Emeklerim çöp mü olacak

Ya keske bu kadar borca girmeseydiniz. Bende evlenmeyi düşünüyorum ama hersey gözümde öle büyüyor ki maddi olarak. Adet olarak önümüze sunulan herseyin maddi külfeti büyük. Olmasın böle adetler valla. Bu işler tam bir seremoni durumu neyse olan da olmus =( Nişanlınızın size karsı duyguları yogun ise durumu düzeltmeye calısır bence. Olmuyorsa da olmuyordur üzülmemeye calısın. Borclar ödenir, düze cıkarsınız elbette ama bir ömür mutsuz olmaya değmez.
 
Mesela söz nişan yapmadım hiçte pişman olmadım eksik hissetmedim pişmanda değilim 15 sene geçti üstünden bazı şeyler olmasada olur
Haklisiniz akılsız kafam zaten paran yok ne diye büyük işlere girersin. Ama hayat bazı şeyleri kafana vura vura öğretiyor. Bende anladım hatamı ama geç oldu
 
Ya keske bu kadar borca girmeseydiniz. Bende evlenmeyi düşünüyorum ama hersey gözümde öle büyüyor ki maddi olarak. Adet olarak önümüze sunulan herseyin maddi külfeti büyük. Olmasın böle adetler valla. Bu işler tam bir seremoni durumu neyse olan da olmus =( Nişanlınızın size karsı duyguları yogun ise durumu düzeltmeye calısır bence. Olmuyorsa da olmuyordur üzülmemeye calısın. Borclar ödenir, düze cıkarsınız elbette ama bir ömür mutsuz olmaya değmez.
Çok sağolun teşekkürler yorumunuz için. Allah yardımcınız olsun vallahi çok ama çok zor. Umarım siz benim gibi olmazsınız herseyiniz çok güzel olur
 
Çok sağolun teşekkürler yorumunuz için. Allah yardımcınız olsun vallahi çok ama çok zor. Umarım siz benim gibi olmazsınız herseyiniz çok güzel olur
Ay mümkünse hiçbirseyim olmasın ama borcum da cok olmasın derdindeyim. Borc illa ki olur da bilemiyorum tabi. Bende tşk ederim iyi dilekleriniz için. Siz de düze cıkarsınız merak etmeyin, durumlar değişir yani. Aileniz kararınıza ne tepki verdi.
 
Niye hayatı bu kadar zorlaştiriyorsunuz.. sizde normal değilsiniz nişanlinizda üzgünüm.. siz evleneceksin iz diye KV yurtdışına çalışmaya gidiyor siz tonla borcun altına giriyorsunuz çok saçma değil mi yahu bizde evlendik bu kadar da harcama olmuyor yani..
Beyaz eşya kız tarafına ait değildir bu arada. Bulaşık makinesi veya yatak odası takımını alır genellikle kız tarafı gücünün yettiğince yani.
Ben çalışıp kenara attığımla çeyiz paketi almıştım sheffer marka tencereden tabağa kaşığa 275 parça set 2800₺ ydi. Bütün mutfak oradan halloldu. Fırın, ütü, mutfak robotu, iki tane yolluk , bulaşık makinesi ve supurgeyi babam aldı. Gerisini de eşim aldı yarısını peşin verdi yarısını taksit yaptı ödedik beraber..
Bu kadar borç ihtarname bana garip geldi
 
Para veremeyeceğimi gerekirse balayına gitmeyeceğini söyledim geçen gün ve balayını kendi parasıyla satın aldı. Ama haklisiniz bunca laftan sonra bunca psikolojik baskıdan sonra beni sevmediğine değer vermediğine kanaat getirdim.


Umarım iyi bir insanla karşılaşırsınız..:dua:
 
Ay mümkünse hiçbirseyim olmasın ama borcum da cok olmasın derdindeyim. Borc illa ki olur da bilemiyorum tabi. Bende tşk ederim iyi dilekleriniz için. Siz de düze cıkarsınız merak etmeyin, durumlar değişir yani. Aileniz kararınıza ne tepki verdi.
Ailem her kararıma saygı duyuyor senin hayatın sen bilirsin diyor. Ama ayrılmanızı istemiyorlar elbet buraya kadar gelmişken dönmek olmaz diyorlar.
 
Niye hayatı bu kadar zorlaştiriyorsunuz.. sizde normal değilsiniz nişanlinizda üzgünüm.. siz evleneceksin iz diye KV yurtdışına çalışmaya gidiyor siz tonla borcun altına giriyorsunuz çok saçma değil mi yahu bizde evlendik bu kadar da harcama olmuyor yani..
Beyaz eşya kız tarafına ait değildir bu arada. Bulaşık makinesi veya yatak odası takımını alır genellikle kız tarafı gücünün yettiğince yani.
Ben çalışıp kenara attığımla çeyiz paketi almıştım sheffer marka tencereden tabağa kaşığa 275 parça set 2800₺ ydi. Bütün mutfak oradan halloldu. Fırın, ütü, mutfak robotu, iki tane yolluk , bulaşık makinesi ve supurgeyi babam aldı. Gerisini de eşim aldı yarısını peşin verdi yarısını taksit yaptı ödedik beraber..
Bu kadar borç ihtarname bana garip geldi
Haklisiniz elime 5 kuruş geçse kendimi değil ikimizi düşündüm ve öyle hareket ettim. Beyaz eşya kız tarafına ait değil biliyorum ama en başından beri senin benim demedim hep biz dedim borcumu çalışarak öderim dedim elime geçen parayla gittim salak gibi bütün beyaz eşyaları aldım.
 
Merhaba kadınlar kulübü üyeleri Biraz uzun ve karışık olabilir şimdiden herkese teşekkürler okuduğunuz için.

Kendimi hayatımın en kötü döneminde hissediyorum. İşim yok , arkadaşım yok ve daha bir sürü dert. Aslında kararlı ve hiç bir zaman yılmayan her zaman mücadele eden bir insanımdır. Ama kendimi artık tükenmiş hiç birşey yapmak istemeyen hiç birşey için gücü kalmamış hissediyorum. Nişanlıyım. 7 ay oldu nişanlanalı. Temmuz da düğünüm olacak-tı. Sanırım olmayacak. Nişanlım eğitimli, avrupanın yarısını gezmiş, en iyi okullarda okumuş ve hepsinden dereceyle mezun olmuş yaş olarakta olgun sayılacak (28) bir yaşta. Ben ise bazı sebeplerden ötürü çok istediği bölümü kazanıp çok iyi bir okulu kazanıp okuyamamış yıllardır öyle böyle yerlede çalışmış bir kızım.(24) Okula gidemedim ama şuan açıköğretim den istediğim bölümü okumaktayım. Nişanlımla 3 yıldır birlikteyiz dediğim gibi 7 aydır da nişanlıyız. Kayınvalidem ve kayinpederim bu dünyadaki en iyi insanlar diyebilirim. Ikisinde çok ama çok seviyorum allah onlardan razı olsun . Kayınvalidem 2 ay önce krizden ötürü 16 yıldır çalıştığı fabrikadan çıkarıldı. Ve yurtdışında bir ülkeye çalışmaya gitti. Şuan orda bir iş buldu ve kısa bir süre önce çalışmaya başladı. Gitmesinin asıl sebebi ise bizim evlenecek olmamız ve maddi açıdan paraya ihtiyacimiz olması. Ben evlenmeye karar verdiğimde aileme danıştım onların iznini aldım ve öyle adım attık. Fakat bugüne kadar bir kuruş bile yardımları olmadi bana. Herşeyi ben tek başım yaptım. Bir başıma kimseden destek almadan nişan düğünü yaptım. (Ben aslinda boyle olmasina gocunmuyorum ama nişanlım öyle değil.) haliyle kenarda köşede elbet bir birikimim vardı fakat yetmedi ve çok küçük bir miktar bile olsa kredi çektim. (3500 tl) nişanımda takılan takılarla borclarimi kapatmadım ve nasıl olsa çalışıyorum çalışarak öderim bana gelen parayla ileriye yönelik birşey yapayım dedim ve gittim evimiz için bütün beyaz eşyalarımızı aldım. (Buzdolabı, çamaşır makinesi, bulaşık m. , fırın ütü küçük ev aletleri ) nişanda takilan paranın tamamını oraya verdim üstüne birde küçük bir miktar borçlandım. Ama hepsi bitti çok şükür. Nisandan 2 ay sonra kriz nedeniyle işten cikarildim. Ve tüm borçlar krediler hepsiyle başbaşa kaldım. Onda da çok şükür işsizlik maaşıyla idare edebildim. Ama şuan haciz gelmek üzere. Nisan için çektiğim krediyi ödeyemedim. (Cunku işsizlik maaşıyla düğünüm için birşeyler yaptım) Küçük bir miktar ama allah kimseyi çaresiz bırakmasın. Olmayınca olmuyor işte. Her işi yaparım ama iş yok hala arıyorum inşallah bulacağım bir iş. Ailem krediyi ödeyip tekrar kullanmayı düşünüyor ama ben çalışmaya başlamadan kullanmak istemiyorum ödeyebilsem bile. Nişanlımı ise çok ama çok seviyorum bir sürü arkadaşım vardı ama çoğuyla nedenini bilmediğim bir sebeple aramıza soğukluk girdi ve beni durup dururken sildiler. (Nişan söz vb. günlerime gelmemeleri ve beni tüm sosyal medyalardan silmeleri whatsaptaki gruptan çıkarmaları hiç birsebep yokken) kalan arkadaşlarım ise bir tartışma nedeniyle yollarımızı ayirdik simdi yapayalnız işsiz borçlu biri olarak hayatımın belkide en güzel cağında depresyonun dibine vurdum. Nişanlımı çok seviyorum bugüne kadar hiç bir şekilde onu küçük düşürecek birşey yapmadım bohcasından tutun sözüne kadar nişanına çeyizine kadar herşeyin en iyisini yapmaya çalıştım ve yapicam da. Ama hiç bir zaman memnun olmadi mutlu edemedim. Benim tek istediğim sabah uyandigim da yanımda onu görmekti herseyi bu uğurda yaptim ama o daha fazla şey istedi. Hep maddiyat düşündü. Ailem bana yardım etmediği için onlara karşı sinir ve kin dolu. Ailemi ben biliyorum ve şuan gerçekten annem de Babam da calismasina rağmen durumları gerçekten yok. Ben biliyorum hallerini. Şuan kına yerini, kına organizasyonunu tuttum fakat durumum olmadığı için kapora verebildim sadece onlara hepsini ödeyemedim maalesef. Eve kaç tane kağıt geldi borçlardan ötürü sayamadım desem yeridir. Ama ben aldığım üç kuruşluk işsizlik maaşının gününü bekliyorum ki gideyim nişanlıma damatligini alayım. Aslında beni seviyor biliyorum bugüne kadar da Hiç sevgilisi olmamış ama neden böyle davranıyor bilmiyorum. Aslında onun kızgınlığı bana değil aileme farkındayım ama ucu bana değiyor onlara olan kızgınlığını benden çıkarıyor hep onlara birşey diyemediği için. Geçen gün gelinlik bakmak için burada bulunan küçük bir şehire gidecekken yolda krediler ne oldu diye sordu bende aslında söylemek istemiyordum ama o sorunca yalan söylemek istemedim yanlış anlamasın diye. Bende kağıt geldiğini ihtarlar geldiğini söyledim. Napicaksin falan dedi dedim bilmiyorum elbet bir yol bulunacak. Sonra balayını sordu satın alalım artık diye. Bende dedim şuan durumun yok biliyorsun allah büyük bir kaç ay sonra düşünürüz belki düzelir dedim. Sonra bana aradan 15 dakika geçtikten sonra kredileri evlendikten sonra kapatırız dedi. Kendisi dedi bunu ben ağzımı bile açmadım. Bende tamam öyle yaparız dedim. Böyle dedim ve 2 dakika sonra ben senin kredini ödemek zorunda mıyım annen baban hiç birşey ödemiyor hiç yardım etmiyor benim annem dünyanın öbür ucuna gitti ben senin kinani ödemek zorunda mıyım organizasyonu ödemek zorunda mıyım demeye. Bende dedim Tamam sen ödeme elbet bir çaresini bulurum ben öderim tamam dedim. (Uzatmak istemedim çünkü bir kavga etsek en az 2 hafta sürer, özür dilemek onun için tabu asla özür dileyemez, gönül almayı bilmeyen kalp kırmayı çok güzel biliyor) sonra bana biz mobilyaları alalım evlendikten sonra takılarla öderiz dedi. Bende dedim ki ben de bir sürü beyaz eşya aldım bak daha da alacağım allah kısmet ederse mutfak eşyalarını, sizde elinizden geldikçe yapın elbet kalanını öderiz düğünden sonra dedim. Çünkü bunu beni kızdırmak için söylüyor. Biliyorum daha önce de konusu olmuştu çünkü. Ben ağlamaya başladım kendimi o kadar çaresiz hissettim ki. Allah kimsenin eline düşürmesin kimseye muhtaç etmesin kimseyi. Olaydan yarim saat sonra özürler diledi aileme olan kızgınlığı yüzünden öyle söylediğini benimle ilgisi olmadığını söyledi. Tamam dedim orda barıştık hiç birşey olmamış gibi gelinlik bakmaya devam ettik. Bir gelinlik beğendim ama fiyatı pahalı geldi (4000t) onun için geçen pazar istanbula gidecektik annem ben nişanlım. Annem allah için çok güzel pazarlık yapar. arkadasim cumartesi günü arkadaşlarıyla buluşmaya gitti bütün gün onlarlaydı. Ben bu konuda haksiz olduğumu biliyorum ama kendimi de dizginleyemiyorum. Ben arkadaşlarından biraz kıskanıyorum. ( paylaşamıyorum) ve o da arkadaşları da içki içmeyi çok seviyorlar. Tamam bende onunlayken bir iki birşeyler içerim birlikte de iceriz kendisi de arada 1 2 tane bira içer. Ama bir kez sahit oldum ve geberene kadar içiyorlar ayakta duramayacak kadar. O gün de bizim önceden planlanmış bir işimiz vardı.(Benim çeyizlerim onların şuan kullanılmayan yazlığına gidecekti benim evde yerim olmadığı için yazlıkta kışın kullanılmadığı için yazliklarinin bir odasını çeyiz odası yaptık) yani cumartesi günü sabahtan o işimizi halledecektik sonra arkadaşlarıyla yine buluşacaktı ama son dakika (cuma akşamı) bana sabahtan buluşacaklarını söyledi. Bende tamam dedim ama icim içimi yedi. Sonra kıyamadı herhalde sabah yine gelip çeyizlerimi arabaya doldurdu ve kendisi yazlığa bıraktı yine. Ben o gün ona karşı biraz tavırlıydım. Mesaj atmadım aramadım kendisi de bu tavrımı anlayıp bana ne mesaj ne arama hiç birini yapmadı. Hoş bende beklemedim zaten. Kızlar ben bu aralar bu yalnızlıktan ve evde kalmanın da vermiş olduğu kuruntudan zaten yalnız da hissettiğim den kıskandım arkadaşlarıyla olmasını ama kendime dr kızıyorum böyle hissettiğim için bunun nedeni ne olabilir nasıl başa çıkabilirim bilen yazsın allasen. Akşam saat 1 de beni arayıp yarın istanbula gidecek miyiz dedi (gelinlik bakmaya) bende evet dedim Tamam su saatte alırım sizi dedi tamam dedim kapattık. Ben aslında gitmeyelim derdim de Daha çok uzamasın dedim. Sonra bu mesajlar atti işte gitmeyelim desene de göriyim hani küssün ya bana falan filan . Bende tamam neyse yarın konuşuruz dedim biliyorum sarhoş ondan böyle konuşuyor. Yarın sabah o geçen begendigin gelinliği aliriz bitsin gitsin uğraştırma beni dedi. Tamam falan dedik sabah oldu ben isteidgimi belirttim ama bu uzattı da uzattı tamam diyorum yine çıkalım uzatmayalim gün bitmesin. Hayır diyor arkadaşlarıyla olan gününü mahvetmişim neden onlara karşı böyle düşünüyor muşum en sonunda beni delirtti ve arayıp ayrılalım o zaman dedi. Yanı gelinlik alacağım gün nişanlimdan ayrıldım. Böyle garip bir hayat. Gel takılarını al dedim toparlanayim gelir alırım dedi . Hâlâ gelmedi o günden beri de hiç konuşmadık ama ben bana o söylediklerini bu maddiyat bağlantısını onu memnun edememeyi asla mutlu olmamasını unutamıyorum. Tanışmada sözde nişan da hepsinde böyle göztaşı döktüm. Düğünüme çok var ama şimdiden başladım ağlamaya üzülmeye. Ailesini çok seviyorum en çok onlara üzülüyorum. O kadın bizim için gitti tee nerelere. Ama katlanamiyorum artık gücüm kalmadı. Anlayissiz bir insan anlatınca kendimi bir kulağından giriyor diğerinden çıkıyor. Ben başka bir şey anlatıyorum o başka bir konu hakkında cevap veriyor. Korkuyorum ilerisi için ama emeklerimin de çöp olmasını istemiyorum. Sizce ne yapmalıyım? Elbet mesaj atar arar illa birşey yapar. Benim kafamda şuan ayrılık var ama kahroluyorum giden zamanim için ilmek ilmek ördüğüm iliskim için. Bugüne kadar herşey için iğnesine kadar düşünüp kafa patlattim aldığım herseyde alın teri var hepsini ben yaptım bugüne kadar çöp olmasını istemiyorum. Ayrılsak zil takıp oynayacak çok insan var .Ne yapmalıyım bana yol gösterin.



10 yıl önce (18 yaşımdaydım) bir tl bile harcamadım. Ailemin durumu yoktu. Bunu en başından eşimde biliyordu.
Eşyaları çay kaşığına kadar kp aldı. Nişanı düğünü de kp yaptı. Tabi ki bende uç şeyler asla istemedim.
Kocamı çok seviyordum. Onunla evleniyorum ya düğünmüş falanmış olmasa bile olurdu. Onun soyadını almak bana yetiyordu. Kp aynen bunu söyledim.
Hatta o zaman yaşım küçük olmasına rağmen sırf annem kendini kötü hissetmesin diye teke tek aldım karışıma; benim annemin de benimde durumum bu bu. Bana kalsa nikah yapmak yeterli ama siz illa düğün isterseniz yapabilirsiniz. dedim
O da ben yaparım dedi. Bende uydum onlara herşeyi onlar halletti.
Yani diyeceğim şu ki ; daha evlenmeden para kelimesi geçiyorsa mustakbel eşinle hiç hoş değil.
 
Aldiysan aldin, esya aldin diye evlenmek zorunda misin? Ayrilinca çöpe atmayacaksin heralde derdin esyaysa...

Evlenip mutsuz olunca emekleriniz karsiligini mi bulmuş olacak ben anlamiyorum bu kafayi, adamin butun hareketleri fiyasko zaten evlenince daha beter olur.

Benim yazacaklarimi yazmissiniz


Nisanliniz.sorunlu
Siz mutlu olamazsiniz
Ama siz takmissiniz esya aldim.cop mu olacak emeklerim de emeklerim

Ayol adam.simdiden ailene takik
Anlayissiz
Maddiyatci
Sana da fazla deger vermiyor
Deger verse ailene simdiden dis bilemez anlasana..senin uzulmeni istemez cunku

Sen ise esya derdindesin

Evlen de esyalar bosa gitmesin. Ne diyim?
 
Konu oldukça uzun sonunu okurken başını unuttum. Yanlış yazarsam kusura bakmayın.

Ben nişanlınızı haklı buldum. Bazı çıkışları onur kırıcı olmuş tabi:/

Aile desteği yok. Köşede para yok, uzmanlığınız olan mezun olduğunuz bir alan yok bu şekilde nişan (düğün) yapmışsınız. Nişandan gelen takılarla ufak tefek borçları kapatmak yerine gidip beyaz eşya alarak tekrar borçlanmışsınız. Sanırım elden taksit yapan yerlere de ufak tefek borçlar oldu. Bunun üzerine kına gecesi yapmaya kalkıyorsunuz.

Gerçekten hayret ettim. Nişanı salonda yaparken kimse size dur demedi mi? Nişanlığı, takımı, salonu, aile bireylerinin giyinmesi, kuaförü tonla masraf. Takı da bir avuç gelir ya da gelmez. Erkek tarafına bile yük yani.

Bohçayı erkek tarafı yapacağız diye tutturduysa siz de yapmak zorunda kalmış olabilirsiniz altta kalmamak için. Umarım sadece damada yapmışsınızdır.

Benim nişanlım da evlenirken oraya buraya borç yapsa ve ödemese, bu borçları hiç yapma o zaman ben alırım olduğu kadar/ ya da evlenince alırız eksik olsun idare et derdim.

Aileniz gerçekten hiç elini atmadı mı birşeye? Çocuk da Zengin değil ailesi işten çıkarılınca yurtdışına çalışmaya gidiyor sizi evlendirmek için. Bari durumunuz yoksa biz nikah yapalım deseydi aileniz. Hele o kına gecesi? Aileniz kızım aman yapma paramız yok sen de işten çıktın evlenince zorlanırsınız demedi mi? Siz hala işe girmemişken nişanlınız tabi ki der bu borçları kim ödeyecek diye. Siz kına yapıp ailenizi mutlu ederken borçlar erkek tarafına kalmış oluyor.

4bin liraya gelinlik seçerken içiniz sızlamadı mı? Ya benim param yok icralar kapıya dayandı, ailesi öğrenirse mahçup olurum, İkinci el alsam, kiralasam, daha makulünü alsam demediniz mi?

Balayına gitmesek de olur demişsiniz. Belki nişanlınızın hayaliydi. Sizin için hatıraydı. O da gidip almış zaten sizden sonra.

Lütfen yapmayın etmeyin. Düğüne, ele, kıyafete vermeyin birikimlerinizi.
 
Son düzenleme:
Merhaba kadınlar kulübü üyeleri Biraz uzun ve karışık olabilir şimdiden herkese teşekkürler okuduğunuz için.

Kendimi hayatımın en kötü döneminde hissediyorum. İşim yok , arkadaşım yok ve daha bir sürü dert. Aslında kararlı ve hiç bir zaman yılmayan her zaman mücadele eden bir insanımdır. Ama kendimi artık tükenmiş hiç birşey yapmak istemeyen hiç birşey için gücü kalmamış hissediyorum. Nişanlıyım. 7 ay oldu nişanlanalı. Temmuz da düğünüm olacak-tı. Sanırım olmayacak. Nişanlım eğitimli, avrupanın yarısını gezmiş, en iyi okullarda okumuş ve hepsinden dereceyle mezun olmuş yaş olarakta olgun sayılacak (28) bir yaşta. Ben ise bazı sebeplerden ötürü çok istediği bölümü kazanıp çok iyi bir okulu kazanıp okuyamamış yıllardır öyle böyle yerlede çalışmış bir kızım.(24) Okula gidemedim ama şuan açıköğretim den istediğim bölümü okumaktayım. Nişanlımla 3 yıldır birlikteyiz dediğim gibi 7 aydır da nişanlıyız. Kayınvalidem ve kayinpederim bu dünyadaki en iyi insanlar diyebilirim. Ikisinde çok ama çok seviyorum allah onlardan razı olsun . Kayınvalidem 2 ay önce krizden ötürü 16 yıldır çalıştığı fabrikadan çıkarıldı. Ve yurtdışında bir ülkeye çalışmaya gitti. Şuan orda bir iş buldu ve kısa bir süre önce çalışmaya başladı. Gitmesinin asıl sebebi ise bizim evlenecek olmamız ve maddi açıdan paraya ihtiyacimiz olması. Ben evlenmeye karar verdiğimde aileme danıştım onların iznini aldım ve öyle adım attık. Fakat bugüne kadar bir kuruş bile yardımları olmadi bana. Herşeyi ben tek başım yaptım. Bir başıma kimseden destek almadan nişan düğünü yaptım. (Ben aslinda boyle olmasina gocunmuyorum ama nişanlım öyle değil.) haliyle kenarda köşede elbet bir birikimim vardı fakat yetmedi ve çok küçük bir miktar bile olsa kredi çektim. (3500 tl) nişanımda takılan takılarla borclarimi kapatmadım ve nasıl olsa çalışıyorum çalışarak öderim bana gelen parayla ileriye yönelik birşey yapayım dedim ve gittim evimiz için bütün beyaz eşyalarımızı aldım. (Buzdolabı, çamaşır makinesi, bulaşık m. , fırın ütü küçük ev aletleri ) nişanda takilan paranın tamamını oraya verdim üstüne birde küçük bir miktar borçlandım. Ama hepsi bitti çok şükür. Nisandan 2 ay sonra kriz nedeniyle işten cikarildim. Ve tüm borçlar krediler hepsiyle başbaşa kaldım. Onda da çok şükür işsizlik maaşıyla idare edebildim. Ama şuan haciz gelmek üzere. Nisan için çektiğim krediyi ödeyemedim. (Cunku işsizlik maaşıyla düğünüm için birşeyler yaptım) Küçük bir miktar ama allah kimseyi çaresiz bırakmasın. Olmayınca olmuyor işte. Her işi yaparım ama iş yok hala arıyorum inşallah bulacağım bir iş. Ailem krediyi ödeyip tekrar kullanmayı düşünüyor ama ben çalışmaya başlamadan kullanmak istemiyorum ödeyebilsem bile. Nişanlımı ise çok ama çok seviyorum bir sürü arkadaşım vardı ama çoğuyla nedenini bilmediğim bir sebeple aramıza soğukluk girdi ve beni durup dururken sildiler. (Nişan söz vb. günlerime gelmemeleri ve beni tüm sosyal medyalardan silmeleri whatsaptaki gruptan çıkarmaları hiç birsebep yokken) kalan arkadaşlarım ise bir tartışma nedeniyle yollarımızı ayirdik simdi yapayalnız işsiz borçlu biri olarak hayatımın belkide en güzel cağında depresyonun dibine vurdum. Nişanlımı çok seviyorum bugüne kadar hiç bir şekilde onu küçük düşürecek birşey yapmadım bohcasından tutun sözüne kadar nişanına çeyizine kadar herşeyin en iyisini yapmaya çalıştım ve yapicam da. Ama hiç bir zaman memnun olmadi mutlu edemedim. Benim tek istediğim sabah uyandigim da yanımda onu görmekti herseyi bu uğurda yaptim ama o daha fazla şey istedi. Hep maddiyat düşündü. Ailem bana yardım etmediği için onlara karşı sinir ve kin dolu. Ailemi ben biliyorum ve şuan gerçekten annem de Babam da calismasina rağmen durumları gerçekten yok. Ben biliyorum hallerini. Şuan kına yerini, kına organizasyonunu tuttum fakat durumum olmadığı için kapora verebildim sadece onlara hepsini ödeyemedim maalesef. Eve kaç tane kağıt geldi borçlardan ötürü sayamadım desem yeridir. Ama ben aldığım üç kuruşluk işsizlik maaşının gününü bekliyorum ki gideyim nişanlıma damatligini alayım. Aslında beni seviyor biliyorum bugüne kadar da Hiç sevgilisi olmamış ama neden böyle davranıyor bilmiyorum. Aslında onun kızgınlığı bana değil aileme farkındayım ama ucu bana değiyor onlara olan kızgınlığını benden çıkarıyor hep onlara birşey diyemediği için. Geçen gün gelinlik bakmak için burada bulunan küçük bir şehire gidecekken yolda krediler ne oldu diye sordu bende aslında söylemek istemiyordum ama o sorunca yalan söylemek istemedim yanlış anlamasın diye. Bende kağıt geldiğini ihtarlar geldiğini söyledim. Napicaksin falan dedi dedim bilmiyorum elbet bir yol bulunacak. Sonra balayını sordu satın alalım artık diye. Bende dedim şuan durumun yok biliyorsun allah büyük bir kaç ay sonra düşünürüz belki düzelir dedim. Sonra bana aradan 15 dakika geçtikten sonra kredileri evlendikten sonra kapatırız dedi. Kendisi dedi bunu ben ağzımı bile açmadım. Bende tamam öyle yaparız dedim. Böyle dedim ve 2 dakika sonra ben senin kredini ödemek zorunda mıyım annen baban hiç birşey ödemiyor hiç yardım etmiyor benim annem dünyanın öbür ucuna gitti ben senin kinani ödemek zorunda mıyım organizasyonu ödemek zorunda mıyım demeye. Bende dedim Tamam sen ödeme elbet bir çaresini bulurum ben öderim tamam dedim. (Uzatmak istemedim çünkü bir kavga etsek en az 2 hafta sürer, özür dilemek onun için tabu asla özür dileyemez, gönül almayı bilmeyen kalp kırmayı çok güzel biliyor) sonra bana biz mobilyaları alalım evlendikten sonra takılarla öderiz dedi. Bende dedim ki ben de bir sürü beyaz eşya aldım bak daha da alacağım allah kısmet ederse mutfak eşyalarını, sizde elinizden geldikçe yapın elbet kalanını öderiz düğünden sonra dedim. Çünkü bunu beni kızdırmak için söylüyor. Biliyorum daha önce de konusu olmuştu çünkü. Ben ağlamaya başladım kendimi o kadar çaresiz hissettim ki. Allah kimsenin eline düşürmesin kimseye muhtaç etmesin kimseyi. Olaydan yarim saat sonra özürler diledi aileme olan kızgınlığı yüzünden öyle söylediğini benimle ilgisi olmadığını söyledi. Tamam dedim orda barıştık hiç birşey olmamış gibi gelinlik bakmaya devam ettik. Bir gelinlik beğendim ama fiyatı pahalı geldi (4000t) onun için geçen pazar istanbula gidecektik annem ben nişanlım. Annem allah için çok güzel pazarlık yapar. arkadasim cumartesi günü arkadaşlarıyla buluşmaya gitti bütün gün onlarlaydı. Ben bu konuda haksiz olduğumu biliyorum ama kendimi de dizginleyemiyorum. Ben arkadaşlarından biraz kıskanıyorum. ( paylaşamıyorum) ve o da arkadaşları da içki içmeyi çok seviyorlar. Tamam bende onunlayken bir iki birşeyler içerim birlikte de iceriz kendisi de arada 1 2 tane bira içer. Ama bir kez sahit oldum ve geberene kadar içiyorlar ayakta duramayacak kadar. O gün de bizim önceden planlanmış bir işimiz vardı.(Benim çeyizlerim onların şuan kullanılmayan yazlığına gidecekti benim evde yerim olmadığı için yazlıkta kışın kullanılmadığı için yazliklarinin bir odasını çeyiz odası yaptık) yani cumartesi günü sabahtan o işimizi halledecektik sonra arkadaşlarıyla yine buluşacaktı ama son dakika (cuma akşamı) bana sabahtan buluşacaklarını söyledi. Bende tamam dedim ama icim içimi yedi. Sonra kıyamadı herhalde sabah yine gelip çeyizlerimi arabaya doldurdu ve kendisi yazlığa bıraktı yine. Ben o gün ona karşı biraz tavırlıydım. Mesaj atmadım aramadım kendisi de bu tavrımı anlayıp bana ne mesaj ne arama hiç birini yapmadı. Hoş bende beklemedim zaten. Kızlar ben bu aralar bu yalnızlıktan ve evde kalmanın da vermiş olduğu kuruntudan zaten yalnız da hissettiğim den kıskandım arkadaşlarıyla olmasını ama kendime dr kızıyorum böyle hissettiğim için bunun nedeni ne olabilir nasıl başa çıkabilirim bilen yazsın allasen. Akşam saat 1 de beni arayıp yarın istanbula gidecek miyiz dedi (gelinlik bakmaya) bende evet dedim Tamam su saatte alırım sizi dedi tamam dedim kapattık. Ben aslında gitmeyelim derdim de Daha çok uzamasın dedim. Sonra bu mesajlar atti işte gitmeyelim desene de göriyim hani küssün ya bana falan filan . Bende tamam neyse yarın konuşuruz dedim biliyorum sarhoş ondan böyle konuşuyor. Yarın sabah o geçen begendigin gelinliği aliriz bitsin gitsin uğraştırma beni dedi. Tamam falan dedik sabah oldu ben isteidgimi belirttim ama bu uzattı da uzattı tamam diyorum yine çıkalım uzatmayalim gün bitmesin. Hayır diyor arkadaşlarıyla olan gününü mahvetmişim neden onlara karşı böyle düşünüyor muşum en sonunda beni delirtti ve arayıp ayrılalım o zaman dedi. Yanı gelinlik alacağım gün nişanlimdan ayrıldım. Böyle garip bir hayat. Gel takılarını al dedim toparlanayim gelir alırım dedi . Hâlâ gelmedi o günden beri de hiç konuşmadık ama ben bana o söylediklerini bu maddiyat bağlantısını onu memnun edememeyi asla mutlu olmamasını unutamıyorum. Tanışmada sözde nişan da hepsinde böyle göztaşı döktüm. Düğünüme çok var ama şimdiden başladım ağlamaya üzülmeye. Ailesini çok seviyorum en çok onlara üzülüyorum. O kadın bizim için gitti tee nerelere. Ama katlanamiyorum artık gücüm kalmadı. Anlayissiz bir insan anlatınca kendimi bir kulağından giriyor diğerinden çıkıyor. Ben başka bir şey anlatıyorum o başka bir konu hakkında cevap veriyor. Korkuyorum ilerisi için ama emeklerimin de çöp olmasını istemiyorum. Sizce ne yapmalıyım? Elbet mesaj atar arar illa birşey yapar. Benim kafamda şuan ayrılık var ama kahroluyorum giden zamanim için ilmek ilmek ördüğüm iliskim için. Bugüne kadar herşey için iğnesine kadar düşünüp kafa patlattim aldığım herseyde alın teri var hepsini ben yaptım bugüne kadar çöp olmasını istemiyorum. Ayrılsak zil takıp oynayacak çok insan var .Ne yapmalıyım bana yol gösterin.

Ailem farklı sebeplerden daha çok cimriliklerinden evlenirken ellerini ceplerine atmadılar,eşim tüm masrafı tek başına (yani ailesiyle) karşıladı bi kez bile size yapılan şu muameleyi görmedim, “Burçağı seviyorum konuşulacak bişe yok,ne gerekiyorsa yapılacak” dedi her defasında,aileme karşı o da içten içe kırgın olsa da yine ben kırılırım diye konusunu bile açmaz. Nişanlınız size çok ayıp ediyor ,sizi gerçekten seven böyle hırpalamaz. Şuan ikimizde çalışıyoruz zaten maddi anlamda kimseye bi ihtiyacımız yok.
 
şimdiki gençlerdeki bu evlenmek için hayatlarını çıkmaza sokmalarını anlamıyorum. Yaa evlenmek sevdiğin insanla mutlu olmak içindir yok eşya yok organizasyon diye yemişsin kendini. Madem durumlar kırıtik yapın nikah evlenin ufak bir ev erzem eşyaları alın. Sonrada ufak ufak alın. Sen evlenmeden herşey tam olsun diye kendinide adamıda bitirdin. Ama her şerde hayır vardır anlayışsız bencil biri nişanlın. Hakkınızda hayırlısı.
 
X