- 10 Haziran 2024
- 14
- 13
-
- Konu Sahibi isimvermekistemeyenkisi
- #1
Merhaba, kafamın aşırı karışık olduğu bir dönemden geçiyorum. 30 yaşında çevresi tarafından güzel bulunan, maddi anlamda güçlü iyi eğitimli bir bayanım. Dışardan bakınca kusursuz görünen bir hayata sahipken içimde tam bir problem yumağıyım. İşle ilgili aile ile ilgili kardeşlerle ilgili bir çok problem yaşadım okuldan mezun olduktan sonra. Sıra sıra çöze çöze gittim hepsini. Ama aşk hayatına bir türlü çözüm bulamadım. Bu yaşıma kadar doğru düzgün ilişki diyebileceğim bir geçmişim olmadı. Kısa flörtler tanışmalar beğenmemeler, beğendiklerimin saçma insanlar çıkması vs klasik kadınsal problemler.
Gelelim asıl derdime. Şu anda iki kişi arasında kaldım ve bir yere varamıyorum. Üçümüzde aynı iş yerindeyiz. İlki ile geçmişim eski, işe girdiğim ilk zamanlarda tanıştım, ortamımız aynıydı. Hani aranızda bir elektrik vardır ama kimse net birşey söylemez, öyle bir şey işte. Kendisi ilgilisini bir çok kez belli etti, iltifatlar gelecek planlarını sorma vs. Hayat tarzımız bakış açımız falan da çok uygun. Fakat aramızda bir duvar var aşamadığımız. Beğenmeme rağmen iş arkadaşımla sevgili olmaya cesaret edemedim küçük yer diye, zaten ne zaman bana karşı yükselse soğukluğumla onu ittim. Hem cesaretsizliğim hem kendi hayatımdaki problemlerim derken olmadı bir türlü. Ama başkasıyla da olamadım, içten içe hep onunla kıyasladım.
Fakat su anda diğer tarafta da önceki karşıma çıkanlardan farklı olarak güvenilir zeki çalışkan bir adam daha var. Aklım çok karışıyor. Olacağı olsa zaten olurdu diyorum. Sonra nasıl olsun yüz mü verdin diyorum. Eksik bir şey var adını koyamadığım.
Arkadaş olduğumuz süreçte çok sıkıntılı zamanlarım oldu, her zaman beni dinledi. Ama işte arkadaş gibi. Yani tutsa elimi ben buradayım, üzülme dese ben çoktan okeyim. Ama yapmadı yapmıyor. Bende bunu aşamıyorum artık. Yanı başımdayken her şeyle herkesle tek başıma mücadele ettim bundan sonra olsak ne olur diyorum, ama bir taraftan da aramızda bir bağ varmış ve bunu ziyan edecekmişim gibi hissediyorum. Diğer taraftan tatlı tatlı bana yaklaşmaya çalışan başka bir adam. Yaşım zaten oldu 30, evlilik çocuk elbette hayalim. Kendimi çok sıkışmış hissediyorum, objektif bakamıyorum artık olaya. Buradaki akıllı kadınların bana yardım edeceğini umuyorum.
Gelelim asıl derdime. Şu anda iki kişi arasında kaldım ve bir yere varamıyorum. Üçümüzde aynı iş yerindeyiz. İlki ile geçmişim eski, işe girdiğim ilk zamanlarda tanıştım, ortamımız aynıydı. Hani aranızda bir elektrik vardır ama kimse net birşey söylemez, öyle bir şey işte. Kendisi ilgilisini bir çok kez belli etti, iltifatlar gelecek planlarını sorma vs. Hayat tarzımız bakış açımız falan da çok uygun. Fakat aramızda bir duvar var aşamadığımız. Beğenmeme rağmen iş arkadaşımla sevgili olmaya cesaret edemedim küçük yer diye, zaten ne zaman bana karşı yükselse soğukluğumla onu ittim. Hem cesaretsizliğim hem kendi hayatımdaki problemlerim derken olmadı bir türlü. Ama başkasıyla da olamadım, içten içe hep onunla kıyasladım.
Fakat su anda diğer tarafta da önceki karşıma çıkanlardan farklı olarak güvenilir zeki çalışkan bir adam daha var. Aklım çok karışıyor. Olacağı olsa zaten olurdu diyorum. Sonra nasıl olsun yüz mü verdin diyorum. Eksik bir şey var adını koyamadığım.
Arkadaş olduğumuz süreçte çok sıkıntılı zamanlarım oldu, her zaman beni dinledi. Ama işte arkadaş gibi. Yani tutsa elimi ben buradayım, üzülme dese ben çoktan okeyim. Ama yapmadı yapmıyor. Bende bunu aşamıyorum artık. Yanı başımdayken her şeyle herkesle tek başıma mücadele ettim bundan sonra olsak ne olur diyorum, ama bir taraftan da aramızda bir bağ varmış ve bunu ziyan edecekmişim gibi hissediyorum. Diğer taraftan tatlı tatlı bana yaklaşmaya çalışan başka bir adam. Yaşım zaten oldu 30, evlilik çocuk elbette hayalim. Kendimi çok sıkışmış hissediyorum, objektif bakamıyorum artık olaya. Buradaki akıllı kadınların bana yardım edeceğini umuyorum.