DeryaLı / Kendi Şiirleri

Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Üşüyor musun kalbim?
Üşüyorsan yakayım ciğerlerimi.
Meğer , ayrılıklara doğmuşuz biz.
Günahlarla dokunmuş ölümüne sevgimiz.
Yine terkedildik baharlar gelmeden..
Yine bize ağıtlar kaldı terkedilenden.
Hadi gidelim yaban ellere..
Yalanın olmadığı,
Çiceklerin hiç solmadığı,
Yetim çocukların düşlerine gidelim.

Sürgüle, kırılmış kapılarımızı,
Yak, çileye yoğrulmuş anılarımızı..
Hadi gidelim artık güneş doğmadan.
Sahillerimize ateşler uğramadan.
Gidelim kalbim, uçsuz bucaksız ummanlara.

Üşüyor musun ayrılıklarda kalbim ?
Üşüyorsan yakayım umutlarımı.
Meğer, acının toprağında filizlenmişsiz.
Batan dikenleri gül diye severken,
Sevda hiç bitmeyecek zannetmişsiz.


Yanıldık be yüreğim,
Dağ gibi yüreğimizle yıkıldık be yaralı kalbim.
Hadi hazanlar vurmadan gözlerimize.
Bir daha çıkmamak üzere
Zifiri karanlıklara girelim.

Biz kır çiçeklere alışkınız.
Kirpiklerimize ateş düşmeden,
Bu can hasretlikte közlenmeden,
Bir daha dönmemek üzere
Karlı yamaçlara, küskün baharlara gidelim.
 
Bizi ayıran - Zaman - hadi şimdi de unuttur onu bana ...

Aylardan Ocak ,,,
Bir Cuma günü ...
Dolanıyorum ne aradığımı bilmeden sana uzak , bana yakın olan sokaklardaaa ...
Birbirimizi ilk gördüğümüz , bakışlarımızın ilk buluştuğu yerden geçtim biraz önce.
Ayaklarım yavaşladı , bitmesini istemedim o kısacık yolun.
Orda seni hatırlatan birşeyler vardı çünkü.
Belki – Bizi – anlatan .
...
Bazen ,
Herşeye rağmen seni içimde nasıl bu kadar güzel sakladığımı merak ediyorum .
Nasıl kirletemediğimi seni içimde.
Nasıl hala beklediğimi , özlediğimi ...
Seviyorum hala.
İnkar etsemde peşimde bu gerçek.
Acı veriyor ...
...
Yanlışlarımız vardı ,
Sonra , vazgeçtiklerimiz ...
Kaçtıklarımızz ...
- Zaman - denilen kelimeye yenik düşmüştük .
Kaybetmiştik BİZim savaşımızı.
...
Ben , hala yalnızım .
Kimseyi koyamadım yerine ...
Kimseye sen gibi bakamadım ...
Yalancı sevdalarda dolandım belki ama , boşluğunu dolduramadım.
Hep özledim , hep özlüyorum seni .
Nasıl dayanıyorum, nasıl kabul edebiliyorum sensizliği , anlamıyorum .
Hissediyorum , özlüyorum , seviyorum .
Ama gerisi gelmiyor işdee.
Arasam şimdi , hiç konuşmasam , sesini duysam , sende kaybolsammm ...
Sonra , sen anlasan ben olduğumu , bana seslensen , beni cesaretlendirsen ...
Ben , devam etsem susmaya bir süre, aldığın nefesi dinlesem uzun uzuunnn ...
Kapamasan telefonu ... öylece kalakalsak ....Sonra ,
Sonrası yok ki ,,,
Yinee sonunu görmek gibi birşey.
İstemesemde , acı çeksemde , başarabilirim sensiz olmayı belki ...
Unutmayı değilde , sensizlikle yaşamayı öğrenebilirim belki.
Bizi ayıran - Zaman - .
Hadi şimdi de unuttur onu bana .
 
Kirpiklerimi aralayıp,
Gözlerimin kıyısına yerleşen
Hüzündü
Gidişin...
Kaç bakışım sonrasız kaldı
Bilemezsin...

Saçlarımdan süzülüp,
Yanaklarıma yerleşen
Acı bir gülüştü
Gidişin...
Kaç neş’em arkasız kaldı
Bilemezsin...

Büyülü sabahların
Buğusunu silişindi
Gidişin...
Nasıl da çıplak ve savunmasız kaldı gün
Bilemezsin...

Alıp da koynuma,
Huzuru uyuduğum
Çocuksu masallarımın bitişiydi
Gidişin...
Bir sabah uyanıp da
Artık çocuk olmamak nedir
Bilemezsin...

Ve...
Yangından bir sevdaya yağmur döküp,
Yine de söndüremeyişindi
Gidişin...

İşte bunu,
Sen bile bilirsin...
SEN bilebilirsin!
 

HOŞGELDİN YÜREĞİME

yüzümün bu kadar aydınlık olması niye biliyor musun ?

neden bu kadar içten gülüyorum ?

yaşamdan bu denli keyif almamın nedeni ne?

çünkü kendime baktığım zaman seni görüyorum artık.

seni gördükçe yenileniyorum ,mutlu oluyorum, keyifleniyorum

hep seni bekledim ben,seni aradım.

başka yüzlere sen diye baktım.

başka kollara sen diye sarıldım.

herkesi sen sandım ama yanıldım...

senin gibi olamazdı hiç biri

ne gülüşleri sendin ,ne de gözleri

onlar sadece birer suretti.

ruhu,ateşi,yüreği olmayan bir suret..

kızdım kendime ,

seni bulmak için yeterince aramamıştım.

suçladım kendimi...

yoruldum aramaktan , kabuğuma çekildim

sustum...

gecelerimi yıldızsız bıraktım, gündüzlerimi ışıksız...

her mevsim seni yaşadım

yağmur olup ıslattın beni,kar olup üşüttün.

sonbaharda ağaç olup yapraklarını döktün üzerime.

baharda çiçek olup açtın bahçemde

şarkılarda ezgi oldun dinledim seni.

bana bakıp 'ne oluyor sana ' diyenlere cevap bile vermedim.

seni unuttuğumu ,artık sevmediğimi sansınlar istedim..

güldüm..gülüşümle aldattım onları

seni yaşamaktan hiç vazgeçmedim oysa

uzaktaydın sen..aynı zamanda içimdeydin...

beni izliyordun biliyorum.

seni göremesem de buralarda

biryerlerden bana baktığını biliyordum...

sana saklarım içimdeki sonsuz sevgiyi

yüreğimdeki heyecanı , gözlerimdeki yeşili

dudaklarımdaki ateşi,ellerimdeki titremeyi

küçük dokunuşlardaki hazzı sana saklarım...

elbet birgün çıkacaksın karşıma...

şimdi seni bulduğum içindir bu şımarıklığım

seni bulmanın coşkusudur bu içimden dışarıya taşan

yepyeni bir hayatın başlayacağını biliyorum ikimiz için

ve bu hayatın içinde vazgeçilmez olan tek şeyin SEN olduğunu..

hoşgeldin yüreğime ben hep seni bekledim
 
X