anladığım kadarıyla sen de arkadaşın da 20'li yaşların başındasınız...sen genç bir kadın olarak önünü görmek, davranışlarına bakarak ilgisiz ve sevgisiz olduğundan şüphelendiğin bir adamın oyaladığı biri olmamak ya onunla evlenmek ya da önüne bakmak istiyorsun...o da kim bilir; bu kadar genç bir yaşta evlilik gibi bir sorumluluğa girmemek (erkek tabiriyle kafeslenmemek) gerçekten hazır olduğunda (maddi-manevi) bu kararı almak hatta kim bilir senin onun bu hayatta yaşamak isteyeceği doğru kadın olduğundan emin olmak istiyor.
valla bu çizdiğim çerçeve doğruysa herkes kendi açısından haklı. sana düşen askerlik bitene kadar çocuğu sıkıştırmaman, kendini ve kafanı rahatlatacak en azından bu konuyu takıntı yapmanı engelleyecek hedeflere odaklanmak(para biriktirmeye çalış, bi hobi edin, yeni bir ortama gir...vs;yani o askerdeyken biraz bekar gibi davran ). bekle askerden gelince seninle nasıl planlar kurduğunu konuş...eğer olumsuzsa zaten kendini bekarlık moduna soktuğun için yeni ve onsuz hayatına yumuşak geçiş yaparsın eğer olumlu yaklaşırsa da ne ala, sorunların temelden hallolmuş olur.
ayrıca ben onsuz ne yaparım nasıl yaşarım moduna da kendini alıştırma. kimse vazgeçilmez değil insanlar 20 yıllık evliliklerine nokta koyuyorlar 4 yıl ne imiş
ben de 1 yıl flört 3yıl evlilik toplam 4yıllık ilişkimi bitirdim 3yıl önce. ilk zamanlar "aboow hayata nasıl tutunacağım acaba" diye korkuyordum...şimdi halime bakıyorum hayatım ne kadar da istediğim gibi oldu diye popomu kaşıyorum
hem kendi ayaklarımın üzerinde duran güçlü, bağımsız bir kadın oldum; hem evliyken ihmal ettiğim pek çok alanda azimle kendimi geliştirdim ona göre de nezih bir çevre edindim hem de boşadığımdan 10 kat daha entellektüel, yakışıklı, meslek-kariyer sahibi, eğlenceli-renkli yaşayanve bana bişeyler katabilen, toplum içinde oturması-kalkması, konuşması-yorumlarıyla beni yücelten bir adam da buldum...
amaannn sen kendine yatırım yap; çünkü bir kadının mutlu olması için ona tapacak bir adamın olması lazım. evet anahtar kelime bu: sana
tapacak bir adam bul