Domino etkisi gibi hissediyorum

Bir yandan ilk konuşmada bitirseydim diyorum, bir yandan da sizin dediğiniz gibi yok öyle yağma deyip beklemek istiyorum. Ama çok kırıldım bu benim hatam evet ama malesef duygularımdan bağımsız düşünemiyorum ve bu kadar bağlanmak fazla olsa da çok çok emeğim var. Öyle kolay olmasın istiyorum.
 
Zor bir durum sizlere de kolaylıklar diliyorum. Hep iyi ve etik sahibi insanlarla karşılaşamıyoruz ne yazık ki
 
Esiniz dostunuz disinda kimseye manevi baglilik hissetmeyin, gordugunuz gibi onlar ayni bağlılığa sahip degiller. Su an duygusal bir donemdesiniz ve ilk akla gelen sizin çikisiniz olmus.

Ben uzgunum ama niyeyse patron karisinin soylemleri uzerine konunun bosanmaniz ve kiskanclik temelli olduğuna kanaat getirdim.


Vazgecmeyin emeginizden hakkinizi alin.
 
Boşanacağım dönemde de emin misin yalnız kadın olmak çok zor, bir sürü seninle alakası olmayan konuya mesul tutulacaksın, toplum baskısı apayrı zaten vs. vs. diye yine kendince akıl vermişti.
 
Boşanacağım dönemde de emin misin yalnız kadın olmak çok zor, bir sürü seninle alakası olmayan konuya mesul tutulacaksın, toplum baskısı apayrı zaten vs. vs. diye yine kendince akıl vermişti.
Aslında zihniyetinin sinyallerini vermis kendisi, toplum baskisiymis, acik acik desene hos, guzel, bekar kadinlarin zengin kocamin cevresinde olmasina tahammul edemiyorum diye.
 
Gerçekten ne iş yapıyorsunuz çok merak ettim. Bu nasıl şirket? Sıfır profesyonellik. Hemen iş bulun bence çok rahat bulursunuz.
Onu ifşa olmamak adına sektörel olarak bile dile getirmek istemiyorum. Ancak yeni bir firma değil. İşlerine gelince biz bir aileyiz diyen ama işlerine gelmeyince de yeterince kurumsal olabilen bir yer öyle söyleyeyim.
 
Çok uzun yıllar büyük firmalarda dahil olmak üzere çalışmış biri olarak, iş yerleri ile duygusal bağlar kurmamak gerekiyor.
Ben buraya çok emek verdim, emeklerim hiçe sayılarak yine gözden ilk ben çıkarıldım gibi durumlar yaşanıyor.
Bu da insanı manevi olarak bitiriyor. Sizin de yaşadığınız bu.
Zaten kolay bir süreç geçirmiyorsunuz şu an hayatınızda ve işten vazgeçememe gerekçelerinizde çok anlaşılır.
Ama burası artık dikiş tutmaz.
Ayrıca, Patronun eşi yönetimde mi? Onu anlayamadım ben.
Abes bir durum olmuş bence onun da konuya dahil olması.
 
Aslında zihniyetinin sinyallerini vermis kendisi, toplum baskisiymis, acik acik desene hos, guzel, bekar kadinlarin zengin kocamin cevresinde olmasina tahammul edemiyorum diye

Bu yaşına kadar genelde erkek gruplarıyla çalışmış biri, firmanın diğer kadın çalışanlarına yaklaşımına baktığımda erkeklerle çalışmasının cinsiyetsel olarak kendi kıskançlığından ileri geldiğini düşünüyorum.
 
Onu ifşa olmamak adına sektörel olarak bile dile getirmek istemiyorum. Ancak yeni bir firma değil. İşlerine gelince biz bir aileyiz diyen ama işlerine gelmeyince de yeterince kurumsal olabilen bir yer öyle söyleyeyim.
Bizim şirkette de çok dönüyor biz bir aileyiz lafı. İnsanın üstüne iş yıkarken ya da zam döneminde dile geliyor nedense. Asla inanmıyorum. Hiçbir iş arkadaşıma arkamdan konuşmadıklarına dair güvenmiyorum çünkü ben varken çekinmeden birbirlerinin arkasından konuşuyorlar. Müdürünüze de güvenmeyin bence
 
Çok teşekkür ederim. Şuan kendime kızıyorum ilk konuşmada bitirseydim diye. Umarım her şey daha iyi ve güzel olur benim için.
Rica ederim.

Estağfurullah. Kızmayın lütfen kendinize.

Oluyor iş hayatında iniş çıkışlar.

Amin inşallah arkadaşım.
 
Değil mi patron karısı araya girince benim de aklıma kıskançlık olabileceği girdi büyük ihtimal yeni boşandı kocam için tehlike olabilir diye kurdu aklında
 
Haklısınız, ne dikiş tutar ki tutsa bile artık ben burada huzurlu çalışamam. Bu konuşmalardan sonra her sabah işe gelirken ağlayasım geliyor. Kendisi resmi yönetimde değil ancak gayri resmi olarak her işin içerisinde.
 
Yöneticim konusunda fikir aldığım bir kaç arkadaşım da aynı şeyi söyledi. İkili oynamadığını asla bilemezsin diye. İşte aslında kafa karışıklığımın yaşandığı yer tam olarak burası. Ona güvenme buna güvenme, bu kadar duygusuz ve güvensiz nasıl yaşanır? kime güveneceğiz?
 
Kısaca patron kontenjanından yararlanan bir eş.
Allah öylelerine akıl fikir versin ne diyeyim.

Siz üzmeyin kendinizi, hayat bu, herşey tecrübe.
Bu da sizin için acı ama unutulmaz bir tecrübe olacaktır.
Allah yardımcınız olsun, çalışmak istedikten sonra, çalışana iş çok emin olun.
Sizin de umarım karşınıza gayet iyi insanların olduğu fırsatlar çıkacaktır.

Buradan da öyle istifa edip ayrılmayın derim.
Hakkınızı sonuna kadar arayın ve sonuna kadar gidin.
Size yapılan da doğru değil, dayatılan da.
 
Özel hayatınızda onu siz belirleyeceksiniz ancak iş hayatında kimseye güvenmeyeceksiniz. İnsanlar sizi hep potansiyel rakip olarak görecekler. Ben 27 yaşındayım ama annemle yaşıt insanlar bile kuyumu kazmaya çok çalıştı. Tabi ki somurtup oturmuyorum. İşe geliyorum, görevimi ve üstüme kitlenmiş görev tanımım dahi olmayan şeyleri mecburen yapıp, herkesle normal gülüp eğleniyorum ama asla özel hayatımı anlatmıyorum. Hiçbiriyle de dışarda görüşmüyorum.
 
Yaşadığımız duruma üzüldüm. Gerçekten emek vermıssınız sonuçta 5 yıldır oradasınız ama biz kadınların yaptığı hatalardan biri de çalıştığımız yere manevi olarak çok bağlanmak maalesef, benzer durumu bende yaşadım çok yıllar önce o yüzden sizi anlıyorum.
Oradan çıktıktan sonra kendıme söz verdim bir daha çalıştığım iş yerine fazla anlam yüklemedim herkes gelir geçer ve bir gün bende ansızın çıkartılabilirim kafasıyla çalışıyorum. Inannın bu sekılde düşününce o kadar da canımız yanmıyor.
Bence iyi bir iş bulana kadar çalışın sonrasında bütün haklarınızı alıp öyle çıkın.
 
Beni yıpratan uygulanmasa dahi bu düşüncenin aklına fikir olarak dahi gelmiş olmasıydı.
çok ilginc bir kafa yapiniz var. neden sizi cikarmayi zinhar düşünmesinler ki?
ben cok is degistirdim, her işte işini iyi yapan / digerlerinden daha cok konuya hakim olan / müdürden bile eski olan vs insanlar "beni cikartmayi dusunemezler , beni kaybedemezler" modunda oluyordu. hepsi de bir sebepten çıktı, yerlerine yenisi doldu - birkac aya adlari anilmaz oldu.
hatta bir isimde sigortalarimiz o kisinin üstündeydi, sirket arabalarinin ruhsatlari onun uzerine, vergileri o odeyip sirketten parasini alirdi. bu kadar önemli biriydi, patronun da göz bebegiydi, evine girer çıkar- cocuklarini okula yazdirirdi vs. bir kere patrona diklendi - iki hafta icinde sirketle tüm bagi kesildi gitti, yerine de yenisi geldi - kimse adını anmaz oldu.
ayni sekilde ben de cok is degistirdim, hatta son isimde bir konuda dezavantaji olan cocuklarla calisiyordum - hepsiyle güzel bag kurmustum. projem bitti diye cikacakken "cocuklar da bana alisti, nasil olacak" falan diye üzülmüştüm. sonra benim işimi yapan yeni kiz bazi seyleri sormak icin beni arardi vs bir ahbaplik kurduk - gordum ki bensiz de her sey gayet güzel devam ediyormuş:)
ayni kurumda 15 temmuz sonrasi yonetimde cakili kadro - on senedir o ise emek vermis demirbaslar apar topar görevden alinmis mesela. gayet de sonra gelen kurmuş düzenini
bu isler böyledir yani. "nasil beni cikarmayi düşünürler, yeniler dururken nasil akillarina ben gelirim" falan. bunlar cok yanlis dusunceler. orasi bir şirket. calis - parani al - cok duygusal bag kurma. kendileri de birini cikartacaklarsa en az sevdiklerini degil sirket icin en yeri doldurulabilir kimse - ekonomik olarak en iyi kim olacaksa onu düşünürler tabii ki.
neren kişisel aliyorsunuz ki?
belli ki donanimli birisiniz. hemen cok acil is aramaya baslayin. ihbar sureniz boyunca is gorusmelerine gitme hakkiniz var - is arama hakki- günün istediginiz saatinde. bunlari kullanin - hatta bazen erken cikin bazen gec gelin bu haklari kullanip. kendinizi sıkmadan çalışın. ve sakın istifa etmeyin mutlaka tazminatinizi alın,issizlik maaşı basvurusu yapin. insallah sizin izin en hayirlisi olur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…