- 26 Ağustos 2024
- 93
- 63
- 3
- 34
- Konu Sahibi ebrulimm3232
-
- #1
Herkese merhabalar;
Daha önceki konumdan hatırlayanlar olacaktır. Kısa bir özet geçmem gerekirse eşimden ayrıldım, 3 ay kadar oluyor. Boşanma dönemi psikolojik ve maddi açıdan tarafımın yıpratılması ile görece hızlı ilerledi. Resmide olan tüm haklarımı aldım, herhangi bir nafaka ve tazminat talep etmeden, hızlı sonlanması için anlaşmalı olarak boşandık. Bir daha da olumlu ve olumsuz iletişimimiz olmadı. Kendi evime çıktım.
Bu konuyu açmama sebep yaşadığım başka bir olaydan bahsetmek istiyorum. Çünkü hala hazmedebilmiş ve anlamış değilim. Ben hayatımın bir kısmı düzeldi derken geçtiğimiz günlerde çalıştığım şirket işten çıkarılacağımı söyledi.
5 yıldı aynı firmadayım, özel sektör. Bu süre içerisinde 2 kez terfi aldım, ve manevi olarak bağ duyduğum bir marka ve iş yeriydi. Bu yıl içerisinde bazı hatalı kararlardan dolayı şirket maddi olarak çok zorlanmaya başladı. İşin içinden çıkılamayınca da eleman azaltımına gideceği zaten konuşuluyordu. Hatta çıkarılacak kişilerden bile bilgim vardı (Yönetim ekibine yakın çalışıyorum). Ancak bu kişiler arasında olabileceğim aklımın ucundan geçmezdi. Geçtiğimiz günlerde yapacağımız toplantıdan önce kendi yöneticim gelip benim de işten çıkarılacağımı gözle görülür bir üzüntü ile tarafıma iletti. Bunu ondan duymam gerektiğini de ekleyerek.
Ben tabii ki şok oldum, bu beni asla çıkaramazlar, benim yerim sağlam diye düşündüğüm için değildi bu arada. Birincisi ilk gözden çıkarılacaklar arasında olacağımı tahmin etmezdim, ikincisi benden sonra başlayan kişiler arasından tercih edilmek zoruma gitti. Şirketin sunduğu sebep ise, hakkıyla bir zam yapılamayacağı için benim o parayla geçinemeyeceğimi (boşandığımı ve yalnız bir hayat sürdüğümü biliyorlar) düşünmeleriymiş.
Ben bunun üzerine patron ile birebir görüşme istedim. Gittiğimde yöneticim de odadaydı ve ben yalnız görüşmek istediğimi belirterek konuşmaya başladık. Bu karardan üzüntü duyduğumu, ayrıldıktan sonra bana yapılan ''biz hep senin yanındayız, ne lazımsa buradayız'' şeklinde güven veren konuşmaların şuan havada kaldığını, bana ayıp edildiğini, ve bu kadar emeğimin üzerine şirketin kötü gidişatının farkında olduğum halde yine de sadakat ve vefa duygusu ile iş aramadığımı, dolayısıyla bana yapılanın haksızlık olduğuna dair bir konuşma yaptım.
Sonrasında patronum bunun nihai bir karar olmadığını, şuan sadece düşündüğünü ve üzgün olduğunu belirterek, yöneticimi kastederek kendisinin ağzında bakla ıslanmıyor, henüz düşünüyorduk hemen gidip sana söylemiş diyerek onu da yalancı çıkarıp beni işten çıkarmaktan vazgeçtiğini belirterek işime gücüme bakmamı söyledi. Konuşma burada bitti sanmıştım.
Beni yıpratan uygulanmasa dahi bu düşüncenin aklına fikir olarak dahi gelmiş olmasıydı. Sonra büyük şirket toplantısı yapıldı, haliyle benim yüzüm ve enerjim düşüktü. Bu toplantı sonrası patronumun eşi beni yeniden yanlarına çağırıp, bana göre kişiliğime saldırılar içeren bir konuşma yaptı ve ben bir kez daha şok oldum.
Konuşmanın içeriği şöyleydi;
''Motivasyonun çabuk düşüyor, çabuk çıkıyor, şirkette bir sürü kişiyle aran kötü (yanlış bilgi, mesafeli olduğum 2 kişi var onlarla da asla işleri aksatacak bir iletişimsizlik içerisinde değilim) prezentasyonunu ayarlayamıyorsun, çok diksin, düzsün, politik değilsin, öğrenemedin olmayı. İçeride kaos yaratma (benim ağzımdan çıkmayan bir cümleyi getirdi karşıma ve ben kimden duyduysa çağırıp yüzleşme istedim, yapmadı) vs vs. ''şeklindeydi. Ve sonunda bana burada çalışıp çalışmak istemediğimi bir kez daha sordu ve ben evet dedim.
Benim kafam inanılmaz karıştı. Anladığım kadarı ile hakkımda verilmiş kesin bir karar vardı ve uygulama aşamasında ben patronun karşısına dikilince karar uygulanamadı. Sonrasında da eşi benimle inanılmaz basit ve saldırganca bir konuşma yaptı.
Düşününce keşke ilk konuşmada işi bıraksaydım diyorum ama hayatımda çok şey değişti ve sarıldığım sadece işim kalmıştı göze alamadım sanırım.
O günden beri içim aşırı huzursuz ve ara ara ağlama krizlerine giriyorum. Biraz uzun oldu ama okuyup fikir belirtebilirseniz sevinirim. Diğer detayları aklıma geldikçe yorumlarda paylaşmaya çalışırım.
Teşekkürler.
Daha önceki konumdan hatırlayanlar olacaktır. Kısa bir özet geçmem gerekirse eşimden ayrıldım, 3 ay kadar oluyor. Boşanma dönemi psikolojik ve maddi açıdan tarafımın yıpratılması ile görece hızlı ilerledi. Resmide olan tüm haklarımı aldım, herhangi bir nafaka ve tazminat talep etmeden, hızlı sonlanması için anlaşmalı olarak boşandık. Bir daha da olumlu ve olumsuz iletişimimiz olmadı. Kendi evime çıktım.
Bu konuyu açmama sebep yaşadığım başka bir olaydan bahsetmek istiyorum. Çünkü hala hazmedebilmiş ve anlamış değilim. Ben hayatımın bir kısmı düzeldi derken geçtiğimiz günlerde çalıştığım şirket işten çıkarılacağımı söyledi.
5 yıldı aynı firmadayım, özel sektör. Bu süre içerisinde 2 kez terfi aldım, ve manevi olarak bağ duyduğum bir marka ve iş yeriydi. Bu yıl içerisinde bazı hatalı kararlardan dolayı şirket maddi olarak çok zorlanmaya başladı. İşin içinden çıkılamayınca da eleman azaltımına gideceği zaten konuşuluyordu. Hatta çıkarılacak kişilerden bile bilgim vardı (Yönetim ekibine yakın çalışıyorum). Ancak bu kişiler arasında olabileceğim aklımın ucundan geçmezdi. Geçtiğimiz günlerde yapacağımız toplantıdan önce kendi yöneticim gelip benim de işten çıkarılacağımı gözle görülür bir üzüntü ile tarafıma iletti. Bunu ondan duymam gerektiğini de ekleyerek.
Ben tabii ki şok oldum, bu beni asla çıkaramazlar, benim yerim sağlam diye düşündüğüm için değildi bu arada. Birincisi ilk gözden çıkarılacaklar arasında olacağımı tahmin etmezdim, ikincisi benden sonra başlayan kişiler arasından tercih edilmek zoruma gitti. Şirketin sunduğu sebep ise, hakkıyla bir zam yapılamayacağı için benim o parayla geçinemeyeceğimi (boşandığımı ve yalnız bir hayat sürdüğümü biliyorlar) düşünmeleriymiş.
Ben bunun üzerine patron ile birebir görüşme istedim. Gittiğimde yöneticim de odadaydı ve ben yalnız görüşmek istediğimi belirterek konuşmaya başladık. Bu karardan üzüntü duyduğumu, ayrıldıktan sonra bana yapılan ''biz hep senin yanındayız, ne lazımsa buradayız'' şeklinde güven veren konuşmaların şuan havada kaldığını, bana ayıp edildiğini, ve bu kadar emeğimin üzerine şirketin kötü gidişatının farkında olduğum halde yine de sadakat ve vefa duygusu ile iş aramadığımı, dolayısıyla bana yapılanın haksızlık olduğuna dair bir konuşma yaptım.
Sonrasında patronum bunun nihai bir karar olmadığını, şuan sadece düşündüğünü ve üzgün olduğunu belirterek, yöneticimi kastederek kendisinin ağzında bakla ıslanmıyor, henüz düşünüyorduk hemen gidip sana söylemiş diyerek onu da yalancı çıkarıp beni işten çıkarmaktan vazgeçtiğini belirterek işime gücüme bakmamı söyledi. Konuşma burada bitti sanmıştım.
Beni yıpratan uygulanmasa dahi bu düşüncenin aklına fikir olarak dahi gelmiş olmasıydı. Sonra büyük şirket toplantısı yapıldı, haliyle benim yüzüm ve enerjim düşüktü. Bu toplantı sonrası patronumun eşi beni yeniden yanlarına çağırıp, bana göre kişiliğime saldırılar içeren bir konuşma yaptı ve ben bir kez daha şok oldum.
Konuşmanın içeriği şöyleydi;
''Motivasyonun çabuk düşüyor, çabuk çıkıyor, şirkette bir sürü kişiyle aran kötü (yanlış bilgi, mesafeli olduğum 2 kişi var onlarla da asla işleri aksatacak bir iletişimsizlik içerisinde değilim) prezentasyonunu ayarlayamıyorsun, çok diksin, düzsün, politik değilsin, öğrenemedin olmayı. İçeride kaos yaratma (benim ağzımdan çıkmayan bir cümleyi getirdi karşıma ve ben kimden duyduysa çağırıp yüzleşme istedim, yapmadı) vs vs. ''şeklindeydi. Ve sonunda bana burada çalışıp çalışmak istemediğimi bir kez daha sordu ve ben evet dedim.
Benim kafam inanılmaz karıştı. Anladığım kadarı ile hakkımda verilmiş kesin bir karar vardı ve uygulama aşamasında ben patronun karşısına dikilince karar uygulanamadı. Sonrasında da eşi benimle inanılmaz basit ve saldırganca bir konuşma yaptı.
Düşününce keşke ilk konuşmada işi bıraksaydım diyorum ama hayatımda çok şey değişti ve sarıldığım sadece işim kalmıştı göze alamadım sanırım.
O günden beri içim aşırı huzursuz ve ara ara ağlama krizlerine giriyorum. Biraz uzun oldu ama okuyup fikir belirtebilirseniz sevinirim. Diğer detayları aklıma geldikçe yorumlarda paylaşmaya çalışırım.
Teşekkürler.