Oncelikle yorumlari okuyunca uzuldugumu bilmenizi isterim. Yine de bu surecte bana destek olan herkese tesekkur ediyorum. En basindan beri.
Haber olaylarina girmek bile istemiyorum acikcasi. Keske yazmasaydim dedirten durumlar oldu.
Insanlar sorunlarini burada yazarken farkli farkli sebeplere sahiptir eminim. Benimki ise kimseye anlatamamakti sadece. Buraya yazmak, kelimeleri bir araya getirip cumle kurmak bile zorken birine anlatmak benim icin cok uzakti. Ilk buraya yazdim bu yuzden.
Tabiki su saatten sonra devamini getirmek istemiyorum kendimce hakli buldugum sebeplerden.
Bir araba mevzusu ayrintisi mi bu kadar inanilmaz kildi nedir anlayamadim ama onemli degil, caniniz sagolsun. Merakinizi giderebileceksem iki arac var. Onun ki ortak aldigimiz bir arac evlendikten sonra. Benimkisi ise babamin hediyesi.
Yazilarim ise sadece edebi yonumun iyi olmasidir belki. Bu konuda meslegimi hatirlayanlara tesekkur ederim sayginizdan dolayi.
Yazamadigim su surecte barismayi ya da oyle bir ihtimal olabilecegini dusunenlere; gordugum manzara tanik oldugum o anlar omur boyu hafizamdan silinecek turde degil benim icin. Baskasi unutabilir saygi duyarim. Fakat ben onu affetsem, bir daha kendimi affedemem ve tum hayatima mâl olur. Oyle bir hayati yasamamayi tercih ediyorum.
Gercek olmadigina inanan arkadaslara tek sitemim, bende cok konu okudum burada aylarca fakat inanmadigim konulara yorum yazmadim. Oyle yapmanizi tercih ederdim ama yine de saygi duyuyorum.
Hic kimsenin hayati boyunca boyle acilar yasamamasi dilegiyle, hoşçakalın.
Bu konu beni o kadar üzdü ki bugüne kadar hiç yazamadım. Ama o kadar sinir oldum ki yazayım artık.
Konu sahibi o kadar iyi niyetli ki hala milletin neye kafayı taktığını anlamamış.
Şöyle yazmıştı: Bir plaka ve saniyeler sonra o plakanın eşimin arabasının plakası olduğunu anımsadım. İçimde tuhaf bir şeyler oldu ve durdum. Çok uzaklaşmamıştım zaten... Bacaklarım titriyordu yürürken, arabanın bulunduğu yere kadar gittim. 5 dakika yürümedim zaten.
Millet buna takmış işte. Orada yürüdüm yazmış sonra çıkarken arabaya binmiş. 2 araba olduğunu öğrenmek bile yetmeyecek bir kısmına. Neymiş, ama yürüdüm demiş.
Masaya kadar arabayla mı gidecekti? Masaya bitişik mi park edecekti arabayı? Yürüyecek tabii. Kendi demiş zaten bak: "saniyeler sonra o plakanın eşimin arabasının plakası olduğunu anımsadım... durdum. Çok uzaklaşmamıştım zaten... arabanın bulunduğu yere kadar gittim. 5 dakika yürümedim zaten"
Bakın tane tane anlatıyorum. Arabayla evine doğru gidiyor. Arabasını sürerken plakayı görüyor. Aradan saniyeler geçiyor. Plakayı anımsıyor. Duruyor. Arabayla gittiği mesafeye bakılınca çok uzaklaşmamış. Arabayı park ediyor. Biraz önce kendi arabasıyla yanından geçtiği eşinin arabasına doğru gerisin geri yürüyor. Bu yürüyüş 5 dakika sürmüyor.
Eşinin arabasının yanından yürüyerek geçmiş olsa, saniyeler sonra arabanın plakasını anımsasa, durup gerisin geri yürüse, bu neredeyse 5 dakika mı sürer? 5-10 saniyede geri yürür ya. Çünkü plakayı anımsamadan sadece saniyelerce gitmiş. Saniyeler nerede neredeyse 5 dakika nerede. Bu kadar zaman farkı anca sen o noktadan arabayla geçersen sonra da geri dönerken yürürsen olur. Hayır şunu anlamıyorum. Kafeye giderken yürümüş de eve arabayla gitmiş, bunu fark ediyorlar da anlattığım şeyi nasıl düşünemiyorlar?
Konu sahibi bu ayrıntıyı iyi ki yazmış. Yazmasa ne olacaktı peki? Herhangi bir konunun doğru olma ihtimali düşük olsa bile, ya doğruysa diye düşünmek gerekmez mi? Şüphe edenler de üzüntülerinden doğru olmadığına inanmak isteyip öyle yazmışlardır sanırım.
Konu hakkında yazamayacağım. Sadece şunu diyeceğim, konu sahibi, en yakın zamanda güzel güzel mutlu mutlu haberlerini alalım inşallah.