Derdime çare yok malesef

sersev79 .!.:

merhaba arkadaşlar evliliğimde 5. yılımdayım herşey bütün evliliklerde olduğu gibi çok güzel başladı eşimle birbirimizi çok seviyorduk taki gerçek yüzünü görünceye kadar onun için hiç birşeyi vakti saati düşünmeden elimden ne gelirse yaptım sorunlarımız başladı kavgalar gürültüler nedeni ne biliyormusunuz benim 3 yıl tanıyamadığım eşim meğersem annesinin delisiymiş ne baba ne eş ne kardeş düşünmeden kırıyor dövüyor hatta silebiliyor annesi için kayınvalidemmi oda tam bir dedikoducu ve gaz verici eşimi her gelişinde dolduruyor ya dayak yiyorum ya 3-4 gün konuşmuyor benimle nedeni ise annesine ilgi göstermiyor onu sevmiyormuşum bu kadar huzur bozan bi insan nasıl sevilebilirki yapım dolayısıyla kesinlikle yalakalığı sevmem becerememde zaten dün yine geldi analı oğullu neredeyse döveceklerdi beni zor kitledim kendimi yatak odasına canım çıktı ağlamaktan tek destekçim kayınpederim canım babam 2 ay önce vefat etti ondan sonra herşey dahada kötü oldu annem ve babamda bana sahip çıkmıyorlar kendin istedin çekeceksin diyorlar kaç kez bırakıp kaçmayı düşündüm ama altı aylık ikizlerime hamileyim eşim için ne ben nede bebeklerimin hiç bir önemi yok bırakırsan alırım çocukları göstermem diyor ne bana kocalık ne çocuklarına babalık yapıyor sadece annesi için yaşıyor çıldırma noktasına geldim artık allaha sığındım ama dayanıcak gücümde kalmadı biliyorum çocuklarım doğunca dahada zından edicekler hayatı kaynanam 2-3 ay burda kalıcakmış ya ölürüm ya öldürürüm ben bunu çok çaresizim sadece bebeklerim için katlanıyorum ama biliyorum onlarında psikolojisi bozulacak böyle bi ortamda daha şimdiden eşim bağardığında iki gün küsüyorlar hiç kıpırdamıyorlar allahım nolur bana yardım et.........senağlama

Genişletmek için tıkla...

sersev79 .!.:

canım ilk zamanlar herşey yolundaydı eşimle konuşuyorduk ben annesinin bana neden böyle davrandığını sorduğumda bana idare et boş ver sen onlara değil bana bak bi derdin olduğunda bana anlat diyordu kayınvalidem benimle evenmesini istememişti eşimin her seferinde sözleriyle canımı çok acıtıyordu ama sevdiğim için eşimin hatırına katlanıyordum annesi için kavga edip evi terk ettiğimde bana bidaha olmayacağını beni çok sevdiğini ve nekadar çok özlediğini anlatıp ağlayınca dayanamadım geri döndüğümde herşey yolundaydı ve çocuk için deli oluyordu ki tüp bebeği yaptırabilmek için parmağındaki alyansına kadar sattı eşim sırf tedavimiz olsun bi an önce çocuk sahibi olalım diye herşey kayınpederim öldükten sonra değişti sanki benim değil onun kocası oldu çok şaşırdım yapacak bişeyde kalmamıştı annemlerin evi çok küçük iki kardeşim daha okuyor evde babam emekli durumları pekte iyi değil yani biz bakamayız gibilerinde şeyler söylüyorlar konuyu biraz açtığımda normalde olsa 1 saniye bile yüzlerine bakmaz çeker giderdim ama bebeklerle bide çalışmadan biyerlere sığınmak böyle çaresi olmak neredeyse imkansız hayatım bütün gün ben neler düşünüyorum neler planlıyorum aklımda ama olmuyo işte napıcam bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...