valla ben de emoları hiçbir zaman sevmedim,sevemedim. muadili akım olarak sayılabilecek 70 lerin punk u nere, tarzı öncelik haline getirmiş herhangi bir fikriyat temeline oturtulamamış, "emotional" gibi olabilidiğince geniş anlam aralığına sahip bir kelimenin arkasın sığınıarak bir tarz haline getirilmeye çalışılan "emoluk" nere diye de çok da hayıflanmışımdır.zaten ömrünün çok da uzun olmadığını tahmin ettiğim bu akım, muhtemelen belli yaş aralığına mensup kişilerin bu zaman dilimindeki moda anlayışı olarak tarihin ilerleyen dönemlerinde anılacak.
her şey tamam da bu gençleri dövmeyi destekleyen, onore eden anlayış da neyin nesi yahu!! sırf farklı olmak için, ilgi ve dikkat çekmek için yapıyor olsalar bile sana ne zararları var allasen? o derece kaka bir şey mi bu senden farklı olma halleri de sopa yemelerinden keyif alabiliyorsun?bir diğer vatandaş da çıkmış kimsenin benim göz zevkimi bozmaya hakkı yok; akıllı olsunlar-doğru dursunlar benzeri cümleler kurmuş. yarıldım resmen=) aklıma "çok çirkinsin keşke ölsen" diyen, dünyanın kendi için varolduğunu sanan karakter yaratımı geldi. hayır o değil de bir gün emo tarzı giyimle quasimodo kılıklı biri çıksa karşısına o gaspedilen hakkını kimden talep edecek merak etmemek mümkün değil=)
kısacası sırf garip giyiniyorlar, vücutlarına garip aksesuarlar takıyorlar diye genç bir güruhtan nefret eden, eline fırsat geçtiğinde onlara karşı siddet dahi göstereceğini belirten bunca insanın olması, Türkiye'de hoşgörü,toplum içi barış gibi kavramların neden komik olduğunu açıkça ortaya koyuyor.
