Teşekkür ederim. Evet bu konuda artık eminim. Birlikte yaşamak istiyorum kalan ömrümde. Doğru insan olduğuna tüm kalbimle inanıyorum ve bu konuda en ufak huzursuzluğum yok. O yüzden yazık etmeyi elbette düşğnmüyorum. Ama sadece biraz içim sıkıldıinsan evet bi düşünüyor acaba mı diye ama herkesin başına gelebilir en başta gelecek bize neler getirecek onu bile bilmiyoruz ilerde çocuğunuzun olacağı bile belli değil seviyorsanız ben bu adamla bir ömür geçiririm diyorsanız hiç beklemeyin derim her şey aslında ikinize bağlı şimdiden mutluluklar dilerim
Evet ebeveynler de rahatsızlık olunca embriyo genetik tarama ile seçiliyor, buyuk ihtimal var diye düşünüyorum. Es adayinizi sevmeniz baska sorununuz olmaması çok güzel bu da bir önlem olarak yapılabilir gerisi Allahin bileceği is,seker hastalığı zor bir hastalık, kaçmanın bir yolu varsa yavrunu korumak istemen en doğal hakkın, en azından elinden geleni yapmakHiç araştırmadım böyle bir şeyi ama tip 1 diyabet için geçerli mi bilmiyorum
Hayır benim ondan ayrılmak gibi bir niyetim yok sadece söz konusu çocuk olunca dayanabilir miyim diye içim sıkıldı. Evet dediğiniz gibi bende gerekirse çocuk düşünmryiz fiyorum ama kendisi yüzde yüz ister çocuk . İnanılmaz çocuk seviyor çünküEmpati kuramadım sizinle. Ben hastalık konusunda endişe duyan insanların evlenmemesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü bir insan bir insanı severse endişe falan kalmaz. Gerekirse çocuk sahibi olmaktan vazgeçer ama bu endişeyi yaşamaz.
Bu düşüncelerinizi keşke sevgilinize de aktarsanız. Adam ne ile karşı karşıya olduğunu bilir en azından.Hayır benim ondan ayrılmak gibi bir niyetim yok sadece söz konusu çocuk olunca dayanabilir miyim diye içim sıkıldı. Evet dediğiniz gibi bende gerekirse çocuk düşünmryiz fiyorum ama kendisi yüzde yüz ister çocuk . İnanılmaz çocuk seviyor çünkü
Bu devirde eş bulmak çok çok zor hazır bulmuşsunuz evlilik yaşınız da gelmiş böyle bir hastalığı asla sorun etmeyin bence. Ki bu öyle başa çıkılamayacak zor bir hastalık değil. Ama gerçekten seviyor olsaydınız bunu sorun etmezdiniz bence.Merhabalar,
Arkadaşlar kafama takılan bir sıkıntım var , farklı görüşlere ihtiyacım var .
30 yaşındayım erkek arkadaşımda 32 yaşında . 1 senedir birlikteyiz. Herhangi bir sıkıntımız yok çok iyiyiz aradığımı buldum diyebilirim her anlamda. Benim için iş,kariyer,aile yapısı,merhamet ,sakinlik,kibarlık önemli kriterler ve bu konuda iyiyiz. Sadece şöyle bir durum var kendisi çocukluktan beri şeker hastası (tip 1 diyabet. Öncelikle hastalığından bahsedeyim, günde 4 kez insülin iğnesi vurur ve sağlıklı beslenir. Şimdiye kadar hiç takmadım sonuçta kimin başına ne zaman ne gelir bilemeyiz benim için iyi niyet şu devirde çok daha önemli çünkü.
Şimdi ne değişti ne kafana takıldı derseniz şöyle anlatayım. Artık adım atmayı planlıyoruz evlenmek istiyoruz. Fakat şöyle bir durum var tip 1 diyabeti olan bireyşn çocuğunda çıkma oranı da %5-6 civarı . Evet erkek arkadaşım artık yaşam biçi olarak benimsediği için daha az zorlanıyor ve bilincinde . Ama minicik çocuklarda çok çok zor bir durum. 1-2 yaşındaki çocuğa iğneler vurmak şekerini kontrol altında tutmak, onu yeme bunu yeme demek, şekeri düşünce farkına varmasını sağlamak kolay bir durum değil. (Evet şimdiden kötü düşünme diyeceksiniz ama bu düşük bir ihtimal de değil ne yazık ki). Öyle bir durımda işimi dahi bırakmam gerekecek. Evet belki allah korusun bu hastalıktan daha beter bir durum ileride çocuğum olursa çıkacsk evet o ihtimaller hepimiz için var . Ama o ihtimaller onbinde bir ise bu yüzde 6 bildiğimiz hir durum. Canımı sıktı bu durum sadece
Yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim . Eleştiriye de açığım:)
Maalesef öyle bir test yok çünkü tip 1 diyabet genetik bir hastalık değilmiş . Ama genetik olmamasına rağmen %6 bebekte çıkma ihtimali var . O kısmı bende anlamadım ama kalıtsal olmadığı özellikle belirtiliyorSMA için yapıldığı gibi diyabet için de tarama yapılabiliyor mu bilgim yok, ancak araştırabilirsiniz. Mutlu bir ilişkiden vazgeçme sebebi benim için asla olamaz böyle bir durum. Mutsuz ilişkide de olamaz gerçi, mutsuzluk sebeplerime göre karar verirdim.
Öncelikle bu sorunun hiçbir şekilde eleştirilecek bir yanı yok. Tabiki bunları düşüneceksiniz. Evlilik instagramdan selam yazmaktan daha fazla sorumluluk doğuruyor sonuçta:) Olaya gelirsek; benim her olayın gerçekleşmesi ile ilgili tek ihtimal tablom vardır, %50 %50Merhabalar,
Arkadaşlar kafama takılan bir sıkıntım var , farklı görüşlere ihtiyacım var .
30 yaşındayım erkek arkadaşımda 32 yaşında . 1 senedir birlikteyiz. Herhangi bir sıkıntımız yok çok iyiyiz aradığımı buldum diyebilirim her anlamda. Benim için iş,kariyer,aile yapısı,merhamet ,sakinlik,kibarlık önemli kriterler ve bu konuda iyiyiz. Sadece şöyle bir durum var kendisi çocukluktan beri şeker hastası (tip 1 diyabet. Öncelikle hastalığından bahsedeyim, günde 4 kez insülin iğnesi vurur ve sağlıklı beslenir. Şimdiye kadar hiç takmadım sonuçta kimin başına ne zaman ne gelir bilemeyiz benim için iyi niyet şu devirde çok daha önemli çünkü.
Şimdi ne değişti ne kafana takıldı derseniz şöyle anlatayım. Artık adım atmayı planlıyoruz evlenmek istiyoruz. Fakat şöyle bir durum var tip 1 diyabeti olan bireyşn çocuğunda çıkma oranı da %5-6 civarı . Evet erkek arkadaşım artık yaşam biçi olarak benimsediği için daha az zorlanıyor ve bilincinde . Ama minicik çocuklarda çok çok zor bir durum. 1-2 yaşındaki çocuğa iğneler vurmak şekerini kontrol altında tutmak, onu yeme bunu yeme demek, şekeri düşünce farkına varmasını sağlamak kolay bir durum değil. (Evet şimdiden kötü düşünme diyeceksiniz ama bu düşük bir ihtimal de değil ne yazık ki). Öyle bir durımda işimi dahi bırakmam gerekecek. Evet belki allah korusun bu hastalıktan daha beter bir durum ileride çocuğum olursa çıkacsk evet o ihtimaller hepimiz için var . Ama o ihtimaller onbinde bir ise bu yüzde 6 bildiğimiz hir durum. Canımı sıktı bu durum sadece
Yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederim . Eleştiriye de açığım:)
Çocuğa üzüldüm bunun için terkedilmek ne kadar gururunu kırmıştır kim bilirKonuyu okuyunca bir arkadaşım geldi aklıma 3 senelik sevgili vardı. Çocuğunda ablası kanserden vefat etti bir diğer kardeşinde de vardı. Kızın ailesi soktu galiba aklına ama sorgulamaya başladı ileride genetik olarak aktarılır diye. Sonuç olarak kız ayrıldı ve başka biriyle evli şuan.
O psikolojiyi bilmiyorum nasıl zor bir hastalık mıdır onu da bilmiyorum ama kuzenimin eşi bu hastalıktan muzdarip ve çocuklarında bu hastalık yok.
Yine de seven insan bunlara bakmamalı ihtimallerle yaşıyoruz zaten bu hayatı.
Yok elbette haklısınız derdim o kadar irdelemek asla değil. Ama tip 1 diye bahsettiğim hastalık küçümsenmeyecek kadar zor bir hastalık. Özellikle bebekte çocukta olunca inanılmaz sor bir durum. 50/60 yaşında şeker hastası insanlar ile kıyaslanmayacsk bir durum. Çocuk şekerinin düştüğünü fark etmezse ki çocuk fark etmez bunu idrak etmeyebilir , çok büyük riskleri var. Ve bu anne baba için çok çok zor bir durum ömğr boyu sürüyor üstelik. Diğer söyledikletinize katılıyorum elbette bu hastalık olmaz başka hasyalık olur onu bilemeyiz elbetteO değil de benim baba tarafında üst neslin neredeyse tamamı ya kalpten ya şekerden vefat etti diyebilirim.
Bu durumda benle de kimsenin evlenmemesi gerekir bu mantıkla.
Hatta daha geniş bakarsak ya şahsımızda ya da aile öykümüzde illa ki kronik rahatsızlıklar vardır. Olmayanın da genlerinde çekinik olarak vardır. Böyle bakarsak hiç evlenip ürememek gerekiyor.
Şahsi kanaatim akraba evliliği olmadığı sürece sorun etmemek. Ha şu da var, genetik geçiş ihtimali yüksek bir rahatsızlığı varsa kocamın, o zaman da çocuk yapmam. Çünkü bu bayağı bencilliğe giriyor.
Eee hayat seçimlerden ibaret, gül bahçesi olmuyor her zaman. Adamın huyu iyi, her şeyi size göre ama diyabeti var.Yok elbette haklısınız derdim o kadar irdelemek asla değil. Ama tip 1 diye bahsettiğim hastalık küçümsenmeyecek kadar zor bir hastalık. Özellikle bebekte çocukta olunca inanılmaz sor bir durum. 50/60 yaşında şeker hastası insanlar ile kıyaslanmayacsk bir durum. Çocuk şekerinin düştüğünü fark etmezse ki çocuk fark etmez bunu idrak etmeyebilir , çok büyük riskleri var. Ve bu anne baba için çok çok zor bir durum ömğr boyu sürüyor üstelik. Diğer söyledikletinize katılıyorum elbette bu hastalık olmaz başka hasyalık olur onu bilemeyiz elbette
Teşekkür ederim.. yok elbette bilincinde olan dikakt eden bri için tamamen yaşam şekli zaten o uüzdrm bugüne kdar hiçkafama takılmadı. Sadece söz konusu minicik bebekler olunca kötü hissettimDaha önce yine buna çok benzer bir konu açılmıştı, oraya yazdığım yorumun aynısını direkt buraya da bırakıyorum
Bu konu hakkında son kez yazıyorum
Psikolojik destek almalısın başka yolu yok.www.kadinlarkulubu.com