- 19 Şubat 2024
- 36
- -43
- 28
- Konu Sahibi GelenekselBiri05
- #1
Merhaba, beni kimse lütfen yanlış anlamasın. Umarım kendimi doğru ifade ederim.
Kendimden koşa özet: 30 ların başındayım evliyim çoçuklarımda var. İki çok yakın dostum var. Birlikte okuduk birlikte dertleştik çok çok güzel anı biriktirdik. Ama artık herkesin hayatı değişti ve o 20 lerin başında olduğumuz gibi kalmadık. Ben mükemmel bir arkadaş aramıyorum, insanları oldukları gibi kabul ederim, hoşlanmadığım arkadaşlıklar elbet oldu ve bağlıları bitti. Ama bu ikisi başka. Huyları değişti ama bu onlardan vaz geçerim anlamına gelmez. Belki bende değiştim. Ama hiç konuşmayız bunları bugüne kadarda hiç kavga etmedik. Bir kere kırılmıştım onu dile getirdim ve dedim onlara ne olursa olsun konuşalım.
Fakat arlarından en yakın olduğum kişi bayağı değişti. Bazen patavatsız bile oluyor. Ben çok zor zamanlar atlattım, babamı kaybettim ardından hızlı kararlar aldım ve bocaladım. Ama asla onu kıskanmadım. O evlendikten sonra yaşam kalitesi bayağı düzeldi, ve inanın çok sevindim çünkü o zor aile hayatından sonra hak etti oda rahatlığı. Ama keşke böyle burnuma sokmasa, böyle çok paradan bahsetmeye başladı ve ne olursa olsun övünmeye. Eskiden fikir bile danışırdı artık sadece hayatından bahsediyor ve çok banal şeylere dertleniyor. eskisi gibi mütevazı olsa ve ondan soğumaktan çok korkuyorum. Biz aynı mesleği yaptık aynı anda evlendık…. Ben fikir almak istiyorum. Buna benzer şeyler yaşayanlardan. Elbet her insan her Yalta aynı kalmıyor ama sizce bu arkadaşlık devam edermiş ederse artık böylemi, yani ben eskiden birbirimizi aynı görürdüm şimdi balzen bana farklı geliyor, sanki o benim tanıdığım ağır başlı gönlü bol arkadaş değil, cebinde me kadar kaldı diye hesap eden. Üzülüyorum sadece. Kıskanmıyorum, çünkü ben şükür hiç gözüm yükseklerde olmadı, onuda öyle sanıyordum korkum şu tipik ne oldum delisi olan insanlara dönüşmesi, veya acaba sadece bir dönem olabılırmı? Sonuçta ben onu öyle tanımadım! Umarım kimse beni yanlış anlamaz…. Bu aralar çok kafama takılıyor
Kendimden koşa özet: 30 ların başındayım evliyim çoçuklarımda var. İki çok yakın dostum var. Birlikte okuduk birlikte dertleştik çok çok güzel anı biriktirdik. Ama artık herkesin hayatı değişti ve o 20 lerin başında olduğumuz gibi kalmadık. Ben mükemmel bir arkadaş aramıyorum, insanları oldukları gibi kabul ederim, hoşlanmadığım arkadaşlıklar elbet oldu ve bağlıları bitti. Ama bu ikisi başka. Huyları değişti ama bu onlardan vaz geçerim anlamına gelmez. Belki bende değiştim. Ama hiç konuşmayız bunları bugüne kadarda hiç kavga etmedik. Bir kere kırılmıştım onu dile getirdim ve dedim onlara ne olursa olsun konuşalım.
Fakat arlarından en yakın olduğum kişi bayağı değişti. Bazen patavatsız bile oluyor. Ben çok zor zamanlar atlattım, babamı kaybettim ardından hızlı kararlar aldım ve bocaladım. Ama asla onu kıskanmadım. O evlendikten sonra yaşam kalitesi bayağı düzeldi, ve inanın çok sevindim çünkü o zor aile hayatından sonra hak etti oda rahatlığı. Ama keşke böyle burnuma sokmasa, böyle çok paradan bahsetmeye başladı ve ne olursa olsun övünmeye. Eskiden fikir bile danışırdı artık sadece hayatından bahsediyor ve çok banal şeylere dertleniyor. eskisi gibi mütevazı olsa ve ondan soğumaktan çok korkuyorum. Biz aynı mesleği yaptık aynı anda evlendık…. Ben fikir almak istiyorum. Buna benzer şeyler yaşayanlardan. Elbet her insan her Yalta aynı kalmıyor ama sizce bu arkadaşlık devam edermiş ederse artık böylemi, yani ben eskiden birbirimizi aynı görürdüm şimdi balzen bana farklı geliyor, sanki o benim tanıdığım ağır başlı gönlü bol arkadaş değil, cebinde me kadar kaldı diye hesap eden. Üzülüyorum sadece. Kıskanmıyorum, çünkü ben şükür hiç gözüm yükseklerde olmadı, onuda öyle sanıyordum korkum şu tipik ne oldum delisi olan insanlara dönüşmesi, veya acaba sadece bir dönem olabılırmı? Sonuçta ben onu öyle tanımadım! Umarım kimse beni yanlış anlamaz…. Bu aralar çok kafama takılıyor