusmedi. Alinmadim cunku onun icini biliyorum, bende de kredisi coktur. Vardir bir sebebi dedim, cunku ketumdur kendisi, cok sonradan dertlerini ogrenirim, tesadufen. Yapisi boyledir, ilk anda anlatamaz.
Ben Turkiye'ye dondukten sonra Ayse is arayislarina devam etti ve bekledigi pozisyonun biraz daha altinda bir ise girdi. Neyse sonradan ogreniyorum ki esi, o sessiz sakin gorunen, yillardir taniyip iyi biridir diye bildigimiz adam ruh hastasiymis, cok ciddi siddet iceren olaylar da olmus. Benimle hastayim filan diyerek gorusmemesinin sebebi de buymus. Biraz da utanma duygusu. Boyle bir sey benim basima gelemez inkari. Ancak "bir daha sevebilecegimi sanmiyorum, benden gecti, bir daha bosanamam, herkes yaptigi yanlislarla yasamali" diyerek affetti esini. Simdi o kadar dipsiz bir kuyuda ki. Kendisini her anlamda basarisiz, daha da kotusu yasli buluyor. Terapiye gitmesi icin baski yapsam da gitmiyor. Yani o kuyuya kimse erisemiyor. Hele yurtdisindan asla ulasamiyorum ben yani.
Bu kiz egitimli, kendi parasini kazanan biri, son derece acik fikirli bir aileden geliyor, arkadaslari onu yargilayacak tipler degil, ve bu kiz sadece 30 yasinda. Ne desem ikna edemiyorum ama cok karisip esine karsi gorunup yalnizlastirmak da istemiyorum. Bana dedigi sey: sen anlayamazsin, sen basarilisin, hic bosanmadin, bekar olmakla bosanmis olmak ayni sey diil, dunyanin bir ucundasin, mutlusun. E diyorum sen de gidebilirsin? Hem ben bekarim sen bosansan ayni durumdayiz? Alnimizda bosandi yazmiyor ki. Ama sanirim sorun yipranmislik ve basarisizlik hissi daha cok.
Arkadaslar aslinda buraya yazma sebebim dedigim gibi: ailesi tarafindan cinsiyetci bir sekilde yetistirilmeyen, ozgur birakilan kadinlar bile neden boyle bir ruh haline girer? Neden erkeklere "son sansim bu" diye bakar? Neden en ufak tokezlemede kendimizi yuzde yuz kusurlu goruruz? Sevdigimiz kadin dostlarimiza, beylik laflarin otesinde nasil guc verebiliriz? Bu sadece Ayse'yle ilgili degil, kendi hayatimda da, bir erkegin sevgisi ve onayi olmadan, sanki ben yokum, sanki ben bir hicim. Ama biyle yetistirilmedim bile! Nedir biz kadinlarin derdi?
Son düzenleme: