- 12 Nisan 2016
- 1.083
- 3.698
- Konu Sahibi Sevdaya gazel
- #1
İyi akşamlar bayanlar. İkilemde kaldığım bir konuda farklı bakış açılarına ihtiyacım var. Çünkü ne yapmam gerektiği konusunda baya kararsız kaldım. Benim bir dostum vardı yıllardır görüştüğüm zor zamanlarımızda birbirimize destek olduğumuz, bazı akrabalarımdan bile yakın gördüğüm ailecek görüştüğüm bir kişi. Bu arkadaşım son yıllarda zor zamanlar geçirdi ailesinden birini kaybetti bu süreçte yine elimden geldiğince ona destek oldum ancak son yaşadığı olaylar maddi sıkıntılar vs huyunu baya değiştirdi oldukça aksi sinirli her şeye söylenen bir insan haline geldi tabi başlarda bu halleri bana yönelik değildi beni etkilemiyordu biz yine beraber eğlenip dertleşebiliyorduk fakat bir süre sonra bana karşı da kırıcı olmaya başladı yersiz eleştirilerde bulunduğu oldu arkadaştır dedim ya sabır dedim huyu dedim sabır benim diğer adım olduğundan sabrettim aradaki dostluğa istinaden ancak sonrasında benim de yaşadığım bir sıkıntıda bana destek olmayıp üzerine hala beni eleştirmeye başlayınca ben tahammül etmekte zorlandım bir kere konuşmayı kestim sonra onun adım atmasıyla tekrar görüşmeye başladık fakat aynı aksi huyları devam etti. Misal benim de onda yanlış bulduğum pek çok şey var fakat haddim olmadığını düşünerek bunu böyle yap dye akıl vermem ama o ev düzeni ya da basit günlük durumlar hakkında sürekli beni eleştirmeye akıl vermeye devam etti ve bunu hoş olmayan bir üslupla yapıyordu. Benim bardağım da dolmaya devam ediyor tabi bir gün inceldiği yerden koptu çok basit bir konu hakkında yine bana ahkam kesmeye kalktı. Bu olayın üzerine ne ben ne de o bir daha konuşmadık. Yaklaşık bir yıl oldu. Aslında iyi de oldu dye düşünüyodum çünkü bu olayda böyle kesmeseydik ilerde daha büyük bir tartışma yaşayarak birbirimizden nefret etmeye başlayabilirdik dye düşündüm. Şimdi duydum ki ailesinden biri bir rahatsızlık geçirmiş. Geçmiş olsun yazmalı mıyım yazarsam tekrar başa döner miyiz yine aynı şeyleri yaşayıp benim için sinir bozukluğu haline gelir mi dye düşünüyorum. Bir yandan diyorum ölümlü dünya yarın bir gün bşy olsa pişman olma kin tutma güzel günlerin hatrına. Bir yandan da diyorum ki hayat yeterince zor yeterince sinir bozucu insan var. Bir de üstüne bunu ekleyip tekrar konuşmaya başlayıp kendimi yıpratmanın ne gereği var diyorum kendi içimde bir çatışma yaşıyorum kararsızım. Siz ne düşünürsünüz böyle bir durumda?
son ana kadar sabrederim hiç bşy söylemem fazla sabırdan patlayışımda fazla olur ve o ana kadar benden hiç bir tepki görmemiş olanlar şaşırır belki anlayamaz. Dediğiniz gibi bir msj atıp tekrar konuşmaya başlarsak kırıldığım noktaları söyleyip baştan sınır çizmeye çalışabilirim belki
şu msjda resmen yaşayacaklarımı gördüm. Aynı anlattığınız gibiydi arkadaşım da. Bahane uydururum gitmek istemem trip atar tafra yapar ki ben çalışıyorum o ev hanımı. İnsan izin günlerinde ya dinlenmek ya da güzel vakit geçirmek ister. Her gittiğimde pişman olup dönüyodum. Her şeyi o bilir çünkü 
Herkese akıl verebilir herkese direktif vermeli. Dost bence iyi vakit geçirmek için olmalı ya da insanın dertlerini paylaşabildiği kişiler olmalı. Son zamanlarda ben ikisini de yapamaz olmuştum bu arkadaşla. İkimizde otuzu geçmiş insanlarız. Değişebileceğini de düşünmüyorum. Beni ısrarla çağırmasının sebebi kendi keyfı içindi. O kadar istiyorsan seviyorsan beni de düşün dimi ama yok saçma sapan eleştirilerde bulunur vs.. bir arkadaş yorumunda demiş hiç gerek yok evde duamı ederim hastası için. Öyle yapacağım sanırım. Kendime de güvenmiyorum sınır çizme konusunda. O yüzden görüşmemek en iyisi.
