Dünya'nın en güzel doğumu

Edakeda .!.:

Cok guzel bir yazi ferahladim adeta , (evdesiniz 9 gun hersey yolunda yani ben de paniklemiyim mi bosuna , ) ben haziranda doguracagim kismetse ama o kadar cok stres oldum ki dunyanin endisesi bende , sormayin , ilk cocugum ve etrafimda hic cocuk cocuklu olmadi , uyku tutmaz oldu gece kusu oldum , size sormak istedigim bu uykusuzluklar sizde de olmus muydu ve gecti mi dogumdan sonra , rahatliyOr mu insan gercekten dogumdan sonra ,, siz cok sakin ve rahat gozukuyorsunuz rabbim bana da nasip etsin ,, ve cook Hayirli olsun :)

Genişletmek için tıkla...

Harpy .!.:

merhaba arkadaşlar, 17 Mayıs pazar günü 2. Bebeğimi Dünya'ya getirdim.. Ilk bebeğimin doğum hikayesini http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/minik-oglumu-normal-dogurdum-d.393008/ bu linkde bulabilirsiniz..

Aslında ben bu muhteşem Doğumu ilk gebeliğimde planlamıştım ama ne kadar araştırırsan araştır ne kadar okursan oku hiç birşey yaşamak gibi olmuyor.. Bu Yüzden 2. Bebeğimde artık tamamlanmış bi anne olarak Herşeyin tadına varabildim..

Gelelim hikayemize;

Minik oğlum Büyüyüp kocaman bi adam olunca bi kız KARDEŞ niyetiyle başladık Çalışmalara. Bir yandan da deli gibi ev arıyoruz eşimin işi dolayısıyla acilen taşımamız gerek.. Gebelik testinin pozitif Çıktığı gün bulduk evimizi. Taşındığımız günün ertesi bulantılarım start verdi ve neredeyse beş ay geçmedi ki doğuma kadar ara ara kusmaya devam ettim.. Evi yerleştirmem haftalar sürdü.. Defalarca serum aldım su içemediğim için.. 4. Ayın sonunda bi kızımız olacağını öğrenince Dünyalar bizim oldu. Bulantılar geçince tam rahatladım derken idrar kaçırmalarım başladı ve doğuma kadar geçmedi resmen damla damla dün boyu idrar kaçırıyordum kendi kendimden tiksinir oldum.. Oğlumun aksine Kızımın gelmek için acelesi yoktu. Benim de acelem yoktu çünkü kilosu biraz geriden geliyordu.. Soranlara biraz daha yağ depolayıp öyle gelecek kızımız diyordum.. Neyseki öyle de oldu..

39 haftamın dolmak üzereydi en yakın arkadaşlarımdan biri hafta sonu bize geleceğini o zaman doğurmamı söyledi bende tamam dedim.. Cumartesi gecesi güzel bir film açıp arkadaşım ben ve eşim izlemeye koyulduk bu arada kasılmalar hissediyordum göz ucuyla takip ettiğimde kasılmaların 30-35 dk arayla olduğunu fark ettim ama üzerinde durmadım çünkü çok uzun ve yanıltıcı olabilecek bir süreydi.. Sabah olduğunda kasılmaları takip etmeye devam ettim kasılma vardı ama çok düzensizdi. 15le 8 dk Arasında değişiyordu. En sonunda yataktan Kalktım arkadaşımla muhabbet Ede ede kahvaltımızı hazırladık bir güzel karnımızı doyurduk. Eğer doğum başladıysa hastaneye aç karnına gitmek gibi bir niyetim yoktu oğlumdaki gibi halsiz kalmak istemiyordum.. bir yandan da Süreleri tutuyoruz.. Sancılar 4-6 dakika Arasında yarım saat boyunca devam edince arkadaşıma bu iş tamam dedim. Kalktım duşumu aldım, valizimi toparladım, doktoru aradım. Doktor 2. Doğumum olduğunu bildiği için acele etmemi hiç biyerde oyalanmadan direk hastaneye gitmemi söyledi..

Hastanedeki olaylar ayrı bir komedi eşim zaten doğum başladı ihtimalini duyduğundan beri yüzü kireç gibi telaştan ne yapacağını şaşırmış durumdaydı.. Nöbetçi doktor ultrasondan sonra tuşe yaptı ( kahrolsun koca elli erkek doktorlar ) veeee 5.5 cm doktorun dediğine göre 5.5 cm Duyunca eşim küçük bi daire çizmiş

Öğlen saat 12 gibi Odamıza geçtik tabi direk nst geldi.. Bende rahatsız edici bir ağrı yok ama nst 70leri görüyor. Görenler şaşırıyor ama sancılar hala düzenli değil. Doktorum geldikten sonra tekrar bi Tuşeye Aldı Sağolsun eli o kadar hafifti ki resmen eli oradayken benimle muhabbet ediyor ama hiç bişey hissetmiyorum neyse pilates topum geldi kasılmalar başlayınca üzerinde hafiften sallanıyorum. Saat 3te hemşire geldi ve doktorun suyumu açacağını söyledi tabi ben ilk doğumumdan deneyimliyim su açılınca işler çok değişiyor.. Doktor gelir gelmez pazarlığa oturuverdim tabi konu Bebeğin sağlığına gelince akan sular duruyor o Yüzden 1 saat daha bekleyip açılma durumuna göre tekrar konuşalım dedik. Ve 1 saatin sonunda tuşe sonucu 6,5 cm çıkınca maalesef kabul etmek zorunda kaldım çünkü 4 saatte sadece 1 cm çok yavaş ilerliyordu.. Suyum açıldı arkasından lavman yapıldı ikiside rahatsız edici bir durum değildi bence.. Arkasından NStye bağlandım hayatımın en korkunç 10 dakikasını yaşadım demin 70 leri gören sancılar 40-45i görmüyordu ama acıdan kendimi yataktan atasım geldi. Hemşireyi çağırıp hemen söktürdüm NSTyi. Tam o Sırada çok yakın başka bir arkadaşım geldi beni öyle eli ayağı titrer halde görünce çok şaşırdı çünkü yarım saat önce telefonda Konuşurken ağrı mı ne ağrısı? Modundaki ben o an orada yoktum NST çıkınca atladım topun üzerine Sancı gelince zıp zıp zıplıyorum arkadaşım da ( ben öyle zıplarken bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum ama ) belime yumruklarıyla baskı yapıyordu. Sancılar hala çok düzensizdi, bi hafif şiddette 30 sn sürüyordu, bi 2 dk öldürücü bi seviyede devam ediyordu. 1-1,30 saat sonra doktor geldi " hah işte beklediğimiz sancılar bunlardı" dedi tabi artık canım yanıyor işini kolaylaştırabilecek durumda Değilim tuşe için yatmamı istediler ama benim hiç yatasın yok, o an sancım olmasa da o pozisyonda bi sancıya yakalanma düşüncesi bile beni korkutuyor.. Topumu altımdan aldılar ben ayakta dolanarak yaylanarak falan sancıları atlatmaya çalışıyorum yat diyorlar yok yatmam diyorum beni ikna etmeleri Bayağı zaman aldı en sonunda yatağa dört ayak üzerinde tırmandım Sırt üstü dönesim gelmiyor böyle baksanız olmazmı dedim bi deneyelim dedi ama anlayamadı tamam dedim bu sancı da bitsin yatcam o zman dedim neyse o sancıyı da atlattıktan sonra bir hamileden beklenmeyecek bi çeviklikle atladım yatağa doktor tamam dedi doğumhaneye gidiyoruz.. Doktor çıktı top geri geldi zıplamaya devam baktım sedye getirmişler ben başladım yine yatmam da yatmam diye en sonunda arkasını kaldırdılar yarı yatar yarı oturur vaziyette doğumhaneye gittik yolda gelen sancıda çaktırmadan biraz ıkınmış olabilirim

Doğum haneye geldik sedyeyi konforlu bir Çatal'a benzeyen şeyin yanına çektiler bana geç bakalım dediler, ben yine yuvarlanarak Çatal'a geçip 4 ayak üstünde kaldım bana yine dön dediler tabi ben de aynı tepki dönmeeeem tam o Sırada sancım başladı kendi kendime "kızım bi tane daha bundan çekmek istemiyorsan hemen ıkınmaya başla yoksa bu iş bitmez" iste bu karardan sonra hemen dönüp ıkınmaya başladım ıkınmak gerçekten çok rahatlatıyor ilk ıkınmamda tuvaletimi Yaptım sandım ama sonraki Günler'de onun bir hemoroid olduğunu farkettim. Doktor daha eldivenlerini giymemişti ki Bebeğin burda diye bağırdıverdi. an bean Herşeyi hissettim ilk ıkınmada ( doktor hazır değildi onun için hafifçe kendimi rahatlatacak kadar ıkındım) başı vajinamın girişine kadar gelmişti, 2. De neredeyse Yarısı çıktı ki insanların o ateş çemberi dedikleri şeyi hissettim, 3. Ikınmada neredeyse başı çıktı ama sancım durunca ben de ıkınmaya bıraktım ama doktor çok Az daha ıkınırsan bitecek dedi ve gerçekten çok az bir ıkınmada Kafası çıktı. Yan çevirdiler omuz kısmını ve gerisi kayıp gidiverdi ilk ayaklarını gördüm tabi buruş buruş ve hafifçe morarmış. Göbek kesildikten sonra Hemen kucağıma verdiler yumuşacık ve kaygan çok tatlıydı kucağıma gelince hemen ağlamayı kesti, sonra Yanımdaki masada çocuk doktoru kontrollerini yaptı. BU arada e büyük korkum erkek çocuk doktoruydu ama hiç umurumda değildi o an ilk doğumumdaki gibi sancılarım geçmesine ramen rahatlayamamıştım nedense kontrollerden sonra tekrar Yanıma geldi Miniğim çok tatlıydı Pilesentadan sonra dikişlerim atıldı, bu sefer biraz acıdı sanırım yeterince uyuşmamıştı.. En sonunda işlerimiz bitti, eşim dışında herkesi önceden odama göndermişler tek eşim doğumhanenin Kapısında beklemiş beni.. Beraber yukarı çıktık bebişimiz bizi odamızda parmağını eme eme bekliyordu nasıl olduysa parmak pırtlamış aradan

Sonrası curcuna tabi emzirmeye çalışıyorum ama unutmuşum yatar pozisyonda emzirmekte çok zor.. Bayağı bi cebelleştik.. Gelenler gidenler Akşama kadar devam etti.. Maşallah oğlumun heyecanı abi oldum Mutluluğu görmeye değerdi

Kısacası bu doğumumda da kendimi rezil etmeyi başardım başta herkesin hayretini topladım sonra da abuk subuk itirazlar direnmelere herkesin burnundan getirdim neyse bir daha doğum yaparsam kedimi rezil etmemeyi hedefliyorum

Keşke herkesin Doğumu benimki gibi doya doya ama tadında olabilse herkese benimki gibi her anının tadını çıkarabılecekleri bir doğum diliyorum.. Ilk doğumda suni Sancı verilmişti aslında düzenli bir sancıya Şiddeti ne olursa olsun katlanmak daha kolay oluyor çünkü beklenti belli şiddet hissettirmeyecek şekilde artıyor ama düzensiz bir Sancı sağ gösterip sol sallıyor gerçekten ilk doğumumda doğum anına kadar çok daha kontrollü ilerlemiştim..

Neyse 9 günlük olduk evdeyiz mutluyuz, yine süt Sıkıntımız var ama idare ediyoruz.. Çok şükür oğlum gibi sarılık olmadı kızımız.. Ilk hafta kayınvalidem bizdeydi neyse kızı da doğum yapacak diye çok kalmadı. Oğlumda 3 hafta kalmıştı kafayı yiyordum Dikişlerimin ağrısı tamamen geçti sayılır. Yumuşak yerlere çok rahat bir şekilde oturabiliyorum artık.. Kilolarım beni çok rahatsız ediyor göbüşüm için Çalışmalara başlamak istiyorum ama doktor 15 günden önce yürüyüşlere başlamamam gerektiğini söylediği için bekliyorum..

Buraya kadar katlanıp okuyan herkese teşekkür ediyorum sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

tooches .!.:

her iki hikayenizide okudum öncelikle evlatlarınıza kocaman mutluluk sağlık dolu bir ömür diliyorum sizinle birlikte. ve sonrada darısı başıma inşallah diyorum :) dua edin benim için sizin gibi normal doğurayım bende :)

Genişletmek için tıkla...

Edakeda .!.:

Cok tesekkur ederim , yaziniz ve cevabiniz icin , rahatliginiz beni de rahatlatti resmen , cocuklarinizla sevgi mutluluk saglikla kalin insallah , Tekrar tesekkur ederiM, tooches arkadasim hic merak etme sabahtan aksama kadar okuyup ufleme halindeyim sana da bol bol dua edecegim

Genişletmek için tıkla...

Harpy .!.:

Inşallah canım Allah her isteyene benimki gibi rahat bir doğum nasibetsin. Iyi dileklerin için çok teşekkür ederim. Siz de bana bol bol sütüm olsun en azından kızımı 2 yıl boyunca emzirebileyim diye dua edin lütfen..

Genişletmek için tıkla...

Minikkelebk .!.:

Harpy canim benim..hayirli olsun bebişin..
Birde kızmış 2 kat daha sevindim.,
Allah hayirli,saglikli,anali,babali, uzun ömurler versin..

Genişletmek için tıkla...

Harpy .!.:

merhaba arkadaşlar, 17 Mayıs pazar günü 2. Bebeğimi Dünya'ya getirdim.. Ilk bebeğimin doğum hikayesini http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/minik-oglumu-normal-dogurdum-d.393008/ bu linkde bulabilirsiniz..

Aslında ben bu muhteşem Doğumu ilk gebeliğimde planlamıştım ama ne kadar araştırırsan araştır ne kadar okursan oku hiç birşey yaşamak gibi olmuyor.. Bu Yüzden 2. Bebeğimde artık tamamlanmış bi anne olarak Herşeyin tadına varabildim..

Gelelim hikayemize;

Minik oğlum Büyüyüp kocaman bi adam olunca bi kız KARDEŞ niyetiyle başladık Çalışmalara. Bir yandan da deli gibi ev arıyoruz eşimin işi dolayısıyla acilen taşımamız gerek.. Gebelik testinin pozitif Çıktığı gün bulduk evimizi. Taşındığımız günün ertesi bulantılarım start verdi ve neredeyse beş ay geçmedi ki doğuma kadar ara ara kusmaya devam ettim.. Evi yerleştirmem haftalar sürdü.. Defalarca serum aldım su içemediğim için.. 4. Ayın sonunda bi kızımız olacağını öğrenince Dünyalar bizim oldu. Bulantılar geçince tam rahatladım derken idrar kaçırmalarım başladı ve doğuma kadar geçmedi resmen damla damla dün boyu idrar kaçırıyordum kendi kendimden tiksinir oldum.. Oğlumun aksine Kızımın gelmek için acelesi yoktu. Benim de acelem yoktu çünkü kilosu biraz geriden geliyordu.. Soranlara biraz daha yağ depolayıp öyle gelecek kızımız diyordum.. Neyseki öyle de oldu..

39 haftamın dolmak üzereydi en yakın arkadaşlarımdan biri hafta sonu bize geleceğini o zaman doğurmamı söyledi bende tamam dedim.. Cumartesi gecesi güzel bir film açıp arkadaşım ben ve eşim izlemeye koyulduk bu arada kasılmalar hissediyordum göz ucuyla takip ettiğimde kasılmaların 30-35 dk arayla olduğunu fark ettim ama üzerinde durmadım çünkü çok uzun ve yanıltıcı olabilecek bir süreydi.. Sabah olduğunda kasılmaları takip etmeye devam ettim kasılma vardı ama çok düzensizdi. 15le 8 dk Arasında değişiyordu. En sonunda yataktan Kalktım arkadaşımla muhabbet Ede ede kahvaltımızı hazırladık bir güzel karnımızı doyurduk. Eğer doğum başladıysa hastaneye aç karnına gitmek gibi bir niyetim yoktu oğlumdaki gibi halsiz kalmak istemiyordum.. bir yandan da Süreleri tutuyoruz.. Sancılar 4-6 dakika Arasında yarım saat boyunca devam edince arkadaşıma bu iş tamam dedim. Kalktım duşumu aldım, valizimi toparladım, doktoru aradım. Doktor 2. Doğumum olduğunu bildiği için acele etmemi hiç biyerde oyalanmadan direk hastaneye gitmemi söyledi..

Hastanedeki olaylar ayrı bir komedi eşim zaten doğum başladı ihtimalini duyduğundan beri yüzü kireç gibi telaştan ne yapacağını şaşırmış durumdaydı.. Nöbetçi doktor ultrasondan sonra tuşe yaptı ( kahrolsun koca elli erkek doktorlar ) veeee 5.5 cm doktorun dediğine göre 5.5 cm Duyunca eşim küçük bi daire çizmiş

Öğlen saat 12 gibi Odamıza geçtik tabi direk nst geldi.. Bende rahatsız edici bir ağrı yok ama nst 70leri görüyor. Görenler şaşırıyor ama sancılar hala düzenli değil. Doktorum geldikten sonra tekrar bi Tuşeye Aldı Sağolsun eli o kadar hafifti ki resmen eli oradayken benimle muhabbet ediyor ama hiç bişey hissetmiyorum neyse pilates topum geldi kasılmalar başlayınca üzerinde hafiften sallanıyorum. Saat 3te hemşire geldi ve doktorun suyumu açacağını söyledi tabi ben ilk doğumumdan deneyimliyim su açılınca işler çok değişiyor.. Doktor gelir gelmez pazarlığa oturuverdim tabi konu Bebeğin sağlığına gelince akan sular duruyor o Yüzden 1 saat daha bekleyip açılma durumuna göre tekrar konuşalım dedik. Ve 1 saatin sonunda tuşe sonucu 6,5 cm çıkınca maalesef kabul etmek zorunda kaldım çünkü 4 saatte sadece 1 cm çok yavaş ilerliyordu.. Suyum açıldı arkasından lavman yapıldı ikiside rahatsız edici bir durum değildi bence.. Arkasından NStye bağlandım hayatımın en korkunç 10 dakikasını yaşadım demin 70 leri gören sancılar 40-45i görmüyordu ama acıdan kendimi yataktan atasım geldi. Hemşireyi çağırıp hemen söktürdüm NSTyi. Tam o Sırada çok yakın başka bir arkadaşım geldi beni öyle eli ayağı titrer halde görünce çok şaşırdı çünkü yarım saat önce telefonda Konuşurken ağrı mı ne ağrısı? Modundaki ben o an orada yoktum NST çıkınca atladım topun üzerine Sancı gelince zıp zıp zıplıyorum arkadaşım da ( ben öyle zıplarken bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum ama ) belime yumruklarıyla baskı yapıyordu. Sancılar hala çok düzensizdi, bi hafif şiddette 30 sn sürüyordu, bi 2 dk öldürücü bi seviyede devam ediyordu. 1-1,30 saat sonra doktor geldi " hah işte beklediğimiz sancılar bunlardı" dedi tabi artık canım yanıyor işini kolaylaştırabilecek durumda Değilim tuşe için yatmamı istediler ama benim hiç yatasın yok, o an sancım olmasa da o pozisyonda bi sancıya yakalanma düşüncesi bile beni korkutuyor.. Topumu altımdan aldılar ben ayakta dolanarak yaylanarak falan sancıları atlatmaya çalışıyorum yat diyorlar yok yatmam diyorum beni ikna etmeleri Bayağı zaman aldı en sonunda yatağa dört ayak üzerinde tırmandım Sırt üstü dönesim gelmiyor böyle baksanız olmazmı dedim bi deneyelim dedi ama anlayamadı tamam dedim bu sancı da bitsin yatcam o zman dedim neyse o sancıyı da atlattıktan sonra bir hamileden beklenmeyecek bi çeviklikle atladım yatağa doktor tamam dedi doğumhaneye gidiyoruz.. Doktor çıktı top geri geldi zıplamaya devam baktım sedye getirmişler ben başladım yine yatmam da yatmam diye en sonunda arkasını kaldırdılar yarı yatar yarı oturur vaziyette doğumhaneye gittik yolda gelen sancıda çaktırmadan biraz ıkınmış olabilirim

Doğum haneye geldik sedyeyi konforlu bir Çatal'a benzeyen şeyin yanına çektiler bana geç bakalım dediler, ben yine yuvarlanarak Çatal'a geçip 4 ayak üstünde kaldım bana yine dön dediler tabi ben de aynı tepki dönmeeeem tam o Sırada sancım başladı kendi kendime "kızım bi tane daha bundan çekmek istemiyorsan hemen ıkınmaya başla yoksa bu iş bitmez" iste bu karardan sonra hemen dönüp ıkınmaya başladım ıkınmak gerçekten çok rahatlatıyor ilk ıkınmamda tuvaletimi Yaptım sandım ama sonraki Günler'de onun bir hemoroid olduğunu farkettim. Doktor daha eldivenlerini giymemişti ki Bebeğin burda diye bağırdıverdi. an bean Herşeyi hissettim ilk ıkınmada ( doktor hazır değildi onun için hafifçe kendimi rahatlatacak kadar ıkındım) başı vajinamın girişine kadar gelmişti, 2. De neredeyse Yarısı çıktı ki insanların o ateş çemberi dedikleri şeyi hissettim, 3. Ikınmada neredeyse başı çıktı ama sancım durunca ben de ıkınmaya bıraktım ama doktor çok Az daha ıkınırsan bitecek dedi ve gerçekten çok az bir ıkınmada Kafası çıktı. Yan çevirdiler omuz kısmını ve gerisi kayıp gidiverdi ilk ayaklarını gördüm tabi buruş buruş ve hafifçe morarmış. Göbek kesildikten sonra Hemen kucağıma verdiler yumuşacık ve kaygan çok tatlıydı kucağıma gelince hemen ağlamayı kesti, sonra Yanımdaki masada çocuk doktoru kontrollerini yaptı. BU arada e büyük korkum erkek çocuk doktoruydu ama hiç umurumda değildi o an ilk doğumumdaki gibi sancılarım geçmesine ramen rahatlayamamıştım nedense kontrollerden sonra tekrar Yanıma geldi Miniğim çok tatlıydı Pilesentadan sonra dikişlerim atıldı, bu sefer biraz acıdı sanırım yeterince uyuşmamıştı.. En sonunda işlerimiz bitti, eşim dışında herkesi önceden odama göndermişler tek eşim doğumhanenin Kapısında beklemiş beni.. Beraber yukarı çıktık bebişimiz bizi odamızda parmağını eme eme bekliyordu nasıl olduysa parmak pırtlamış aradan

Sonrası curcuna tabi emzirmeye çalışıyorum ama unutmuşum yatar pozisyonda emzirmekte çok zor.. Bayağı bi cebelleştik.. Gelenler gidenler Akşama kadar devam etti.. Maşallah oğlumun heyecanı abi oldum Mutluluğu görmeye değerdi

Kısacası bu doğumumda da kendimi rezil etmeyi başardım başta herkesin hayretini topladım sonra da abuk subuk itirazlar direnmelere herkesin burnundan getirdim neyse bir daha doğum yaparsam kedimi rezil etmemeyi hedefliyorum

Keşke herkesin Doğumu benimki gibi doya doya ama tadında olabilse herkese benimki gibi her anının tadını çıkarabılecekleri bir doğum diliyorum.. Ilk doğumda suni Sancı verilmişti aslında düzenli bir sancıya Şiddeti ne olursa olsun katlanmak daha kolay oluyor çünkü beklenti belli şiddet hissettirmeyecek şekilde artıyor ama düzensiz bir Sancı sağ gösterip sol sallıyor gerçekten ilk doğumumda doğum anına kadar çok daha kontrollü ilerlemiştim..

Neyse 9 günlük olduk evdeyiz mutluyuz, yine süt Sıkıntımız var ama idare ediyoruz.. Çok şükür oğlum gibi sarılık olmadı kızımız.. Ilk hafta kayınvalidem bizdeydi neyse kızı da doğum yapacak diye çok kalmadı. Oğlumda 3 hafta kalmıştı kafayı yiyordum Dikişlerimin ağrısı tamamen geçti sayılır. Yumuşak yerlere çok rahat bir şekilde oturabiliyorum artık.. Kilolarım beni çok rahatsız ediyor göbüşüm için Çalışmalara başlamak istiyorum ama doktor 15 günden önce yürüyüşlere başlamamam gerektiğini söylediği için bekliyorum..

Buraya kadar katlanıp okuyan herkese teşekkür ediyorum sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

ayeser__ .!.:

Hayırlı olsun minik kızın,
Doğumuna bayıldım,Darısı bana. hikayeni okudum ama ardındaki yorumların hepsini okuyamadım. Belki sorulmuş olabilir bilemiyorum, doğumu nerede yaptın? Plates topu vs ilginç geldi de bana

Genişletmek için tıkla...

Yawrukush .!.:

Cok guzel bir dogum hikayesi canim keyifle okudum.
3. bebisin dogum hikayesini de bekliyorum :)

Genişletmek için tıkla...