çok teşekkür ederim inşallah öyle olur Allah daha başkasınada yaşatmaz inşallah zaman göstericek sanırım şuan ikinci bir bebeğe çok endişeli bakıyorum ama ikincisini kucağına ve mutlu olan arkadaşlar umut oluyor biraz ama yinede sanırım erayım çok ayrı :<
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Doğum yaptım oda sessizdi oğlumun erayımın sesi eksikti bi tek.......
- Konu Sahibi calakan
- Başlangıç Tarihi
çok teşekkür ederim inşallah öyle olur Allah daha başkasınada yaşatmaz inşallah zaman göstericek sanırım şuan ikinci bir bebeğe çok endişeli bakıyorum ama ikincisini kucağına ve mutlu olan arkadaşlar umut oluyor biraz ama yinede sanırım erayım çok ayrı :<
çok teşekkür ederim canım seninde başın saolsun çok geçmiş olsun ayrıca temennilerin için çok teşekkür ederim şuan varmı bebeğin
off aynı gün aynı acı oysa o gün bitek benim başıma geldi sanmıştım Allahım dedim yan odada bebek ağlarken benim nie odam sessiz demiştim oysa tek deilmişim keşke tek olsaydım daha fazla kimse bu acıyı çeksin istemiyorummm...... başın saolsun canım benim Rabbim sabır versin bizlere inşallah ameliyatmı oldun sende
canım az önce yazdıklarını okudum... bana da en çok elim kolum boş hastaneden eve gelmek koymuştu! ben de yatıp kalkarken ben bu acıyı ne için çekiyorum diye çok ağladım
( bir arkadaşın dediği gibi psikolojik destek al bence de fakat önce ilaçsız atlatmayı dene. psikologlara göre ağlama krizlerinin 4-5 ay azalarak sürmesi gayet normalmiş. ondan sonra zaten psikolog seni yönlendirir. yani sonuçta sen de kolay şeyler yaşamadın, acın büyük! fakat bu hislerini, düşüncelerini içine atma, bastırma; sabrederek, dua ederek, yokluk gerçeğine alışarak geride bırakmaya çalış canım. biliyorum söylemek yapmaktan daha kolay, ama en azından ben böyle yapmaya çalışıyorum. şu da bir gerçekki acımız asla bitmeyecek fakat sızı olarak azalacak ve öyle kalacak...
sonraaaaa birbirimize buradan önce hamilelik haberimizi vericez
, göbüşlerimizin fotoğraflarını koyup göbüş yarıştırıcaaaz
ve en nihayetinde de bebişlerimizin en fiyakalı resimlerini koyup sonrasında 'offf, uyutmadı dün gece beni eşşek sıpam' diye şikayet bile edicez
sen hiiiç merak etme canım... tek ihtiyacımız olan bir kaç ay zamancık. bu arada da spor ve rejim yapar göbüşleri yeni bebişlere hazırlarız yazın da bi tatile gittik mi... ohhhh geçip gitmiş bile o zamaaaankıyamam ben yaa sana da Rabbim sabır versin. inşallah kavuşucağız canım
çok teşekkür ederim arkadaşaım çok saol
canım az önce yazdıklarını okudum... bana da en çok elim kolum boş hastaneden eve gelmek koymuştu! ben de yatıp kalkarken ben bu acıyı ne için çekiyorum diye çok ağladım
bir arkadaşın dediği gibi psikolojik destek al bence de fakat önce ilaçsız atlatmayı dene. psikologlara göre ağlama krizlerinin 4-5 ay azalarak sürmesi gayet normalmiş. ondan sonra zaten psikolog seni yönlendirir. yani sonuçta sen de kolay şeyler yaşamadın, acın büyük! fakat bu hislerini, düşüncelerini içine atma, bastırma; sabrederek, dua ederek, yokluk gerçeğine alışarak geride bırakmaya çalış canım. biliyorum söylemek yapmaktan daha kolay, ama en azından ben böyle yapmaya çalışıyorum. şu da bir gerçekki acımız asla bitmeyecek fakat sızı olarak azalacak ve öyle kalacak...
sonraaaaa birbirimize buradan önce hamilelik haberimizi vericez
canım benim ya ne kötü deilmi herşey tamam bebeğimizin sesi yok bitek. bilmiyorum ama hiç içimden gelmiyor gitmek psikoloğa. sizinle konuşmak çok iyi geldi bana çok daha rahat hissediyorum kendimi rahatça anlatıyorum biliyorum ki karşımdaki insanlar beni en iyi anlayacak kişiler sanırım hepimiz birbirimizin ilacı olucağız. ay inşallah çok güzel dilekler bunlar inşallah canım ya. sen ne zaman yaptın doğumunu canım üzmek istemiyorum ama atlatabildin mi
[/HTML][/HTML]
yaaa kıyamam Rabbim sana yaşatmasın inşallah hep böle sağdan soldan okuyarak kötü ol sadce inşallah tamam mı
evet burası bir nebze de olsun rahatlatıyor insanı. canım ben 4 ocakta yaptım doğumu. 27 haftalık karnımda öldü. yani kızım yaşıyor olsaydı yarın 2 aylık olacaktı. elbette henüz atlatamadım ama atlatacağım en kısa sürede inşallah
20. haftamdayım 2dir düşük tehdidi ile hastanede yatıyorum, ağlamakdan perişan oluyorum ve şükürler olsun ki 2 defadır da oğlumla mücadelemiz zaferle sonuçlanıyor bana tutunmaya devam ediyor. yazdıklarını okuyunca o kadar etkilendim ki acının o kadar tarif edilmez olduğunu biliyorum ve acını paylaşıyorum şuan ağlamkdan kelimeleri bir araya toparlayamıyorum. Rabbim sabır versin arkadaşım çok çok üzüldüm.
ben de teşekkür ederim.Allah bebek isteyen herkesin kucağını doldursun inşallah.aralıkta bebeğimi kaybettim.ilk adetten sonra korunmadık ama daha olmadı. 2. adetimi de oldum hayırlısı bakalım bekliyoruz.
Ağlayarak okudum hikayeni.Çok klişe olacak belki ama çok iyi anlıyorum seni.Zaten ancak aynı şeyleri yaşamış biri anlar seni.Ben de 2 bebeğimi kaybettim.İlki 8 haftalık boş gebelikti.İkinci de 21 haftalık sonlandırılmak zorunda kaldı.Çok zor günler geçirdim.Çok şükür 3.hamileliğimde kavuştum yavruma.Çok ilginç hikayeni okurken 3.hamileliğimde yaşadığım benzer olaylar ve nerdeyse aynı aynı tarihler tek fark sonu.Hamileliğim çok sorunlu geçti bunu da hep kaybettim kaybedicem diye yüreğim ağzımdaydı.24.haftada başlayan kanamalar beni hastaneye yatma noktasına getirdi.16 mart doğum tarihimizdi.30 ocak sabahı hastane yatağımda şiddetli kanamayla uyandım.Doktor geldi baktı açılman var dedi öğlen alıyoruz dedi.Daha çok minikti 33+4 günlüktü.Heyecan stres endişe yine mi kaybediyoruz korkusu....Çok şükür miniğim bu sefer beni bırakmadı.
Diyeceğim o ki umutsuz olma.Daha acın çok taze.Başta kabullenmek çok zor olur.Benim kayıplarımın yanında seninki çok daha büyük bir acı kıyaslanmaz bile.Ama maalesef hayat kaldığı yerden devam ediyor.Senin de zamanla acın hafifleyecek.Gün geçtikçe gülümsemeye başlayacaksın.Tekrar bir bebek isteyeceksin.O zaman daha da güçlü olacaksın ve inşallah en hayırlı zamanda da sağlıkla tekrar hamile kalacaksın.
Diyeceğim o ki umutsuz olma.Daha acın çok taze.Başta kabullenmek çok zor olur.Benim kayıplarımın yanında seninki çok daha büyük bir acı kıyaslanmaz bile.Ama maalesef hayat kaldığı yerden devam ediyor.Senin de zamanla acın hafifleyecek.Gün geçtikçe gülümsemeye başlayacaksın.Tekrar bir bebek isteyeceksin.O zaman daha da güçlü olacaksın ve inşallah en hayırlı zamanda da sağlıkla tekrar hamile kalacaksın.
