Merhaba, Sevgililik dönemlerinde eşimin annesini arada ziyaret ederdim kaynım da evlenmemişti o aralar ben eve geldiğimde saçma sapan triplere girerdi ayaklarını yere vurup kapıları falan çarpıp ilgi çekmeye çalışırdı. Beni ve eşimi fırsat buldukça ailesine karşı dolduruyordu.Bizim ne zaman böyle sorun olabilecek bir şeylerimiz olsa resmen karşımda pis pis gülerdi bu durum onun çok hoşuna giderdi. Kendisiyle ilgili çok yalan söylüyor kendisini hep üstten göstermeye çalışır hatta insanlara karşı mühendisim ben diye tanıtır kendinin kıskanıldığını falan sanıyor sanırım çok kasılır. Asıl bu işi yapan insanların yanında da sesini çıkarmaz.Annesi ve babası her konuda yalanını destekliyorlardı ceplerinden para çalardı yine para istesin yine verirlerdi . Her fırsat da ailesinden menfaat gözeten,maddi manevi yolmaya çalışan birisiydi zaten.Benim okuldaki başarımıda çok kıskanıyordu, etraftaki insanlar hakkımda ne kadar terbiyeli, güzel bir kız gibi güzel yorumlar yaparlardı .Her fırsatta beni ezmeye çalışır sözümü keser üstten bakmaya çalışır ben artık bunun narsist olduğuna karar verdim.İşin kötüsü beraber olduğu kızda aynı şekilde.Ellerinde ne varsa yada yoksa da yalan söyleyerek hava atmaya çalışırlar... Kızla aynı yaşta olmamıza rağmen bana küçük bir kız çocuğu muammelesi yapmaya çalışıyor...Bunlarında sevgililik dönemlerinde ben eşimin annesine gittiğim zamanlarda aradan çok geçmezdi o da ziyaretine gelirdi.Ben annesine bir şey aldığımda o da arkamdan bi hediye alırdı.beni taklit ediyordu.Normalde gelip giden bir insan değildir geldiği zamanda çok oturmaz bu arada istemediğini her halinden anlarsınız. insanlar çevremizdeyken bize özelikle bana normal(ortamına göre değişir) davranıyorlar ( ben konuşurken kendi aralarından konuşup insanların dikkatleri bendeyken kendi üstlerine çekmeye çalışıyorlar ) düğünümüzde bile insanları kendi tarafına çekip oynatmaya çalıştılar bide bana bakarak sırıtıyor . Ama kimse çevrede olmadığı bir zaman da yalnızken laf sokmalar böyle kışkırtmaya çalışır hareketler içindeler.Sessiz kalsam ezildiğimi hissediyorum ben sessiz kaldıkça sevindiklerini görüyorum kendi içlerinde bir sidik yarışına çekiyolar insanı...Birde eşimin ailesinde torun yok. çok istiyorlardı, bunlar evleneli bir buçuk yıl olmuş biz yeni evlendik hemen akabinde hamile kaldı.Bunlar bana manidar geliyor acaba bazen kendimi sorguluyorum ben mi yanlış düşünüyorum diye ki anlatmadığım niceleri var daha... Mesela birşey planlıyoruz ailesine söylüyoruz bir bakıyorum ki ertesi gün onlar yapıyorlar düşündüklerimizi biz zaten düşünmüştük falan gibisine bahaneleri de mutlaka hazır oluyor misal ben tezli yüksek lisansa girdim kızda naptı netti özel ünv.de tezsiz yl girdi etrafa da o kadar reklam yaptı ki benim girdiğimi duyan kızdan görüp girdiğimi düşünücek tam tersi aslında kaynanam bunları gördüğü halde hiç sesini çıkarmıyor. Ayrıca eltim benim yanımda kaynanama çok güzel iltifatlar ediyor sanki çok samimilermiş gibi hallere giriyor ama samimiyetsiz olduğu her halinden belli (kaynanamda seviniyor beni kullanıyor herhalde eltimle yakınlaşabilmek için ) ama ben yokken ağzını bıçak açmıyor soğuk duruyormuş (eşim anlatıyor).Bir buçuk yıldır evliler kaynanam daha eltimin evine bir kez gitmiş kızın hep bir bahanesi var. (geçen gün kayınvalidemi ikinci kez evime davet ettim, bir baktım eltimde bir buçuk yıldan sonra o da ikinci kez aldı bir bahaneyle tabi yoksa benden dolayı değil yersen...) .Eşimin ailesi eltimden çok çekiniyorlar bana gelince rahat konuşuyorlar.. Bunların amacı ne ? Nasıl baş edebilirim ? Nasıl davranmam gerektiği konusunda şaşırdım sürekli yeni entrikalarla karşılaşıyorum yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler...