- 9 Haziran 2009
- 8.684
- 3.220
- Konu Sahibi Sevdaya gazel
- #21
İnanmıyorumşu msjda resmen yaşayacaklarımı gördüm. Aynı anlattığınız gibiydi arkadaşım da. Bahane uydururum gitmek istemem trip atar tafra yapar ki ben çalışıyorum o ev hanımı. İnsan izin günlerinde ya dinlenmek ya da güzel vakit geçirmek ister. Her gittiğimde pişman olup dönüyodum. Her şeyi o bilir çünkü
Herkese akıl verebilir herkese direktif vermeli. Dost bence iyi vakit geçirmek için olmalı ya da insanın dertlerini paylaşabildiği kişiler olmalı. Son zamanlarda ben ikisini de yapamaz olmuştum bu arkadaşla. İkimizde otuzu geçmiş insanlarız. Değişebileceğini de düşünmüyorum. Beni ısrarla çağırmasının sebebi kendi keyfı içindi. O kadar istiyorsan seviyorsan beni de düşün dimi ama yok saçma sapan eleştirilerde bulunur vs.. bir arkadaş yorumunda demiş hiç gerek yok evde duamı ederim hastası için. Öyle yapacağım sanırım. Kendime de güvenmiyorum sınır çizme konusunda. O yüzden görüşmemek en iyisi.
Evet ben de artık öyleyim. Evimde duamı ederim allah bilir yeter. Dostluk böyle bir şey değil dediğin gibi. Şimdi var 2 3 tane dostum. Onlar yetiyor. Kendi dötünü kaldırıp gelmezdi hep ben giderdim. Bence de verdiğin karar en doğrusu
benimle benzer durumu yaşayan üyenin yorumunu da okuyunca konuşmama kararı aldım. Şu an iyi hatırlayabiliyorum en azından. Az da olsa içimde ona karşı bir sevgi var onu da silmesini istemiyorum
dedikodusunu yaptıklarım selam bile vermediğim insanlardır 
sanki kendileri dört dörtlük insanlar gibi. Bir de yana yakıla beni çağırır ısrar kıyamet görüşmek ister görüşünce de böyle tavırlar... hayat bu tarz insanlara harcanamayacak kadar değerli
