• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Dualarınıza ihtiyacım var çok stresliyim...

Böbrek taşı mı düşürdü?
Zaten düşebilmesi için küçücük olması lazım dimi, adamın vücudunda kafam kadar taş mı olmadı lazım sizin önemsemeniz için?
O küçücük dediğiniz taş doğum sancısından kat be kat fazla bir ağrıya neden oluyor biliyor musunuz
Allah merhamet versin size
Canım benim baba benim babam benden iyimi taniyacaksin daha öncede çok basit bir şey için kendini yerlere çalan bir babam var.hastane camına çıkıp ben olucem bana hicbisey yapmıyorsunuz diye doktor v hemşirelere bağıran kişi. Her basit sikintisinda bunu yapıyor.inil inil hasta yatar sanarsinki kanser oldu son aşamada.neyse size anlatacak değilim bunları bide vicdan versin diyor sen bizim çocukluk gençlik de ne yaşadığımızı biliyormusunz.biz bu adamı çektik kardeslerimle annemle.onun bir hareketini size yapsa ömür boyu yüzüne bakmazsiniz burda vicdan merhamet ten bahsedirsiniz.biz hala o haldeyken saygıda kusur etmeyiz kardeslerimle.insanlara yargılamak ordan paltar atmak ne kadar basit yaa
 
Eşimde aynı sizin gibi . Hatta rahmetli babama akciğer kanseri teşhisi konulduğunda 1 yıldan az yaşar denildiğinde ben ağlarken "hayatım biliyorum çok kötüsün ama bende mi kanserim acaba bende de belirtiler var sanki " demişti hiç unutmam. Ona o an verdiğim cevaptan sonra bitti artık sizden daha kötü durumdaydı. Ama çekilir çile değil hastalık hastası olanlar kendilerine değil çevresindekilerin hayatını mahfediyor. Geçmiş olsun ama mutlaka psikolog ile görüşün
Açıklık olmuştum bikere önemli bir rahatsızlığım varmış doktorlar yat
Eşimde aynı sizin gibi . Hatta rahmetli babama akciğer kanseri teşhisi konulduğunda 1 yıldan az yaşar denildiğinde ben ağlarken "hayatım biliyorum çok kötüsün ama bende mi kanserim acaba bende de belirtiler var sanki " demişti hiç unutmam. Ona o an verdiğim cevaptan sonra bitti artık sizden daha kötü durumdaydı. Ama çekilir çile değil hastalık hastası olanlar kendilerine değil çevresindekilerin hayatını mahfediyor. Geçmiş olsun ama mutlaka psikolog ile görüşün
Bende acillik olmuştum önemli bı rahatsızlıktan şüphelendikleri için gözetim altında tutuyorlardı o stresin içinde kaynım kendi sonuclarini getirip doktorlara göstermişti 🙄 hastalık hastası insanlar çok yorucu oluyorlar konu sahibi inşallah bu durumdan biran önce kurtulursun
 
Bir süre önce akşam duşa giriyorum bacaklarımda hiçbirşey yok sabah kalkıyorum simsiyah morluk dolu hem de avuç içim kadar bir sürü, dokunuyorum acımıyor ağrımıyor birkaç güne yokoluyor sonra tekrar beliriyordu, bazı kan problemleri yapıyor böyle şeyler gittim doktora muayene tahlil vs
Sonuç çok yeşil yapraklı sebze tükettiğim için kan sulandırıcı gibi etki yapmış ve çok ince kılcal damarlar çatlıyormuş, sebzeyi salatayı azalttığımdan beri hiç olmadı
Bakınız bu kadar basitmiş, şimdi ben ortada hiçbirşey yokken internetten okuyup okuyup kendime kanser teşhisi koyup bunalıma girsem ne olacaktı, zorla kendimi kanser edecektim dimi
Haklısınız rahatladım valla, Allah razı olsun.
 
Açıklık olmuştum bikere önemli bir rahatsızlığım varmış doktorlar yat

Bende acillik olmuştum önemli bı rahatsızlıktan şüphelendikleri için gözetim altında tutuyorlardı o stresin içinde kaynım kendi sonuclarini getirip doktorlara göstermişti 🙄 hastalık hastası insanlar çok yorucu oluyorlar konu sahibi inşallah bu durumdan biran önce kurtulursun
İnşallah, teşekkür ederim
 
Bende sizin geçtiğiniz yollardan ,kaygı,endişelerden geçtim. Çok iyi anlıyorum sizi hem de çok. İnsan anatomisini öğretmişti bu kaygılarım bana. Nerde hangi kemik var,vücudumun neresi çukur,neresi çıkıntılı hepsini öğrenmiştim ki ters bi durum olursa eksik ya da fazla olan yerleri tespit edebileyim. Çok yorucu maalesef. Yaşamaktan keyif almıyor insan. Kendi başınıza bunu yenemezsiniz. En kısa sürede profesyonel destek alın. İhmal etmezseniz yaşayacak güzel günlere çok az kaldı demektir. Tedavi oldukça nefes aldığınızı hissedip şükredeceksiniz.☺️
 
Fiziksel bir rahatsızlığınız olduğunu sanmıyorum.
Ruhsal açıdan psikoloğa gitmenizde fayda var.
Hastalıklar teşhisler için araştırma yapacağınıza hemen o düşünceden çıkabilmek adına,rahatsızlığınız ile ilgili çözüm odaklı şeyler okuyun. Eminim daha faydalı olacaktır.

Geçmiş olsun. Umarım hemen atlatırsınız.
 
Benim eşim de aynı sizin gibi.bir grip olur vasiyetini yazar daha dün böbreklerim ağrıyor kanser miyim dedi hee tabi canım kum vardır dökersin dedim 😂😂😂😂 ayrıca yine eşim artık iyice zıvanadan çıktığı İçin ben ms hastası mıyım acaba diyip diyip durur 1 senedir
Bakın kendinizi çok dinlediğiniz zaman bütün kötü hastalıkları düşünüyorsunuz ve bu sizi hastalık hastalığından çok psikolojik olarak bitiriyor..
Ayrıca ölümden bu kadar korkmamamız gerek eninde sonunda ölücez
Bence psikologdan yardım almanızı öneririm beni sakın yanlış anlamayın eşim gitti rahatladı kendinizi boşuna üzmeyin
 
Bende sizin geçtiğiniz yollardan ,kaygı,endişelerden geçtim. Çok iyi anlıyorum sizi hem de çok. İnsan anatomisini öğretmişti bu kaygılarım bana. Nerde hangi kemik var,vücudumun neresi çukur,neresi çıkıntılı hepsini öğrenmiştim ki ters bi durum olursa eksik ya da fazla olan yerleri tespit edebileyim. Çok yorucu maalesef. Yaşamaktan keyif almıyor insan. Kendi başınıza bunu yenemezsiniz. En kısa sürede profesyonel destek alın. İhmal etmezseniz yaşayacak güzel günlere çok az kaldı demektir. Tedavi oldukça nefes aldığınızı hissedip şükredeceksiniz.☺️
Keşke ayrıntılarda boğulmasam hatta bazen ciddi bir şey varsa bile umursamam diyorum, ne olacaksa olsun.. elimde değil son zamanlarda çevremdeki birkaç kişiye bu hastalığın tanısı koyuldu. Halama adet düzensizliği için gittiği hastanede göğüs kanseri tanısı koydular, farklı hastanelere gittikten sonra öyle bir şey yok denildi. Biraz rahatladık derken bu defa da yumurtalık kanseri dediler ama o tanı da boş çıktı çok şükür.. ama bunlar beni iyice tetikledi işte. İnşallah birgün yaşadığımın farkına varırım, çok teşekkür ederim.❤🦋
 
Fiziksel bir rahatsızlığınız olduğunu sanmıyorum.
Ruhsal açıdan psikoloğa gitmenizde fayda var.
Hastalıklar teşhisler için araştırma yapacağınıza hemen o düşünceden çıkabilmek adına,rahatsızlığınız ile ilgili çözüm odaklı şeyler okuyun. Eminim daha faydalı olacaktır.

Geçmiş olsun. Umarım hemen atlatırsınız.
Haklısınız, çok teşekkür ederim 😊
 
Benim eşim de aynı sizin gibi.bir grip olur vasiyetini yazar daha dün böbreklerim ağrıyor kanser miyim dedi hee tabi canım kum vardır dökersin dedim 😂😂😂😂 ayrıca yine eşim artık iyice zıvanadan çıktığı İçin ben ms hastası mıyım acaba diyip diyip durur 1 senedir
Bakın kendinizi çok dinlediğiniz zaman bütün kötü hastalıkları düşünüyorsunuz ve bu sizi hastalık hastalığından çok psikolojik olarak bitiriyor..
Ayrıca ölümden bu kadar korkmamamız gerek eninde sonunda ölücez
Bence psikologdan yardım almanızı öneririm beni sakın yanlış anlamayın eşim gitti rahatladı kendinizi boşuna üzmeyin
Ne deseniz haklısınız kendimizi dinledikçe tükeniyoruz, daha önce tedavi gördüm bayağı iyiydim ama ne zamanki ders çalışabilmek için eve kapandım her şey daha kötü oldu.
 
çocukuğum sizin gibi insanların içinde geçti. bıktım yıldım hastalık lafından. ciddi bişeyi olanı bile dikkate almıyorum.

insanları kendinizden bıktırmayın gidin tedavi olun. hayat bunları düşünecek kadar uzun değil tadını çıkarın boş işlerle zaman harcamayın bu yaşta
 
O tarz bir hastalığınız olsa emin olun çok farklı ağrı ve başka başka sıkıntılarınız da olurdu.
Googleden belirtilerinize göre hastalık teşhisi koymayı bırakmalısınız.
Zira bir hastalığın sadece bir belirtisi değil bir çok belirtisi olabiliyor ve siz sadece bunlardan birini gösterdiğiniz için o hastalığı taşıyor olmuyorsunuz.
Bir dönem bir arkadaşımda sizin gibi olmuştu hatta o ciddi hastalık belirtileri falan göstermeye de başlamıştı kendine koyduğu teşhisten sonra.
MS hastasıyım diye geziyordu ortalıkta.
Her türlü tetkik yapıldı bir hastalığı yok, şuan gayet sağlıklı.
Bu gibi şeyler genelde yoğun stres dönemleri yaşayıp bittikten sonra insanın rahatlama evresinde psikolojik sorun olarak çıkıyor ortaya.
Yani beyin ve vücut çekilen strese bir şekilde tepki veriyor.

Mutlaka bir psikologdan destek alın.
 
Arkadaşlar önceki konularımdan bilenler bilir hastalık hastasıyım ve inanın tükendim artık, bunları ağlayarak yazıyorum... her hafta kendime farklı teşhiseler koyardım, bir hastalığın belirtilerini okusam kendimde hissederdim çoğu zaman aileme korkularımı belli etmemeye çalışırdım çünkü onları da yeterince yordum. Bir ayı aşkın süredir hep ciddi bir hastalığım olabileceğinden şüphe ediyordum, inanın buraya ismini yazmaya bile korkuyorum, birçok araştırma yaptım birçok makale okudum bunların hepsi korkuma korku kattı. Bu süre boyunca hep vücudumu takipledim bir morarma var mı diye ara ara kolumda ten rengimden birkaç ton koyu renkte küçük lekeler görmüştüm, birkaç gün sonra rengi açılıp kayboluyor, bir hafta sonra falan başka bir tane fark ediyordum, annemin, kardeşlerimin kolları falan incelerdim onlara belli etmeden bu tarz şeyleri bazen onlarda da gördüm, bu kaygılarımı azaltırdı. Farkında olmadan bile kendimi inceliyorum çok takıntı haline geldi, annemin dikkatini çekmiş neden sürekli bedenini inceliyorsun dedi, bir şey yok kaşındı vs. deyip geçiştirdim çoğu zaman fakat bundan bir iki hafta önce kolumda bir morluk fark ettim üstelik öncekiler gibi değil böyle bildiğiniz siyaha yakın hiçbir yere vurmadığıma emindim, zaten o rengi verecek bir darbe alsaydım mutlaka hatırlardım hadi hatırlamadım diyelim dokunduğumda ağrı acı falan hissederdim ama yok. Bu morluğunda rengi açıldı ve kayboldu. Dün öğle vakti duşa girecekken baçağımın üst arka kısmında aynı renkte biraz daha büyük bir morluk fark ettim, görür görmez hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Annem geldi direkt yanıma, noldu falan dedi. Her şeyi anlattım ona bir aydır onlara belli etmeden kendimi izlediğimi, şüphelerimi, makalelerde okuduklarımı, sonra morluğa baktı belki bir yere çarpmışsındır korkma hemen dedi ama ben bir türlü sakinleşemedim ağlamaya devam ettim. Annem öylece bakakaldı. Gece ben odama ders çalışacağım deyip gittim ama çalışamadım tabii annem olanları babama anlatmış babam sabah erkenden yanıma gelip beni uyandırdı bankada biraz paramız vardı, onu çekmek için ilçeye gittik ( köyde oturuyoruz) birkaç gün sonrası için hastaneden randevu aldık... hastaneye gidip korktuğum şeyle karşılaşmaktan öyle korkuyorum ki ellerim titriyor, ağlıyorum bunları yazarken, sabaha kadar uyuyamadım, her uykuya daldığımda kabuslar gördüm.😭 lütfen bana dua edin, inşAllah basit bir şeydir... yazım çok uzun oldu kusura bakmayın ama Allah okuyanlardan razı olsun.
oo her morluk kanser olsa dünyada adam kalmaz dı okb sin muhtemelen takıntı psikoloğa git sen direkt
 
Back