- 19 Kasım 2020
- 21.937
- 47.927
-
- Konu Sahibi Sem1ram1nta
- #41
Başlıkta 22 haftalık bir bebek için düşük yapmak istediğinizi belirtip nasıl yorumlar almayı bekleyebilirsin ki? Evlilikle ya da hayatla yaşadığın sorunlar seni bağlar, o bebeciğin bunlarla hiçbir ilgisi yok. Bakamayacağını düşünüyorsan da lütfen o yavruya bir zarar verme, doğumdan sonra devlete teslim et bari. Aç yotube da 22 haftalık bebek nasıl bir şey oluyor izle bakalım, düşürmek için yardım istediğin insan ne yapıyor içeride bir bak.Uzulmeyin belkide hayirlisi boyleydi sizin icin gercketn cok uzgunum ama ben koca koca diye zirlamiyorum dedigim gibi ortada klma gibi bir korkum yok sadeve bebegim icin gelecek kaygisi yasiyorum ona babasiyla birlikte mutlu bir hayat yasatmak isterim elbwtte ama cok aradayim ailemdd suan zor zamnalardan geciyor annem kanser tekrar yenden amaliyet oldu benim yanimda kaliyor onlara birsey hissettirmiyorum bu konuyu acip kendi derdimle sıkmakda istemiyorum buraya yazip birazda olsa büyuklerimden yardim akil fikir alirim diye düşünmüştüm ama kendimi yanlis ifade ettim galiba inanin ben acimasiz birisi degilim.
Kendine bişey olsa en ufak üzülmem. Umrumda değil. Bebeğe üzülürüm sadece. Çok sinirlendim boğazım kurudu öfkeden22 haftalık bebek düşmez, kendini de öldürürsün saçma birşey yapmaya kalkarsan.
Anlayamıyorum ya 22 hafta boyunca hiç mi annelik duygusu gelmedi içine, hiç mi sevmedin bebeğini?
18-19 yaşında evlenmeyi biliyorsun da korunmayı mi bilmiyorsun?
Söyleyecek o kadar şey var ki susuyorum.
Çok sakin vicdanlı yorum yapmışsınız valla ben öyle olamıyorum gerçekten çok öfekiliyimSakın diyim sakın!! Karnında ki günahsız bebeğe kıyim deme salak saçma şeylerde deneme Bukadar kolay mı ya. Evet böyle bir adamdan keşke çocuk yapsaydın dediğine görede süpriz olmuş ama kendi kafana göre hele ki eşine olan öfken ile bu çocugu düşürmeye kalkma. Yaşın çol ufak mantıklı düşğnemiyorsun ama o artık baya baya büyük bir bebek yani hamilelikte yolu yarılamışsın. Ailene anlat olayları psikolojik olarak destek çıkarlarsa belki toparlanabilirsin. Şuan yanlız oldugundan ve kimseye anlatamadıgımdan böyle düşünüyorsun.
Allah yardımcın olsun kuzum gerçekten duygularını çok iyi anlıyorum. Ben de titriyorum sinirden şu an. Gece görmedim iyi ki. Dünyanın acımasızlığını düşünür uykum kaçardı. Allahım sevdiklerimizi tüm masum çocukları korusun. Ne kötü insanlar var aramızdaAklım almıyor ben beş aylık bebeğimi kaybettim bir gecede gördüm ufacık insan ya kendimi kaybettim beraber ölseydim dedim. Annelik bumu lan bumu!! İki kociş ilgisi yok diye karnındaki canlıyımı yok etmek!!
Çocuğunun yüzüne nasıl bakacaksın sen iyi anne olacakmış. Çocuğumu düşürmek istiyorum yazan sen değil misin. 22 haftalık bebekten kurtulmak istemek canilik değil mi. Nasıl iyi anne olunuyormuş böyle. Çok korkuyorum senin gibi insanlardan. Biz üniversite öğrencisiydik senin yaşında. Tatillerde anne yemeği yiyeceğiz diye mutlu olurduk. Çocuktuk daha. Gençliğimizi yaşadık. Sevgilimiz de oldu okuduk da. Önce kendi ayaklarımızın üstünde durup zamanı gelince de evlendik. Ne berbat bi hayatın var senin acıyorum sana. Hiç bişey yaşamadan çocukluğunu gençliğini yaşamadan evlenmişsin. İnan ki kınamazdım dua ederdim sana yavruna sahip çıksaydın. Ama karnındakinden çıkarıyorsun bu berbat hayatının faturasını. Zerre merhametim yok sanaBenim iyi bir anne olacagimdan adim kadar eminim bu sizi ilgilendirmez beni endiselendiren konu babasinin baba olup olamayacagi
Yavrunuzla bir ömür mutlu olun inşallah.Ustelik sonrasinda kapilarda yatti beni affet diye bir kere bile dönüp bakmadim yuzune...evladimin sacinin bir telini degismem bir milyon kocaya....kocada neymis
Bende bu konuyu okuyunca çok kötü oldum o doğum anı evladımı ilk ve son kez görüşüm geldi gözümün önüne. Dedim nasıl ya nasıl bu yapmayı bırak bunun düşüncesi bir annenin aklına nasıl gelebilir?Aglayarak okuyorum suan...tüylerim diken diken oldu...26 yasindaydim bebegim 3 aylikti sözde babasi ayrilmak istediginde...agir gelmisti cunku bebek sorumlulugu...kucagimda sari tulumuyla bebegimle evden cikacagim zaman ccok dua ettim kal desin diye...askindan öldügümden degil cok korktugumdan...hayattan korktugumdan ustelik arkamda duracak bir babam yoktu....sonuc 11 yasinda hayatimin anlami bir evladim var asla neden dunyaya getirdim demedim asla...bu dunyaya gelsem yine anne olurdum dedim hayatimin ej dogru ve en degerlisi evladim dedim....biz birlikte buyuduk...hee babasi olacak adam hala tek basina duzensiz bir hayatta surunup duruyo ilahi adalet
Evet evet aynen bir can yitip gitmesin diye çabalamak nefret kusmak oldu aynen haklısınız..Evet korkunç bir başlık düşünce daha da korkunç fakat gelen yorumlar da bir o kadar acımasız hepimizin acıları, kayıpları var bunları başkalarına nefret kusarak dindiremeyiz ki
Kardeş bak ilk konuyu yazdığında eşim ilgisiz ya hamilelikten sonra iyice uzaklaşırsa benden dedin. Çocuğu zaten istemiyordum öylece oldu dedin. En sonda yazdın ki ben bu bebeği nasıl düşük yapabilirim? Neyin ardımı neyin akıl alması neyin iyi niyetliliği bu?? Üyeliğide pasifleştirmisin.yine diyorum Allah o yavrunun yardımcısı olsun.Uzulmeyin belkide hayirlisi boyleydi sizin icin gercketn cok uzgunum ama ben koca koca diye zirlamiyorum dedigim gibi ortada klma gibi bir korkum yok sadeve bebegim icin gelecek kaygisi yasiyorum ona babasiyla birlikte mutlu bir hayat yasatmak isterim elbwtte ama cok aradayim ailemdd suan zor zamnalardan geciyor annem kanser tekrar yenden amaliyet oldu benim yanimda kaliyor onlara birsey hissettirmiyorum bu konuyu acip kendi derdimle sıkmakda istemiyorum buraya yazip birazda olsa büyuklerimden yardim akil fikir alirim diye düşünmüştüm ama kendimi yanlis ifade ettim galiba inanin ben acimasiz birisi degilim.
Aminnn canım aminnn.Allah yardımcın olsun kuzum gerçekten duygularını çok iyi anlıyorum. Ben de titriyorum sinirden şu an. Gece görmedim iyi ki. Dünyanın acımasızlığını düşünür uykum kaçardı. Allahım sevdiklerimizi tüm masum çocukları korusun. Ne kötü insanlar var aramızda
Psikolojik yardım al onu da yapamıyorsan ailenden destek al cocugun günahı yok o istemedi bu dünyaya gelmek için aklını başına topla esinle anlaşamıyorsun diye çocuğu gözden çıkaramazsın çıkaracak birisi varsa o da kocan anladın mı.Saglikli düşün.22 haftalik hamileyim 1yillik evliyim. Esimle severek evlendik fakat eskisi kadar bana sevgi ve saygisi oldugunu düşünmüyorum. Sanki elde ettikten sonra bir degerim kalmamis gibi hissettiriyor evde onun camasirini yemegini bulasigini hallettin yetermis gibi bir hava yaratmaya basladi belki hamilelik duygulariyla bu sekilde düşünüyorumdur bilmiyorum. Ama evle ve benle bi alakasi yok surekli carsiya cikiyor ben bir yere gidelim deyince isini veya ekonomiyi bahane ediyor ayda bir kere ciktigimizda da benim zorlamamla birseyler yapiyoruz onda da hevesim kaciyor zaten. Evin eksikleri umrunda degil kirilmis dökülmüş onun icin bi onemi yok surekli benim zorlamamla birseyler oluyor olacaksada kendiliginden yapmiyor aylardir bebege besik gardrop bakalim diyorum hic umrunda degil herseyi benden bekliyor hic kendisi ilgilenmiyor .Eskiden boyle degildi yada ben bu yüzünü goremedim anlayamiyorum bir türlü kac defa bu konuyu actim hep haklisin deyip kapatti konuyu yine eskisi gibi davranmaya devam etti. Hamileyim hicbir sekilde yanimda olmuyor bazen evde cok zorlanıyorum sen dur da ben yapayim demiyor herseyi benden bekliyor. Butun evi yonetiyorum yaşim daha 19 onun 25 ama ben ondan daha olgun ve bilincli davraniyorum her konuda evlilik iliski vs. Onun gercketn bebegime babalik yapabileceginden şüpheliyim ya dogumdan sonra iyice uzaklasirsa diye korkuyorum. Cinselligimiz ilk aylardan beri aktif degildi. Sevgiliyken daha çoktu bundan eminim. Ama evlenince ne oldu bilmiyorum bazen ben yaklasiyorum cinselligimiz bitmesin iliskimize yansimasin diye hamileligimin ilk donemleride benim icin cok zor gecti surekli mide bulantim vs oluyordu ayaga kalkacak dermanim yoktu o zamnlarda cinselligimiz neredeyse yoktu 2 ay yapmadigimizi hatirliyorum. Bazen telefonunda cinsel içerikli videolar izledigini goruyorum eskiden de izliyordu kac defa uyardim bu konular hakkinda konuştum ama nafile. Sonuca baglamam gerekirse aslinda daha bebek istemiyordum ben biraz daha beklemem gerektigink biliyordum banada surpriz oldu ama suanda istemiyorum cunku böyle bir evlilik sonu nereye gider kestiremiyorum lütfen yardim edin ne yapabilirim ailemede soyleyemiyorum bebek olayini her insan gibi onlardakarsi cikar ama lutfen beni anlayin yargilamayin cidden zor durumdayim mutsuzum hergun aglayarak uyuyorum artik tak etti burama hamilelegimi bile mutlu yasayamiyorum resmen hic heves sevinç birakmadi beni düşük yapmaya zorluyor ne yapabilirim
Ben yıllarca tüp bebek hemşireliği yapmış ve şuan bebek bekleyen bir anne adayıyım. Öncelikli olarak fiziksel olarak ne yaparsan yap bebeğin doğmak istiyorsa doğacak bu sadece sana zarar verir. Benim eşimde ilgili değil. İş adamı olduğu için evi otel gibi kullanıyor sürekli işte ve benimle pek ilgilenmiyor ama bu durum bende çocuğuma daha çok bağlanma ile sonuçlandı. Sen de evladına sıkı sıkı sarıl. Eşin ister ilgilensin ister ilgilenmesin. O bebeği sen istedin eğer istemeseydin 10. Haftada kürtaj olurdun. Hiçbir kadın evladını kocası için doğurmuyor.22 haftalik hamileyim 1yillik evliyim. Esimle severek evlendik fakat eskisi kadar bana sevgi ve saygisi oldugunu düşünmüyorum. Sanki elde ettikten sonra bir degerim kalmamis gibi hissettiriyor evde onun camasirini yemegini bulasigini hallettin yetermis gibi bir hava yaratmaya basladi belki hamilelik duygulariyla bu sekilde düşünüyorumdur bilmiyorum. Ama evle ve benle bi alakasi yok surekli carsiya cikiyor ben bir yere gidelim deyince isini veya ekonomiyi bahane ediyor ayda bir kere ciktigimizda da benim zorlamamla birseyler yapiyoruz onda da hevesim kaciyor zaten. Evin eksikleri umrunda degil kirilmis dökülmüş onun icin bi onemi yok surekli benim zorlamamla birseyler oluyor olacaksada kendiliginden yapmiyor aylardir bebege besik gardrop bakalim diyorum hic umrunda degil herseyi benden bekliyor hic kendisi ilgilenmiyor .Eskiden boyle degildi yada ben bu yüzünü goremedim anlayamiyorum bir türlü kac defa bu konuyu actim hep haklisin deyip kapatti konuyu yine eskisi gibi davranmaya devam etti. Hamileyim hicbir sekilde yanimda olmuyor bazen evde cok zorlanıyorum sen dur da ben yapayim demiyor herseyi benden bekliyor. Butun evi yonetiyorum yaşim daha 19 onun 25 ama ben ondan daha olgun ve bilincli davraniyorum her konuda evlilik iliski vs. Onun gercketn bebegime babalik yapabileceginden şüpheliyim ya dogumdan sonra iyice uzaklasirsa diye korkuyorum. Cinselligimiz ilk aylardan beri aktif degildi. Sevgiliyken daha çoktu bundan eminim. Ama evlenince ne oldu bilmiyorum bazen ben yaklasiyorum cinselligimiz bitmesin iliskimize yansimasin diye hamileligimin ilk donemleride benim icin cok zor gecti surekli mide bulantim vs oluyordu ayaga kalkacak dermanim yoktu o zamnlarda cinselligimiz neredeyse yoktu 2 ay yapmadigimizi hatirliyorum. Bazen telefonunda cinsel içerikli videolar izledigini goruyorum eskiden de izliyordu kac defa uyardim bu konular hakkinda konuştum ama nafile. Sonuca baglamam gerekirse aslinda daha bebek istemiyordum ben biraz daha beklemem gerektigink biliyordum banada surpriz oldu ama suanda istemiyorum cunku böyle bir evlilik sonu nereye gider kestiremiyorum lütfen yardim edin ne yapabilirim ailemede soyleyemiyorum bebek olayini her insan gibi onlardakarsi cikar ama lutfen beni anlayin yargilamayin cidden zor durumdayim mutsuzum hergun aglayarak uyuyorum artik tak etti burama hamilelegimi bile mutlu yasayamiyorum resmen hic heves sevinç birakmadi beni düşük yapmaya zorluyor ne yapabilirim
Kızınızla ilişkisi nasıl peki şuan? Babasıyım ben onun diye geziniyordur eminim ortalıklarda.Ustelik sonrasinda kapilarda yatti beni affet diye bir kere bile dönüp bakmadim yuzune...evladimin sacinin bir telini degismem bir milyon kocaya....kocada neymis