Merhaba herkese.
Hemen konuya giriyorum.
2 yıldır bakıcımız aynı.
Kızım onu çok seviyor Allah var oda kızımı içten seviyor.
Çok düşkünler birbirlerine.
Hiç bi sorunumuz yoktu.
Öğretmenim bu arada.
Haftanın belli günleri gelirdi.
Her konuda hep destek oldum onada ailesenede.
Pek durumları yok.Gida kiyafet..vs.
Bunlar söylenmez ama inanın çok emegim var oda ailesede bilir Allah razı olsun der hep.
Şimdi konuya gelecek olursak bir kardeşi oldu,annesi genç ve evde yardımcı olacak bir kız kardrşi daha var.
Ve gerek doğumda ve sonrasında her acil durumda izin almaya başladı.
Ve gelmediği günleri hiç kesmedim bugüne dek.
Ve sanırım bu durum onun hoşuna gitti ve bebeği bahane ederek izin almaları sıklaştı.
Korornadan dolayı babası dükkanını kapattı.
Tek gelirleri bakıcımdı.
Bende okul olmamasına rağmen gel dedim aynı düzende devam edelim.
Herşey iyi hoş.
Az evvel yine yazmış,bu hafta gelmesem olurmu kardeşim hasta.
Nesi var,biraz ateşi var demiş.
Ee dedim bu bebek büyüyene kadar her hasta olduğunda izinmi alacaksın,
ayrıca evde annen var kardeşlerin baban var.
Bigünlük hastalık belki.
1 hafta gelmeyeyim diyosun.
Bu rahatlık 2 senedir hiç maaşından kesmesiğim için mi dedim.
Bundan sonra kesinti olacak haberin olsun dedim.
Ben zor günler den dolayı gel dedim ama sanırım senin çokta ihtiyacın yok.
Gelme istersen bundan sonra dedim.
Oda ihtiyacım olmasa çalışmazdım demiş.
Tamam geleceğim demiş bu defa.
Çok ihtiyacın olsaydı 1 hafta ufak bi ateş için izin istemezdin.
Ayrıca bebeğin annesi sen değilsin dedim.
Geçen sene hiç böyle değildi bu arada hastayken bile gelirdi.
Bi süre düşüneceğim dedim.Gelme artık dedim.
Şimdi bi yanım ihtiyacı var diye vicdan yapıyor diğer yanım iyi niyetimi su istimal ettiler boşver diyor.
Ayrıca eylülde kızımı kreşe yazdırmayı düşünüyorum
Gerekirse yeni bir bakıcı buluruz.
Küçük bi yerdeyiz.
Herkes herkesi bilir.
Kızıma bakmaya aday çok var.
Ama kızımi cidden çok seviyordu.
İlerisi için güvenim kalmadı.
Oda farkında buralarda benim şartlarımda kimseyi bulamayacağından.
Şimdi ne yapsam gel gitler yaşıyorum.
Tamamen çıkarmalımıyım?
Yoksa kororna bitene kadar gelmemi demeliyim.
Bu süreçte bazı şeylerin kıymetini iyi anlar belki.
Ama yüz göz olduğumuz içinde artık gelmesin diyor diğer yanımda.
Kafam hayli karısık.
Yardımlarinizi bekliyorum