- Konu Sahibi golgelericinde
- #5.781
Aynı durum bende de var sessizce yorumları okuyordum ama bu yorumu görünce dayanamadımOf kızlar çok mutsuzum, sanırım depresyona giriyorum. Birden bir boşluğa düştüm, sanki amacım kalmadı gibi. İstanbulda ve Tekirdağda yaşarken çok güzel dostluklarım vardı, çok özlüyorum. Maraşta kimse ile yakınlık kuramadım, bir allahın kulunu tanımıyorum. Şöyle canım sıkkın gel kahve içelim ya da ay hadi dışarı çıkıp alışveriş yapalım diyebileceğim bir allahın kulu yok. Okuldan birkaç kişi var ama onlarla da kafa yapımız uymadı, vakit geçmiyor yani bir süre sonra.Çok mutsuzum
kafayı yiyecek gibiyim bir tane bile arkadaşım yok 1 yıldır bu şehirdeyiz ama yok olmadı kimse ile arkadaşlık kuramadım evin içinde sessizlikten çıldıracak gibi oluyorum
onlar birer rakam 10 ay olmamış gibi motive et devam et.napalim bizler ilk geceden hamiş kalacak kadar şanslı değilmişiz yapacak birşey yok. 
gerçekten o şans yokmuş bizde, yapacak birşey yok. Önümüze bakalım
Eşim doktor demiştin belki çok hızlı yol alırsınız canım.
