Düğünden sonra eve ilk geliş

of okuyunca bir garip oldum
annemlerden 5dk uzak yere gidiyorum ama işte baba ocağından çıkmak ap ayrı bişi..
ne kadar yakın olsanda baba evine misafirsin artık

Rabbim hepimize hayırlı eş nasip eder inşallah
 
O akşam yorgunluktan birşey anlamadım ama balayından dönüp evimizde bir süre kalınca hüzün bastı.
Annem babam nerede onları özledim diye düşündüm. Kendimi kaybolmuş hissettim farklı bir şehirde farklı bir evde farklı bir düzenle yaşıyorum.
Eşime de bunu söyledim o da bana sarılıp teselli etmeye çalıştı. Kaybolmadın bak ben varım yanında dedi :). İnsan düzenin çok dışında farklı bir şehirde evlenince evi olunca böyle hissedebiliyor tabi.
 
Şöyle bi sayfaları okudum da düğünden sonra eve gelen, çay çorba içen erkek tarafımı istersin, ev gezdiren kayınvalide mi?
Bu nedir yahu? O saatte, yeni evlenmiş bir çiftin evinde ne işi var bir ton insanın valla şaştım kaldım.
 
Biz düğünden sonra çok samimi arkadaşlarımız ile eğlenmeye gitmiştik. Sabaha karşı 4'te eve giderken eşime dedim ki "aşkım soğuk içecek birşeyler alsana biryerden, evde içeriz." Eşimde benzinlikte durdu, bana kutu cola kendisine fanta almış. Evimize gittik tabi , ben direk oturdum başladım saçımı ayıklamaya, kuaför hangi ara taktı o kadar tokayı kafama bilemiyorum ama tam bir eziyetti, artık kollarım ağrıdı toka çekiştirmekten. Neyse eşim de geldi yanıma, hallettik bir şekilde. Duşumuzu aldık, kolalarımızı da aldık yatağın başında ki komodinlerin üzerine koyduk. Hem sohbet ediyoruz hem de kolalarımızı içiyoruz. Bende deli gibi yaymışım saten nevresimleri, içinde kayıyoruz, kim kimi yakalayacak acaba diyerekten gülüşüyoruz derken, o saten nevresim yaptı yapacağını, yastık bir kaydı kolaya, kola yere her yer kola oldu. Kalakaldım öyle, yerler, duvar, komodinin üstü otur ağla yani.
El mahkum kalktık temizledik, tabi bu arada saat 5,5-6 falan

Duygulara gelince, tuhaf bir duygu gerçekten. Ailenden ayrıldığın için hüzünlü, sevdiğin adamla olduğun için mutluluktan uçuyorsun. Ben salondan çıkıp ailemin arabasıyla yan yana gelince ve ayrı yollara yönelince ağlamaya başlamıştım. Susmam zor oldu, ama evime,eşime çok çabuk alıştım. Şu an, annemlere gitsem bile, hemen evime dönmek istiyorum. Herkesin evi işte, dedikleri bu demek ki
 
Gercekten cok iyi seyler varmis gulmekten kendimi alamadim traji komik benimde kayinvalidem salinda ogluyla vedalsip gidecek saniyorun nerde bi hisimla gelmis heyecanli heyecanli zannedersin biri olmus esime carsaf ne olcak carsaf desin.benim gozler bi donersin esim ne carsafi be sacmalamayi birak dedi
 
Ne hikayeler varmış bende düğün salonundan otele gittim direk çünkü evimiz başka şehirdeydi ailelerden ayrı olacaktık yani ama o düğün Salonu'ndan ayrılırken ne ağladık ailecek anlatamam arabaya bindiğimde esim zor susturdu ama otele gidince hüznümde dağıldı sabah balayı icin limana geçtik ve gemiye binip odamıza yerleştik tabi gemi aksam kalkacakmış aman allahım odamızın balkonundan annemlerin oturduğu semt görünüyor bir kötü oldum bide tek cocuktum bensiz yalnız kalacaklar diye üzüldüm ama o gemi kalkana kadar icim yandı cok değişik bir duyguyu ki ben balayı icin o kadar heycanliydimki neyse balayı bitti geri donduk annemler karşıladı bizi direk onlara geçtik kahvaltı yaptık esim yola çıkalım dedi ama evimden ayrılmak öyle zorki özellikle anneme hiç kiyamiyorum bırakıp gitmeye ya anlatırlardida ben cok garipsedim amaan sevdiginle evlenmişsin üzülecek ne var derdim de cok değişik bir duyguymus farklı sehire gittim ben aglamiycam annem üzülmesin diye sıktım kendimi ama yolda bir bas ağrısı boyle ağrı yasamadım ben neyse evimde geçirdiğim ilk günümde öyle hüzünlüydü yabancı bir sehir tanıdığın hiç kimse yok hal boyle olunca inanın ben 1 ay salak gibi dolandım evde yeni oldugundan mutfak dolaplarını indirdim yeniden yerleştirdim gardroplari herseyi neyse alıştım artık tabi ama 1,5 yıl oldu ne uzun anlattım ama bir an gözümde canlaniverdi hersey kusura bakmayın
 
burdakilerin hikayelerini okuyunca kendi hikayem baya ilginç geldi.eşimle düğünümüz İstanbul'da oldu.ama düğüne 1 ay kala eşimin çok öncelerden beklediği bi kurumun sınav takvimi açıklandı ve bizim düğünün ertesi sabahına sınavı olcaktı.yıkıldık ama yapcak bi şey yok.düğünü yaptık.otelin gelin odasında ablam eniştem ve en yakın arkadaşım tokalarımı ayıkladı.bu sırada eşim damatlığını çıkarıyordu banyoda.eniştemin küfrettiğini hatırlıyorum saçımı ayıklarken ablamla.arkadaşım da balayı bavulundan bi şeyler alıp koyuyordu.ben saatlerdir sigara içmediğim için sigara diye ağlıyordum.ailem arabasını kullanmasına izin vermediler eşimin.yorgunsunuz kaza yaparsınız dediler.son uçağa da yetişemiyorduk.bindik kamil koça istanbuldan Ankara'ya gittik otobüsle.aşti de indik.bi şeyler yedik Bahçeli'de.eşim sınava gitti ben o darmadağın kafamla açık bi kuaför bulup saçımı yıkattım bi de fön çektirdim.kuaför amca saçıma dokununca sana noldu böyle.sen saçına naptın dedi.ben de dün akşam evlendim abi dedim.ee burda ne işin var ters bi durum mu var dedi hahahhahah.yok böyle böyle dedim.çok şaşırdılar.çok komikti..bzim halen oturduğumuz evimiz ankarada ama balayına gidicez diye hiç gitmedik evimize.onu sınavdan alıp.doğru balayına.herşeye rağmen süperdi.bizim sınavımız arkadaşıma yaradı.otel gelin damada jest yapıp süper bi oda hazırlamıştı.o gece için.ben de arkadaşım ve eşine verdim o özel odayı.hala konuşur güleriz:))
 
Düğünden sonra eve geldik.. İlk iş kafamdaki tokalardan,iğnelerden ve gelinlikden kurtulmak oldu.. Çünkü bütün gün kalıp gibi durdum çok zorladı beni.. Daha sonra takılanları saydık.. 3 aylık kiramızı ayırdık, ödeyeceklerimizi ayırdık.. Gerisini topladık bir kenara koyduk.. (Tavsiyem kirada oturacak arkadaşlar öyle yapsınlar peşin bir iki ay kafaları rahat olur) Sonraa işte Falan filan
 

falan filan
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…