Dertleşmek istedim…

Aykadarguzel

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2022
1.103
1.455
Sevgili kızlar ben 6-7 ay önce boşandım, yani olaysız anlaşmalı boşanma , üzücüydü süreç tabi ki ama insanoğlu herşeye alışıyor. Daha sonra bambaşka hiç bilmediğim bir şehre tayinimi istedim öyle sakin küçük kasabamsı bir ilçeye tayin oldum, yeni bir okul , yeni bir ev , yeni bir şehir derken bunaldığımı farkediyorum yaa. Hiç alışamadım sevemedim aslında okul iyi arkadaşlar iyi okuldaki, evim güzel , maddi durumum iyi ama ben mutsuzum ya. Hani şöyle tarif edeyim keyif alamıyorum sanki hayattan içimden gelmiyor giysilerim eskidi yenilerini alacak mecalim yok resmen. Hani internetten bakmaya bile mecalim yok. Makyaj yapasım yok. Hevesim yok sanki. Hafif bir depresyon ilacına mı başlasam diye düşünüp duruyorum. Bu durum beni korkutuyor ya. Bir de ben olaylardan çok aşırı etkileniyorum empat mıyım neyim bilmem. Tv deki şeyleri duyunca falan çok kötü bir dünyada yaşıyoruz diye dalıp gidiyorum. Haftasonu evde yalnız başıma hep yattım durdum , bi yere gidesim yok hayattan resmen zevk alamıyorum… bir tek bana mı yaşam tatsız tuzsuz geliyor ya
 
Boşanalı kısa bir zaman olmuş, eşli bir hayattan bekâr hayatına dönüş, her şeyin sil baştan sıfırlanması, yepyeni bir düzen derken; insan sudan çıkmış balığa döner. Yaşama bağlayan bir sebebiniz olduğunda rutininizi seversiniz. Bir evcil hayvan sahiplenin, psikolojik destek alın, yeni insanlarla yeni ortamlara girmeye çalışın; belki yeniden birine karşı heyecan da duyarsınız. İnsan sevmeye başladığında yaşamaya da başlıyor. Bir insanı, bir hayvanı sevmek, yeni uğraşlar hobiler edinmek gerek. Kış da geliyor, eve sürekli kapanmak ruh hâlinizi kötü etkiler, hepten yalnız hissedersiniz.
 
Bence bi danışabilirsin doktora antidepresan işini. Motivasyon bombası tipleri önerenler olacaktır ben onlardan nefret ediyorum. Empat değil de realistsindir yani bence.
 
Sevgili kızlar ben 6-7 ay önce boşandım, yani olaysız anlaşmalı boşanma , üzücüydü süreç tabi ki ama insanoğlu herşeye alışıyor. Daha sonra bambaşka hiç bilmediğim bir şehre tayinimi istedim öyle sakin küçük kasabamsı bir ilçeye tayin oldum, yeni bir okul , yeni bir ev , yeni bir şehir derken bunaldığımı farkediyorum yaa. Hiç alışamadım sevemedim aslında okul iyi arkadaşlar iyi okuldaki, evim güzel , maddi durumum iyi ama ben mutsuzum ya. Hani şöyle tarif edeyim keyif alamıyorum sanki hayattan içimden gelmiyor giysilerim eskidi yenilerini alacak mecalim yok resmen. Hani internetten bakmaya bile mecalim yok. Makyaj yapasım yok. Hevesim yok sanki. Hafif bir depresyon ilacına mı başlasam diye düşünüp duruyorum. Bu durum beni korkutuyor ya. Bir de ben olaylardan çok aşırı etkileniyorum empat mıyım neyim bilmem. Tv deki şeyleri duyunca falan çok kötü bir dünyada yaşıyoruz diye dalıp gidiyorum. Haftasonu evde yalnız başıma hep yattım durdum , bi yere gidesim yok hayattan resmen zevk alamıyorum… bir tek bana mı yaşam tatsız tuzsuz geliyor ya

İlaç öyle kafaya göre alınıyor mu yaa 🙄 yaş kaç, yeni hobiler edinin. Turlara gidin kafanız dağılsın.
 
Sevgili kızlar ben 6-7 ay önce boşandım, yani olaysız anlaşmalı boşanma , üzücüydü süreç tabi ki ama insanoğlu herşeye alışıyor. Daha sonra bambaşka hiç bilmediğim bir şehre tayinimi istedim öyle sakin küçük kasabamsı bir ilçeye tayin oldum, yeni bir okul , yeni bir ev , yeni bir şehir derken bunaldığımı farkediyorum yaa. Hiç alışamadım sevemedim aslında okul iyi arkadaşlar iyi okuldaki, evim güzel , maddi durumum iyi ama ben mutsuzum ya. Hani şöyle tarif edeyim keyif alamıyorum sanki hayattan içimden gelmiyor giysilerim eskidi yenilerini alacak mecalim yok resmen. Hani internetten bakmaya bile mecalim yok. Makyaj yapasım yok. Hevesim yok sanki. Hafif bir depresyon ilacına mı başlasam diye düşünüp duruyorum. Bu durum beni korkutuyor ya. Bir de ben olaylardan çok aşırı etkileniyorum empat mıyım neyim bilmem. Tv deki şeyleri duyunca falan çok kötü bir dünyada yaşıyoruz diye dalıp gidiyorum. Haftasonu evde yalnız başıma hep yattım durdum , bi yere gidesim yok hayattan resmen zevk alamıyorum… bir tek bana mı yaşam tatsız tuzsuz geliyor ya
Terapi al. İhtiyacın var. Yaşadığın huzursuzluğu henüz atlatamamışsın. Bir şeyler almak için, makyaj yapmak için de zorla biraz kendini. Hiçbir şey yapamasan da civardaki en büyük markete git saçma sapan şeyler bak, havan değişir
 
Bu ara çok fazla kişiden bunları duyuyorum. Hatta öleceklerini hissettiklerini söylüyorlar.

Bu ara gökyüzünde çok yoğun bir tesir akışı var. Mesela ben hep insanın ömrü bittiğinde, geçiş yaparak yuvaya döndüklerinde içimde rahatlık olur. Biz çok zor bir alanda yaşıyoruz ama onlar ait olduğumuz yere gidiyorlar. Bu bakış açısına sahip olmama rağmen Metin Arolat’ın gidişi beni çok sarstı mesela. Onu severdim ama böyle deli gibi takipte olduğum biri değildi ancak 2 gündür hakkında ne kadar video varsa seyrettim sanki içimden bişeyler koptu gibi. Bu derece uçlardayım onunla ilgili. Ben de bu duyguyu atlatmaya çalışıyorum. Devre sonundayız ve tesir akışında büyük bir hız var şu an. Hatta daha önce 3 senede yaşadığımız olayları şimdi aynı hafta yaşayabiliyoruz. Her şey çok hızlandı. Ödül de, ceza da. Neden bu kadar çok yazdığımı bilmiyorum bu arada. Kollektif alan da karman çorman. Hassas bir ruha sahipseniz oradan da bu duyguları çekmiş olabilirsiniz. Sizin durumunuz kişisel değil onu yazacakken içimi döktüm galiba😊
 
Sevgili kızlar ben 6-7 ay önce boşandım, yani olaysız anlaşmalı boşanma , üzücüydü süreç tabi ki ama insanoğlu herşeye alışıyor. Daha sonra bambaşka hiç bilmediğim bir şehre tayinimi istedim öyle sakin küçük kasabamsı bir ilçeye tayin oldum, yeni bir okul , yeni bir ev , yeni bir şehir derken bunaldığımı farkediyorum yaa. Hiç alışamadım sevemedim aslında okul iyi arkadaşlar iyi okuldaki, evim güzel , maddi durumum iyi ama ben mutsuzum ya. Hani şöyle tarif edeyim keyif alamıyorum sanki hayattan içimden gelmiyor giysilerim eskidi yenilerini alacak mecalim yok resmen. Hani internetten bakmaya bile mecalim yok. Makyaj yapasım yok. Hevesim yok sanki. Hafif bir depresyon ilacına mı başlasam diye düşünüp duruyorum. Bu durum beni korkutuyor ya. Bir de ben olaylardan çok aşırı etkileniyorum empat mıyım neyim bilmem. Tv deki şeyleri duyunca falan çok kötü bir dünyada yaşıyoruz diye dalıp gidiyorum. Haftasonu evde yalnız başıma hep yattım durdum , bi yere gidesim yok hayattan resmen zevk alamıyorum… bir tek bana mı yaşam tatsız tuzsuz geliyor ya
Hazır küçük bir şehirde yaşıyosun, durumun iyi.. online terapinin tam sırası, insanlar imkan yaratmak istiyor yapamıyor. erken almadığım için çok pişmanım ben
 
Yeni boşanmışsın daha, yorgun hissediyorsun demekki. Biraz zaman ver kendine, hemen ilaca başlama. Ama terapi alabilirsin, iyi gelir.
Aslında benim evlilik hayatım olmadı , yıllanmış bi evlilik değildi , yapılmaması gereken bir evlilikti nikahtan sonra bozuldu zaten o yüzden evlilik yorgunluğu değil bendeki
 
Bu ara çok fazla kişiden bunları duyuyorum. Hatta öleceklerini hissettiklerini söylüyorlar.

Bu ara gökyüzünde çok yoğun bir tesir akışı var. Mesela ben hep insanın ömrü bittiğinde, geçiş yaparak yuvaya döndüklerinde içimde rahatlık olur. Biz çok zor bir alanda yaşıyoruz ama onlar ait olduğumuz yere gidiyorlar. Bu bakış açısına sahip olmama rağmen Metin Arolat’ın gidişi beni çok sarstı mesela. Onu severdim ama böyle deli gibi takipte olduğum biri değildi ancak 2 gündür hakkında ne kadar video varsa seyrettim sanki içimden bişeyler koptu gibi. Bu derece uçlardayım onunla ilgili. Ben de bu duyguyu atlatmaya çalışıyorum. Devre sonundayız ve tesir akışında büyük bir hız var şu an. Hatta daha önce 3 senede yaşadığımız olayları şimdi aynı hafta yaşayabiliyoruz. Her şey çok hızlandı. Ödül de, ceza da. Neden bu kadar çok yazdığımı bilmiyorum bu arada. Kollektif alan da karman çorman. Hassas bir ruha sahipseniz oradan da bu duyguları çekmiş olabilirsiniz. Sizin durumunuz kişisel değil onu yazacakken içimi döktüm galiba😊
Ben çok uzun yaşamak da istemiyorum ya , yaşlanmak istemiyorum hatta. Belirsizlik bazı ruhlara ağır geliyor , hatta insanlar olarak çok zor şartlar altında yaşamak zorundayız illa ki fiziksel değil ruhsal olarak da yaşamak zorlaştı. Evimin enerjisini de sevmedim ya bunu nasıl aşabilirim
 
Ben çok uzun yaşamak da istemiyorum ya , yaşlanmak istemiyorum hatta. Belirsizlik bazı ruhlara ağır geliyor , hatta insanlar olarak çok zor şartlar altında yaşamak zorundayız illa ki fiziksel değil ruhsal olarak da yaşamak zorlaştı. Evimin enerjisini de sevmedim ya bunu nasıl aşabilirim
evinizi değiştirme şansınız olur mu?

değilse şöyle bi fengshuiye falan bakabilirsiniz..

burdan önce ailenize arkadaş çevrenize yakın mı yaşıyordunuz?
 
evinizi değiştirme şansınız olur mu?

değilse şöyle bi fengshuiye falan bakabilirsiniz..

burdan önce ailenize arkadaş çevrenize yakın mı yaşıyordunuz?
Hayır doğu görevindeydim oradaki evim iyiydi seviyordum. Ama burda seçenek yok malesef , kasaba gibi olduğu için tek bi düzgün ev buldum. Köy evinde yaşamak istemedim
 
Devre sonundayız ve tesir akışında büyük bir hız var şu an. Hatta daha önce 3 senede yaşadığımız olayları şimdi aynı hafta yaşayabiliyoruz. Her şey çok hızlandı.
Bu kısmı anlayamadım. Aslında anlıyor ama anlamlandıramıyorum. Duyguları yoğun yaşıyorum. Hangi konuya giriyor. Araştırmak isterim
 
Sevgili kızlar ben 6-7 ay önce boşandım, yani olaysız anlaşmalı boşanma , üzücüydü süreç tabi ki ama insanoğlu herşeye alışıyor. Daha sonra bambaşka hiç bilmediğim bir şehre tayinimi istedim öyle sakin küçük kasabamsı bir ilçeye tayin oldum, yeni bir okul , yeni bir ev , yeni bir şehir derken bunaldığımı farkediyorum yaa. Hiç alışamadım sevemedim aslında okul iyi arkadaşlar iyi okuldaki, evim güzel , maddi durumum iyi ama ben mutsuzum ya. Hani şöyle tarif edeyim keyif alamıyorum sanki hayattan içimden gelmiyor giysilerim eskidi yenilerini alacak mecalim yok resmen. Hani internetten bakmaya bile mecalim yok. Makyaj yapasım yok. Hevesim yok sanki. Hafif bir depresyon ilacına mı başlasam diye düşünüp duruyorum. Bu durum beni korkutuyor ya. Bir de ben olaylardan çok aşırı etkileniyorum empat mıyım neyim bilmem. Tv deki şeyleri duyunca falan çok kötü bir dünyada yaşıyoruz diye dalıp gidiyorum. Haftasonu evde yalnız başıma hep yattım durdum , bi yere gidesim yok hayattan resmen zevk alamıyorum… bir tek bana mı yaşam tatsız tuzsuz geliyor ya
Tek değilsin canım zaman zaman bende öyleyim hiç bir şey yapmak gelmiyor içimden kimseyi görmek konuşmak istemiyorum. Ne dışarı çıkmak ne giyinip süslenmek hiç birşey mutluluk vermiyor sanki öyle mecburiyetten yaşıyormuş gibi hissediyorum. Ama bir süre sonra normale dönüyorum mecburen hayat devam ediyor Kendi sorunlarımız toplumsal olaylar ekonomi hayat pahalılığı derken bir sürü şeyden etkileniyoruz ister istemez ama mecburuz hayatın bir tarafından tutunup yola devam etmeye.
 
Hayır doğu görevindeydim oradaki evim iyiydi seviyordum. Ama burda seçenek yok malesef , kasaba gibi olduğu için tek bi düzgün ev buldum. Köy evinde yaşamak istemedim
anlıyorum. o halde evin enerjisini değiştirmek için çaba sarfetmeniz gerekiyor sanırım.. bir de terapi konusunda diğer arkadaşlara katılıyorum.
 
Hergün bir saat yürüyüş ve meditasyon yapmak iyi gelir.

Pozitif beyin yıkama diye bir teknik var. Aslında mutsuz hissettiğin halde her gün tespih çeker gibi "çok mutluyum, yaşadığım yeri çok seviyorum"... vs gibi cümleleri tekrar tekrar söyleyerek beynini pozitif yönde yıkıyorsun ve bir müddet sonra duyguların değişiyor. Bu cümleleri kayıt edip gece uyurken dinlersen daha hızlı sonuç veriyor. Ben çok yaptım ve hep işe yaradı
 
X