Ev temizliği çamaşır yemek bulaşık çay servisi hepsi bana ait üstünden çıkardıklarını bile kirli sepetine atmaz ama bana çok yardımcı olduğunu iddia eder. Ben mi haksızlık ediyorum acaba diyorum adama bazen öyle ikna ediyo beni yardımcı bi eş olduğuna.yani bu ne hal. ben olsam isyan bayrağını çekerdim. üstüne kendine lüks harcamalr yapıyor. bence çıkın işten. bi doğuya atsınlar onu burnu sürtülür.
ben eşimle evi beraber temizliyoruz mesela. alışveriş herşey beraber. hayat öyle olursa güzel. çok alttan almayın. bi kere dünayaya geliyosunuz.
Yok geliyo gerçekten bir saat değilse de iki üç saat diyelim. Ya öğrenmez miyim çok iyi öğrendim hemde.temizlenen ev bi saatte kirlenmez. ancak dağılabilir. siz de çalışıyodunuz ve iki çocuğunuz var, etrafın dağınık olması gayet normal. bence kafaya takmamayı öğrenin.
Yok işte o öyle olmuyoBence eşin haklı çok yoğun çalışıyormuş üstüne parka götürüyormuş altını değistiriyormuş daha ne yapsın sen işten ayrılacan başka yolu yok..
sen haksızlık felan etmiyorsn öyle düşünme sakın.. sana haksızlık eden eşinEv temizliği çamaşır yemek bulaşık çay servisi hepsi bana ait üstünden çıkardıklarını bile kirli sepetine atmaz ama bana çok yardımcı olduğunu iddia eder. Ben mi haksızlık ediyorum acaba diyorum adama bazen öyle ikna ediyo beni yardımcı bi eş olduğuna.
Eşim 9.30 da geliyor bazen ilgilenip parka götürup altini değiştiriyor demiş ve hafta içi hafta sonu çalışıyir demiş evet aynen daha ne yapsın bu adam hiç mi dinlenmesin kendine ait bi şeyler yapmasın arkadaşlariyla ara sıra çikmasin yapmıyormuş sadece çalisiyormuş...benin eşim yoğun çalismamasina rağmen bi kere tek altini açmiştir bebeğin ha gece kalkar sallar maasini hazirlar oynar ilgilenir bence çok iyi babadir...konu sahibinin eşinin de çalişmaktan vakti olmuyormuş ki ha evde otursa bende tepki verecem de yok öyle bi durum..daha ne mi yapsn ? yaptıgı ne var ki ? yoksa ben mi kaçırdım ?
o zaman bizim kocalar cok enayi herşeye koşuyolar..
Bu kadar yogun calışmasn o halde elinde olan bir durum.. herşey para değil o cocuklar anneden ve babadan mahrum kalıyorlar.. ha madem bu kadar yogun calışıyor kimse k. bkmasında mecbur yardm edecek herşeye.. iyi ben cok yogun calışıyorum deyip elini ayagını cekmekle olmaz yürümez bu iş hadi anneyi gecelim o cocukların ne sucu var madem öyle.. ben konu sahibnin yernde olsam ya işten cıkarım ki böyle cok yıpranırEşim 9.30 da geliyor bazen ilgilenip parka götürup altini değiştiriyor demiş ve hafta içi hafta sonu çalışıyir demiş evet aynen daha ne yapsın bu adam hiç mi dinlenmesin kendine ait bi şeyler yapmasın arkadaşlariyla ara sıra çikmasin yapmıyormuş sadece çalisiyormuş...benin eşim yoğun çalismamasina rağmen bi kere tek altini açmiştir bebeğin ha gece kalkar sallar maasini hazirlar oynar ilgilenir bence çok iyi babadir...konu sahibinin eşinin de çalişmaktan vakti olmuyormuş ki ha evde otursa bende tepki verecem de yok öyle bi durum..
Dün akşamdan bir örnek vereyim 9buçukta geldi ben o zamana kadar çocuklara bişeyler yapıp yedirmeye çalıştım sadece başka evde elimi hiç bir şeye süremedim ev zaten kalk gidelim diyodu artık onu da kafaya takmıyorum. Eşim geldi 10 15 dakika oynadılar sonra ben aldım ikisini de götürdüm uyuttum. Çay demledin mi diye sordu bu arada ben çocukları uyutmaya götürürken bende unuttum ya tüh dedim ama hiç hoşuna gitmedi bu durum. Çocukları uyuttum bi bardak çay içtik. Mutfak birbirinde çamaşır var toplanacak ütü var makinaya da çamaşır atmıştım onlar asılacak bulaşık makinası boşaltılacak... Ben çayımı içtim mutfağı toplamaya başladım adam geldi ben yatıyorum diye bari makinadan çıkar da tezgaha koy şu bardakları be adam diyemedim gitti yattı. Ben saat 2 de yattım sabah 6 da kalktım. bu 4 saat içinde de 2 kere çocuklar için kalktım. Sabah çok mutsuz uyandım çünkü artık tükenmiş gibi hissediyorum yüzü gülmeyen kadın oluyorum bi de ben suçlanıyorum. Bi kadın mutsuzlukla beslenir mi huzursuzluktan keyif alabilir mi? Yüzümü bir dakika assam bununla suçlanıyorum. Bende dün gece ben yatıyorum dediğinde tamam dedim sarıldık ve gitti yattı ama içim neler söylüyor işteEşim 9.30 da geliyor bazen ilgilenip parka götürup altini değiştiriyor demiş ve hafta içi hafta sonu çalışıyir demiş evet aynen daha ne yapsın bu adam hiç mi dinlenmesin kendine ait bi şeyler yapmasın arkadaşlariyla ara sıra çikmasin yapmıyormuş sadece çalisiyormuş...benin eşim yoğun çalismamasina rağmen bi kere tek altini açmiştir bebeğin ha gece kalkar sallar maasini hazirlar oynar ilgilenir bence çok iyi babadir...konu sahibinin eşinin de çalişmaktan vakti olmuyormuş ki ha evde otursa bende tepki verecem de yok öyle bi durum..
Aynen dediklerinize katılıyorum ben de çalışan bir anneyim ilk yorumum işten çıkması yönündeydi o na yok diyor krefileri olduğu için de esi belki kendini daha fazla çalısmak zorunda hissediyor böyle çalışkan olmasi da artı bence...ayrıca temizlikçi alıyormuş eve başka ne öberebiliriz bunlar yani her şey dört dörtlük olmuyor ben temizlikçi dahi alamıyorum..Bu kadar yogun calışmasn o halde elinde olan bir durum.. herşey para değil o cocuklar anneden ve babadan mahrum kalıyorlar.. ha madem bu kadar yogun calışıyor kimse k. bkmasında mecbur yardm edecek herşeye.. iyi ben cok yogun calışıyorum deyip elini ayagını cekmekle olmaz yürümez bu iş hadi anneyi gecelim o cocukların ne sucu var madem öyle.. ben konu sahibnin yernde olsam ya işten cıkarım ki böyle cok yıpranır
yada eşimin deli gibi ek iş yapmasınada müsade etmem. yada temzlikci tutarm bu kadarını bünye kaldıramaz bende calışan bir anneyim
Bazen evet işte bazen ben tüm bu sorumluluğun altına kendim girerken adamın yaptığı devede kulak. Bende çalışıyorum bende akşama kadar zaten özellikle zihin olarak çok yoruluyorum ama eve gidip ben yorgunum diyip kenara çekilme rahatlığını gösteremem benim sorumluluklarım var sonra şu tişört şu pantolon nerde diye bıdırdanmıcak bana. Of ben çok doldum kafa şişiriyorum şuan kusuruma bakmayınBu kadar yogun calışmasn o halde elinde olan bir durum.. herşey para değil o cocuklar anneden ve babadan mahrum kalıyorlar.. ha madem bu kadar yogun calışıyor kimse k. bkmasında mecbur yardm edecek herşeye.. iyi ben cok yogun calışıyorum deyip elini ayagını cekmekle olmaz yürümez bu iş hadi anneyi gecelim o cocukların ne sucu var madem öyle.. ben konu sahibnin yernde olsam ya işten cıkarım ki böyle cok yıpranır
yada eşimin deli gibi ek iş yapmasınada müsade etmem. yada temzlikci tutarm bu kadarını bünye kaldıramaz bende calışan bir anneyim
Evet çok borcumuz var malesef ve ödedikçe borç yapıyoruz çok savurgan bi kocam var. Ne dediysem ne yaptıysam tersini yaptıramıyorum.Cok mu borcunuz var?
Yoksa ikinizde calisiyorsunuz ve esiniz ek is yapiyor. Temizlik ve yemek icin birini bulun. Bir bunye buna ne kadar dayanabilir ki?
İşte şartlar.. malesef değişiyor herkeste ben ayda bir ancak temizlik için yardıma birini alabiliyorum. Bazen almıyorum kendim yapmaya çalışıyorum annemle beraber.Neden bir yardimci tutmuyorsunuz?
Haftada 3 gun gelse evinizin temizligini , camasir utuyu halletse siz de eve gidince cocuklarinizla vakit gecirirsiniz onlari uyuttuktan sonra da kendinize vakit ayirirsiniz
Bende calisan bir kadinim , evimde yatili bakici var her isi hallediyor sagolsun ama sadece cocuklarla ilgilenmek bile yoruyor insani
Bir de ev isi yaptigimi dusunemiyorum bile
Benim eşim evi daginik görse benimle tartışir üstüne bebek olduğundan beri bu yüzden tartişiyoruz o çok düzenli ben dağinik çakişiyoruz...1 saat çocukları geç alsan annenlerden o ara yarım saat ortaliği toplasan sonra 1 kahve yapip içsen buyük temizlik için haftada 1 birini tutsan bence daha iyi olur senin için..Dün akşamdan bir örnek vereyim 9buçukta geldi ben o zamana kadar çocuklara bişeyler yapıp yedirmeye çalıştım sadece başka evde elimi hiç bir şeye süremedim ev zaten kalk gidelim diyodu artık onu da kafaya takmıyorum. Eşim geldi 10 15 dakika oynadılar sonra ben aldım ikisini de götürdüm uyuttum. Çay demledin mi diye sordu bu arada ben çocukları uyutmaya götürürken bende unuttum ya tüh dedim ama hiç hoşuna gitmedi bu durum. Çocukları uyuttum bi bardak çay içtik. Mutfak birbirinde çamaşır var toplanacak ütü var makinaya da çamaşır atmıştım onlar asılacak bulaşık makinası boşaltılacak... Ben çayımı içtim mutfağı toplamaya başladım adam geldi ben yatıyorum diye bari makinadan çıkar da tezgaha koy şu bardakları be adam diyemedim gitti yattı. Ben saat 2 de yattım sabah 6 da kalktım. bu 4 saat içinde de 2 kere çocuklar için kalktım. Sabah çok mutsuz uyandım çünkü artık tükenmiş gibi hissediyorum yüzü gülmeyen kadın oluyorum bi de ben suçlanıyorum. Bi kadın mutsuzlukla beslenir mi huzursuzluktan keyif alabilir mi? Yüzümü bir dakika assam bununla suçlanıyorum. Bende dün gece ben yatıyorum dediğinde tamam dedim sarıldık ve gitti yattı ama içim neler söylüyor işte
Esiniz ekstra is aliyor maddi sıkımti yoktur diye dusunmustum ama kredi oduyormussunuz yorumlari sonradan okudumİşte şartlar.. malesef değişiyor herkeste ben ayda bir ancak temizlik için yardıma birini alabiliyorum. Bazen almıyorum kendim yapmaya çalışıyorum annemle beraber.
sizin eşiniz böyle savurgan oldu sürece ne borç biter ne harç biter o yavrularda anadan babadan mahrum bir şekilde büyür giderler.Bazen evet işte bazen ben tüm bu sorumluluğun altına kendim girerken adamın yaptığı devede kulak. Bende çalışıyorum bende akşama kadar zaten özellikle zihin olarak çok yoruluyorum ama eve gidip ben yorgunum diyip kenara çekilme rahatlığını gösteremem benim sorumluluklarım var sonra şu tişört şu pantolon nerde diye bıdırdanmıcak bana. Of ben çok doldum kafa şişiriyorum şuan kusuruma bakmayın
Geçecek canim çok şükür ise gittiğinde çocukların iyi bakan birileri var.aklın onlarda değil.biz ne yapalım tanımadığımız insanlara emanet edip gidiyoruz ise kalbim paramparça oluyor.senaryolar üretiyoruz.çocukların az daha 2 sene daha büyüsün herşey çok güzel olacak.Cok şükür saglikli lar sen s agliklisin sadece biraz daha dişini sikacaksin geçecek bu gunlerMerhaba merhabaaa derttaşlar.
Kendimi tanıtayım 31 yaşındayım 5 yıldır evli olmakla birlikte iki tane nur topu gibi evlada sahibim şükürler olsun Allahıma. Hayatımda yaptığım ennn iyi en güzel iki şey. Biri 3 diğeri (süprizli) 1 yaşındalar.
Bir yerde çalışıyorum hemde hiç sevmediğim, her gün ayaklarım geri gide gide geldiğim bir işte.
Ama ihtiyacım da var işte iyi kötü hadi neyse çalışıyoruz.
Eşim çok çok yoğun çalışıyor hem öğretmen hem başka alanlarda. Şu sıralar eve gelmesi aksam 9-9buçuğu buluyor. Ve benim zıpırlar bayağı bi hareketliler sağolsunlar. Ben evde ikisiyle yalnız oğlum hep emmek ister kızım oyun oynamak ister eve yemek ister daha neler neler ister bir ev. Ve ben artık boğuluyorum. İki çocugumla evde yalnız kalma fikri beni o kadar korkutuyo ki midemde ağrı oluyo her akşam işten çıkarken. Kızım kardeşine zarar verir sarılır ama cok sıkı üstüne oturur bazen ve yalnız da bırakamazsın ikisini hep yanlarında olmam gerekir. Bazen anneme bazen kayınvalideme gidiyorum akşam çıkınca ama onlar zaten gündüz çocuklarla uğraşıyolar bi de akşam başlarını ağrıtmaktan çekiniyorum ama genelde çağırıyolar sağolsunlar nasılsa yemek pişiyo yemeğini ye de git diye. Allah onları başımdan eksik etmesin yoksa ben napardım iki çocukla cennetin en güzel yeri onların olsun inşallah.
Ama ben istiyorum ki çocuklarımızı alalım evimize gidelim bi makarna da olsa evde yiyelim masada hep birlikte. İşte olmuyo. Ne haftasonu evde kocam ne hafta içi. Haftasonu kurs veriyo 9 da gidiyo 4 te geliyo işi çıkmazsa. Kahvaltı da yapamıyoruz birlikte. Bu tempoda ben çocuklarımı kaçırıyorum sanki en güzel zamanları ama hep bişeylerle boğuşurken zaman akıp gidiyo onlar büyüyo. Zaten hafta içi çocuklarla 3 4 saat vakit geçirebiliyoruz onda da yapma kızım dur oğlum hep böyle geçiyo. Çok sıkıldım çok yıpratıyorum kendimi.
Eşime diyorum ki şu yaptığın ek işlerine biraz ara versen çocuklar azıcık büyüse toparlansak birlikte ama yok kariyer yok ara verirsem unutulurum körelirim diyor. Basketbol ve futbol antrenörlüğü yapıyor aynı anda.
Ev işleri çocuklar herşey benim üzerimde eşime sorsak bana çok yardımcı. Ama bana yetmiyor. Ara sıra bakıyo çocuklara alt değişme banyo bazen parka götürme. Bu ona göre yeterli. Elinden gelenin fazlası ona göre. Geçenlerde bi dertlendim mesaj attım ben yoruluyorum ev işlerinde biraz yardım etsen filan diye tatlı tatlı yazıyorum adam resmen delirdi ben daha napabilirim diye. Akşam eve gidince çocukların yanında bağırdı kavga ettik çıktı gitti. O günden sonra bir daha asla yardım istemedim isteyemiyorum zaten kendiliğinden bişey yapmak da gelmiyo paşamın aklına.
Ben mi abartıyorum kızlar yemek bulaşık çamaşır ortalık topla gece çocukları uyut sabaha hazır olsun diye çantalarını sabah giyeceklerini hazırla, gece uyandıklarında sütlerini ver herşeyi ben düşünüyorum. Ve eşim hep yorgun hergün bi yerim ağrıyo diyo. Ona o kadar kızıyorum ve o kadar kırgınımki artık ağzımı açıp tek kelime etmiyorum sadece içime atıyorum Allahım sen bana güç ver diyebiliyorum.
Gece iki çocuğumda en az 3 er kere uyanır benim yatmam en erken 12 o da şanslıysam. sabah 6 da kalkar oğlum ve ben zombi gibi işe geliyorum bu 3 yıldır böyle hatta ilk hamileliğimde pek uyku uyumadım 4 yıl nerdeyse. İnsan uyumadan da yaşarmış yaşadık gördük.
Yani böyle işte bilmiyorum kendimi çok güçsüz halsiz ne kendine ne çocuklarına yetemeyen biri gibi görüyorum ve bu halim hiç hoşuma gitmiyo.
Size diyeceğim biraz daha sabır, tünelin ucunda ışık varMerhaba merhabaaa derttaşlar.
Kendimi tanıtayım 31 yaşındayım 5 yıldır evli olmakla birlikte iki tane nur topu gibi evlada sahibim şükürler olsun Allahıma. Hayatımda yaptığım ennn iyi en güzel iki şey. Biri 3 diğeri (süprizli) 1 yaşındalar.
Bir yerde çalışıyorum hemde hiç sevmediğim, her gün ayaklarım geri gide gide geldiğim bir işte.
Ama ihtiyacım da var işte iyi kötü hadi neyse çalışıyoruz.
Eşim çok çok yoğun çalışıyor hem öğretmen hem başka alanlarda. Şu sıralar eve gelmesi aksam 9-9buçuğu buluyor. Ve benim zıpırlar bayağı bi hareketliler sağolsunlar. Ben evde ikisiyle yalnız oğlum hep emmek ister kızım oyun oynamak ister eve yemek ister daha neler neler ister bir ev. Ve ben artık boğuluyorum. İki çocugumla evde yalnız kalma fikri beni o kadar korkutuyo ki midemde ağrı oluyo her akşam işten çıkarken. Kızım kardeşine zarar verir sarılır ama cok sıkı üstüne oturur bazen ve yalnız da bırakamazsın ikisini hep yanlarında olmam gerekir. Bazen anneme bazen kayınvalideme gidiyorum akşam çıkınca ama onlar zaten gündüz çocuklarla uğraşıyolar bi de akşam başlarını ağrıtmaktan çekiniyorum ama genelde çağırıyolar sağolsunlar nasılsa yemek pişiyo yemeğini ye de git diye. Allah onları başımdan eksik etmesin yoksa ben napardım iki çocukla cennetin en güzel yeri onların olsun inşallah.
Ama ben istiyorum ki çocuklarımızı alalım evimize gidelim bi makarna da olsa evde yiyelim masada hep birlikte. İşte olmuyo. Ne haftasonu evde kocam ne hafta içi. Haftasonu kurs veriyo 9 da gidiyo 4 te geliyo işi çıkmazsa. Kahvaltı da yapamıyoruz birlikte. Bu tempoda ben çocuklarımı kaçırıyorum sanki en güzel zamanları ama hep bişeylerle boğuşurken zaman akıp gidiyo onlar büyüyo. Zaten hafta içi çocuklarla 3 4 saat vakit geçirebiliyoruz onda da yapma kızım dur oğlum hep böyle geçiyo. Çok sıkıldım çok yıpratıyorum kendimi.
Eşime diyorum ki şu yaptığın ek işlerine biraz ara versen çocuklar azıcık büyüse toparlansak birlikte ama yok kariyer yok ara verirsem unutulurum körelirim diyor. Basketbol ve futbol antrenörlüğü yapıyor aynı anda.
Ev işleri çocuklar herşey benim üzerimde eşime sorsak bana çok yardımcı. Ama bana yetmiyor. Ara sıra bakıyo çocuklara alt değişme banyo bazen parka götürme. Bu ona göre yeterli. Elinden gelenin fazlası ona göre. Geçenlerde bi dertlendim mesaj attım ben yoruluyorum ev işlerinde biraz yardım etsen filan diye tatlı tatlı yazıyorum adam resmen delirdi ben daha napabilirim diye. Akşam eve gidince çocukların yanında bağırdı kavga ettik çıktı gitti. O günden sonra bir daha asla yardım istemedim isteyemiyorum zaten kendiliğinden bişey yapmak da gelmiyo paşamın aklına.
Ben mi abartıyorum kızlar yemek bulaşık çamaşır ortalık topla gece çocukları uyut sabaha hazır olsun diye çantalarını sabah giyeceklerini hazırla, gece uyandıklarında sütlerini ver herşeyi ben düşünüyorum. Ve eşim hep yorgun hergün bi yerim ağrıyo diyo. Ona o kadar kızıyorum ve o kadar kırgınımki artık ağzımı açıp tek kelime etmiyorum sadece içime atıyorum Allahım sen bana güç ver diyebiliyorum.
Gece iki çocuğumda en az 3 er kere uyanır benim yatmam en erken 12 o da şanslıysam. sabah 6 da kalkar oğlum ve ben zombi gibi işe geliyorum bu 3 yıldır böyle hatta ilk hamileliğimde pek uyku uyumadım 4 yıl nerdeyse. İnsan uyumadan da yaşarmış yaşadık gördük.
Yani böyle işte bilmiyorum kendimi çok güçsüz halsiz ne kendine ne çocuklarına yetemeyen biri gibi görüyorum ve bu halim hiç hoşuma gitmiyo.