- 6 Haziran 2008
- 7.376
- 6.264
- 248
ooo pembesuuu napıyosun sen:))ya aslında bende farkındayım normal olmadığının o yüzden yazdım
Ama inanın elimde değil helede ne zaman işe döneceksin diye soranlara uyuz oluyorum elimde ne varsa kafasına fırlatasaım geliyor sanki hiç kimselere bırakıp işe dönemezmişim gibi geliyor.
Sürekli bebeğim beni sevmezse ya sakındığım kişilere düşkün olursa gibi saçma şeyler düşünüyorum..
İşimi çok seven ben neredeyse asla dönmem diyecek duruma geldim halbuki 1 yaşından sonra dönmek istiyordum ilk başlarda bakıcıya bırakcam ama babanesi teyzesi sürekli evde olacak bakıcı yanında en son buna karar vermiştik şimdi ya kardeşimi babanesini benden çok severse diye korkuyorum o yüzden dönmem diyorum...
Kaynanam sürekli dua ediyor güzel iş bul dön biran önce diye iyiliğinden söylüyor belki ama bana öyle batıyor ki daha bebek doğmamış bile yani ne gerek var dimi ?
Her kafadan bi ses çıkıyor annem ayrı diyor kv ayrı diyor ama herkes işe dönmemi istiyor çalışan anne daha iyi diyorlar bende onlar öyle dedikçe çocugu benden uzaklaştıracaklar beni sevmicek ben yokken aramıcak gibi hissediyorum ve daha şimdiden asla dönmem diyorum..
Ayrıca söylediğiniz gibi bi süre kalabalık olup sonra ev boşalmaz kv üst katta kardesım bu şehirde herkes hergün bizde daha sımdıden anca geceleri yalnız kalırız...
Off bilmiyorum bazen kendimi Allahım nolur çok huysuz bi çocuk olsun benden başkası ile susmasın diye dua ederken buluyorum..
Bu tavırlarım düşüncelerim değişmezse beni çok zor günler bekliyor farkındayım ama elimde deiil
en olmayacak duayı ediyorsun.
bir daha tekrarlama lütfen.:))
uysal olsun herkeste dursun diye dua et.
doğumdan sonra gaz sancılarıyla uğraşırken anlarsın:))
