Evet evet bu sözleri bende duydum. ''Sen bana ne zaman kadınlık yaptınki'' 5 yıllık evliyim evlendikten 2 yıl sonra hamile kaldım ilk çocuğumda o kadar uykusuz kaldım ki (kızım hiç uyumazdı şuan 3 yaşında hala gece en az 2 kez uyanır ağlar süt ister su ister yanıma yat der..) lohusa kafası bi yandan sonra kızım 1 yaşına geldi hamile olduğumu öğrendim ikinciye çok ağladım aldıramazdım tabi ama eşime ben yapamam yetişemem beceremem dedim bana yeminler etti her zaman yanında olucam yardımcı olucam sana vs vs... Aynı şekilde oğlum da hem uyku problemi hem sürekli huzursuz ve ağlayan bir bebek.
Eşimin de dışarda olması için hep bahaneleri geçerli sebepleri oldu. Bekarken de hep dışardaydı zaten evi otel gibi kullanırdı.
Neyse ben bu iki hamilelelik lohusalık filan derken anneliğe kaptırdım kendimi ve eşimi ihmal ettim ister istemez. İhmal ettiğimi bilsem de bu beni rahatsız etmedi çünkü bana muhtaç iki yavru hem ev çekip çevirme hem iş derken beni anlamasını bekledim.
Bu arada oğlum 2 aylıktı binada yangın çıktı gece biz uyurken ve canımızı zor kurtardık. Benim zaten bozuk olan psikolojim tamamen dağıldı. Geceleri korktugumdan hiç uyumadım ya tekrar bişey olursa diye. Evde yalnız kalamadım ve eşim benim bu durumdan faydalandığımı bu korkuyu kullandığımı düşündü onu dışarı göndermemem konusunda. Beni anlamak yerine yapabileceği herşeyi yaptı. Bi sene oldu nerdeyse bu olayı yaşayalı ve ben hala korkuyorum gece yalnız kalamıyorum. Ama adam şımarıklık yapıyosun dedi bana.
İş yerinde bi ablam var erkek şu 3 şey için yaşar der hep: Sırtım şeyim boğazım...
Bu 3 şeyi veremiyosan yaptığın fedakarlık adı altında tüm şeyler hiç bi işe yaramıyo malesef.