eksiden başlamak

3-4 gündür kötüyüm yalan söylemeyeceğim. arada doğum günümü atlattım çıt çıkarmadı. bi nezaketen kutlar insan en azından. ne bileyim. neyse.

tabi bu arada bir de regl oldum o da biraz moral bozdu sanırım. bugün 3. gün ama ben artık yeter dedim ve bugün bazı şeyleri farklı yapmak istedim.

basit şeyler... mesela kahvaltım hep aynıdır. değiştirdim.

mesela annem hep odama gelir boş boş konuşurken bi yerden patlar hafif tartışırız falan, onla konuşurken bi yandan odamı topladım ondan muhabbet başka yere kaydı iyi oldu.

bu arada babamın eski işleriyle ilgili büyük bir miktar borç çıkmış annemle ablam çok üzüldüler. ben üzülmedim ama babama kızıyorum yeter artık bu kaçıncı diye. ikisinin de morallar sıfırdı. biraz moral verdim.

akşam üzeri onları da alıp yürüyüşe çıktım. onlar oturdular ama ben 6 km yürüdüm. iyi geldi bi duş aldım mis gibi oldu valla.

bugün antidepresanı kestim. doktorum da kes demişti zaten.

bugünkü ders: 0
 
uyku düzenim terse dönmüştü ve bu beni çok halsizleştiriyordu. düzeltmeye çalışıyordum dün gece erkenden uykum geldi direnmeden uyudum ama ne yazık ki davulcu sesine uyandım sonra uyuyamadım...

ben de uyuduğum kâr daha az uyuduğum günlerde nöbet tutup ders çalıştığım olmuştu dedim bişeyler atıştırdım bi kahve içtim şimdi iyiyim..

bugün erkenden derse başlama hevesindeyim. artık günlerimi harcamayacağım...

yeni bir ben'in ilk günü... yeniden doğduğum gün olsun bugün.

günaydın kk
 
günaydın kk!

dün bi ton şey oldu gün içinde uyuyamadım gece bayılmışım resmen yorgunluktan sabah da 9 gibi kalktım

sonunda uyku düzenimi oturttum sanırım. antidepresan gece uykumu çok bölüyordu dinlenmiş kalkmıyordum sanırım vücudumdan tamamen silindi sonunda bebekler gibi uyumuşum 2 aydır böyle uyumuyordum. daha 1,5 senedir bu saatlerde yatıp bu saatlerde kalkmadıydım hiç siz ordan tahmin edin :)

kendimi salmayacağım kararlıyım. depresyondan ve evde olmaktan özbakımımı çok azaltmıştım, şimdi aksine eskisinden bile iyiyim 1 gündür. akşam üzeri yürüyüş yapıp yoracağım kendimi evde de pilates yaparım gün içinde.

saç rengimi açan bi sprey var ondan sıktım dün de, az rengi kırıldı biraz değişiklik oldu iyi oldu.

bugünkü planlarım:
-en az 6 saat ders (hedef 8 saat)
-biraz odayı toparlamak
-1 saat yürüyüş
-erken yatmak (en geç 12-01 gibi)
-evdekilerle kavga gürültü yok
-eski sevgiliyi düşünmek yok

-hayal kurmak geleceğe dair.

-gece uykuya dalmadan arkadaşım hediye fantastik bi kitap almıştı onu okuyacağım ki düşüncelerim başkalaşsın.

bir şey fark ettim ben hayallerimi bırakmışım... en son ne zaman hayal kurdum hatırlamıyorum bile. hayal kırıklığı yaşamaktan o kadar korkmuşum ki hayal bile kuramamışım. halbuki illa birileriyle ilgili hayal kurmak zorunda değilim. kendimle ilgili hayal kurabilirdim...
 
selam kk

tam 10 km yürüdüm. gerçekten çok iyi geldi ruhuma. acayip huzurluyum şu anda. parkurda da yakışıklı erkekler vardı hatta bikaç siyahi vardı sporcular mı artık bilmem baya fittiler süze süze bitiremediler beni ehe iyi geldi biraz da kilo veriyorum zaten belim inceldi falan iyi oldu. bu spor işi hem ruhuma hem bedenime iyi geliyor.

yalnız o kadar kendimi yordum şu an uykum yok, ne değişik bir uykusuzluk yapım varsa artık bilmiyorum.

ders yalan oldu bugün neden bilmiyorum mal gibi oturdum biraz düşündüm kafamı toparladım. huzur buldum. sorunlar olmadan yaşamak ne güzel bir hismiş onu anladım. bugün pek sevgilimi düşünmedim üzülmedim ağlamadım bu da bişeydir sanırım...

annemle atıştık biraz hali iyi gelmiyor bana çok kilo aldı evde otura otura. biraz yürüsün kendine dikkat etsin istiyorum umrunda değil resmen. ayakkabıları küçük geliyormuş botlarla yürüyor ya, yarın spor ayakkabı alacağım ona.

odayı da toplamadım ya. bu odada bişey var herhalde kendi kendine dağılıyor canlı organizma gibi.
 
bugün çok uzun süredir ilk defa ablamla bir yere gittim arkadaşlarıyla çıkacakmış davet etti istemesem de gittim.

küfürleri hakaretleri aşağılamaları başladığından beri onunla ne evin içinde ne dışarıda görüşmüyordum.

bunu yaptım çünkü kendim için. ona değer verdiğimden değil. artık bi değeri yok gözümde.

bu sayede artık ona kırgınlığım kalmamış çünkü içimde sevgi bırakmamış. ama bunun bir faydası oldu artık daha stratejik bakabiliyorum.
 
Konularına denk geldim. Yaşadıklarımızı benzer buldum, ozellikle yıllardır idealin icin tusa hazırlanma kısmı. Benzerini ben de yaşıyorum,

hukuk mezunuyum avukatlık stajına dahi başlamadan hakimlik sınavının pesine düştüm. Haziran da bir sınav vardı, inanır mısın mükemmel gecti. Sorularımı kontrol ettim ve yeterli puanın çok üstünde bir sey hesapladım. Sonra aklıma geldi, çok aptalca ama kaç yasında akıllı geçinen ben tc numaramı yanlış kodladım:) şüphe falan degil yüzde doksan oyle cunku aklımda o kadar çok sey var ki artık basit şeyleri yanlış yapıyorum.
Muhtemelen geçersiz sayılacak sınavım, dilekçe cart curt denedim ama.

Hayatımın içine etmiş gibi hissediyorum kendimi. Yaşıtlarıma falan bakıyorum avukat oldular, özel hayatları is hayatları mükemmele yakın. Bense sürekli ders çalışmamakla birlikte ders calıscam dşye çoğu şeyden eksik bıraktım kendimi. Ne gezdim ne tozdum ne spor yaptım. Bomboş bir hayat geçiriyorum. Sürekli düşünmekten cıldırıyorum.

Mesleki tatmin, koyulan hedeflere ulaşmak çok önemli ve bu olmazsa insanın hayattan keyif alması zor. Yapan var mı var ama ben onlardan değilim.

Hayatımın yoluna girmesi icin bi sansım vardı onu da kaçırdım gitti

Gorunce yazmak istedim

Umarım bizim de hayatımızın guZel kısmı cok yakınlardadır.
 

gerçekten mi çok üzüldüm umarım doğru kodlamışsınızdır... ama yılmayın nolur bilgileriniz tazedir diğer sınava hazırlanın.

evet mesleki tatmin olmayınca hiçbir şey olmuyor işte. bütün hayatım tepetaklak oldu hala aklımdaki en önemli şey tus. çünkü biliyorum onu halledince geriye kalan herşey çözülecek. geç kazanan arkadaşlarıma bakıyorum belki sevgili bulamadılar ama geri kalan şeylerde mutlular genel olarak...

teşekkür ederim paylaştığınız için yalnız olmadığımı bilmek güzel.

spor ve diğer şeyleri yapıcam diye plan yapıp yaptıktan sonra irade kazanmak için kullanıyorum ben. geçmişte öyle yaptım umarım sonrasında da işime yarar...
 

Bu hafta içi belli olacak sonuclar. Dua edin lütfen boyle bir aptallık yapmış olmayayım. İnanın puanımın dusuk olması beni bu kadar sarsmaz da sınavınız geçersizdir tarzı bir sey görürsem mahvolurum. Her günüm korkuyla geçiyor.

artık başkalarının hayatını kıskanır oldum mutlu insan görmeye tahammülüm kalmadı.

Size de söylemişlerdir ne güzel mesleğin var vs. Sanki herkes içinden ulan o kadar okudu etti hala evinde oturuyor bi çalışamadı diyodur gibi dusunuyorum. Su "başkaları" da beni çok yoruyor keske ignore edebilsem herkesi.

Yaşamaya dair motivasyonum kalmadı, bi tek su sınava odakladım kendimi. O olursa her sey tamam, olmazsa bittim gitti iste.

İnsanların tutunacak bi seyleri oluyor iyi aile, çevre, maddiyat, is güç, es dost evlilik vs. Ay inanır mısın benim elimde hiçbir şey Yok.

Avukatlık yapmak istemiyorum hep erteledim o kadar uğraştıktan sonra avukatlık yapmayı denersem kendime büyük ayıp ederim.

Ya bu arada bizim sınav tus gibiydi yani kitapçığa kodlama yapılıyordu. Kapakta tc kodluyorduk. Hiç duydun mu sınavı bu tarz salaklıklarla iptal edileni? Gerçi sanmıyorum boyle bir salaklıgı Türkiye'de bi tek ben yapmıs olabilirim:)
 

bence doğru kodlamışsındır şimdi heyecandan yanlış kodladım sanıyorsundur

hem qr kodlar falan oluyor yanlış bile olsa iptal etmezler belki

aynı sorun bende de var. sevgilim varken yine daha iyidim. ama şimdi mutlu çift görmeye bile tahammülüm yok. eskiden fark etmezdim bile dışarda çift var mı.

arkadaşlarım yoğun samimi arkadaşım da yok ailemle çok yakın olamıyorum o yüzden yalnız dolanıyorum. içimde çok fazla yalnızlık hissiyatı var.

koca evrene karşı tek başıma hissediyorum. sanki hayata geç kalmışım gibi.

düşünmemeye çalışıyorum yoksa deliricem. kısa planlar yapıyorum kendime. günlük 1 haftalık. o zaman yalnızlığımı geç kalmışlığımı unutuyorum.

insanlar benim ilk tusumdan beri konuşuyor zaten ablam evde sürekli başıma kakıyor düşmanlarım sürekli arkamdan konuşuyor. kulağıma geliyor


daha huzurlu bir çevrem olsa şimdiye çıkmıştım bu kısır döngüden biliyorum. hayatım boyunca kendi ortamımı hep pozitif tuttum ta ki ablam karıştırana kadar.

neyse artık düştük diye yıkılmadık ya kalkacağız tekrar mecbur başka çare yok.
 
bugün o çok çekindiğim sosyal medya hesaplarını açtım. bütün arkadaşlarımı ekledim. bi kaç arkadaşımla konuştum onlar yazdılar erkek hepsi de iyi geldi bi.

dün gece eskisi gibi çok sağlam bir spor yaptım yürüyüş + hareketler şeklinde. resmen yenilendim. iyi hissettirdi

şimdi planım kendime çok iyi bir bakım yapmak o kadar uzun süredir kendimi boşladım ki kıl tüy başını aldı gitti, tırnaklarımdaki ojeler çıktı, saçım başım karışık, yüzüm yarım yamalak yıkayıp bırakmaktan sivilce bastı. kendimi çok çirkin hissediyorum.

biraz yenilenmem lazım. iyi gelecek. ama çok üşeniyorum..
 
sosyal medya hesaplarımı açtım demiştim ya?

eskiden beri erkek arkadaşım boldur benim yani kolay arkadaş ediniyorum abuk bir durum da yaşamıyorduk.

ilginç bir şekilde azıcık sosyal medyada hareketlenince bikaç arkadaşım mesaj atmaya başladı. işin ilginci bi süre sonra iltifata bağlıyor hepsi. tamam diyorum belki hani arkadaşça ama bazıları çok uzatıyor iltifat faslını anlayamadım ters bir yaklaşımları yok yavşakça ama arkadaşça deyip geçiyorum. şu an bi ilişki düşünmüyorum zaten.

bugün terapiye gittim yine. üzerimden dozer geçmiş gibi...

tek tek bir çok konuyu ele aldık. hayal kırıklığımın beni koruduğunu bana güçlü olmamı söylediğini, ezikliğimin de beni negatiflikten motive etmek için var olduğunu fark ettim.

ve bir şey daha fark ettim. tus'u gözümde büyütmemin sebebini. büyümekten korktuğum için. hatta evlilik korkum da büyümekten korktuğum içindi muhtemelen.

ama şu da gerçek ki artık büyüdüm. korksam da tus olmasa da evlenmesem de büyüdüm. acılarımla olgunlaştım ve değiştim. korktum geri çektim kendimi ama her halükarda büyüdüm zaten.

ex ile sanırım her şey bitti tamamen onun kafasında, dolayısıyla ben de kabulleniyorum zamanla. bana onu zorunluya gönderdiğim için kızgın olduğunu fark ettim bitme sebebi buydu aslında. itiraf edemedi aslında.

umarım artık herşey güzel olur benim için artık mutlu olmak istiyorum.
 
bugün arabamı servise götürdüm yıllık bakım için. arabamı onla almıştık birlikte seçmiştik bakıma vs birlikte götürürdük.

kız arkadaşlarımla konuştum hiçbiri arabasıyla kendi ilgilenmiyor. hep babasına kocasına kitlemişler. bana ex hep çok bağımlı olduğum konusunda kızardı da aksine ben diğer arkadaşlarıma göre çok daha atağım araba konusunda kıyasladığım zaman görünen bu.

bunu görmek hoşuma gitti. araba temizlenince bi güzel geldi gözüme, çok iş çıkışı trafikli bir saatte hiç zorlanmadan kasılmadan kullandım tek başıma mucize gibi bişey bu benim için. bi güven geldi öyle olunca. demek erkeklerin kendilerini arabayla bu kadar bağlı hissetmelerinin sebebi bu özgüvenleri arabaya bağlı direkt.
 
dün 2 aydır ilk kez çamaşır yıkattım.

dağ gibi birikmiş çamaşırım. komik gelecek belki çamaşır yıkatmak ne diyeceksiniz, ama günlük rutin işlere dönmem demek bu ve mucize gibi bir şey.

tabi içimin mutsuzluğu hala devam ediyor.

küçük bir ajandam var oraya her gün ufak tefek yapmam gerekenleri not alıyorum her gün kendime birşeyler buluyorum ki onları yaptıkça biraz güven gelsin.

işe yarıyor mu? eh. en azından her gün bi öncekinden iyi olduğumu hissediyorum, belki daha mutsuzlaşıyorum ama daha güçlü hissediyorum en azından.
 
deli gibi çamaşıra sardım onlar yıkandıkça bana huzur geliyor sanki baya da birikmiş.

şirinler filmini izledim iyi geldi.

şu bana düşman bi eski kankam var. onun bana karşı çevirttiği 2 gıcık kız var ortak arkadaşlarım olduğundan onlara ters gidemiyorum laf soktuklarında cevap veriyorum sadece.

ikisi de instagramdan eklemiş kabul ettim ben de.

gurur yaparak olmıcak anladım bu işler. tamamen kindar ve gaddar bi insana dönüşüyorum. bana haksızlık eden iyi niyetime rağmen bana eziyet eden herkesten intikamımı alacağım!

1.5 ay önce ölmeyi bile düşündüğüme inanamıyorum. pislik insanlara rağmen hayat güzel
 


Rüzgar yavaş yavaş senin tarafından esmeye başlıyor. Sabır :):) Başkaları ne der diye düşünmek bu hayattaki en büuyük bug.. skip etmek en iyisi :)
 
Semipermeable .!.:
Rüzgar yavaş yavaş senin tarafından esmeye başlıyor. Sabır :):) Başkaları ne der diye düşünmek bu hayattaki en büuyük bug.. skip etmek en iyisi :)
Genişletmek için tıkla...

öyleydi...

taaa ki dün aldatıldığımı öğrenene kadar konu açtım hatta. resmen yıkıldım.

ama uzatmayayım... konuştuk ve onu tamamen bitirdim, suratına söylemek istediklerimi söyledim ve bitti dedim. kafamda da bitirmeye çalışıyorum, bunu hazmedemem.

işin garibi hem üzgünüm hem rahatlamış haldeyim. ne olacağız sorusu kafamda sonuçlandı böylelikle rahatladım biraz. üzgünüm çünkü çok kırıldım. beni tercih ettiği kadın gerçekten yani.. basit, çirkin ve kişiliksiz bir kadın. tek artısı benden uzman olması ve çoook sosyal ötesi hatta erkeklere yavşak boyutunda olması.

e ben sınavı kazanınca bu farkımız da kalmayacak. eee?

sonuç olarak kendime yatırım moduna girdim. gece hiç uyumadım. sabah kahvemi içtim yürüyüşe çıktım 5 km yürüdüm ekstra aletlerde çalıştım. şimdi kahvaltımı edip bi kahve alıp ders çalışacağım. çamaşırlarımı yıkatıyorum bi yandan baya bitti kolayladım yani. sonra bi güzel odamı toparlayıp süpüreceğim.

bi arkadaşım beynimi yiyor spora git diye sanırım hastane yakınında bir yer var oraya gideceğim. hem az kaslı erkek görürüm gözüm gönlüm açılır. hem de o istemezdi fitness salonuna gideyim kıskanırdı ordaki kaslıları... dün gördüm internetten dambıl ve protein tozu söylemiş. 9 senedir dilimde tüy bitmişti spor yap diye. adam bana tekmeyi bastıktan sonra başlamış spora ya. şaka gibi. küfür gibi bişey.

ayrıca arkadaşım da usmle (amerika tıp denklik sınavı) hazırlanıyor, ben de onla birlikte gireceğim bayram bitince ona da kitap alacağım, arada biraz da ona bakarım tus çalışırken.
 
dün gece baya bir ağlayınca uykum gelmiş sızmışım ben de direnmedim uyudum.

sabah 10 gibi alarm kurmuştum kalktım, demir ilacımı içtim bayadır içmiyorum kesin azalmıştır yine.

evde yaptığım pilates hareketlerim vardı, onların başlangıç hareketleriyle azar sayıda başladım. zamanla arttırıp ağırlıklarla yapıyorum, ama şimdilik çok hamım.

güzel bir kahvaltı yaptım, şimdi de kahvemi aldım komedi dizisi izleyeceğim.

sonra 1-2 saat de olsa çalışıcam.

ardından ablamla biraz avm gezeceğiz, aslında yürümek istiyorum ama hava felaket sıcak. ben de avmde dolanayım hareket olsun dedim.

bi arkadaşım beynimi yiyor spor salonuna git diye, aslında evet gidesim var, ama fazla titizim. sanırım zamanla titizliğim de azalır.

fark ettim de sevgilim çıkınca hayatımdan titizliğim azalmaya başladı biraz. belki de o bende böyle bir şey çıkmasına sebep oluyordu bilmiyorum.

arada aklıma o aldattığı pislik kadın geliyor, onla ilgili söylediği şeyler geliyor, masum ayaklarında kadından haberi yokmuş gibi rolleri geliyor, sinirleniyorum.

sonra bu sinirimi kendime pozitif çevirmeliyim diyorum...

çok çirkinleştim sanki... önce biraz kendime bakmalıyım. ağlamaktan yüzüm çöktü sarktı bi tuhaf oldu... saçım kaşım karıştı, parmağımdaki ojeler çıka çıka silindi resmen.

kendime gelmeliyim..
 
erkenden kalktım çok huzurlu uyumasam da 3 gibi sızmışım

sabah sporumu yaptım çok istediğim gibi olmadı ama olsun.

bugünkü planlarım ders ve bakım kendime biraz saçım kaşım ojem berbat halde. bi yaz bakımı yapmalı.

arkadaşlarım falan tatil moduna girip beni boşverdiler. onların da alacağı olsun.

insanoğlu bencil. salağım ki ben bencillik yapmadım kimseye. şimdi herkes bir yerlere geldi beni umursamıyorlar.

olsun ben bi başıma da yaparım. başka çare kalmadı zaten.
 
dünkü planlarım sıfır oldu

akşam arkadaşlarım yakınıma gelmişler onlarla çıktıö bi kafede oturduk biraz. İyi geldi ama çok bakımsızım ya insan içine çıkacak hale gelmem lazım biraz.

Gce 1.30-2 gibi sızmışım ne yazık ki sabah 5 gibi uyandım. Erken yatınca benim böyle bir problemim oluyor ne yazık ki...

Oyalandım ama uyuyamadım geri neyse kalktım artık gün içinde uyurum biraz.

Huzurlu uykularım mı geri döndü yoksa mutsuzluktan mı bu sorun hortladı bilemiyorum. Neyse.

Dün pilates rutinşm vardı eskiden ona hafif olarak başlamıltım resmen karın kaslarım ağrıyor şu an feci bu iyi bişey sanırım :)

Arada içime ex ile ilgili bir umutsuzluk çöküyor. Sanki ondan iyisini bulamıcakmışım gibi... o derken de hayalimdeki o. Aldatmayan sadık düşünceli başarılı kibar destek veren bi adam. Ama aslında böyle olmadığını şu an görebiliyoruz tabi.

Bugün henüz gün erkenken kahvaltımı yapıp derse başlamak istiyorum oyalanmadan.

Bugünkü planlar
-8 saat en az ders
-odamı toparlamak
-toz almak + süpürge
-gün içinde pilates rutinimi yapmak
-kaş bıyık almak (insanlıktan çıktım yemin ediyorum :) )
-epilasyon
-cilt bakımı yapmak (maske siyah nokta temizleme)
-manikür -pedikür
-saçlara yağ bakımı
-güzel bir duş
-yeni çarşaflar
-dans etmek :) ne zamandır etmiyorum...
-gün içşnde 2 saat kadar uyumak (çok az uyudum çünkü)

Saat 8 desek 12ye kadar bunları halletmek için 16 saatim var. Kıl-tüy epilasyon 1 saat, oda toparlamak vs 1 saat, pilates yarım saat saç cilt bakımı yarım saat duş da yarım saat sürse hadi oyalanmalara da 1 saat ekleyelim 4,5 saat eder. Yemek aralarını 1 saat saysak 2 saat uyku eklesek bence hallederiz bu işi
 
höh planlar sıfır :/

tek yapabildiğim kendimi zorlayarak tipimi biraz insan içine çıkacak hale getirmek oldu.

güzelce manikür pedikürümü yaptım.. ojelerimi sürdüm.. maskemi yaptım kremlerimi sürdüm..

bunları o kadar uzun süredir yapmıyordum ki 2 ay olmuştur. en son o geldiğinde ( zaman istemişti ama yine de görüşelim diye davet ediyordu dışarda görüşüyorduk) yapmıştım.

biraz bakımlı olunca dışarı çıkmaktan çekinmiyorum daha sosyal oluyorum... öyle olunca da dışarda olunca kafamı daha çok topluyorum. her açıdan iyi oluyor yani.

sıra odamda. odamı toparlayınca bu kez de odamda otururken huzurlu oluyorum.

sonra ders. sıra böyle ilerliyor :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…