Durup dururken ağlama

SEVCAN_84 · 3 Eylül 2020

kediseverkadin .!.:
Maalesef bunun için bütçem yok. Yeni evlendim malum.

canım bende ücretsiz alıyorum bunu... bağlı olduğum ilçenin ücretsiz psikolojik destek birimi var ordan destek alıyorum. sende bi araştır çünkü birkaç yerde daha var....

birkedilianne · 4 Eylül 2020

SEVCAN_84 .!.:
canım bende ücretsiz alıyorum bunu... bağlı olduğum ilçenin ücretsiz psikolojik destek birimi var ordan destek alıyorum. sende bi araştır çünkü birkaç yerde daha var....

Aaa ne kadar güzel bilmiyordum araştırayım hemen

zelischhh · 4 Eylül 2020

SEVCAN_84 .!.:
bende öyle zannederdim ne zamanki doktor asla kendiliğinden değil bir ses görüntü ya da koku geçmişte yaşadığınız olumsuz anıyı tetikliyor ve kaygı panik haline sürüklüyor dedi. bunu öğrendiğimden beri kendimi daha iyi hissediyorum....

bendedee durup dururken başlıyor korku esnasinda da deil bos yere demekki olabiliyor bas edebiliodm yine bas edemeyeye basladim bas donmesk atak geciorm resmen kisaca

merveweh · 4 Eylül 2020

Benzer şeyleri tecrübe etmis biri olarak yalnız olmadığını bilmeni isterim. Ancak bir problem olduğunda genelde hepimizin bakış açısı bunu kabullenmekte zorlanıyor. Kesinlikle senin icim söylemiyorum bunu. Örneğin depresyon, kötü ruh hali, kaygılar, problemler hayatımızda bir kereye mahsus yakalanacağımız bir “hastalık” gibi algılıyoruz. Veya mutlu olduğumuzda acaba bu ne zamana kadar sürecek kaygısı oluşuyor. O sebeple en başından gerçekten uzun bir hayat yaşadığımızı, zaman zaman bu hayatın iniş ve çıkışları olabileceğini bilmeliyiz. Malesef yaşadıklarımız, tecrübelerimiz, hele ki kücüklükten baslayan ve aile kavramıyla baslayan kötü tecrübelerde bir ömür boyu bizimle geliyor. Bazen kendi çabalarımız ve iç hesaplaşmalarımız ile toparlıyoruz, bazen kötü anlarımız ve savunmasız zamanlarımızda, meşguliyetimizin olmadıgı anlarda bunların bizde yarattığı hassasiyeti daha fazla besliyoruz. O sebeple sanırım her ne yaşadıysak onu kabullenmekten geçiyor süreç. Hemen hemen inan seninle aynı şeyleri yaşamış biri olarak söylüyorum. Zaman bana şunu öğretti; bir kişi baba olduysa, aile olmayı beceremeyebiliyor. Herkes aile olamıyor ve bu her insan için geçerli aslında. Beklentilerimiz hayal kırıklıkları ile dolduğu için hassaslaştırıyor hayat bizi. Ancak ben artık kan bağım olsun ya da olmasın, ben dahil herkesin sıradan olduğunu kabullendim. Kimseyi gözümde büyütmemek, beklenti içine girmemek inan bir süre sonra hafifletmeye baslıyor insanı. Birinden yana elbette bir beklentim yoktur, bu ağlama durumları yeni düzeninde belkide herşeyi gözden geçirdiğin ve güclendiğin bir dönem olduğu icin yüzleşerek yaşadığın bir durumdur. Ben bu farkındalıklara onca ağlama, durup dururken oluşan bu duygularla yüzleştikce anladım. Elbette hala ağlıyorum, hassasım. Ama kendimi de kabullenmek çok işe yaradı. Bazısı susarak, bazısı bağırarak, bazısı görmezden gelerek, bazısı bizim gibi ağlayarak yaşıyor duygularını. Ben de buyum dedim, her insanı nasıl sıradan kabul ettiysem kendimide bu sekilde kabul ettim. Hayat insanlara ve kendime beklentiler yükledikçe, olguları kutsallaştırdıkca hiç çekilmiyor, yük oluyor insanın sırtına. Ben duygusalım, duygularımı yaşayarak tecrübeler edinirim ve bu beni güçlü yapıyor diyorum her ağladığımda. O sebeple depresyonda, mutlu hallerde , mutsuzlukta hayatımızın bir parçası. Zaman zaman bir ağır basıyor, sen kendini o sekilde kabullendikcr dünyanın yükü sırtından iniyor ve seni hayal kırıklığına uğratan baban dahi olsa örnek veriyorum, sıradan birine dönüsüyor gözünde. Farkediyorsun ki gözünde büyüttüğün gibi biri değil :) çok güçlüsün ki aile kurmuşsun, çok güçlüsün ki artık bu hayatın sana açtığı baska kapılarda var. Ve zamanla herşeyin yoluna oturdugunu göreceksin

zelischhh · 4 Eylül 2020

merveweh .!.:
Benzer şeyleri tecrübe etmis biri olarak yalnız olmadığını bilmeni isterim. Ancak bir problem olduğunda genelde hepimizin bakış açısı bunu kabullenmekte zorlanıyor. Kesinlikle senin icim söylemiyorum bunu. Örneğin depresyon, kötü ruh hali, kaygılar, problemler hayatımızda bir kereye mahsus yakalanacağımız bir “hastalık” gibi algılıyoruz. Veya mutlu olduğumuzda acaba bu ne zamana kadar sürecek kaygısı oluşuyor. O sebeple en başından gerçekten uzun bir hayat yaşadığımızı, zaman zaman bu hayatın iniş ve çıkışları olabileceğini bilmeliyiz. Malesef yaşadıklarımız, tecrübelerimiz, hele ki kücüklükten baslayan ve aile kavramıyla baslayan kötü tecrübelerde bir ömür boyu bizimle geliyor. Bazen kendi çabalarımız ve iç hesaplaşmalarımız ile toparlıyoruz, bazen kötü anlarımız ve savunmasız zamanlarımızda, meşguliyetimizin olmadıgı anlarda bunların bizde yarattığı hassasiyeti daha fazla besliyoruz. O sebeple sanırım her ne yaşadıysak onu kabullenmekten geçiyor süreç. Hemen hemen inan seninle aynı şeyleri yaşamış biri olarak söylüyorum. Zaman bana şunu öğretti; bir kişi baba olduysa, aile olmayı beceremeyebiliyor. Herkes aile olamıyor ve bu her insan için geçerli aslında. Beklentilerimiz hayal kırıklıkları ile dolduğu için hassaslaştırıyor hayat bizi. Ancak ben artık kan bağım olsun ya da olmasın, ben dahil herkesin sıradan olduğunu kabullendim. Kimseyi gözümde büyütmemek, beklenti içine girmemek inan bir süre sonra hafifletmeye baslıyor insanı. Birinden yana elbette bir beklentim yoktur, bu ağlama durumları yeni düzeninde belkide herşeyi gözden geçirdiğin ve güclendiğin bir dönem olduğu icin yüzleşerek yaşadığın bir durumdur. Ben bu farkındalıklara onca ağlama, durup dururken oluşan bu duygularla yüzleştikce anladım. Elbette hala ağlıyorum, hassasım. Ama kendimi de kabullenmek çok işe yaradı. Bazısı susarak, bazısı bağırarak, bazısı görmezden gelerek, bazısı bizim gibi ağlayarak yaşıyor duygularını. Ben de buyum dedim, her insanı nasıl sıradan kabul ettiysem kendimide bu sekilde kabul ettim. Hayat insanlara ve kendime beklentiler yükledikçe, olguları kutsallaştırdıkca hiç çekilmiyor, yük oluyor insanın sırtına. Ben duygusalım, duygularımı yaşayarak tecrübeler edinirim ve bu beni güçlü yapıyor diyorum her ağladığımda. O sebeple depresyonda, mutlu hallerde , mutsuzlukta hayatımızın bir parçası. Zaman zaman bir ağır basıyor, sen kendini o sekilde kabullendikcr dünyanın yükü sırtından iniyor ve seni hayal kırıklığına uğratan baban dahi olsa örnek veriyorum, sıradan birine dönüsüyor gözünde. Farkediyorsun ki gözünde büyüttüğün gibi biri değil :) çok güçlüsün ki aile kurmuşsun, çok güçlüsün ki artık bu hayatın sana açtığı baska kapılarda var. Ve zamanla herşeyin yoluna oturdugunu göreceksin

beni anlattin resmn kendi ailemle bagim kotu malesef ama esimle onun ailesiyle iyiyim heralde kendi ailemle yasadigim seyler bana yasattiklari trajedi beni bu halr getirdi durup dururlen bir basliyor resmen nobet geciorm ama kendk ailem bni takmior belkide inanmior uzun hikayed ztn de iste senin dedigin gbi yapmak lazim guclu olmak lazim zamanla oda olur belki saolasin yazin icin cok saol

merveweh · 4 Eylül 2020

zelischhh .!.:
beni anlattin resmn kendi ailemle bagim kotu malesef ama esimle onun ailesiyle iyiyim heralde kendi ailemle yasadigim seyler bana yasattiklari trajedi beni bu halr getirdi durup dururlen bir basliyor resmen nobet geciorm ama kendk ailem bni takmior belkide inanmior uzun hikayed ztn de iste senin dedigin gbi yapmak lazim guclu olmak lazim zamanla oda olur belki saolasin yazin icin cok saol

İnan o kadar şanslısın ki. Aslında bize hayat ikinci bir aile şansı veriyor. İnsan kan bağı olanlardan görmek istiyor ama bazen olmuyor işte. Bende o sıcaklığı sevgiyi eşim ve ailesinde gördüm. O konuda şanslıyız en azından ve kolay bulunabilen bisey değil. Biz aileyi kendimiz yaratanlardanız o yüzden aslında hepimiz cok güçlüyüz

Sudenuurr · 4 Eylül 2020

kediseverkadin .!.:
O dönem bana lustral iyi geldi. Ama iyi gelmesinin sebeplerinden biri benim hayata karşı olan pozitif bakış açımdı. O yüzden kendimi 1 sene içerisinde topladım. 5 sene kadar da depresyon belirtisi dahi olmadı. Ama o 5 sene manevi açıdan kalbimi doldurmuştum. Bazısı inanır bazısı inanmaz bir şeuiy diyemem ama ben namaz kıldığım dönemlerde hep psikolojik açıdan çok iyiydim. Namazı ne zaman bıraksam boşluk ve ardından gelen depresyon oluyor bende.

Huzur islamdadır. Allahı bulan neyi kaybeder? Allahı kaybeden neyi bulur? Mümin Bir insan itikadı tam olup Allaha teslim olup tevekkül edebilen bunalım yaşamaz çünkü herşeyin Allahtan geldiğini, O'ndan O'na döneceğimizi bilir. Keşke tam teslimiyet içerisinde olabilsek ozaman herşey daha kolay olur

Sudenuurr · 4 Eylül 2020

Sudenuurr .!.:
Huzur islamdadır. Allahı bulan neyi kaybeder? Allahı kaybeden neyi bulur? Mümin Bir insan itikadı tam olup Allaha teslim olup tevekkül edebilen bunalım yaşamaz çünkü herşeyin Allahtan geldiğini, O'ndan O'na döneceğimizi bilir. Keşke tam teslimiyet içerisinde olabilsek ozaman herşey daha kolay olur

O'ndan geldiğimizi ve O'na döneceğimizi... Demek istedim

zelischhh · 4 Eylül 2020

merveweh .!.:
İnan o kadar şanslısın ki. Aslında bize hayat ikinci bir aile şansı veriyor. İnsan kan bağı olanlardan görmek istiyor ama bazen olmuyor işte. Bende o sıcaklığı sevgiyi eşim ve ailesinde gördüm. O konuda şanslıyız en azından ve kolay bulunabilen bisey değil. Biz aileyi kendimiz yaratanlardanız o yüzden aslında hepimiz cok güçlüyüz ♥

a eevet bnde oyle düşündüm sonra gercek aile eşinin yanı el kizi el oglu denir ama bnbkendi ailemden fayda görmedim yinedr arada atak olmasa guclu olcm bnde hehrhe ins düzel cek hersey

chix · 10 Eylül 2020

yılların ve yaşanmışlığın birikimi. çok içine attın ve böyle oldun.. bana da aynısı oluyor. bazen en küçük şeye hüngür hüngür ağlıyorum.. yıllarca gördüğüm eziyet ve içime atmaktan.. en sonunda o balon patlıyor işte. boşver ağla rahatla. ama o geçmişte yaşadıklarını da unutmaya çalış

zelischhh · 10 Eylül 2020

chix .!.:
yılların ve yaşanmışlığın birikimi. çok içine attın ve böyle oldun.. bana da aynısı oluyor. bazen en küçük şeye hüngür hüngür ağlıyorum.. yıllarca gördüğüm eziyet ve içime atmaktan.. en sonunda o balon patlıyor işte. boşver ağla rahatla. ama o geçmişte yaşadıklarını da unutmaya çalış

insan unutamio ki cunku ailemle alakli kotu insanlar babanem ve babam uzun hikaye smdi hayatimdan cikarmaya calisiyorm ama illa giriolar hayatima ondan atagim tutuo cok kptu insanlae sanki ben evlatligim paraci insanlar ici fesat insanlar allahdan eşim ve ailesi iyi hayatimdan atamadmgm icin unutamiorm tekrar tekrar başlıo ama haninuzun hikaye cidden birde kucuklulden gelen mutsuzluk onlar hakkinda evlendm hala ayni istw aile olaylari zor ya zor herkesin ailesi gbi olsa keske valaa

tacsizprenses · 16 Eylül 2020

kediseverkadin .!.:
Merhaba hanımlar
Geçmişte yaşadığım bazı olaylardan dolayı ruhum ve zihnim çok yorgun. Bir dönem Lustral kullanıyordum bir de bir ilaç daha vardı ama hatırlayamıyorum. O dönemde kendimi toparlamıştım. Bir de ölümden dönmenin etkisi hayata daha sıkı sarılmıştım.Üzerinden 10 sene geçti. Ailevi sorunlar, büyük çoğunlukla da babam ve ailesine sahip çıkmaması benim sinirlerimi altüst etti. Şimdi sevdiğim adamla evli olsam da durduk yere ağlamaya başlıyorum. Bazen kafama takılıyor geceleri sabaha kadar uyuyamıyorum. Arada pasiflora içiyorum vs. Ağlamaya başlayınca uzun süre durduramıyorum sorsalar sebep söyleyemem. Zamanında bunun için de psikoloğa gittim ilaç verdi gönderdi ne ilaç işe yaradı ne doktor. 10 sene önce ağır depresyon geçirdim. Atlattım ama yaş ilerledi ağlama olayı başladı nasıl geçecek bu bilmiyorum

Yaşadığımız olaylar maalesef öyle kolay yakamızı bırakmıyor. Psikiyatri mantıklı lakin bence iyi bir psikologdan yardım alın iyi gelecektir.

Durup dururken ağlama

Ayrıntılı Düzenleme

SEVCAN_84

Nirvana

birkedilianne

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

zelischhh

Popüler Üye

merveweh

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

zelischhh

Popüler Üye

merveweh

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Sudenuurr

Üye

Sudenuurr

Üye

zelischhh

Popüler Üye

chix

Guru

zelischhh

Popüler Üye

tacsizprenses

Bir DiLeK TutTuMmm (:

Benzer Konular