En yakım arkadaşımla ilk okuldan beri arkadaşız. 27 yaşındayız. Örneğin bir plan yapıyoruz 1 ay önceden son iki saat kala annemin tansiyonu çıktı diyip gelmeyebiliyor. Bu sürekli kullanılan bir bahane bu arada. Başka kardeşleri var ve annesi zaten tansiyon hastası sürekli inip çıkıyor. Öyle eve gidip yemek hazırlayacak biri de değil ki yardımı dokuncak annesine diyeyim. Ayrıca bunu yalan olarak başkalarına kullandığını da biliyorum. O yüzden belki ciddi alamıyorum. Ve hadi geçtim iptal edebilir bir kusura bakma dahi demiyor plan iptal ederken. Planlarımın sürekli aksamasından çok yoruldum. Ben söz verdim diye çoğu planımı iptal ediyorum bazen aileme dahi vakit ayıramıyorum. Fakat o çok rahat. Örneğin tatile gidecektik, son gün patronundan izin almış. Patronu izin vermemiş. Aramış beni ben gelemiyorum diyor. Abi son gün izin mi alınır o ayrı. Parasını ödediğimiz tatili onun yüzünden zor bela firmaya iptal ettirebildim. Sonra aramış aldım izin diye iş işten geçtikten sonra. Hotel iptal edildiği için her şey dahil olmayan bir yere tatile gidip bir ton para harcadık. Bu tür sorumsuzluklardan artık çok sıkıldım. Konuşsam da kavga ediyoruz anlamıyor sizce ne yapmalıyım? Aynısını ona yapsam ne olur görmek istiyorum gerçekten. Örneğin saçım yağlı diye plan iptal ettiği oldu zamanında yıka abi zor mu? Böyle saçma bahaneler. Kabul etmem mi lazım bilmiyorum artık. Ne önerirsiniz canlar?