kızlar...yazdıklarınızı okudum.. hepinize teşekkür ederim...
12:30 gibi girdim 17:00 de odadaydım. Ben ameliyat olacağımın heyecanını o kdar çok yaşamışım ki ameliyat sonrasında olacakları düşünmeye fırsatım olmamış.
sandığımdan zormuş...hiç bulantım falan olmadı ama ağrım var. boğazım çok acıyor..
yarın sabah 10:00 gibi çıkabileceğimi söylediler eve gittiğimde detaylı yazarım.... dualarınız için teşekkür ederim Allah razı olsun hepinizi öpüyorum...
merhabalar bende barış beye ameliyat olmayı düşünüyorum ama anadolu yakasında oturuyorum. barış bey sadece avrupa yakasında mı çalışıyor bu tarafta da ameliyat yaptığı hastane var mı? bir de ameliyattan sonra ilk günler kaç sefer kontrole gidiliyor? yani karşıdan gelmek zor olur mu onu merak ediyorum?
ikikedili deli çok geçmiş olsun bak atlattın canııııııııııımmmmhihoyyytdelikafaduldenkaydirigubbakcemile5
canım ben de anadolu yakasındaydım 7-8 kere gittim,alçıydı,kontroldü derken baya gidiyorsun yani.
Merhaba kızlar...
Eve geldim.. Uykusuzum, halsizim, nefes alamıyorum ama nasılsa başka şey yapamıyorum, bari oturup size yazayım dedim.
Ben ameliyat olmadan evvel , ameliyat olanların yazdıklarını takip ediyordum hep.. Belki şimdi benim yazacaklarım da ameliyat olmayı düşünenlere yardımcı olur..
Dün sabah 9.30 gibi hastanedeydim.. Önce kayıt işlemlerim yapıldı, odama çıktım. Tansiyonumu ölçtüler, kanımı aldılar..Tıbbi geçmişim ile alakalı sorular soruldu..Sonra anestezi uzmanı geldi, onunla görüştük. Boyum, kilom, sürekli kullandığım ilaçlar falan...
12'ye doğru odama Barış Bey geldi...Suratıma çizim gibi bir şeyler yaptı. Barış Bey çıkınca, bir hemşire gelip bir şurup içirdi.. Çok heyecanlı değildim, ama o şurubu da içince iyice bi rehavet çöktü üstüme...Leyla oldum resmen :)
Şuruptan onbeş dakika kadar sonra da odama bir hemşire ile bir hasta bakıcı gelip beni bir sedyeye aldılar, asansöre binip ameliyathaneye gittik.. Ameliyathanenin girişine kadar eşim de yanımdaydı ama sonrasına sokmadılar tabii.
Ameliyathanede 5-6 kişi vardı...Barış Bey'le de konuştuk bir şeyler ama şimdi tam hatırlamıyorum.. Ben narkozu vermeden evvel bana söylerler sanıyordum ama ne ara verdiler, ne ara bayıldım hiç bilmiyorum.
Gözümü açtığımda bekleme odası gibi bir yerdeydim.. Yanımdaki sedyede de bir bey vardı, başımızda iki hemşire..
"Ölmedim di miiiiii" diye ayıldım :) Öncesinde de "kocam kapıda bekliyor" falan demişim :) ehehe
Ameliyat bayaa sürmüş ama bana beş dakika gibi geldi tüm bunlar.
Ayılınca beni odama götürdüler...Gayet kendimdeydim. Mide bulantım, ağrım, sızım hiçbir şeyim yoktu..
Burnumda gazlı bezler ve bezin içinde, nefes almamı sağlaması için ufak boru gibi şeyler vardı...Ve gayet de iyi nefes alıyordum yani..Ben sadece estetik için değil, kemik eğriliğim ve nefes problemim için de ameliyat oldum ve diyebilirim ki ameliyattan ilk çıktığım anda, burnumdaki bezlere ve ödeme rağmen, daha önce hiç almadığım kadar rahat nefes alıyordum.
Ama saatler ilerledikçe, burnumdaki akıntı ve sızıntı arttı..Burnum tamamen kapandı. Hiç nefes alamaz hale geldim.. Ameliyatta boğazıma sokulan boru yüzünden de, boğazımda inanılmaz bir ağrı ve gıcık vardı..Burnum tıkanınca, ağzımdan nefes almak zorunda kaldım.Böyle olunca da boğazım iyice gıcıklandı.. Öksürüp durdum. Öksürdükçe burnum acıdı...
Gece gözümü bile kırpmadım. Toplamda yarım saat ya uyumuşumdur ya uyumamışımdır.. Beklediğimden çok daha zor ve sancılı bir geceydi.Ben ameliyat olacağımın heyecanına ve mutluluğuna öyle çok kaptırmışım ki, ameliyat sonrasını enine boyuna düşünmemişim hiç. Hem ilk ameliyatım olması, hem beklediğimden zor geçmiş olması , hem de nefes alamaz halde sırt üstü yatmak zorunda olmak bayaa berbat bir gece geçirmeme sebep oldu..
Sabah 8.45 gibi Barış Bey odama geldi, burnumdaki bezleri ve küçük boruları çıkarttı. İlaçlarımı yazdı, neler yapacağımı anlattı ve çıkabileceğimi söyledi...
Öyle daralmışım ki , o gider gitmez attım kendimi sokağa.
Velhasıl saat şimdi 12'yi geçiyor ve evdeyim...
Yüzümde anormal bir şişlik yok ama gözlerim ve çevresi bayaa morardı.. Çok ağrım yok, ama burnum zonkluyor ve sızlıyor...Boğazım ise düne nazaran çok daha iyi. Umarım bu gece daha rahat geçer..
Barış Bey'in ve hastane çalışanlarının ilgisinden , kaldığım kattaki nöbetçi hemşireden, ve hastaneyle ilgili her şeyden son derece memnun kaldım. Memorial'da ameliyat olmayı düşünenlere içtenlikle tavsiye ederim...
Ameliyat olan, benden daha tecrübeli olan arkadaşlarıma da birkaç şey sormak isterim.
1 ) Kaç gün sonra bu kamyon çarpmış gibi hissim ortadan kalkar ?
2 ) Burun spreyini sıkıyorum, ama burnum tıkalı olduğundan cart diye dışarı akıyor, bu normal mi?
3 ) Sizde de böyle boğaz gıcıklanması ve öksürük olmuş muydu? Olduysa, ne zaman geçmişti?
4 ) Burnumdan ne zaman nefes alabilecek hale gelicem?
İyi dilekleriniz, dualarınız, desteğiniz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim... :)
Hiçbirinizle tanışmamış da olsak, ilginizi iliklerime kadar hissetim.. Çok sağolun.
Hepinizi öpüyorum.
Fırsat buldukça yazarım
Siz de beni unutmayın :) Mucckk!!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?