13 Şubat Çarşamba günü saat 09:00 gibi oğlum dünyaya geldi. Doktorumuz saat 08:00'de hastanede hazır olmamızı istemişti. Doğumdan önce sonda takıldı ve sedyeyle amaliyathaneye alındım o esnada korkudan biraz ağladım. Doğum masasında herkes iyi davrandı. Göğsüme kalp grafiği için aletler, kolumun birine tansiyon aleti, diğer koluma serum bağlandı ve kollarımı da masaya bağladılar. Sonra sanırım anestezi uzmanıydı kolumdan narkoz vereceğini, başımın dönebileceğini ve korkmamam gerektiğini söyledi 3-4 saniye sonra sorduğundan başımın dönmediğini sıcak olduğunu söyledim normal dedi ve kendime geldiğime ilk duyduğum odamda bebek sesiydi vıyak vıyak ağlıyordu. Narkozdan 1 dakika sonra çocuğu almışlar annemlere vermişler. Hemşireler eşliğinde yıkayıp odamıza getirmişler. Yarım saat sonra da beni getirmişler. Eşim narkozdan sonra ayılma anını kameraya almış. Gözlerim açık kirpiklerim hiç kırpılmıyor sürekli aynı noktaya bakıyorum ve ağrım var doktoru çağırın diyorum birde eşime seni sevmiyorum demişim 
amaliyat odasındakiler çok iyi seni sevmiyorum seni sevmiyorum...... Ağrım çoktu çıktığımda, ağrı kesici iğneyle azaldı bir değer iğne öğle 13:00 daydı o saat hiç gelmeyecek sandım. O iğneden sonra biraz daha azaldı ağrılarım. Ertesi gün ilk ayağa kalkma çabam başarısız oldu. Başım döndü kendime geldiğimde yatağın üstünde anneme dayalı buldum kendimi sonra akşama kadar cesaret edemedim kalkmaya. ertesi gün daha iyiydim. şimdi 6. günüm evimdeyim rahat yürüyorum ama yine yatakta hareket etmede zorlanıyorum. Birde göğsüm yara oldu kanama oluyor emziremiyorum o yüzden göğüslerimde de sızı var. Slikon yardımıyla yarın tekrar deneme yapacağım inşallah bebeğimi emziririm. Sanırım lohusalık depresyonu bendede oluyor sürekli ağlıyorum herşeye ağlamak istiyorum umarım bu dönemi de rahat atlatırım. Bu arada oğlum 4,5 kilo ve sağlıklı doğdu. Şu an uyuyor horul horul. Doğum yapacak olan anne adaylarına Allah kolaylıklar versin. Çocuklarınızı sağlıcakla kucağınıza almanızı dilerim.
amaliyat odasındakiler çok iyi seni sevmiyorum seni sevmiyorum...... Ağrım çoktu çıktığımda, ağrı kesici iğneyle azaldı bir değer iğne öğle 13:00 daydı o saat hiç gelmeyecek sandım. O iğneden sonra biraz daha azaldı ağrılarım. Ertesi gün ilk ayağa kalkma çabam başarısız oldu. Başım döndü kendime geldiğimde yatağın üstünde anneme dayalı buldum kendimi sonra akşama kadar cesaret edemedim kalkmaya. ertesi gün daha iyiydim. şimdi 6. günüm evimdeyim rahat yürüyorum ama yine yatakta hareket etmede zorlanıyorum. Birde göğsüm yara oldu kanama oluyor emziremiyorum o yüzden göğüslerimde de sızı var. Slikon yardımıyla yarın tekrar deneme yapacağım inşallah bebeğimi emziririm. Sanırım lohusalık depresyonu bendede oluyor sürekli ağlıyorum herşeye ağlamak istiyorum umarım bu dönemi de rahat atlatırım. Bu arada oğlum 4,5 kilo ve sağlıklı doğdu. Şu an uyuyor horul horul. Doğum yapacak olan anne adaylarına Allah kolaylıklar versin. Çocuklarınızı sağlıcakla kucağınıza almanızı dilerim.
