çok üzüldüm gerçekten..........benim eşimin de ikinci evliliği...biz evlenirken söylemişti eski eşinin annesiyle problem yaşadığını...Ama suçu eşinde buluyordu..ben de o zamanlar kadın ı tanımıyordum tabi....Oğlunu ilk eşiyle de paylaşamamış ne yazık ki....Burdaki arkadaşlarını yazdığı gibi kızım ve eşime daha sıkı sarılmak istiyorum şimdi....Umarım beni de ayırmazlar yuvamdan....canım sana sadece şunu söyleyebilirim
aylar önce bu konuya aynu sana benzer bir konu açmıştım
http://www.kadinlarkulubu.com/dogum...gini-yasayamamis-anneden-size-tavsiyeler.html
bizi ayırma isteklerinden hiç vazgeçmediler..
kayınvalide, kayınpeder ve görümce..
şimdi de boşanıyorum...
karı koca emekli..sadece kendilerine ait bir evleri var..eşim maddiyata hiç önem vermez..tek oğlan ve iki ablası var..üzerine çok düşmüşler..görümcelerim kardeşini deli gibi kıskanıyor..ilk karısını elbirliğiyle kaçırmışlar...allah böylelerinden korusun bizleri....Eşinizin ailesiyle maddi bağı varmı,ne bileyim aylık para yardımı, yada kalacak bi miras. Bunları kaybetmektenmi korkuyor acaba. çoook üzüldüm.
canım geçmiş olsun oğlunu kıskanan bir kaynanız varkarı koca emekli..sadece kendilerine ait bir evleri var..eşim maddiyata hiç önem vermez..tek oğlan ve iki ablası var..üzerine çok düşmüşler..görümcelerim kardeşini deli gibi kıskanıyor..ilk karısını elbirliğiyle kaçırmışlar...allah böylelerinden korusun bizleri....
Devran hep böyle devam edecek.
20 veya 30 sene önceki dinledigim hikayeleri 2011`e gelmisiz hala dinliyorum, hatta daha beterlerini.
Demekki bir dirhem kadin olarak ilerleyememisiz bu toplumda.
Suc kimde?
Bizde!!!
Her zaman söylüyorum ve bikmadan, usanmadan hep söyleyecegim.
Evlenmek tabiki güzel bir sey ama bunu bilincli yaparsan cok güzel, baska türlüsü kabus gibidir.
Bilincli demek, her iki tarafinda okumus, meslegini eline almis.
Her iki tarafda hayati ögrenmis, tanimis, görmüs, tecrübe etmis ve yasi gelincede 30 yaslarda evlenmis.
Kendi dügünlerini kendileri yapmis, ailelerden uzakta bir yerde ev kiralamis, istedigi mobilyalari, istedigi gelinligini almis, bu insanlarin evliligi cok güzel gidiyor, cünkü yaslari ermis evlilige.
Ama birde acele edip evlenenler, ne meslek, ne okuma....eeeeee ne olacak, baskalarina muhtaclik...sonuc bu.
Dayak, siddet, insan yerine koyulmama, vs, vs.....
Merak ediyorum ne zaman bizim kadinlarimizda ayilacak bu pembe rüyalarindan.
karı koca emekli..sadece kendilerine ait bir evleri var..eşim maddiyata hiç önem vermez..tek oğlan ve iki ablası var..üzerine çok düşmüşler..görümcelerim kardeşini deli gibi kıskanıyor..ilk karısını elbirliğiyle kaçırmışlar...allah böylelerinden korusun bizleri....
Devran hep böyle devam edecek.
20 veya 30 sene önceki dinledigim hikayeleri 2011`e gelmisiz hala dinliyorum, hatta daha beterlerini.
Demekki bir dirhem kadin olarak ilerleyememisiz bu toplumda.
Suc kimde?
Bizde!!!
Her zaman söylüyorum ve bikmadan, usanmadan hep söyleyecegim.
Evlenmek tabiki güzel bir sey ama bunu bilincli yaparsan cok güzel, baska türlüsü kabus gibidir.
Bilincli demek, her iki tarafinda okumus, meslegini eline almis.
Her iki tarafda hayati ögrenmis, tanimis, görmüs, tecrübe etmis ve yasi gelincede 30 yaslarda evlenmis.
Kendi dügünlerini kendileri yapmis, ailelerden uzakta bir yerde ev kiralamis, istedigi mobilyalari, istedigi gelinligini almis, bu insanlarin evliligi cok güzel gidiyor, cünkü yaslari ermis evlilige.
Ama birde acele edip evlenenler, ne meslek, ne okuma....eeeeee ne olacak, baskalarina muhtaclik...sonuc bu.
Dayak, siddet, insan yerine koyulmama, vs, vs.....
Merak ediyorum ne zaman bizim kadinlarimizda ayilacak bu pembe rüyalarindan.
Kızlar yedi ay önce anne oldum...Bir kızım oldu dünyalar tatlısı...Hamilelik sürecim çok zor geçti...Nerdeyse hamileliğimi hastanede tamamladım...Kayınvalidem bu dönemde bana yardımcı olmak için bize geldi ama yardımcı olmak şöyle dursun sürekli benimle uğraştı...Yok hizmet etmiyor yok suratı gülmüyor yok oğlum bizden vazgeçmez falan filan...Onun yüzünden sürekli karnıma kramplar girdi..Ayrı şehirlerde oturuyoruz ama ne zaman oraya gitsek sürekli beni yönlendirmeye çalıştı...Çok dominant ve herşeye karışan bir tarafı var...Bebebğim doğduğunda hastanede bir gece kaldım.Annemin benimle kalmasına surat yaptı..sezeryan doğum olduğu için ağrılarım çoktu bir de ameliyathanede üşütmüşüm antibiyotiklerle ayakta kalmaya çalıştım...Onunla aynı odada uyumak zorunda kaldım..Bebeğin beslenmesi vs...Ama bebeğimi bana vermedi..Pusetinde kendine yakın yatırdı..Emzirmeden emzirmeye verdi..stresten doğru düzgün emzirememekten yeterli beslenememekten dolayı kızıma çok istememe rağmen anne sütü veremedim...Sürekli laf çarpmalar beni ezmeye çalışmalar...20 gün benimle uğraşıp gitti...Ne yazık ki iki ay sonra safra kesesi ameliyatı oldum ve eşim bana bakmak üzere yine onu çağırdı ..Bakmak şöyle dursun evi pislik götürdü..Ne kahvaltı ne öğle yemeği hiçbirşey hazırlamadı...Kendisi gizli gizli mutfakta doyurdu karnını...Kızıma da bakamadı ve kilo kaybetti kızım ...Herşeyine katlandım ama son yaptıkları beni inanılmaz mutsuz etti...Eşim şehirdışına göreve giderken yine onu çağırdı 15 günlüğüne ama hazırlıklı gelmiş kavgaya....Gelir gelmez dolabımdaki yiyecekleri saydı..Her yeri karıştırdı...Bana arkasını dönüp oturdu anne neden benimle konuşmuyorsun dediğimde canım istemiyor dedi..Ben yine de hizmette kusur etmemeye çalıştım...Saygısızlı etmedim ona ve kayınpederime..Ama kayınvalidem yine kızımı benden kıskandı..Bana vermedi..çocuğum ağlıyor kayınpederim vermem diyor kucağında hoplatıyor..Yine bişey demedim...Akrabalarım geldi çarşamba günü..Onlara beni kötüledi benden hep bu diye sözetti...gelen kuzenim oğlunu emzirirken çok üzüldüğümü bilmesine rağmen benim kızımı bu anne sütüne hasret bıraktı dedi...Onlar gidince de beni çalışmamakla oğlunun kazancını yemekle suçladı...çalışacakmışım ve kızıma o bakacakmış...Böyle bir zorunluluğum yok diyince bol bol yemeyi biliyorsun ama dedi...Eşime herşeyi birbir rapor ettim o da çalışmasını yarım bırakıp apar topar eve geldi..Geçen hafta cuma sabah kahvaltısında eşime beni şikayet etti..kendisine anne demiyormuşum bu diye hitap ediyormuşum...Kesinlikle yalandı onu sevmememe rağmen hep anne dedim...Ben de yalan söylüyorsun asıl sen bana bu diyorsun diyince kayınpederim ağlamaya başladı..Biz senin kahrını çemeye gelmedik..torunumuz ve oğlumuz için geliyoruz diye bana bağırıp çağırdı..Bi kayınpederim bi kayınvalidem bağırmaya başladı..O ortamda bulunmak istemediğimden odama gittim...eşim dışarı çıktı..Beni arayıp utanmıyor musun annemi babamı üzmeye yaşlı insanlara bağırmaya dedi...İkisi ağlayıp sızlayıp eşimi kendi taraflarına çekmişler yine..Hepsi bu kadarla kalsa iyiydi...Kayınpederim ve eşim dışardayken kayınvalidem salonda oturuyordu..Kızıma mama hazırlarken kayınvalidem bana ayağını denk al seni bu evden gönderirim dedi...bende o biraz zor işte diyince görürsün oğlumun kazancını sana yediriyor muyum dedi...Ben de bu evde yaşıyorsak onun ailesiysek bu çocuğun annesiysem yerim dedim...Onun ailesi biziz oğlum senden vazgeçer bizden annesinden vazgeçmez dedi..Ben de bizden de vazgeçmez asla diyince kayınvalidem bir hışımla üstüme yürüdü..kızım kucağımdaydı ve maması elimdeydi...attığı tokatla biberon elimden düştü...birden kolumdan tuttu arka arkaya yüzüme urmaya başladı...Kızım diğer kolumdaydı onu düşürmemek için çabalarken yüzümü boydan boya tırnaklarıyla çizdi....Kızım ve ben çığlık çığlığa bağırıp yatak odamıza kaçtık...Kapının kilidi olmadığı için arkasına şifonyeri koydum....hırsını alamayıp kapıyı tekmeledi ve bana ağza alınmayacak hakaretler etti..eşimi cep telefonuyla aradım annen beni dövüyor diye..eşim çığlıkları ve kadının bana hakaretlerini duydu...eve gelmesi 20 dk sürdü..tabi kızımda aç ağlıyor çok korktu...Annemi ablamı falanda aradım..onlarda kırk dakika sonra geldi...kaynanam eşime kapıyı açıp hoşgeldin diyor ben duyuyorum içerden bağırdı çağırdı bana kendini odaya kapattı dedi..eşim kapıyı açtığında yüzümdeki tırnak izlerini kolumdaki morlukları gördü....Annemler geldi kadın üste çıkmaya beni suçlamaya başladı....odadan hiç çıkmadım..eşimde beni o halde görünce ağladı ama annesine sadece niye yaptın anne niye dödün diyebildi..Tepkisi sadece buydu..Kadın bi 10 gün daha kalacağım diye ısrar edince eşim otobüs biletlerini aldığını söyledi....savah bi bağırma ve öğürme sesi...kaynanam uyanmış kusmaya çalışıyor...Eşim hastaneye götürdü doktor psikolojik demiş iğne yapmış..Neyse memleketlerine gittiler ama eşimi arayıp hala huzurumuzu kaçırıyorlar...ben bir daha o kadına nasıl anne der beni dövdüğü elelrini öperim...Sizce?