Burası onlarca kaynanasıyla sorun yaşayanların açtığı konuşarla dolu ve hala açılmaya da devam ediyor keşke artık açılmasa artık olmasa böyle sorunlar
her neyse ben öncesinde kendimi biraz anlatmak istiyorum bayadır buradayım ama beni bileniniz pek yoktur. az konu açmış ve iş yoğunluğumdan da gün içersinde çok fazla sitede kalıp yorumlarda bulunamıyorm.
ben ünv. mezunu iyi bir ailede hiç birşeyim eksik edilmeden huzurla büyütülmüş bir kızım. babam ticaretle uğraşan her sabah aynı saatte işe gidip aynı saatte evde olan gayet düzenli yaşayan, kahve kültürü olmayan. içki sigaranın eve girmediği bir ailede büyüdüm.
eşimle bir arkadaş ortamında tanıştım gayet güzel anlaşıyorduk evet onu çok seviştim fakat öyle kör kütük aşık ta olmadım benim hep mantığımda devrededir heleki evliliği düşünüyorsak yaptığı her hareketi evlilik süzgecinden geçirmiştim hatta çoğu yaptığı jestlere inanmadım yüzüe karşı dedim köprüyü geçene kadar yapıyorsun böle şeyleri diye çok kızdırdım onu sabrını denedim :)))
ve evlenmeye karar verdik ailesini tanıdımki benim ailemden yaşadığım ortamdan çok çok farklı e eşim olacak insanda bunu söylüyordu onlar gibi olmayacam diyor çok kavga ediyor kızıyordu onlara. neydi onlrı bukadar yadırgatan şeyler?
baba bazen çalışıyor bazen çalışmıyor ben nezaman onlara gtsem evde oluyo öğlene kadar uyuyor ben ziyarete gittiğimde bile istifini bozmayan biriydi. haa uyuyor diyorsam aslında kalkmış kahvaltısını yapmış fakat kahvaltıdan sonra salona geçip battaniyeyle yatardı. benim babam salonda eşofmanla otursa bile kim gelirse gelin ehemn koşa koşa pantalonunu giyen edep erkan bilen biriydi biz böle görmüştük ve eşimin babası bana çok garip gelrdi nitekim bunu eşime de söylemiştim garip demiştim bizde olmaz böle vs diye
çok uzatıyorm farkettim kısaca şöyle anlatayımki sorumsuzlar elektrikleri kesimeden elk.ftsini ödemeyen suyu kesilmeden suyu ödemeyen bir baba onu sürekli şikatyet dırdır eden fakat kendiside hiç birşey yapmayan bir anne hiç bir gelirleri olmadığı için çalışan ama sürekli iş değiştiren ve hi. iş beğenmeyen hep para sıkıntısı çeken hep borç yapan bir aile ama her hafta sonu et alıp mangal yapmayı bilen. düğün seyran eğlence oldumu gözleri hiç birşey görmeyip o şehre giden bir aile. bu ailenin iki çocuğu var biri eşim diğeride ablası yani görümcem :)
ikiside hep şikayet ederler anne babasından zaten onlar yüzünden ünv.i kazandık ama gidemedik onlar yüzünden çocukluğumuzu yaşayamadık diye ama sonuçta annesi babası bu insanlar tabiki sevecekler tabiki hasta olduklarınd koşacaklar her neyse...
ben eşime güvendim eşim onlar gibi değil dedim evlendim. düğün azırlıkları vs herşey eşimin cebinden çıkacağı için gelinliğime kadar herşeyden kıstım. aielme kız verdikleri halde hiç bir şey istemedi tek isteğim ki benim bireysel isteğim oldu kiraya çıkmak istemedim ev alalım dedim kredi çekelim dedim beraber öderiz dedim çektik. 10 yıllık çektik ama 5 yılda inşallah ödüyor olacağız. 2,5 yıldır evliyiz tam 2,5 yılımız kaldı... biz çok şey atlattık bu zaman kadar eşim işsiz kaldı iş buldu borçlarımız olda ama hep o krediyi gününü aksatmadn ödedik.eşimin son çalıştığı yer krz yüzünden batınca eşim bulduğu ilk sağlam işe girdi.amacımız yüksek maaş değil birdaha işsiz kalırsa altından kalkamayacığımız içindi. bulduğu iş sağlam gününde maaşını veren ve ,şten çıkartmayacağını adım gibi bildiğimiz bir yer. ama işin kötü yanı sabah 7 de evden çıkıyo ve akşam 8den önce eve gelememesi yani yolu saymasak mesaisi 11-12 saat çok yoruluyor hem muhasebe yapıyor hem satış hepde yüzlerce kilo mal taşıyor.
ben ofis açtım krediyi zar zor ödüyoruz ayakkabımız yırtılır idare etmeye çalışırız. eşimin bu durumdan bu sıkıntılardan morali düşer suratı asılır yanına gider geçecek bu günlerde diğerleri gibi derim dvd izleriz ne bilim benim moralim bozulur eşim bu sefer birşeyle söyler ben düzelirim ama hep destek oluyoruz hep o huzuru o büyüyü ayakta tutuyoruz. umarım hep böle süregelir.
şimdi asıl sorun şu ki biz bu kadar çaba gösterirken benim anneme babama gittiğimizde babam eşimle bana her seferinde oğlum kredinizi ödeyebiliyormusunuz durumun nasıl bak doğruyu söyleyin sıkıntıdayanız ben destek çıkarım vs derken eşimin ailesinin hiçmi hiç düşünmemesi.
zaten durumları yok öyle bişey onlardan istemem beklememde böyle şeyler bekleyerek evlenmedim ama köstek olmasalar keşke.
hergün yanlarına gitmemizi isterlrdi çok şükür eşim onun ayarını verdi haftada bir gidiyoruz ama hanımefendiye yetmiyormuş...
eskiden eşim herkese yardım edermiş artık etmiyormuş eskinden eşim nerede eğlence eşim oradaymış. herkes nerde toplanıyorsa eşimde gidermiş çok sosyalmıiş şimdi artık değilmiş. artık annesinin babasının yanına bile az geliyormuş geldiğinde de hep yorgunum diyormuş laf sokuyormuş gelmek istemiyormuş vs vs ve bunları annesi babası yengesi dıdısının dıdısı herrrkes söylüyormuş. bunları nerden mi duydum görümcem söyledi görümcem iyidir hoştur severim oda zaten kötülüğünden falan değil bilmemiz için söyledi. benim yanımda söyledi annesi demişki sen kardeşinle nunnayla daha sık görüşüyorsun kardeşine sor neden böylesin neden bu kadar değişmişsin. görümcemde bana diyo ya bana böle diyo ben nasıl yalnız konuşayım ayıp değilmi sana sen eşisin senden gizli ben ne konuşurum senden özel ne olabilir dedi doğruda. ama işte kaynana yalnız istemiş miş bu kadar demek ki ben onlar için yabancı bu kadar elmişim. çokta önemli değil eşimde kızdı işlerine gelen yerde kızı işlerine gelemeyen yerde gelin oluyor nunna diyor. kimsenin arkasından konuşmadım ne hissettiysem ne düşündüysem yüzlerine söyedim ve bir gram kötü laf etmedim beğenmediğim yönleri olduğunda eşim, görümcem bana annesini şikayet ettiklerinde boşverin öyle kabul edin annede öyle bir insan değiştiremezsiniz demişimdir...
görümceme anlattım durumu orada olan bir yalan değişme yok dedim ne yani her gittiğimizde maddi sıkıntılardan mı bahsetseydik hep ağlasamıydık ... anlttım herşeyi 2 seneddir yırtık ayakkabıyla işe gittiğimi artık son yağmurlarda ayağımın bileğime kadar ıslanınca ayakkaı aldığımız ve ayakkabı alacak parayı ayarlamak içn aylık hesap yaptığımız için ağladığımı eşime botunu patronunun aldığını ve yaşadığımız utancı her şeyi herşeyi anlattım ne kadar büyük sıkıntılar yaşadığımız anlattım. ve dedim hanginiz bunları biliyor hiç biriniz kimseye çektiğimiz sıkıntıların bu yönünü göstermedik. evet her eğlence ortamına gimedik çok istedik ama girmedik neden paramız yok oralarda hatrcayacağımız 5 kuruşumuz yoktu...
peki dedim benim babam o kadar arıyo soruyor sıkıntıdamısınız diye hiç neden gelmiyorsunuz diye sormuyorda olması gerektiği gibi düşünrken maddi destekte bile bulunaya hazırken bizim tek isteğimiz sizden biraz manen destek olmanız. hiç mi düşünmüyorlar bu çocuklar bu krediyi nasıl ödüyor diye. böyle ödüyoruz ayakkabı almıyorz sizinle gezmelere gitmiyoruz sizi yemeğe çağırmıyoruz yani masraf olabilecek herşeyi kıstık kaldırdık dedim. tabi görümcem baya ağlamaklı oldu halimize :)
fakat şimdi kaynanadan kayınpederden iyice soğudum. sayelerinde... bana ne derlerse dedinler inanın umrumda olmaz ama onlar böyle davrandıkça eşim üzülüyor bana diyor senin ailen hiç bu şekilde davranmıyor alınmıyor hep bize destek olmaya çalışıyor bizi dinliyor halimizden anlarken benim ailem bir kere bile bize hatrımızı sormuyor birde üstüne bize laf eiyorlar neden bizi aramıyor diye. bu sefer be eşimden bunları duyunca eşime çok üzülüyorum. yine destek olmaya çalışıyorum ama annesi babası bunu yapanlar elimden birşey gelmiyor... eşimi fişekleyen benmişim gibi görüyorlar fakat ben hiç birşey yapmıyorum herşey ortada çünkü.
şimdi hepten soğudum artık gidesim konuşasım yok... zaten kimseninde yüzüne yapmacık gülümseyemiyorum hepten kötü olacak fdiye korkuyorum. off allahım oof kendi derdimiz bitti hanımefendilerin derdi kaldı dert edeceğimiz.
vay anam vaaay amaada yazmışım heee...
her neyse ben öncesinde kendimi biraz anlatmak istiyorum bayadır buradayım ama beni bileniniz pek yoktur. az konu açmış ve iş yoğunluğumdan da gün içersinde çok fazla sitede kalıp yorumlarda bulunamıyorm.
ben ünv. mezunu iyi bir ailede hiç birşeyim eksik edilmeden huzurla büyütülmüş bir kızım. babam ticaretle uğraşan her sabah aynı saatte işe gidip aynı saatte evde olan gayet düzenli yaşayan, kahve kültürü olmayan. içki sigaranın eve girmediği bir ailede büyüdüm.
eşimle bir arkadaş ortamında tanıştım gayet güzel anlaşıyorduk evet onu çok seviştim fakat öyle kör kütük aşık ta olmadım benim hep mantığımda devrededir heleki evliliği düşünüyorsak yaptığı her hareketi evlilik süzgecinden geçirmiştim hatta çoğu yaptığı jestlere inanmadım yüzüe karşı dedim köprüyü geçene kadar yapıyorsun böle şeyleri diye çok kızdırdım onu sabrını denedim :)))
ve evlenmeye karar verdik ailesini tanıdımki benim ailemden yaşadığım ortamdan çok çok farklı e eşim olacak insanda bunu söylüyordu onlar gibi olmayacam diyor çok kavga ediyor kızıyordu onlara. neydi onlrı bukadar yadırgatan şeyler?
baba bazen çalışıyor bazen çalışmıyor ben nezaman onlara gtsem evde oluyo öğlene kadar uyuyor ben ziyarete gittiğimde bile istifini bozmayan biriydi. haa uyuyor diyorsam aslında kalkmış kahvaltısını yapmış fakat kahvaltıdan sonra salona geçip battaniyeyle yatardı. benim babam salonda eşofmanla otursa bile kim gelirse gelin ehemn koşa koşa pantalonunu giyen edep erkan bilen biriydi biz böle görmüştük ve eşimin babası bana çok garip gelrdi nitekim bunu eşime de söylemiştim garip demiştim bizde olmaz böle vs diye
çok uzatıyorm farkettim kısaca şöyle anlatayımki sorumsuzlar elektrikleri kesimeden elk.ftsini ödemeyen suyu kesilmeden suyu ödemeyen bir baba onu sürekli şikatyet dırdır eden fakat kendiside hiç birşey yapmayan bir anne hiç bir gelirleri olmadığı için çalışan ama sürekli iş değiştiren ve hi. iş beğenmeyen hep para sıkıntısı çeken hep borç yapan bir aile ama her hafta sonu et alıp mangal yapmayı bilen. düğün seyran eğlence oldumu gözleri hiç birşey görmeyip o şehre giden bir aile. bu ailenin iki çocuğu var biri eşim diğeride ablası yani görümcem :)
ikiside hep şikayet ederler anne babasından zaten onlar yüzünden ünv.i kazandık ama gidemedik onlar yüzünden çocukluğumuzu yaşayamadık diye ama sonuçta annesi babası bu insanlar tabiki sevecekler tabiki hasta olduklarınd koşacaklar her neyse...
ben eşime güvendim eşim onlar gibi değil dedim evlendim. düğün azırlıkları vs herşey eşimin cebinden çıkacağı için gelinliğime kadar herşeyden kıstım. aielme kız verdikleri halde hiç bir şey istemedi tek isteğim ki benim bireysel isteğim oldu kiraya çıkmak istemedim ev alalım dedim kredi çekelim dedim beraber öderiz dedim çektik. 10 yıllık çektik ama 5 yılda inşallah ödüyor olacağız. 2,5 yıldır evliyiz tam 2,5 yılımız kaldı... biz çok şey atlattık bu zaman kadar eşim işsiz kaldı iş buldu borçlarımız olda ama hep o krediyi gününü aksatmadn ödedik.eşimin son çalıştığı yer krz yüzünden batınca eşim bulduğu ilk sağlam işe girdi.amacımız yüksek maaş değil birdaha işsiz kalırsa altından kalkamayacığımız içindi. bulduğu iş sağlam gününde maaşını veren ve ,şten çıkartmayacağını adım gibi bildiğimiz bir yer. ama işin kötü yanı sabah 7 de evden çıkıyo ve akşam 8den önce eve gelememesi yani yolu saymasak mesaisi 11-12 saat çok yoruluyor hem muhasebe yapıyor hem satış hepde yüzlerce kilo mal taşıyor.
ben ofis açtım krediyi zar zor ödüyoruz ayakkabımız yırtılır idare etmeye çalışırız. eşimin bu durumdan bu sıkıntılardan morali düşer suratı asılır yanına gider geçecek bu günlerde diğerleri gibi derim dvd izleriz ne bilim benim moralim bozulur eşim bu sefer birşeyle söyler ben düzelirim ama hep destek oluyoruz hep o huzuru o büyüyü ayakta tutuyoruz. umarım hep böle süregelir.
şimdi asıl sorun şu ki biz bu kadar çaba gösterirken benim anneme babama gittiğimizde babam eşimle bana her seferinde oğlum kredinizi ödeyebiliyormusunuz durumun nasıl bak doğruyu söyleyin sıkıntıdayanız ben destek çıkarım vs derken eşimin ailesinin hiçmi hiç düşünmemesi.
zaten durumları yok öyle bişey onlardan istemem beklememde böyle şeyler bekleyerek evlenmedim ama köstek olmasalar keşke.
hergün yanlarına gitmemizi isterlrdi çok şükür eşim onun ayarını verdi haftada bir gidiyoruz ama hanımefendiye yetmiyormuş...
eskiden eşim herkese yardım edermiş artık etmiyormuş eskinden eşim nerede eğlence eşim oradaymış. herkes nerde toplanıyorsa eşimde gidermiş çok sosyalmıiş şimdi artık değilmiş. artık annesinin babasının yanına bile az geliyormuş geldiğinde de hep yorgunum diyormuş laf sokuyormuş gelmek istemiyormuş vs vs ve bunları annesi babası yengesi dıdısının dıdısı herrrkes söylüyormuş. bunları nerden mi duydum görümcem söyledi görümcem iyidir hoştur severim oda zaten kötülüğünden falan değil bilmemiz için söyledi. benim yanımda söyledi annesi demişki sen kardeşinle nunnayla daha sık görüşüyorsun kardeşine sor neden böylesin neden bu kadar değişmişsin. görümcemde bana diyo ya bana böle diyo ben nasıl yalnız konuşayım ayıp değilmi sana sen eşisin senden gizli ben ne konuşurum senden özel ne olabilir dedi doğruda. ama işte kaynana yalnız istemiş miş bu kadar demek ki ben onlar için yabancı bu kadar elmişim. çokta önemli değil eşimde kızdı işlerine gelen yerde kızı işlerine gelemeyen yerde gelin oluyor nunna diyor. kimsenin arkasından konuşmadım ne hissettiysem ne düşündüysem yüzlerine söyedim ve bir gram kötü laf etmedim beğenmediğim yönleri olduğunda eşim, görümcem bana annesini şikayet ettiklerinde boşverin öyle kabul edin annede öyle bir insan değiştiremezsiniz demişimdir...
görümceme anlattım durumu orada olan bir yalan değişme yok dedim ne yani her gittiğimizde maddi sıkıntılardan mı bahsetseydik hep ağlasamıydık ... anlttım herşeyi 2 seneddir yırtık ayakkabıyla işe gittiğimi artık son yağmurlarda ayağımın bileğime kadar ıslanınca ayakkaı aldığımız ve ayakkabı alacak parayı ayarlamak içn aylık hesap yaptığımız için ağladığımı eşime botunu patronunun aldığını ve yaşadığımız utancı her şeyi herşeyi anlattım ne kadar büyük sıkıntılar yaşadığımız anlattım. ve dedim hanginiz bunları biliyor hiç biriniz kimseye çektiğimiz sıkıntıların bu yönünü göstermedik. evet her eğlence ortamına gimedik çok istedik ama girmedik neden paramız yok oralarda hatrcayacağımız 5 kuruşumuz yoktu...
peki dedim benim babam o kadar arıyo soruyor sıkıntıdamısınız diye hiç neden gelmiyorsunuz diye sormuyorda olması gerektiği gibi düşünrken maddi destekte bile bulunaya hazırken bizim tek isteğimiz sizden biraz manen destek olmanız. hiç mi düşünmüyorlar bu çocuklar bu krediyi nasıl ödüyor diye. böyle ödüyoruz ayakkabı almıyorz sizinle gezmelere gitmiyoruz sizi yemeğe çağırmıyoruz yani masraf olabilecek herşeyi kıstık kaldırdık dedim. tabi görümcem baya ağlamaklı oldu halimize :)
fakat şimdi kaynanadan kayınpederden iyice soğudum. sayelerinde... bana ne derlerse dedinler inanın umrumda olmaz ama onlar böyle davrandıkça eşim üzülüyor bana diyor senin ailen hiç bu şekilde davranmıyor alınmıyor hep bize destek olmaya çalışıyor bizi dinliyor halimizden anlarken benim ailem bir kere bile bize hatrımızı sormuyor birde üstüne bize laf eiyorlar neden bizi aramıyor diye. bu sefer be eşimden bunları duyunca eşime çok üzülüyorum. yine destek olmaya çalışıyorum ama annesi babası bunu yapanlar elimden birşey gelmiyor... eşimi fişekleyen benmişim gibi görüyorlar fakat ben hiç birşey yapmıyorum herşey ortada çünkü.
şimdi hepten soğudum artık gidesim konuşasım yok... zaten kimseninde yüzüne yapmacık gülümseyemiyorum hepten kötü olacak fdiye korkuyorum. off allahım oof kendi derdimiz bitti hanımefendilerin derdi kaldı dert edeceğimiz.
vay anam vaaay amaada yazmışım heee...