- 4 Şubat 2017
- 2.097
- 1.538
çok haklı ve çok güzel şeyler yazmışsınız tesekkür ederim.Klasik yeni anne sendromu.
Hata yapıyorsunuz, hem de büyük hata.
Öncelikle çalışmıyorsunuz, anlatımızdan bunu anladım.
İlk adım olarak, aile büyüklerinden anneniz veya kayınvalideniz kim yakınınızda ve gelebilecek durumdaysa, arada bir onu çağırın size destek olması açısından.
Sonra ufak ufak bebeğinizi bu aile büyüklerine alıştırın, aman evladımdır kimseciklere bırakamam kafası yaratmayın kendinizde. İnsanız nefes almaya ihtiyacımız var.
Rutin oluşturun kendinize.
Sabah kalkınca bebeğinizle ilgilendiğiniz vakitlerden ilk fırsat bulduğunuzda kendinize de bakın.
Bırakmayın bıyıklarınızı kaşlarınızı kendi haline, ufak şeyler bunlar ama göz var nizam var, düzeni sever erkekler.
Gündüz düzenini akşama taşıyın.
Eşinizi alın karşınıza "hayatım gerginiz, bebek doğdu düzenimiz alt-üst oldu, nolur birbirimize tolerans gösterelim, ben seninle ilgilenmek istiyorum ancak görüyorsun tüm gün koşturmaktan bende helak oluyorum, arada çocuğu tutsan da rahat rahat banyomu yapsam" gibilerinden bir konuşma yapın, tatlı dille, güler yüzle, sizi anlamasını sağlayın.
Dediğim gibi düzen şart, düzeninizi bulamadığınız için o ütüler birikiyor, o çamaşırlar dağ gibi oluyor.
Benim 2 tane oğlum var.
Benim de düzenim şaşıyor zaman zaman ama eşimi eskisi gibi boşlamıyorum.
Erkek neticede, eşine ihtiyacı var her anlamda.
Biz eşimle bir bardak kahveyi bile başbaşa içtiğimizde, eşim ile mutlu oluyoruz.
Çocuklar uyuduktan sonra kendimize vakit ayırmanın, iki kelam etmenin de ayrı bir güzelliği var.
Anneler farkında değiller, ancak emzirme döneminde özellikle kadınlar cinsel isteksizlikler yaşar.
Emzirme dönemini atlattıktan bir süre sonra hormonlar eski haline dönebiliyor malesef ki.
Bir çok kadında bunun farkında olmadığından, cinsel anlamda eşlerinden uzaklaşırlar.
Halbu ki yapmayın bunu, sokmayın aranıza bu şekilde bir soğukluğu.
Sonrasında olan aranızdaki ilişkiye oluyor.
Benim diyen dayanamaz (dayananlara ben bile hayret ederim) her gün eşinin gönlünü yapmaya.
Ancak haftada 2-3 gün ayırmak zor olmasa gerek.
Evde olduğunuz için kadın olarak biraz uykunuzdan feragat edebilirsiniz.
Ancak bunlar karşılıklı, siz birşeylerden feragat ederken, eşinizde birşeylerden feragat etmeli.
Atıyorum yıkanacakları makinaya atabilmeli, atla deve değil.
Bir süpürge açabilir, zor birşey değil nihayetinde.
Bir akşam sofrayı o kurabilir, maksat sizi bir nebze rahatlatmak olsun.
Konuşun, herşeyin başı iletişim.
Vurmayın kapıları, kırmayın kalplerinizi.
Bu sizin yaşadığınız yeni hayatınıza adapte olma sancıları başka birşey değil aslında.
Çocuklu hayat tabii ki kolay değil, eski rahatlık, eski düzen hiç bir zaman geri gelmeyecek.
Artık hayatınız o minicik yavrunun etrafında dönecek.
Kendinizi ona adapte edin, bebeğiniz size adapte olmayacak.
Bütün bunları bir de 2 çocukla düşünün, ben de çok zorluklar yaşıyorum.
Ama öğrendiğim birşey var, hiç bir zorluk aşılamaz değil.
Yeterki eşler arasındaki o sihirli bağ ve sevgi ekilmesin...
malesef annem yok kv haftaiçi ful çalışıyor 1 aydır yaklaşık grip bebegi bile göremiyor malesef.
