• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Destek beklemiyorum artık, yeter ki köstek olmayın :(

nunna

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Aralık 2009
1.144
18
116
İstanbul
Burası onlarca kaynanasıyla sorun yaşayanların açtığı konuşarla dolu ve hala açılmaya da devam ediyor keşke artık açılmasa artık olmasa böyle sorunlar :(

her neyse ben öncesinde kendimi biraz anlatmak istiyorum bayadır buradayım ama beni bileniniz pek yoktur. az konu açmış ve iş yoğunluğumdan da gün içersinde çok fazla sitede kalıp yorumlarda bulunamıyorm.
ben ünv. mezunu iyi bir ailede hiç birşeyim eksik edilmeden huzurla büyütülmüş bir kızım. babam ticaretle uğraşan her sabah aynı saatte işe gidip aynı saatte evde olan gayet düzenli yaşayan, kahve kültürü olmayan. içki sigaranın eve girmediği bir ailede büyüdüm.

eşimle bir arkadaş ortamında tanıştım gayet güzel anlaşıyorduk evet onu çok seviştim fakat öyle kör kütük aşık ta olmadım benim hep mantığımda devrededir heleki evliliği düşünüyorsak yaptığı her hareketi evlilik süzgecinden geçirmiştim hatta çoğu yaptığı jestlere inanmadım yüzüe karşı dedim köprüyü geçene kadar yapıyorsun böle şeyleri diye çok kızdırdım onu sabrını denedim :)))

ve evlenmeye karar verdik ailesini tanıdımki benim ailemden yaşadığım ortamdan çok çok farklı e eşim olacak insanda bunu söylüyordu onlar gibi olmayacam diyor çok kavga ediyor kızıyordu onlara. neydi onlrı bukadar yadırgatan şeyler?
baba bazen çalışıyor bazen çalışmıyor ben nezaman onlara gtsem evde oluyo öğlene kadar uyuyor ben ziyarete gittiğimde bile istifini bozmayan biriydi. haa uyuyor diyorsam aslında kalkmış kahvaltısını yapmış fakat kahvaltıdan sonra salona geçip battaniyeyle yatardı. benim babam salonda eşofmanla otursa bile kim gelirse gelin ehemn koşa koşa pantalonunu giyen edep erkan bilen biriydi biz böle görmüştük ve eşimin babası bana çok garip gelrdi nitekim bunu eşime de söylemiştim garip demiştim bizde olmaz böle vs diye

çok uzatıyorm farkettim kısaca şöyle anlatayımki sorumsuzlar elektrikleri kesimeden elk.ftsini ödemeyen suyu kesilmeden suyu ödemeyen bir baba onu sürekli şikatyet dırdır eden fakat kendiside hiç birşey yapmayan bir anne hiç bir gelirleri olmadığı için çalışan ama sürekli iş değiştiren ve hi. iş beğenmeyen hep para sıkıntısı çeken hep borç yapan bir aile ama her hafta sonu et alıp mangal yapmayı bilen. düğün seyran eğlence oldumu gözleri hiç birşey görmeyip o şehre giden bir aile. bu ailenin iki çocuğu var biri eşim diğeride ablası yani görümcem :)
ikiside hep şikayet ederler anne babasından zaten onlar yüzünden ünv.i kazandık ama gidemedik onlar yüzünden çocukluğumuzu yaşayamadık diye ama sonuçta annesi babası bu insanlar tabiki sevecekler tabiki hasta olduklarınd koşacaklar her neyse...

ben eşime güvendim eşim onlar gibi değil dedim evlendim. düğün azırlıkları vs herşey eşimin cebinden çıkacağı için gelinliğime kadar herşeyden kıstım. aielme kız verdikleri halde hiç bir şey istemedi tek isteğim ki benim bireysel isteğim oldu kiraya çıkmak istemedim ev alalım dedim kredi çekelim dedim beraber öderiz dedim çektik. 10 yıllık çektik ama 5 yılda inşallah ödüyor olacağız. 2,5 yıldır evliyiz tam 2,5 yılımız kaldı... biz çok şey atlattık bu zaman kadar eşim işsiz kaldı iş buldu borçlarımız olda ama hep o krediyi gününü aksatmadn ödedik.eşimin son çalıştığı yer krz yüzünden batınca eşim bulduğu ilk sağlam işe girdi.amacımız yüksek maaş değil birdaha işsiz kalırsa altından kalkamayacığımız içindi. bulduğu iş sağlam gününde maaşını veren ve ,şten çıkartmayacağını adım gibi bildiğimiz bir yer. ama işin kötü yanı sabah 7 de evden çıkıyo ve akşam 8den önce eve gelememesi yani yolu saymasak mesaisi 11-12 saat çok yoruluyor hem muhasebe yapıyor hem satış hepde yüzlerce kilo mal taşıyor.

ben ofis açtım krediyi zar zor ödüyoruz ayakkabımız yırtılır idare etmeye çalışırız. eşimin bu durumdan bu sıkıntılardan morali düşer suratı asılır yanına gider geçecek bu günlerde diğerleri gibi derim dvd izleriz ne bilim benim moralim bozulur eşim bu sefer birşeyle söyler ben düzelirim ama hep destek oluyoruz hep o huzuru o büyüyü ayakta tutuyoruz. umarım hep böle süregelir.

şimdi asıl sorun şu ki biz bu kadar çaba gösterirken benim anneme babama gittiğimizde babam eşimle bana her seferinde oğlum kredinizi ödeyebiliyormusunuz durumun nasıl bak doğruyu söyleyin sıkıntıdayanız ben destek çıkarım vs derken eşimin ailesinin hiçmi hiç düşünmemesi.
zaten durumları yok öyle bişey onlardan istemem beklememde böyle şeyler bekleyerek evlenmedim ama köstek olmasalar keşke.
hergün yanlarına gitmemizi isterlrdi çok şükür eşim onun ayarını verdi haftada bir gidiyoruz ama hanımefendiye yetmiyormuş...
eskiden eşim herkese yardım edermiş artık etmiyormuş eskinden eşim nerede eğlence eşim oradaymış. herkes nerde toplanıyorsa eşimde gidermiş çok sosyalmıiş şimdi artık değilmiş. artık annesinin babasının yanına bile az geliyormuş geldiğinde de hep yorgunum diyormuş laf sokuyormuş gelmek istemiyormuş vs vs ve bunları annesi babası yengesi dıdısının dıdısı herrrkes söylüyormuş. bunları nerden mi duydum görümcem söyledi görümcem iyidir hoştur severim oda zaten kötülüğünden falan değil bilmemiz için söyledi. benim yanımda söyledi annesi demişki sen kardeşinle nunnayla daha sık görüşüyorsun kardeşine sor neden böylesin neden bu kadar değişmişsin. görümcemde bana diyo ya bana böle diyo ben nasıl yalnız konuşayım ayıp değilmi sana sen eşisin senden gizli ben ne konuşurum senden özel ne olabilir dedi doğruda. ama işte kaynana yalnız istemiş miş bu kadar demek ki ben onlar için yabancı bu kadar elmişim. çokta önemli değil eşimde kızdı işlerine gelen yerde kızı işlerine gelemeyen yerde gelin oluyor nunna diyor. kimsenin arkasından konuşmadım ne hissettiysem ne düşündüysem yüzlerine söyedim ve bir gram kötü laf etmedim beğenmediğim yönleri olduğunda eşim, görümcem bana annesini şikayet ettiklerinde boşverin öyle kabul edin annede öyle bir insan değiştiremezsiniz demişimdir...

görümceme anlattım durumu orada olan bir yalan değişme yok dedim ne yani her gittiğimizde maddi sıkıntılardan mı bahsetseydik hep ağlasamıydık ... anlttım herşeyi 2 seneddir yırtık ayakkabıyla işe gittiğimi artık son yağmurlarda ayağımın bileğime kadar ıslanınca ayakkaı aldığımız ve ayakkabı alacak parayı ayarlamak içn aylık hesap yaptığımız için ağladığımı eşime botunu patronunun aldığını ve yaşadığımız utancı her şeyi herşeyi anlattım ne kadar büyük sıkıntılar yaşadığımız anlattım. ve dedim hanginiz bunları biliyor hiç biriniz kimseye çektiğimiz sıkıntıların bu yönünü göstermedik. evet her eğlence ortamına gimedik çok istedik ama girmedik neden paramız yok oralarda hatrcayacağımız 5 kuruşumuz yoktu...

peki dedim benim babam o kadar arıyo soruyor sıkıntıdamısınız diye hiç neden gelmiyorsunuz diye sormuyorda olması gerektiği gibi düşünrken maddi destekte bile bulunaya hazırken bizim tek isteğimiz sizden biraz manen destek olmanız. hiç mi düşünmüyorlar bu çocuklar bu krediyi nasıl ödüyor diye. böyle ödüyoruz ayakkabı almıyorz sizinle gezmelere gitmiyoruz sizi yemeğe çağırmıyoruz yani masraf olabilecek herşeyi kıstık kaldırdık dedim. tabi görümcem baya ağlamaklı oldu halimize :)

fakat şimdi kaynanadan kayınpederden iyice soğudum. sayelerinde... bana ne derlerse dedinler inanın umrumda olmaz ama onlar böyle davrandıkça eşim üzülüyor bana diyor senin ailen hiç bu şekilde davranmıyor alınmıyor hep bize destek olmaya çalışıyor bizi dinliyor halimizden anlarken benim ailem bir kere bile bize hatrımızı sormuyor birde üstüne bize laf eiyorlar neden bizi aramıyor diye. bu sefer be eşimden bunları duyunca eşime çok üzülüyorum. yine destek olmaya çalışıyorum ama annesi babası bunu yapanlar elimden birşey gelmiyor... eşimi fişekleyen benmişim gibi görüyorlar fakat ben hiç birşey yapmıyorum herşey ortada çünkü.

şimdi hepten soğudum artık gidesim konuşasım yok... zaten kimseninde yüzüne yapmacık gülümseyemiyorum hepten kötü olacak fdiye korkuyorum. off allahım oof kendi derdimiz bitti hanımefendilerin derdi kaldı dert edeceğimiz.

vay anam vaaay amaada yazmışım heee...
 
çok uzun yazmışsın yaa valla okumadım kusura bakma gözlerim ağrıyor umarım herşey yolunda gider:)
 
Gitmeyinde konuşmayında..kendinizi üzmeyin,eşiniz yanınızdamı ? yanınızda ise sorun yok demektir
 
canım bencede ne konus nede yanlarına git.sen cok dolmussun kımseyede anlatamamıssın bunları.ne kadar dusuncesız aıleler var kızıyorum ben bunlara.bır laf vardır ayranı yok içmeye faytonla gider...... :)
 
bide diyomuş madem gelip gitmeyecekler uzağa taşınsalardı :27:

nereya taşıncağımızın kararını sanki kendi veriyo hem ayrıca kendi kendine neden gelin güvey oluyosunki eşimde bende her gün gelecez diye bir söz vermedik.

zaten içimden gitmek hiç gelmiyor çünk eğer gidersem otururu dururum bir köşede konuyu falan açarsa da konuşurum huyumdur dayanamam. görümcem ben onlarla konuşurum dedi konuşacak bakalım ne kadar anlayışlı olacaklar bilemem ama şimdilik benden eşime gidelim gibi bir söz çıkmıyor. eşimde bunları duyunca morali bozuldu ne gitmek ne de aramak içinden geliyor oda şuan uzak duruyor. görümceme gitmek istiyordum ama şimdi gitmiyoruz görümceme çok gidip geliyorum diye hatun kıskanmış bana niye gelmiyolar benle niye sık görüşmüyolarmış :D:D
e be kadım görümcem 30 yaşında eşi 35 yaşında genç insanlar. iyi anlaşıyoruz 2 aile görüşüyoruz napalım 50 yaşındaki insanlarla ne kadar ne muhabbetin olurki.
kadın kızıyla aram iyi diye mutlu olmak yerie bunuda sorun yapmış :44:
 
Öyle çok dert edilecek bir sorun göremedim ben okuduklarımda.. Yaşadıklarınız bir çok ailede yaşanan şeyler. Siz kendi açınızdan ne kadar haklıysanız onlarda haklılar. Her anne-baba ister evladı kendisini sık sık arayıp sorsun, yanına gidemiyorsa bile bir alo desin.. Hiç bir maddi sıkıntı ailelerimize vakit ayırmamıza engel olmaz sadece bahane olur:) Sizin olayınızda anladığım kadarı ile asıl sorun aileler arasında ki kültür farkı ve sizin onları kabullenememeniz. Eğer o ailenin yetiştirdiği bir evlada eş olduysanız üzgünüm ama onlarıda eksileri ve artılarıyla kabul etmelisiniz. (Gerçekten ciddi problemler dışında)
Onları aileden birisi olarak kabul edip onlarla derdinizi paylaşmazsanız onlar da nedenini sorgulalarlar ve altında başka bir şeyler ararlar elbette..Kimse sizden yapmacık davranmanızı istemez, zaten o zaman bir kıymeti de kalmaz ama siz daha aklı başında bir insan olarak oturup onlarla konuşmayı deneyebilirsiniz
 
Ailenin durumu varsa neden ailenden destek istemiyorsun bu kadar sıkıntı çekiyorsun?
Eminim ailen bunları çektiğini bilse çok üzülür.
Ayrıca eşinin ailesini boşver kafana takma, eşin sana hak veriyorsa seni seviyorsa başka sorununuz yoksa üzülme bu kadar.
Ama keşke başında kendi evimizi alalım diye düşünmeseydiniz, ya da vadeyi uzatsaydınız. Evliliğin ilk yılları bu kadar sıkıntı çekmezdiniz, en güzel zamanlarınız. Keşke birkaç yıl kirada olsaydınız.
 
Son düzenleme:
Yazınızdan olgun bir kadın olduğunuzu düşünerek yazmıştım konunuza..Bu yorumunuzu okuduktan sonra vazgeçtim yok sayın yukarda ki yorumumu:6:
 
Son düzenleme:
az kalmis canim sabredin
sabrin sonu selamettir diye bosa dememisler
sen cok sanslisin bittim dedigin anda sana destek olan bi esin var ve esin cok sansli bu devirde senin gibi bi esi var ..
babannemin bir sozu vardi her evde bi duman tuter ama nasil tuter kimse bilmez derdi .. allah esinle aranizdaki muhabbeti sevgiyi saygiyi hic bozmasin insallah
 
yaşadıklarınızı birebir yaşamış biri olarak, bu kadar büyütecek, sizi bu kdr üzecek bişey olmamalı die düşündm..
Sizin eşinizin çalıştığı şartlarda ben çalışıyorum..
Artılarıda var tabi,
eve gelince yemek, temizlik, ütü birde üst katımızda oturan kayınvaldemleri onların isteği üserine her akşam ziyaret etmek gibi.
Bizde arabamız için kredi kullandık, aynen benim ailem süreki sordu hatta biz istemeden onalr yardımda bulundular, eşimin ailesi konusunu bile açmadılar..
ama bunun için ne eşimi ne ailesini suçlayabilirim.
Üzüldüm mü tabi ki insan en azından teklif edilsn ister kabul etmicek olsak bile..
Ama anlattıklarınız nerdeyse bir çoğumuzun yaşadığı şeyler..
Bu kadar büyütülecek kendinizi üzecek bişey yok bence..
Belkide onlarında sebepleri vardır, o insanlar sizin eşinizin ailesi
yani sizin aileniz.. Kabullenmeseniz bile yapcak bişey yok..
olumlu düşünün biraz, bırakın derdiniz bu olsun
 
Öyle çok dert edilecek bir sorun göremedim ben okuduklarımda.. Yaşadıklarınız bir çok ailede yaşanan şeyler. Siz kendi açınızdan ne kadar haklıysanız onlarda haklılar. Her anne-baba ister evladı kendisini sık sık arayıp sorsun, yanına gidemiyorsa bile bir alo desin.. Hiç bir maddi sıkıntı ailelerimize vakit ayırmamıza engel olmaz sadece bahane olur:) Sizin olayınızda anladığım kadarı ile asıl sorun aileler arasında ki kültür farkı ve sizin onları kabullenememeniz. Eğer o ailenin yetiştirdiği bir evlada eş olduysanız üzgünüm ama onlarıda eksileri ve artılarıyla kabul etmelisiniz. (Gerçekten ciddi problemler dışında)
Onları aileden birisi olarak kabul edip onlarla derdinizi paylaşmazsanız onlar da nedenini sorgulalarlar ve altında başka bir şeyler ararlar elbette..Kimse sizden yapmacık davranmanızı istemez, zaten o zaman bir kıymeti de kalmaz ama siz daha aklı başında bir insan olarak oturup onlarla konuşmayı deneyebilirsiniz

ya aslında şu yazdıklarım 2,5yıllık geçmişimizi tam anlamıyla aktaramıyor zaten tam anlamıyla yazmayakalksam inanın bu yazı daha da uzun olurdu ...
eşimin ailesi beni az çok tanımıştır, hep benimle ilgili şunları duyuyorum nunna glinim çok iyidir tutumludur düzenlidir ve çok açık sözlüdür :))
şu açık sözlüdür lafıda zaten ne düşünüyorsam direk gidip söylemem. burada yanlış anlaşılmasın bizim öyle tam anlamıyla somut kötü olaylar aramızda yaşanmadığından benimde yüzüne karşı söylüyorum dediklerim kötü şeyler değil. mesela çok borç içindeler ve işte zaman zaman bunları çok rahat birşekilde söylüyorlar ve eşimde bende üzülüyoruz üzülüyoruz ama bizimde dururmumuz onlara yardım edecek durumda değil zaten elimizden hiç birşey gelmiyor. böyle bir zamanda gene ahlanıp vahlarken kayınvalidem dediğim anne yapacak bir şey yok hep beraber bu işin altında kalkmalıyz. bizimde durumumuz iyi değil kalkıp size alın bu parayı borcunuzu kapatın diyemeyiz yok çünkü dedim. ama size destek çıkmaya çalışırız ne kadar arttırabilirsek artık dedim fakat sizinde biraz çaba göstermeniz gerek dedim.
herkesi yemeğe çağırmayın çünkü bir akşam yemeği 3-4 çeşit yemeği tatlısı bilmem neyi hesap et kaça patlıyor sana. 2 kişiwsiniz 2 tabak sulu yemek bi pilav olsun karnınız doysun başkalarını çağırıp doyurmayın dedim. kızında bizde gene geliriz ama çaya geliriz dedim. birazcık sizinde kendinizi sıkmanız lazım. dedim. ayda bir memlekete gidiyorsun yok düğün var yok bilmem kim gelmiş diyerek. her gidişin ne kadar masraf çıkartıor bilmen lazım.biz neden hiç biryere gitmiyoruz bu yüzden gitmiyoruz. 1 kaç ay sıkmanız lazım dedim yoksa elinizdeki varınız yoğunuz gidecek dedim. oyle zamanda da biz mi, diğer kızınmı sizi kurtarabilecek dedim ikimizinde öyle bir maddi gücü yok dedim. ki bunlaı söylerkende eşimde yanımdaydı. fakat kayınvalidem bunlarıda yanlış anladı neymiş ben para verecekmişim ama daha vermeden hesabını yapıyormuşum :)

halbuki biz o yardımı yaptığımız dönemde ki o denem kayınpederim bir rahatsızlık geçirmiş evde yatıyordu kayınvalidem yine memlekete gitmişti bizde zaten dahayardım etmiyoruz çünkü çok net yakın zamanda yaşadık borç ödensin diye verdiğimiz paralar misafir ağarlamak gezme eğlenmede harcandı...

evet ciddi kültür farkı var ama ben onları öle kabul ettim etmeye çalışıyorum fakat onları öyle kabul etmem demek onlara ayak uydurmamı gerektirmiyor. eşimde zaten evimde yarattığım düzen yarattığımız ortak yaşam şeklinden memnunki bunu bu şekilde ayakta tutmaya çalışıyor.
 
Ailenin durumu varsa neden ailenden destek istemiyorsun bu kadar sıkıntı çekiyorsun?
Eminim ailen bunları çektiğini bilse çok üzülür.
Ayrıca eşinin ailesini boşver kafana takma, eşin sana hak veriyorsa seni seviyorsa başka sorununuz yoksa üzülme bu kadar.
Ama keşke başında kendi evimizi alalım diye düşünmeseydiniz, ya da vadeyi uzatsaydınız. Evliliğin ilk yılları bu kadar sıkıntı çekmezdiniz, en güzel zamanlarınız. Keşke birkaç yıl kirada olsaydınız.

evet çok üzülür :( ama ben de eşimde o yapıda değiliz yani biz evlenirken ailelerimizin bize yardım edeceğini düşünerek evlenmedik. ama tabi eşimin işsiz kaldığı dönemde aiemden bir ay para almak zorunda kalmıştıkki onuda gene biz istememiş annem zorla vermişti.
ben eşimin ailesi hiç destek olmuyor derken yanlış anlaşılmasın kesinlikle maddi anlamda birşey istemem hani verseler bile kabul etmem. kastettiğim manevi birşey. iki kelam... fakat biz ziyarete gittiğimizde eşime annesi soruyor noldu oğlum niye böyle durgunsun.eşimde çok yorgunum bugün mal geldi işe mal taşıdık ondan diyor. hııı yapıp geçiyo
sonradan duyuyoruzki eşim öyle söyleyince annesi farklı algılıyor ve alınıyor. oğlu aslında hiç gelmek görmek istememiş ailesini laf sokuyor yorgunum ama gelmek zorunda kaldım gibisine :))

ev meselesine gelirsek belki kirada olsaydık daha rahat edecektik doğru ama kirada olsaydık para biriktiremezdik çünkü ailesine sürekli yardım etmek durumunda kalacaktık ve hep kirada yaşayacaktık. fakat şimdi 29 ay :) sonra ev sahibi olacağız ve işte o zaman çok daha güzel günler gelecek :) bunu düşünmek bile yzümde tebessüm oluşturuyor...
 
Bence onlar sizden destek bekliyorlardı, tabi ev alınca borca girdiniz yardım edemediniz. Demişlerdir el kızı evlenmeden bir de ev alalım diye tutturdu, oğlumuz bize yardım ediyordu ne güzel, onun yüzünden yardım etmiyor. Ne vardı sanki ev alacak daha yeni evlendiler gibi şeyler söylüyordur eminim. Çünkü biz de aynısını yapsak bizimkiler de söylerler.
Biz de düğün borcu ödüyoruz ama yine de eşim ailesine sürekli destek olur, ev almaya kalksak ne olurdu bilmiyorum, karşı taraf anlayışlı değil ki sadece istiyorlar. Nefret ediyorum ben de eşimin ailesinden. Biz araba bile alamadık onun ailesinin yüzünden, eşim kredi kartı vermiş kullansın diye her ay ekstresini ben ödüyorum bıktım artık.
Hayırlı olsun bu arada, güle güle oturun evinizde.
 
Son düzenleme:
ha bu arada inanın eşim gün aşırı annesini babasını ayrı ayrı arayan bir insandır hani öyle arayıp sormayan biri değil :)
zaten beni üzen kısmı hep bu ne söylesek ne desek ne yapsak hep yanlış algılanıyor yanlış anlaşılıyor.
birde öyle bir yere varıyorki sedece anne baba değil hala dayı amca yenge bunu herkes bekliyor. düşnsenize her hafta herkes bir gün ayırdığını. birde kimizsi varki gideriz yatıya kalmadık diye alınganlık yapar yok yok evlendi değişti bi oğlna der :S :S
 
Bence onlar sizden destek bekliyorlardı, tabi ev alınca borca girdiniz yardım edemediniz. Demişlerdir el kızı evlenmeden bir de ev alalım diye tutturdu, oğlumuz bize yardım ediyordu ne güzel, onun yüzünden yardım etmiyor. Ne vardı sanki ev alacak daha yeni evlendiler gibi şeyler söylüyordur eminim. Çünkü biz de aynısını yapsak bizimkiler de söylerler.
Çünkü biz de düğün borcu ödüyoruz ama yine de eşim ailesine sürekli destek olur, ev almaya kalksak ne olurdu bilmiyorum, karşı taraf anlayışlı değil ki sadece istiyorlar. Nefret ediyorum ben de eşimin ailesinden. Biz araba bile alamadık onun ailesinin yüzünden, eşim kredi kartı vermiş kullansın diye her ay ekstresini ben ödüyorum bıktım artık.

bilmiyorum pek sanmıyorum pek kötü düşünemiyorum açıkçası kafam karışık. ama öyle düşünseler bile en yakın kişiye bile bunu açamaz sanmıyorum. çünkü biz evlenirken benim tek istediğim şey ev oldu. ailesinden hiç bir şey istemedim. ailesi düğün alışverişine çıkmamız lazım dediğinde ben ona bile gerek yok demiştim eşime düğün alışverinde gereksiz yere harcanacak parayla evimize eşya alırız demiştik. eğer çok birşey yapmak istiyorsa ev ile ilgili bi alışverişe çıkarız demiştim o zamanlar çok dua etmişti annesi sizin gibi aile bulunmaz hiç birşey istemediiz bu devirde kız almaya kalktığında masraflardan insanın beli bükülür vs demişti hep dua etmişti hala da konusu açılsa eder. o yüzden sanmıyorum öyle kötü düşüneceğini.


ama işte eşim evlenmeden önce çok sosyaldi heryere gider her aile ortamında bulunurdu birde aranan bir tipti ama onuda söyledi eşim zaten benim ozamanlar aldığım maaşın çok altında bir maaş artık alıyorumdedi ve o zamanlar ben bekardım aldığım para eğlenmeye yemeğe içmeye gidiyordu şimdi öyle değil hem çok az alıyorum hem ev geçindiriyorum hem kredi ödüyorum o dediğiniz artık yapmıyor gitmiyor gelmiyor dediğiniz şeyleri zaten yapacak imaknım yok. ama anlayamıyolar haaaala değişti bu çocuk diyorlar hal böyle olunca eşimde çok üzülüyor. çünü gerçekten ailesine bağlı biri
 
Yazınızdan olgun bir kadın olduğunuzu düşünerek yazmıştım konunuza..Bu yorumunuzu okuduktan sonra vazgeçtim yok sayın yukarda ki yorumumu:6:

olgunluğumuz karşıdaki kişinin bakış açısına, anlayış ve algılayış biçimine bağlı biçimlenir. ilgili yorumumdaki hangi bölüm size böyle birşey yansıttı merak ettim
 
Çok iyi niyetli düşünüyorsun, ne düşündüklerini bilemem tabi ama bir beklentileri varmış ki eskisi gibi değil vs diyor. Belki eşin evlenmeden önce ailesiyle gittiği yerlerde masrafları karşılıyordu, eve birşeyler alıyordu onlar eksilince onun eksikliğini hissetmişlerdir.
Yoksa kimse evlenmeden önceki gibi olamaz, sonuçta siz de bir ailesiniz birbirinize karşı sorumluluklarınız var.
Ben bütün vaktimi eşimin ailesiyle geçirmek istemiyorum, kötü değiller ama eşimle başbaşa ya da kendi arkadaşlarımla vakit geçirmek istiyorum.
Ayrıca erkekler bizim gibi gibi değiller, onlar aynı durumda olsalardı yani hergün bizim ailemizle geçirselerdi istemezlerdi.
Bayramda falan 3-4 günlüğüne gidiyoruz eşimle ailemin yanına, eşim sanki evde durmak istemiyor ailemle vakit geçirmek istemiyor sürekli şuraya gidelim buray gidelim diye dışarı çıkıyor bilmiyorum ben öyle hissettim.
Sonra onun ailesine sürekli gitmemizi istiyor, ki benim onlarla hiçbir paylaşımım yok annesinin konuştuğu dili bilmiyorum.
Neyse ki senin eşin sana hak veriyor, annesine kendisi cevap veriyor. Sen de boşver takma kafana.
 
az kalmis canim sabredin
sabrin sonu selamettir diye bosa dememisler
sen cok sanslisin bittim dedigin anda sana destek olan bi esin var ve esin cok sansli bu devirde senin gibi bi esi var ..
babannemin bir sozu vardi her evde bi duman tuter ama nasil tuter kimse bilmez derdi .. allah esinle aranizdaki muhabbeti sevgiyi saygiyi hic bozmasin insallah

çok teşekkür ederim. çok sağolun... evet güzel günler gelecek o güzel günler geldiğinde refaha birazcık ulaştığımızda bu psikolojik baskıda sanırım bitecek. bakalım umutla bekliyoruz :)
 
Yaşadıklarınızı baştan sona okudum,çok uzundu ama merak ettim doğrusu.
dediğiniz gibi bu bölümde bu tür sorunları çok okuyoruz,bazen üzülüyoruz,
bazen sinirleniyoruz.. Tarafların birbirinden beklentisi olabilir ama eğri oturup doğru konuşmak lazım.
bu devirde herkes kendine anca yetiyor,yetemiyor hatta.
Herkesin yaşam şekli,hayat kalitesi farklı,
bunları dert etmeyin,bırakın sizin hakkınızda ne düşünürlerse düşünsünler,
önemli olan sizin evinizdeki huzurunuz,eşinizle birbirinize duyduğunuz anlayış,sevgi vs.vs..
eşinizin ailesiyle bu konuda hiç muhatap olmayın bence.
konuşması gereken kişi eşiniz,bırakın annesiyle konuşsun,
yanlış düşündüklerini anlatsın diye düşünüyorum...
 
Çok iyi niyetli düşünüyorsun, ne düşündüklerini bilemem tabi ama bir beklentileri varmış ki eskisi gibi değil vs diyor. Belki eşin evlenmeden önce ailesiyle gittiği yerlerde masrafları karşılıyordu, eve birşeyler alıyordu onlar eksilince onun eksikliğini hissetmişlerdir.
Yoksa kimse evlenmeden önceki gibi olamaz, sonuçta siz de bir ailesiniz birbirinize karşı sorumluluklarınız var.
Ben bütün vaktimi eşimin ailesiyle geçirmek istemiyorum, kötü değiller ama eşimle başbaşa ya da kendi arkadaşlarımla vakit geçirmek istiyorum.
Ayrıca erkekler bizim gibi gibi değiller, onlar aynı durumda olsalardı yani hergün bizim ailemizle geçirselerdi istemezlerdi.
Bayramda falan 3-4 günlüğüne gidiyoruz eşimle ailemin yanına, eşim sanki evde durmak istemiyor ailemle vakit geçirmek istemiyor sürekli şuraya gidelim buray gidelim diye dışarı çıkıyor bilmiyorum ben öyle hissettim.
Sonra onun ailesine sürekli gitmemizi istiyor, ki benim onlarla hiçbir paylaşımım yok annesinin konuştuğu dili bilmiyorum.
Neyse ki senin eşin sana hak veriyor, annesine kendisi cevap veriyor. Sen de boşver takma kafana.

evet ben uzak durmaya çalışıyorum sonuçta oğullarıyla problem ama işte görümceme de söyledim eşim ciddi anlamda sıkıntılı bu kadar sıkıntı çekerken ki bir çoğunu aileside biliyor bilmiyor değil buna rağmen böyle şeyler söyleyip ekstra yeni şeyleri oğlunun kafasına takmasını daha çok düşünmesini beyin yorgunluğun daha da fazla arttırmasınlar. benim tek derdim sevdiğim adamın üzülmemesi. benim kendi ailem yapsa eşimi bundan uzak tutabilirim ama kayınvalidemi ben uzak tutamıyorum çünkü kadın kendi oğluna yapıyor bunu ve ben anlayamıyrum neden neden neden diyorum. ,
bu çocuk seni arıyor halini hatrını soruyor yeterli gelmiyor. haftada bir gidiyoruz yeterli glmiyor. eltisi dayızı amcası herkes bekler gitmemizi.
bi huzur verin diyesim geliyo içimden bağırıyorum. ben ailemi ayda 1 görüyorum ne ailem bunu sorun ediyor ne ben ... biz mi anormaliz acaba diyorum.

ve çok özledim annemi :( şu son yaşananlar yüzünden biraz huzur bulayım istiyorum. birşeyler yapmam lazım şu son söyledikleri şeyler ikimizide tüketti. moral depolamamız lazım birşeyler yapmam lazım :31:
 
Back