• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

doğum korkusu:((

bende korkuyorum. haziran sonunda doğumum var kısmetse. herkes soruyo sezeryan istiyorum dediğim zaman millet bana deli muamelesi yapıyo,çevre bei akılsız ilan etti şimdiden. imkanım varken neden sezeryan istiyormuşum, benim annem 3 normal doğumdan sonra bel fıtığı oldu ölümlerden döndü. allahım herşeyin hayırlısını versin

pardon anlamadım annenız normal dogumlardan mı oldu bel fıtıgı?
 
pardon anlamadım annenız normal dogumlardan mı oldu bel fıtıgı?

cnm benim anneminde bekarlıktan gelen bel agrısı varmış normalde..ama 3 dogumdan sonra ciddi şekilde bel fıtıgı oluştu çok çekiyo...bel fıtıgı başlangıcı olan bayanların normal dogum yapmaması gerekiyor..bel fıtıgı sorunun yoksa dogum sonrası fıtık yapmıyor diye biliyorumm ben:)arkadaşın annesindede önceden başlangıcı vardır ama farketmemiştir belki:)
 
bugün farkettim konuyu bende çok bebek isteyen ama hem normal doğundan hemde sezeryandan konusahibi arkadaşım gibi bir insanım.aslında acı eşiğim yüksek...ama iş doğuma gelince ölüyorum korkumdan...aslında normal olmalı doğum diyorum,muhtmelen sağlıklı olanı bu ki rabbim bole vemiş diyorum...szeryan tamam kolay ama sonrası korkutuyo...eltim epidural sezeryan oldu..doğumdan sonra hergün çocuk doğurdum sanki diyo..hala ole yataktan birden kalkamıyorum karnım acıyo diyo..halbuki 9 ay oldu doğum yapalı ay ben bilemedim..daha hamile kalmadan aklım çıkıyo..ama çok istiyorum bebek ne yapcam bilimyorum
 
ablamın dediğine göre adet sancısı gibi. dayanılmayacak birşey değil bir daha hamile kalırsam gene normal yaparım diyor.
 
ay bu arada ben normalde de adet sancısı pek yaşamıyorum ilk günü çok çok az ağrım oluyor o da akşama kalmıyor zaten. hal böyleyken ne kadar şiddetli bir adet sancısı olacak tahmin edemiyorum ve ayrıca ayda bir o sancıyı yaşamamışım ki bünyede alışmış olsun :60: ay ben çok acı çekermiyim yavv. gerçi daha hamile değilim ama neyse o günler geldiğinde artık konu açar sorarım :61:
 
ay bu arada ben normalde de adet sancısı pek yaşamıyorum ilk günü çok çok az ağrım oluyor o da akşama kalmıyor zaten. hal böyleyken ne kadar şiddetli bir adet sancısı olacak tahmin edemiyorum ve ayrıca ayda bir o sancıyı yaşamamışım ki bünyede alışmış olsun :60: ay ben çok acı çekermiyim yavv. gerçi daha hamile değilim ama neyse o günler geldiğinde artık konu açar sorarım :61:

ben birde adet sancısı falan bilmeyenlerdenim .sak die olurum ole bazı kişler gibi yatmam karnım falna ağrımaz. noraml günümden hiç bir farkı yoktur. ben ne yapacam kim bilir. bünyemde ole bi ağrı çekmeye alışkın değil offf..offf
 
ne kadarda abartmışlar arkadaşlarınız:20: hiçte bahsettikleri gibi değil..abartanı,normali kötüleyeni gördümde bu kadar ileri gidenini görmemiştim:20:

normal doğum yaptım ve çok memnun kaldım..hemen oturdum,ne yürürken ne otururken sıkıntı çekmedim..hele tuvalet gaz sıkıntısı falan demiler bunları okuyunca güldüm..:9:onlarda zerre kadar sıntı yaşamadım ve duymadımda kimseden.

herkese korkulacak birşey olmadığını ve sorun yoksa normal yapmalarını öneriyorum

Normal doğumda herkes sizin kadar şanslı olmayabiliyor.
Sıkıntı çekenler de çok.
En basit örnek,açılması olmadığı halde suni sancıyla bunu yapan ve dikişi de fazla olan kişiler.
Sizin dikiş azdır ondan rahat geçmiştir öncesindede baya açılmanız olmuştur sanırım.
Bu doğum kolaylıkları aslına bakarsanız kişiden kişiye de değişebiliyor.
Normal doğum kolay diyen çok kişi var kabul,ama zor diyen de bi o kadar kişi var.
Bu sayede normal doğum yapmak istemeyen yüzlerce hasta var zaten.
Benim gibi :)
Ben de şiddetle sezeryan istiyorum o kadar korkuyorum düşünün.
Benim parmağım kesilse ben kandan kan kokusundan düşüp bayılıyorum.Normal doğumu hiç gerçekleştiremeyeceğimi düşününüyorum bu yüzden de.Allah herşeyin hayırlısını versin genede.
 
Görümcem sezeryan oldu onun ki zorunlu sezeryandı erken doğum yaptırmışlardı her neyse. çocuk şimdi 9 yaşında düşünün aradan 9 yıl geçmiş ama hala sezeryandan kalan dikiş yerlerini gösteriyor his kalmamış oralarda hissizmiş birde üşüttüğünde filan hala o dikiş yerleri sızlamaya başlıyormuş :53:

ablam normal yaptı ki ablamda yeterli açılmada olmamıştı ve ve açılma olsun diye bekletip artı yemekte yiyemediğinden akşamdan sabaha aç kalmanında etkisiyle dermanı kalmamıştı doktor ıkın diyormuş ama halsizlikten ıkınamıyormuş ve sırf ıkınamadığı için çocuğu çıkartabilmek için baya kesik atmışlardı. ona rağmen ablamertesi günü taburcu oldu. aynı günde olurmuş ama hastanenin prosedürü buymuş ilk gün gözetim altında tutuyorlarmış. eve geldi merdivenleri kendi çıktı ööle hiç yattığınıda görmedim kendi işini gene kendi hallediyorsu. tuvaleti filanmış hiç birşeyde sorun yaşamadı. şimdi görseniz doğum yaptığı bile belli değil o kadar da hızlı toparlandı. ben iki tarafı da çok yakından gördüm zahmetinide eziyetinide. kan görmeye dayanamamak bambaşka bişey ama lohusayken birde o sezeryan dikişiymiş filan. resmen bıçak altına yatıyorsun bildiğin ameliyat. ikisini karşılaştırdığımda normal diyorum. doğumdan yıllar sonrada göreceğim izler kilolar istemiyorum :49: ama tabi herşeyin hayırlısı önce sağlık :P
 
pardon anlamadım annenız normal dogumlardan mı oldu bel fıtıgı?

annem 24-30 saat ağır sancı çekenlerden ve çok zor doğum yapanlardan. ayrıca hep kilolu bebek doğurmuş, hamileyken de karnı çok büyük olurmuş,bunun da etkisi olabilir. doğumlardan sonra bel ağrıları başlamış ve fıtığa dönmüş.şimdi en ufak bi ters hareketinde 1 hafta yerinden kalkamıyo.belinde disk kaymaları var.
 
ben 6 aylık hamileyim bende korkuyorum ama normal doğum istiyorum allah yardım edr diye düşünüyorum inşallah
 
doğumdan benimkadar yoktur herhalde resmen psikolojin bozulmuştu ama çok şükür harika bir doğum yaptım işte doğum hikayem belki içiniizi bi nebzede olsa rahatlatır

Doğum benim için bir kadının hayatında en fazla birkaç kez yaşayacağı ve bunu da tadını çıkarta çıkarta yaşaması gereken, bir duygu olduğuna inanıyorum. Eşinin yanında olduğu, elini tuttuğu, bebeğinin doğduğu ilk anını, ilk nefesini, sesini ve bakışlarını hissedebileceği mucizevî bir an ve bambaşka bir tat.

Benim hikâyemde herkes gibi.

21.08.2010. bu tarih benim için bir dönüm noktası bir milad. Doğumla ilgili korkularımdan dolayı uykularımın kaçtığı bir sabahtı. Doğum hakkında bildiklerim herkesin bildiği gibi korku ve acıydı.

Fakat bunun başka yollarıda olmalı diyerek araştırıp dururken netten doktorum Ayşe Hanım'ı buldum. Hemen heyecanla arayıp randevu aldım. Bu arada 36. haftamdaydım ve doğuma çok az bir zaman kalmıştı, randevu gününü sabırsızlıkla bekliyordum.

Ve sonunda dr. Ayşe Hanımla tanıştık… bundan sonrası mucize gibiydi. İnsanoğlunun her şeyin doğallığını bozduğu günümüzde, Ayşe hanımın doğal doğum taraftarı olması beni çok etkiledi.

Yaptığımız hipnoz seansı ile doğum olayına ait bütün korkularımdan bir anda kurtuldum, seans bittiğinde mutluluktan uçuyor gibiydim. Artık bebeğimin doğacağı günü sabırsızlıkla bekliyordum. Ayrıca doğumda eşimin yanımda olmasını çok istiyordum. Ayşe Hanım. Bununda mümkün olabileceğini söyledi.

Her şey çok güzel gidiyor ve bütün isteklerim bir bir gerçekleşiyordu. Ve sonunda ömrümün sonuna kadar unutamayacağım o mucizevî gün geldi. 14 Eylül Salı günü kontrol için hastaneye gittiğimde doktorum doğumun başlayabileceğini söyledi.1 saat daha bahçede gez dolaş tekrar muayene edicem seni dedi benim ara ara kasılmalarım oluyordu ama çok şiddetli değildi okadarki kaşarlı tost bile yiyebildim bahçede gezindim,1 saat sonra doktorum tekrar muayene etti ve acılman arttıyo doğum başlıyor dedi. bir hipnoz seansı daha yaptık ve çok rahatladım biz mecidiyeköyden taksiye atladık ve doğru doğum yapacağım göztepe medicalparka gittik kız kardeşimle birlikte.

Saat 15.30 ‘da doğum yapacağım Göztepe medical park hastanesinde bizim için ayrılan özel odamıza gittik. sadece ben ve kız kardeşim vardı.eşimede haber vermiştik oda izmitten yola çıkmıştı eşim gelene kadar kızkardeşim yanımda duruyordu kendi kendime otohipnoz yapmam için yüreklendiriyordu beni kasılmalarım vardı ama çok şiddetli değildi yaptığım otohipnoz sayesinde rahat bi şekilde geçiiyordu kasılmalarım aralarda kardeşimle gülüp konuşabiliyordum hatta fotoğraflarımı çekiyordu poz veriyordum. saat 5 de eşim hastaneye vardı o yanıma geldiğinde çok rahatladım şaçlarımı okşuyor yüzümü terlerimi siliyordu.doğuma az br zaman kala doktorum geldi muayene etti ve açılman 7 -8 cm olmuş dedi beni doğum haneye götürdü ve keseyi patlattı daha sonra yanıma geldi sırtımı sıvazladı okşadı o anı hiç unutamıyorum
odama geri geldik artık kasılmalarını ayakta yatağın ayak ucuna tutunarak yada yere çömelerek geçiriyordum
Kasılmalarım iyice sıklaşmaya başlamıştı. Eşim başucumda elimi tutarak en büyük destekçimdi. O dua ettikçe ben rahatlıyordum. Doktorumun öğrettiği telkinleri uygulayarak ve rabbime sığınarak kasılmalarımı sakin ve huzurlu geçiriyordum.birden ıkınmaların başladı elimde olmadan ıkınıordum hemen ebelere haber verdik...doğru doğumhaneye...tabi eşimde benimle birlikte...doğumun en kolay anı çatala çıktıktan sonrasıydı.kasılmalarım rahat geçtği için gücüm tükenmemişti bir çırpıda ıkındım ne bağırdım ne çağırdım bütün gücümü bebeğime harcadım onu kolayca doğurabilmek için elimden geleni yaptım ıkınırken canımın yandığını hiç hatırlamıyorum hatta bi kaç sıyrığım olmuş ıkınırken onların acıdığını bile hissetmedim hiç.

Ve işte o an geldi saat 19.34’te bebeğim kollarımdaydı. İl bakışları, ağlayışı, yumuk yumuk gözleri o kokusu hiç aklımdan çıkmıyor. Ömrüm boyunca kendimi bu kadar mutlu, huzurlu ve hafiflemiş hissettiğimi hatırlamıyorum. Doğumum bittiğinde söylediğim ilk sözlerim; ’’Bu kadar kolaymıydı, bu kadar mıydı, her anın tadını vardım çok güzeldi’’
gerçekten doğal bir doğum yaptım ne serum ne lavma ne suni sancı ne epizyotomi gereksiz hiç birşey yapılmadı,sadece bir iki sıyrığım oldu dikildi okadar

herkese benim doğumum kadar rahat doğumlar diliyorum...

neolur kendi rahatınız için gereksiz yere sezeryan olmayın. doğum harika bir olay, adeta bir mucize bu anın tadını yaşamaktan kendinizi mahrum bırakmayın
 
doğumdan benimkadar yoktur herhalde resmen psikolojin bozulmuştu ama çok şükür harika bir doğum yaptım işte doğum hikayem belki içiniizi bi nebzede olsa rahatlatır

Doğum benim için bir kadının hayatında en fazla birkaç kez yaşayacağı ve bunu da tadını çıkarta çıkarta yaşaması gereken, bir duygu olduğuna inanıyorum. Eşinin yanında olduğu, elini tuttuğu, bebeğinin doğduğu ilk anını, ilk nefesini, sesini ve bakışlarını hissedebileceği mucizevî bir an ve bambaşka bir tat.

Benim hikâyemde herkes gibi.

21.08.2010. bu tarih benim için bir dönüm noktası bir milad. Doğumla ilgili korkularımdan dolayı uykularımın kaçtığı bir sabahtı. Doğum hakkında bildiklerim herkesin bildiği gibi korku ve acıydı.

Fakat bunun başka yollarıda olmalı diyerek araştırıp dururken netten doktorum Ayşe Hanım'ı buldum. Hemen heyecanla arayıp randevu aldım. Bu arada 36. haftamdaydım ve doğuma çok az bir zaman kalmıştı, randevu gününü sabırsızlıkla bekliyordum.

Ve sonunda dr. Ayşe Hanımla tanıştık… bundan sonrası mucize gibiydi. İnsanoğlunun her şeyin doğallığını bozduğu günümüzde, Ayşe hanımın doğal doğum taraftarı olması beni çok etkiledi.

Yaptığımız hipnoz seansı ile doğum olayına ait bütün korkularımdan bir anda kurtuldum, seans bittiğinde mutluluktan uçuyor gibiydim. Artık bebeğimin doğacağı günü sabırsızlıkla bekliyordum. Ayrıca doğumda eşimin yanımda olmasını çok istiyordum. Ayşe Hanım. Bununda mümkün olabileceğini söyledi.

Her şey çok güzel gidiyor ve bütün isteklerim bir bir gerçekleşiyordu. Ve sonunda ömrümün sonuna kadar unutamayacağım o mucizevî gün geldi. 14 Eylül Salı günü kontrol için hastaneye gittiğimde doktorum doğumun başlayabileceğini söyledi.1 saat daha bahçede gez dolaş tekrar muayene edicem seni dedi benim ara ara kasılmalarım oluyordu ama çok şiddetli değildi okadarki kaşarlı tost bile yiyebildim bahçede gezindim,1 saat sonra doktorum tekrar muayene etti ve acılman arttıyo doğum başlıyor dedi. bir hipnoz seansı daha yaptık ve çok rahatladım biz mecidiyeköyden taksiye atladık ve doğru doğum yapacağım göztepe medicalparka gittik kız kardeşimle birlikte.

Saat 15.30 ‘da doğum yapacağım Göztepe medical park hastanesinde bizim için ayrılan özel odamıza gittik. sadece ben ve kız kardeşim vardı.eşimede haber vermiştik oda izmitten yola çıkmıştı eşim gelene kadar kızkardeşim yanımda duruyordu kendi kendime otohipnoz yapmam için yüreklendiriyordu beni kasılmalarım vardı ama çok şiddetli değildi yaptığım otohipnoz sayesinde rahat bi şekilde geçiiyordu kasılmalarım aralarda kardeşimle gülüp konuşabiliyordum hatta fotoğraflarımı çekiyordu poz veriyordum. saat 5 de eşim hastaneye vardı o yanıma geldiğinde çok rahatladım şaçlarımı okşuyor yüzümü terlerimi siliyordu.doğuma az br zaman kala doktorum geldi muayene etti ve açılman 7 -8 cm olmuş dedi beni doğum haneye götürdü ve keseyi patlattı daha sonra yanıma geldi sırtımı sıvazladı okşadı o anı hiç unutamıyorum
odama geri geldik artık kasılmalarını ayakta yatağın ayak ucuna tutunarak yada yere çömelerek geçiriyordum
Kasılmalarım iyice sıklaşmaya başlamıştı. Eşim başucumda elimi tutarak en büyük destekçimdi. O dua ettikçe ben rahatlıyordum. Doktorumun öğrettiği telkinleri uygulayarak ve rabbime sığınarak kasılmalarımı sakin ve huzurlu geçiriyordum.birden ıkınmaların başladı elimde olmadan ıkınıordum hemen ebelere haber verdik...doğru doğumhaneye...tabi eşimde benimle birlikte...doğumun en kolay anı çatala çıktıktan sonrasıydı.kasılmalarım rahat geçtği için gücüm tükenmemişti bir çırpıda ıkındım ne bağırdım ne çağırdım bütün gücümü bebeğime harcadım onu kolayca doğurabilmek için elimden geleni yaptım ıkınırken canımın yandığını hiç hatırlamıyorum hatta bi kaç sıyrığım olmuş ıkınırken onların acıdığını bile hissetmedim hiç.

Ve işte o an geldi saat 19.34’te bebeğim kollarımdaydı. İl bakışları, ağlayışı, yumuk yumuk gözleri o kokusu hiç aklımdan çıkmıyor. Ömrüm boyunca kendimi bu kadar mutlu, huzurlu ve hafiflemiş hissettiğimi hatırlamıyorum. Doğumum bittiğinde söylediğim ilk sözlerim; ’’Bu kadar kolaymıydı, bu kadar mıydı, her anın tadını vardım çok güzeldi’’
gerçekten doğal bir doğum yaptım ne serum ne lavma ne suni sancı ne epizyotomi gereksiz hiç birşey yapılmadı,sadece bir iki sıyrığım oldu dikildi okadar

herkese benim doğumum kadar rahat doğumlar diliyorum...

neolur kendi rahatınız için gereksiz yere sezeryan olmayın. doğum harika bir olay, adeta bir mucize bu anın tadını yaşamaktan kendinizi mahrum bırakmayın

negüzel, ne kadar şanslısın. allah bana ve tüm anne adaylarına seninki gibi sağlıklı ve rahat bir doğum geçrimeyi nasip eder inş. öyle böyle bi korku değil çünkü... herkesinki korku aslında. yoksa kimse karnını kestirip biçtirmeyi istemez zaten. Allah güç kuvvet azim versin hepimize...
 
evet gerçekten öyle böyle bir korku değil hele doğum yaklaştıkça dahada artıyor.geceleri düşünmekten uyuyamazdım sabahın köründe uyanır yine yapcam ben diye düşüğnüp yatakta dönüp dururdum.ama yılmadım araştırdım ve doktorumu buldum gerçekten doktor çok önemli 35 haftalık olana kadar gittiğim doktor başka biriydi çok iyi bir hanımdı ama doğumla ilgili hiç bişe anlatmıyordu kafam sorularla doluydu.
bir keresinde her doğumda kesi atıyomusunuz demiştim yüzde yüz kesiyorum demişti öyle diyince iyice tırstım zaten başka doktor aramaya başladım
çok şükür rahat bir doğum yaptım ama size tavsiyem sizde araştırın merak ettiğiniz herşeyi sorun doktorunuza insan bilmediği şeyden korkarmış ayşe hanım bana doğumda neler yaşayacağımı en ince ayrıntısına kadar anlattı insan yaşıyacaklarını bildiğinde daha az korkuyor.birde eşinizin yanında olması çok önemli yanlız olmadığını bilmek çok iyi geliyor.
Allah hepinize kolay doğumlar nasip etsin
 
bende 2 oğlumu normal doğum yaptım ilkiinde 17 yaşında 57 kiloyla doğuma girdim ufacık karnım vardı hamile olduğum bile belli değildi kız kardesim dalga geçerdi sanki bir tek karnına top koymuşlar hiç hamileye benzemiyorsun diye neyse sabah 10 sancılarım başladı gece 1 de doğum ettm 4 dikiş attılar 7 aylık doğum ettim oğlum 2,400 gr dı ikinci oğlumda çok kilo aldım çok şiştim oda normal oldu gece 1,30 sancım başladı ıkınamıyorum hiç gücüm kuvvetim yok masada bir ara kendimden geçmişim kesi atmamız lazım bebek çıkamıyoe diyorlar ebelerin elini tutup yalvarıyorum ne olur kesmeyn diye kesmediler ama karnıma çok bastırdılar bastırdılar 2 ay kadar karın ağrısı çektim bilmiyorum alakası varmı böbrek ağrılarım başladı şimdi 5 haftalık hamileyim normal doğumdan çok korkuyorum ama sezeryandanda korkuyorum çok kararsızım
 
arkadaşlar aranızda doğum korkusu yaşayan hiç yok mu?ben yaklaşık 5 aylık hamileyim ve uykularım kaçıyor..normal doğum sezaryen fark etmez..kan ve kesilme korkusu beni çılgına çeviriyor.lütfen bana yardımcı olun..şimdiden teşekkürler:18:

Ben de 8 aylık hamileyim, ilk gebeliğim; ama nedense hiç korkmuyorum. Bence sen de içini ferah tut. Allah verir sabrını. Bol bol dua et. Sezeryan da zaten baygınsın acı hissetmeyeceksin ki neden korkuyorsun? Normal doğum da Allah'ın bize verdiği en özel kabiliyet bence. Bugüne kadar milyarlarca kadın bunu yapmışsa biz de yapabiliriz öyle değil mi? Bebeğine kavuşacaksın onu düşün, ben hep onu düşündüğüm için belki de korkmuyorum. 9 ay bekledim, 1 gün de sancı çeker kızıma kavuşurum diyorum. Hep o anı düşünüyorum. O zaman diyorum ki bir an önce doğsa :) Allah kurtarsın hepimizi. Doğumun kolay geçmesi için de son ay medine hurması yicem, siz de öyle yapın. Rahmin açılmasına yardım ediyormuş.
 
Allah izin verirse benim de az kaldı.bende bel fıtığı da var ama doktorum normal doğuma engel değil demişti Allah nasip ederse bende normal istiyorum. adet sancısını ağlayarak geçiren biriydim tek korkum o acıya dayanabilecek miyim diye. Ancak dayanılamayacak acı olsa rabbim neden yaşatsın ki? Bide birkaç video izledim apaçık olmayacak şekilde gereksiz yere kendimi korkutmak istemedim yurtdışında millet hep evinde temiz temiz yapıyo delik deşik kollar ıvır zıvır olmadan. Allah hepimize kolay rahat bi avazda doğumlar nasip etsin İnşallah.
 
Back