Doğru insan olup olmadığını anlamak

Herkese merhaba, ben 28 yaşında ailemle birlikte yaşayan babamla birlikte çalışan bir kadınım. Yıllardır ailemle aramızda ciddi problemler söz konusu olup, bir çok psikolojik destek almama rağmen ailemin yardım almayı red etmesi yüzünden sorunlarımız çözülmedi. Sırf bu yüzden ben bir kaç kez farklı insanlar ile ilişki yaşamama rağmen devam ettiremeyip sonrasında evlilik düşüncesinden uzaklaştım fakat son 6 aydır bir yalnızlık bir çaresizlik içinde boğuşurken 4 ay önce aynı lise de okuduğum tanıdığım ama arkadaş olmadığım bir beyfendi ile önce iş için sonra da memleketimizin aynı olmasından dolayı görüşerek 2 ay içinde sevgili olduk. Erkek arkadaşım ilk tanıştığımız gün bana babasından, kardeşlerinden, anne ve babasının nasıl tanıştığından hep bahsetti. Aslında benim aileme çok uzak şeylerdi anlattıkları ama o kadar güzel bir yüreği vardı ki masum masum anlatması, dürüstlüğü, verdiğim tepkilere anlayış göstermesi benimde onun anlattıklarından kötü etkilenmeme sebep oldu. Ama gelin görün ki erkek arkadaşımın kendisi ne kadar tahsilli, iyi kalpli, efendi olsa da ailesinin hayatı bir o kadar can sıkıcı. Baba payvon işletmiş yıllar önce, 7 evladı var, bu çocuklar 3 farklı hanımdan en son erkek arkadaşımın annesi ile evlenmiş ve annesi ile babasının arasında 25 yaş fark var. Abilerden biri uyuşturucu işinden içeri girmiş ve içeride öldürülmüş. Baba zamanında payvon, birane, kumarhane, kahvehane işletemiş sonrasında erkek arkadaşımın annesi ile tanışıp tövbe etmiş ve tüm kötü işleri ve alışkanlıklarını bırakmış. Şuan babası 85, annesi 60 yaşında. Ben Allah tövbe eden kulunu affederken, yargılamak bize düşmez hele ki evladını böyle bir şey ile yargılamak hiç doğru değil diyorum. Ama maalesef ailem erkek arkadaşımın ailesi ile ilgili her şeyi biliyor. Ve onu istemiyorlar. Bense bu yaşıma kadar en uzunu 2 yıl olmak üzere 3 ilişki yaşadım. Beni tanımak isteyen insanlar oldu. Görüştüm olmaz dedim kalktım. Ama kimse ile sevgili olmak için sevgili olmadım. Kıskanç biriyim, güvensiz ve kuşkucuyum ama şuan birlikte olduğum insan bana başından beri hiç kuşku duydurmadı, hep dürüst davrandı. Ve ailem ile onun arasında kaldım bugün mutluyum peki gelecekte ailesinin geçmişi bizi etkiler mi? Aklımda ki bu kuşkuyu onunla nasıl paylaşmalıyım? O kadar insan tanıdım, çevremde ki insanlar zeki cingöz olduğumu söylerler ama şuan hiç bir şey düşünemiyorum kafam çok karışık bana yardım eden lütfen. Rabbim yazdı ise yaşayacağız ama kimse yuva kurupta yıkmak istemez? Sizce ben onunla bu yolda devam etmeli miyim?

Sureyya_gul .!.:

Aklımda ki bu kuşkuyu onunla nasıl paylaşmalıyım

Genişletmek için tıkla...

Kuşkunuz onunla paylassanız ne olacak? Ailesinin farklı olması ve babasının yaptigi is ileriyi nasıl etkiler nereden bilecek ki?
Siz seviyorsanız adamı hayat beklentileriniz hayat yolunuz aynıysa düsünüp karar vereceksiniz..
Ailesinin hatalari gecmisi yüzünden ailenizin de istememesini es gecerek ikiniz icin kendiniz kararlar almalisiniz.28 yas yanlisi dogrusuyla ne istedigini bilip kararini kendi alma yasıdır.Kendinizi dinleyin

Baba gelmiş 85 yaşına, bu saatten sonra size zararı olacak hasmı falan kalmamıştır. Sevgiliniz ne iş yapıyor, güveniniz tam mı? Düzgün bir insan mı, önemli olan bunlar. Ben olsam kafamda sevgilimle ilgili soru işareti yoksa kesinlikle kimseyi dinlemem. Ama sizin ilişkiniz daha çok yeni, adamı tanımak için 1 yılı göze alsanız iyi olur bence

Ayni zamanda ailesi ile de evlendiği doğru. Ailesi hoşunuza gitmediyse bence yok yakinken dönün

Hepinize geri dönüşlerini için teşekkür ederim. Kuşkularımı onunla paylaştım. Annesi ile de tanıştım. Aile de zaten babanın geçmişini inkar etmedi, ve o geçmişin getirdiği zorlukları ama o günlerin geçtiğini söyledi. Erkek arkadaşım da ailesi ile yargılandığı için aileme karşı tepkili değil çok şükür aksine onları anlıyor, hak veriyor ailem ile tanışmak ve kendisini, bizi ve birlikteliğimizin güzel gittiğini aileme kendisi anlatmak istiyor. İşin aslı huzurluyum. İnsan nasibini bulana kadar kırk kapıdan geçermiş fakat her nasip vaktine esirmiş. Bizde birbirimizi nasibiyiz galiba. Rabbim hepinizin gölüne göre versin. Yaşamak, tedbiri elden bırakmadan karşımızda ki güvenerek yolumuza devam etmekte fayda var. Bedenimize ve ruhumuza zarar getirmeden sevgimizin peşinden gitmemiz gerekiyor ben bunu anladım. Dilerim konu sizler içinde faydalı olmuştur. Herkese vakit ayırdığı için tekrar teşekkür ederim :)

13 Eylülde sizlere teşekkür etmiştim. Fakat gün geçmiyor ki yeni bir sorun karşımıza çıkmasın.
Ben mi yanlışım ailem mi bilmiyorum ama tek bildiğim bir şey varsa seçme hakkım olsaydı, ölmek isterdim. Çünkü yaşarken neyi seçerseniz seçin çevrenizde insanları susturamadıkça mutlu olamıyorsunuz. Ailem ilişkimizi hala onaylamıyor, yaşanan olaylar herkesin ağzına malzeme oldu ve günden güne yayılıyor. Bunun sebebi annemle babam çünkü herkese her şeyi kendileri anlatıyor bense bu kadar özelimin herkes tarafından bilinmesine şiddetli karşıyım ve bu tepkimi maalesef agresifce dile getiriyorum. Mutluyum diyorum ailem ise tamamen ön yargıları ile ellerinde bir delileri olmadan paranoyaları ile konuşuyorlar işin aslı havlu atmaktan korkuyorum. Bana o kadar çok sen evlensen bile yapamazsın, mutlu olmazsın dediler ki yalnız olmaktan korksam da evlenmek istemedim yıllarca şimdi yanında huzurlu hissettiğim bir insanla birlikteyim hala dayatmaları bitmiyor çocuğun ailesini onaylamadıkları için isteme, söz,nişan istemiyoruz diyorlar. Bana soracak olursanız benim içinde gereksiz masraf ya da gereksiz gösteriş ama ailem ya ailem bir hayali var mıdır? diye sormadan kendi istediklerini dayatınca insanın zoruna gidiyor kim ailesinin evinden böyle çıkmak ister kim mutlu olur böyle söyler misiniz? Ya da istediğiniz bir şey yok neden süreci uzatıp beni yaşayacağım güzel günlerden mahrum ediyorsunuz. Mutlu değilim ailemle küçüklükten beri sorunlarımız var ne ben onların istediği çocuk oldum ne de onlar benim istediğim aile. İçimi soracak olursanız ne sevgi var içimde ne saygı çünkü herkes kendi yaşadığını kendi bilir yaaa, benimde içimdeki kırıklıkları kimse görmüyor. Ve ben yoruldum artık. Gerçekten mutlu olmamaktan bana beddua etmelerinden korkuyorum. Ne yapıcam ben

Sureyya_gul .!.:

13 Eylülde sizlere teşekkür etmiştim. Fakat gün geçmiyor ki yeni bir sorun karşımıza çıkmasın.
Ben mi yanlışım ailem mi bilmiyorum ama tek bildiğim bir şey varsa seçme hakkım olsaydı, ölmek isterdim. Çünkü yaşarken neyi seçerseniz seçin çevrenizde insanları susturamadıkça mutlu olamıyorsunuz. Ailem ilişkimizi hala onaylamıyor, yaşanan olaylar herkesin ağzına malzeme oldu ve günden güne yayılıyor. Bunun sebebi annemle babam çünkü herkese her şeyi kendileri anlatıyor bense bu kadar özelimin herkes tarafından bilinmesine şiddetli karşıyım ve bu tepkimi maalesef agresifce dile getiriyorum. Mutluyum diyorum ailem ise tamamen ön yargıları ile ellerinde bir delileri olmadan paranoyaları ile konuşuyorlar işin aslı havlu atmaktan korkuyorum. Bana o kadar çok sen evlensen bile yapamazsın, mutlu olmazsın dediler ki yalnız olmaktan korksam da evlenmek istemedim yıllarca şimdi yanında huzurlu hissettiğim bir insanla birlikteyim hala dayatmaları bitmiyor çocuğun ailesini onaylamadıkları için isteme, söz,nişan istemiyoruz diyorlar. Bana soracak olursanız benim içinde gereksiz masraf ya da gereksiz gösteriş ama ailem ya ailem bir hayali var mıdır? diye sormadan kendi istediklerini dayatınca insanın zoruna gidiyor kim ailesinin evinden böyle çıkmak ister kim mutlu olur böyle söyler misiniz? Ya da istediğiniz bir şey yok neden süreci uzatıp beni yaşayacağım güzel günlerden mahrum ediyorsunuz. Mutlu değilim ailemle küçüklükten beri sorunlarımız var ne ben onların istediği çocuk oldum ne de onlar benim istediğim aile. İçimi soracak olursanız ne sevgi var içimde ne saygı çünkü herkes kendi yaşadığını kendi bilir yaaa, benimde içimdeki kırıklıkları kimse görmüyor. Ve ben yoruldum artık. Gerçekten mutlu olmamaktan bana beddua etmelerinden korkuyorum. Ne yapıcam ben

Genişletmek için tıkla...

Ben haksız yere edilen bedduanın tutacağına inanmıyorum. Kendinden ve karşı taraftan eminsen isteklerinden vazgeçme

Poyrazkedi .!.:

Ben haksız yere edilen bedduanın tutacağına inanmıyorum. Kendinden ve karşı taraftan eminsen isteklerinden vazgeçme

Genişletmek için tıkla...

Ailemle aramda ki tek bağ Allah korkusu başka bir şey kalmadı içimde. Mutlu olamamaktan korkar oldum. Bu durum erkek arkadaşımla arama girer diye korkar oldum. Hayat benim hayatımken onların keyiflerine göre hareket etmesine tahammül edemiyorum. Yılladır onlarla aynı evde zaten huzursuz bir şekilde yaşıyorum. Yetmiyor babamla çalışıyorum ve her gün sabah akşam onların gözünün önünde onların yanındayım artık bunaldım. Her şey üstüme geliyor sanki. Kendimi kafeste gibi hissediyorum. Yağmurdan kaçıp doluya mı tutulurum. Yok ileride evlilikte şu olur, yok kaynanan ne kadar iyi olursa olsun karışır bilmem ne yaaa yaşamadan nasıl biliriz ki bunları ?

Sureyya_gul .!.:

Ailemle aramda ki tek bağ Allah korkusu başka bir şey kalmadı içimde. Mutlu olamamaktan korkar oldum. Bu durum erkek arkadaşımla arama girer diye korkar oldum. Hayat benim hayatımken onların keyiflerine göre hareket etmesine tahammül edemiyorum. Yılladır onlarla aynı evde zaten huzursuz bir şekilde yaşıyorum. Yetmiyor babamla çalışıyorum ve her gün sabah akşam onların gözünün önünde onların yanındayım artık bunaldım. Her şey üstüme geliyor sanki. Kendimi kafeste gibi hissediyorum. Yağmurdan kaçıp doluya mı tutulurum. Yok ileride evlilikte şu olur, yok kaynanan ne kadar iyi olursa olsun karışır bilmem ne yaaa yaşamadan nasıl biliriz ki bunları ?

Genişletmek için tıkla...

O yüzden eminsen diyorum zaten. Nasıl bilirim ki kısmına bir şey diyemem ama sırf acabalarım yüzünden de ailemin kölesi köpeği muamelesini de kabul etmem. İki yol var önünde birini seçeceksin hayat da karar da senin.

Tekrar söylüyorum haksız beddua da bela okumak gibi dönüp dolaşıp sahibini bulacaktır. Ben buna inanıyorum. Allah evlada ailene asi olma demiş ama ana babaya da evladını ez eziyet et hepsini çekmek zorunda dememiş.

Kimse sizi karar verme konusunda yönetemez, biz de dahil, yolunuzu seçip sonucunu görmelisiniz.

Çok teşekkür ederim, böyle zamanlarda insan anlatınca bile rahatlıyor sizde derman oldunuz sağolun...

Aile çok önemli ya mutlka bir huylarıni kapiyorlar