Merhaba kizlar a.s.
Bende size simdiye kadari gelismeleri yazayim dedim, cünki en zor zamanlarimda bir tek size siginabildim, allah hepinizden razi olsun.
Ilk esim klinikden eve ciktiktan sonra terapiye baslamisti.
Haftada 2 gün klinikden taxi gelip onu terapiye götürüp getiriyordu.
bacaklari tutmadigi icin, yani yürürken birden bire dizlerindeki güc gittigi icin kendisi gelip gidemezdi hastaneye, ondan allahda bu almanlara hidayet versin valla bu taxi parasini sigorta karsiladi. Bizim eve cok uzak gidis dönüs nerden bakarsan bir 50 Euro tutuyordur.
Tabii maddi sikintimiz oldugu icin ben cok calismaya basladim, haftanin üc günü sabahlari üniversteye gidiyorum diger günleri calisiyorum bir bos günüm bile yok.
Üc aydir kirami ödüyemiyordum, devlet yardimi cok az hicbirseye yetmiyordu, allahtan ev sahibim cok iyi bir adam, jugoslaw-almani. Ben durumunuzu biliyorum, eline gecince ödersin dedi allah hidayet versin adama. Hatta kaloferlerim bozulunca adam kendisi geldi yapti hic kira sözü etmedi bile bana. Ama basardim: Nihayet calistiklarimin ayliklari geldi ve kirayi ve diger faturalari ödedim.
Klinikdeki doktoru esimin mucize oldugunu söyledi.
Son üc haftadir esim her gün hastanede terapiye gitti, iyi gelistigini söylediler ve bir haftadir terapi bitirildi.
Baslangicta bana 1-2 sene sürer diyorlardi, ama beyin ve beden terapilerinin sonuclari cok iyi cikmis. Kendisinin halen kolunda biraz sorunu var agriyor fazla kaldirdigi zaman ama o zamanla gecermis, kaslari ezilmismis kolda düzelirmis zamanla.
Biraz yürürken topalliyor gibi ama oda zamanla düzelir diyorlar.
Bogazindaki delige ve kafasindaki yara icin özel crem aldim bayagi bir kapandi cok iyi geldi doldurdu delikleri. Ama her aksam kendisi sevmiyor sürmüyor ben hatirlatiyorum yada ben sürüyorum, kendisi hep aman bosver diyor sevmiyorum yatak crem oluyor veya sacim yapis yapis oluyor falan diyor.
Bu konuda cok mizmiz. Yüzüne dikkatli baktigin zaman biraz egrilmis gibi, bunu kendiside farkina vardi bende aman kafana taktigina bak, bunlar senin nazar boncugun, gayetde yakisiklisin diyip gecistiriyorum.
En cok sacinda olan bosluklara üzülüyor, hani kafa tasi kesildigi yerlerde nekadari sac geri ciktiysada belli bosluk var.
Bende aman sac ektirirsin diyorum seviniyor yapariz degilmi diye. Hatta bir aksam disari cikacaktik, bende okumustumki mankenler saclarinin arasindaki bosluklugu kahverengi kas fariyla kapatirlarmis, esime onu sürdüm önce istemedi sonra bir bakti cok dogal duruyor cok sasirdi. O aksam insanlarin icinde cok rahat hareket etti.
Görünüsde cok önemli iste insanin psikolojisi icin.
Esim simdi yine her gün 3 saat ise gidiyor, alismasi gerekmis sigorta öyle istiyor. Kendiside istiyor ama, biz nekadari nazlan, herseyi yapma hep iyiyim deme dediysekte o biran önce iyilesmeyi istedi herzaman. Iste yorulmuyorum bana bir is yaptirmiyorlar zaten diyor, oturup geliyorum diyor.
2 Hafta önce kayinvalidemle kayinbabam geldiler 1 haftaligina.
O hafta benim icin cok yogun gecti, hem islerim yogundu hem sinavlarim vardi.
Kendileride gördüler cok kosturdugumu, bazen benle geldiler, yani dersaneye, üniversteye ve kayinvalidemin iki lafinin biri esime: Karini dinleyeceksin, karinin sözünden cikmiyacaksin. Birbirinizin degerin bilin vs.
Kayinvalidem diyorki esimin akrabalari oglani alin getirin türkiye demisler.
Kayinvalidemde ben bu saatden sonra ne ona burda is bulabilirim, ne terapisini yaptirabilirim nede ev döseyebilirim, birde karisi buraya alisamazsa onlada ugrasamam demis. Eger siz yapacaksaniz getireyim demis, bunun üzerine herkes susmus.
Esiminde bu sözleri duydugu iyi oldu. Oglum senin icin türkiyede bir gelecek yok dedi resmen, biz kaloferleri bile yakamiyoruz cok pahali hersey dedi.
Buraya gelmek icinde borc almislar bir akrabalarindan, bana bir maddi destekleri olamiyor, bende istemedim zaten. Görümcem hamileymis simdi 5 aylik olmus dogacak toruna hediye götürdüler burdan, türkiyede adet öyleymis, daha ona oda yaptirmamiz gerekmis cok borca girecegiz yine dediler.
Biz cok zor durumdayiz ama onlarda kendi cevrelerine demekki ayak uydurmak zorundalar, ben cok sükür kendi ayaklarimin üstünde durabiliyorum.
Benim ailemdende teyzem kayinvaldemgil gelmeden önce: yine kendini ezdirme, birak ogullarini alip götürmek istiyorlarsa götürsünler, sen burda üniverstene devam edersin demisti. Bende teyze zaten götürmezler, onlarin eziyeti banaydi, hepsi laf dedim. Dedigimde cikti.
Nekadari simdi herkes hos bes de olsa, yasadiklarimi asla unutamam. Hos görebilirim, herkesle iyiyim, ama bu zaten benim karakterimde olan birsey.
Esim olup bitenleri hic hatirlamiyor, görümcemin ve annesinin geldigini, bir ay kaldiklarini bile hic. Fotolar videolar olmasa hic bilemiyecek.
Esimin devam ettigi simdilik logopädie diyorlar, kazadan berli kekeliyor, takiliyor bazen onun terapisine gidiyor. Insallah ondan güzel bir sonuc bekliyoruz, psikologu tavsiye etmisti ve kadin hemen ortaya cikartmis esim a, e, i, o, u yla baslayan kelimelerde takiliyormus, beynindeki dil bölümü trafik kazasinda zarar gördügü icin olmus.
Birde hasta jimnastige gidecek, ama yeni senede artik, simdi burda tatil oldugu icin.
Ben calistigim icin gidemedim ama kayinbabamgille esim ilk yogun bakima gitmisler ve Dr Sierra, su chileli doktora türk lokumu götürdüler : )
Esimi görünce adam cok sasirmis ve aglamis hatta. Iyilesecegini biliyordum ama 2 senede olur diye düsünüyordum demis.
Su an gelecegimiz icin plan yapmaya calisiyoruz, ama hersey tabii okadari kolay degil. Bebek adimlariyla ilerliyoruz.
Dua edin arkadaslar, esim icin ne hayirliysa o olsun.
Hepinizi öpüyorum Şeniz