• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Derdime Başlık Bile Bulamadım :(

Bebeginizin kalbi durmadan önce siz de araştırıp öğrenebilirdiniz ama yapmamışsınız. Esiniz de öyle.

Bebek vefat ettikten sonra da olan oldu diyip belki de bakmadi. Ama anne babasında bir problem gözüküyorsa bunun icin endiselenmesi normal. Çünkü ortada sonut degerler var.

Bence canınızı bosuna sıkıyorsunuz. Hala çocuklarınıza daha az önem veriyorsa baska tabi.

Bir de annelik ve babalık aynı his olmuyor. Anne olmak bambaska bir mertebe. :) Bosuna cennet annelerin ayakları altında denmemis. :) sıkmayın canınızı lütfen

Ben sürekli araştırıyor, boyunu-kilosunu takip ediyordum zaten. İnternette de hareketlerinin azalacağı yazıyordu. Dr. boyunu ve kilosunu da yanlış ölçmüş zaten. Bebeğim en son gittiğimizde dr.un ölçtüğünden tam 500 gr farklı doğdu. Ve o muayeneden önceki muayeneye göre de 450 gr almıştı 15 günde. Ben de kilo alımı normal diye demek ki bir sorun yok diye düşündüm. Ayrıca eşimle aramda şöyle bir fark var, ben rahat bir insanımdır, ne olursa olsun hep Allah büyük olur kafasındayımdır, ama eşim böyle bir yapıya sahip değil. Eşim pimpirikli, en ufak bir terslikte hemen gardını alan bir yapıya sahiptir. Ama bebeğimiz için aynı önemi vermedi, aynı pimpirikliliği göstermedi. Anne-babasını hiç bir şey yokken 4-5 Dr.a götürdü içinde prof.ların da olduğu ama evladı için aynı düşünceliliği sergileyemedi. Benim incindiğim nokta bu.

Hadi diyelim bebeğime hamileyken bu pimpirikliliği göstermedi, neden kaybettikten sonra benimle birlikte çabalamadı? Anne-babasına gösterdiği ilgi-değerin 1/10 ini neden o dönemde bana göstermedi? Şuanda da durum değişmedi. Bebeğimle çok ilgili alakalı gibi görünür ama her şeyi ile ben ilgilenirim. En iyi mama hangisi, kullanılacak vitaminler ve en iyisi hangisi, zihinsel gelişimi için oynaması gereken oyunlar ve bu gelişimi destekleyecekler oyuncaklar neler. Hangi aylarda nasıl beslenmesi gerekiyor ve ne yemeli. Gideceği Dr.dan tutun da kullanacağı ilaca kadar, oynayacağı oyuncağa kadar her şeyi ile ben ilgileniyorum... Bir kere bile şu da bebeğimize çok yakışır deyip bir şey almışlığı yok. Ya da oğlum bunu çok sever deyip bir oyuncak almışlığı yok. Ayakkabı alacağız misal, hangisi en iyisi diye araştırmak yok. Hadi onu geçtim o ayakkabıyı alacak parası yok ama annesine pahalı hediyeler almaya parası var...

Böyle işte...
 
Şu terapiste gidince eski defterler de acildi galiba
Elti mevzusunun yaninda bu dedilleriniz yine daha masum kaliyor
Ama yine de kabul edilebilir degil kesinlikle
Esiniz evlenince ciddi anlamda degismis olmali
Yoksa sizin gibi akli basinda bir kadinin - affiniza siginiyorum - sumsuk bir adama asik olmasini aklim almiyor
Insallah cozum bulursunuz sorunlariniza

Aynen öyle canım. Evlendikten sonra bambaşka bir adam oldu... Evlenmeden önce yanında 10dk daha kalayım diye yalvaran adam gitti, anne-babasından onu ayırdım diye bana düşman kesilen bir adam geldi... Evlilik tamamen kumar maalesef... Ve ben bu oyunda kaybettim maalesef :(
 
Bence çok kafaya takmışsınız o yüzde bir de duygusalsınız ve büyütüyorsunuz kıyas yapıyorsunuz ama eşiniz en yapsın bir erkek olarak bu işlerden ne anlasın ki sonuçta seni doktora götürmezlik yapsaydı hak verirdim ama gitmişsiniz ve dokor bir sorun olmadığını söylemiş. Eşiniz doktorun hata yaptığını nereden bilebilir ki. Ayrıca bir kadın olarak iyi bir doktoru sizin daha iyi bulacağınızı düşünmüştür kendisi bulsa yine bir sorun çıksa eşinizi suçlayabilirdiniz.

Ayrıca bence doktorun da suçu yok çünkü el ayak şişmesinden az hareket etmesinden kalbinin duracağını anlayamazdı eğer bir sorun görse neden almasın ki çocuğu. Kan pıhtılaşmasından olsaydı o haftaya kadar devam etmezdi düşük yapardınız daha erken haftalarda 12. haftaya kadar kaybederdiniz zaten. Kalp durmadı hiçbir belirti vermez şöyle ki kalp atışında yavaşlama olabilir ama böyle bir durumda hiçbir doktor zaten eve göndermez o yüzden eskiyi de unutun çocuk sahibi de olmuşsunuz kendinizi doldurmayın onlarda anne babası
 
Ben sürekli araştırıyor, boyunu-kilosunu takip ediyordum zaten. İnternette de hareketlerinin azalacağı yazıyordu. Dr. boyunu ve kilosunu da yanlış ölçmüş zaten. Bebeğim en son gittiğimizde dr.un ölçtüğünden tam 500 gr farklı doğdu. Ve o muayeneden önceki muayeneye göre de 450 gr almıştı 15 günde. Ben de kilo alımı normal diye demek ki bir sorun yok diye düşündüm. Ayrıca eşimle aramda şöyle bir fark var, ben rahat bir insanımdır, ne olursa olsun hep Allah büyük olur kafasındayımdır, ama eşim böyle bir yapıya sahip değil. Eşim pimpirikli, en ufak bir terslikte hemen gardını alan bir yapıya sahiptir. Ama bebeğimiz için aynı önemi vermedi, aynı pimpirikliliği göstermedi. Anne-babasını hiç bir şey yokken 4-5 Dr.a götürdü içinde prof.ların da olduğu ama evladı için aynı düşünceliliği sergileyemedi. Benim incindiğim nokta bu.

Hadi diyelim bebeğime hamileyken bu pimpirikliliği göstermedi, neden kaybettikten sonra benimle birlikte çabalamadı? Anne-babasına gösterdiği ilgi-değerin 1/10 ini neden o dönemde bana göstermedi? Şuanda da durum değişmedi. Bebeğimle çok ilgili alakalı gibi görünür ama her şeyi ile ben ilgilenirim. En iyi mama hangisi, kullanılacak vitaminler ve en iyisi hangisi, zihinsel gelişimi için oynaması gereken oyunlar ve bu gelişimi destekleyecekler oyuncaklar neler. Hangi aylarda nasıl beslenmesi gerekiyor ve ne yemeli. Gideceği Dr.dan tutun da kullanacağı ilaca kadar, oynayacağı oyuncağa kadar her şeyi ile ben ilgileniyorum... Bir kere bile şu da bebeğimize çok yakışır deyip bir şey almışlığı yok. Ya da oğlum bunu çok sever deyip bir oyuncak almışlığı yok. Ayakkabı alacağız misal, hangisi en iyisi diye araştırmak yok. Hadi onu geçtim o ayakkabıyı alacak parası yok ama annesine pahalı hediyeler almaya parası var...

Böyle işte...

Anladım.. haklısınız o zaman, ne yazıkki. Esinize sorumluluk vermeyi deneseniz? Ya da -allah göstermesin- şöyle söyle bisey almasaydık cocugumuza böyle olurdu gibi gözünü korkutacak örnekler verseniz.. esiniz aile oldugunuzu mu anlayamıyor acaba hala?
 
Bence çok kafaya takmışsınız o yüzde bir de duygusalsınız ve büyütüyorsunuz kıyas yapıyorsunuz ama eşiniz en yapsın bir erkek olarak bu işlerden ne anlasın ki sonuçta seni doktora götürmezlik yapsaydı hak verirdim ama gitmişsiniz ve dokor bir sorun olmadığını söylemiş. Eşiniz doktorun hata yaptığını nereden bilebilir ki. Ayrıca bir kadın olarak iyi bir doktoru sizin daha iyi bulacağınızı düşünmüştür kendisi bulsa yine bir sorun çıksa eşinizi suçlayabilirdiniz.

Ayrıca bence doktorun da suçu yok çünkü el ayak şişmesinden az hareket etmesinden kalbinin duracağını anlayamazdı eğer bir sorun görse neden almasın ki çocuğu. Kan pıhtılaşmasından olsaydı o haftaya kadar devam etmezdi düşük yapardınız daha erken haftalarda 12. haftaya kadar kaybederdiniz zaten. Kalp durmadı hiçbir belirti vermez şöyle ki kalp atışında yavaşlama olabilir ama böyle bir durumda hiçbir doktor zaten eve göndermez o yüzden eskiyi de unutun çocuk sahibi de olmuşsunuz kendinizi doldurmayın onlarda anne babası

Dr.un kesinlikle hatası var. NST'lerde belli zaten bebeğimin sıkıntıda olduğu. Ve bu problemi 15gün önceki NST'de de varmış. Kaybettikten sonra gezdiğim bütün Dr.lar aynı şeyi söyledi "Bu NST ile seni eve nasıl göndermiş? Direk yatış vermesi ve bebeği takip etmesi gerekiyordu." Ama yapmadı :( Herkes Dr olamıyor maalesef.

Hatta burda da paylaşmıştım zamanında bebeğimin NST'sini annelere örnek olsun, bu şekilde ise NST kesinlikle başka başka Dr.lara gidin diye. O NST'yi gören bir hemşire arkadaş bile hayretle seni nasıl eve göndermiş Dr.un demişti. Dr.u şikayet ettim ama maalesef NST.ler delil sayılmadığı için hiç bir sonuç çıkmadı :(

Ayrıca yanlış biliyorsunuz canım, kan pıhtılaşmasından 40.hafta da bile kaybedilebiliniyor. O kadar çok ki bu yüzden son trimesterde bebeğini kaybeden anne :( Hatta bazısının kalbi durmuyor da pıhtılaşma sebebi ile erken doğumlar gerçekleşiyor... Çok illet bir hastalık, Rabbim kimseye vermesin...
 
Anladım.. haklısınız o zaman, ne yazıkki. Esinize sorumluluk vermeyi deneseniz? Ya da -allah göstermesin- şöyle söyle bisey almasaydık cocugumuza böyle olurdu gibi gözünü korkutacak örnekler verseniz.. esiniz aile oldugunuzu mu anlayamıyor acaba hala?

Bence de en büyük sorunumuz bu. Evlenip bir yuva, bir aile kurduğunun farkında değil. Hala anne-babasının oğlu kafasında. Bir kadının kocası ve çocuklarının babası olduğunun farkında değil... Daha bu olguları kabullenememiş, sindirememiş bence...
 
Bence de en büyük sorunumuz bu. Evlenip bir yuva, bir aile kurduğunun farkında değil. Hala anne-babasının oğlu kafasında. Bir kadının kocası ve çocuklarının babası olduğunun farkında değil... Daha bu olguları kabullenememiş, sindirememiş bence...

Sıkmayın canınızı lütfen. Bakin 1 kere dünyaya geliyorsunuz. Gecirdiginiz her saniyeyi keyifli gecirmeye çalışın. Evlatlarınızla arkadaşlarınızla ailenizle gülun eğlenin :)
Esiniz icin de daha tecrübeli hanimlar belki fikir verebilir size
 
Anne babayla evlat tabiki kıyaslanamaz bişi , ama sonuçda bu kadında onunn çocuğunu taşıyo karnında.. duygusal bi zamandasın ve eşinin yanında olmayışı seni çok üzmüş , ki üzmesi çok normal. Rabbim yardımcın olsun ablam . sabret sen. bak ne güzel rabbim sana bi evlat daha nasip etmiş. hiç üzülme sabret dua et. Rabbine sığın. :KK200:
 
Sıkmayın canınızı lütfen. Bakin 1 kere dünyaya geliyorsunuz. Gecirdiginiz her saniyeyi keyifli gecirmeye çalışın. Evlatlarınızla arkadaşlarınızla ailenizle gülun eğlenin :)
Esiniz icin de daha tecrübeli hanimlar belki fikir verebilir size
Teşekkür ediyorum desteğiniz için :) Bir çift terapistine başladık zaten. Bakalım bu son çabalayışım... İnşallah iyi olur her şey...
 
Anne babayla evlat tabiki kıyaslanamaz bişi , ama sonuçda bu kadında onunn çocuğunu taşıyo karnında.. duygusal bi zamandasın ve eşinin yanında olmayışı seni çok üzmüş , ki üzmesi çok normal. Rabbim yardımcın olsun ablam . sabret sen. bak ne güzel rabbim sana bi evlat daha nasip etmiş. hiç üzülme sabret dua et. Rabbine sığın. :KK200:

Teşekkür ederim :)
 
annelik ve babalık çok farklı. siz daha karnınızdayken anne oldunuz ve ona bağlandınız. o bebeği sadece 1 gün gördü ve toprağa gömdü. onun için 1 günlük babalıktı. sonradan tekrar baba oldu o ayrı.
ama anne babası bütün ömrü boyunca onunla birlikteydi onlarsız bir hayatı hiçbir zmn olmadı. ki siz her haftasonu onlara gidip bütün gün kalıyorsunuz o denli bağlı ailesine. kırılmakta haklısınız ama adamın da yapısı bu. aliesine aşırı bağımlı.
 
Merhaba arkadaşlar,

Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğimin :KK43: Kaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....

Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...

Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...

Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...

Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...

O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?

Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorum :KK43: Bu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum... :KK43:

Siz çok hassas bir dönemdesiniz.
Fakat eklemek isterim ki şuanda siz aile içi sevgi ve bağlılığı karıştırıyorsunuz.
Çocuk anneden babadan öte diye bir şey yok.
Hepsini birbiri ile kıyaslama yapmanız yanlış olmuş.
Çünkü hepsinin yeri ayrı ayrı bu hayatta.

Ancak eşinizin tutumu sizi buna teşvik edip yanlış düşündürmüş.
Gerekli ilgi alaka hassasiyeti gösterseydi pek tabi bunları düşünmezdiniz.
 
öncelikle başınız sağolsun, ahirette şefaatçiniz olsun bebişiniz..
kadın bebek rahme düşüntüğünde anne olur, erkekse bebek doğduğunda baba olur. o yüzden çok idrak edememiş olmalı eşiniz. herşey normal seyrinde ilerliyor diye evham yapmamış ve kaybettikten sonra da yapacak birşey yok diyerek çabalalamamış olabilir :( ama bu sizin haklılığınızı değiştirmez.
 
Merhaba arkadaşlar,

Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğimin :KK43: Kaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....

Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...

Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...

Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...

Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...

O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?

Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorum :KK43: Bu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum... :KK43:[/QUOTE

Bunu eşinizle paylaşmadınız mı peki? Ne dedi size... ben çocuğundan çok sizi düşünmemesinin kırgınlığını yaşadığınızı düşündüm okuyunca...
 
Bunu eşinizle paylaşmadınız mı peki? Ne dedi size... ben çocuğundan çok sizi düşünmemesinin kırgınlığını yaşadığınızı düşündüm okuyunca...[/QUOTE]
 
Bunu eşinizle paylaşmadınız mı peki? Ne dedi size... ben çocuğundan çok sizi düşünmemesinin kırgınlığını yaşadığınızı düşündüm okuyunca...
[/QUOTE]

Hayır paylaşmadım. Ben sakin bir şekilde kırıldığım şeyleri anlatmaya başlarım, ama sonra kavgaya dönüşürüz konuşmalarımız. Artık susuyorum, hiç bir şey değişmiyor çünkü...
 
Merhaba arkadaşlar,

Benim derdim şu, eşim için evlatlarımın bile anne babasından sonra gelmesi. Şöyle ki ben ilk bebeğimi 36 haftalık hamileyken kaybettim. Kalbi durdu miniğimin :KK43: Kaybetmeden 4 gün önce hareketlerini hissetmiyorum diye dr.a gitmiştim kontrol zamanım olmamasına rağmen. Dr. NST'ye bağladı, usg ile baktı bir şey yok dedi. Dedim Dr hanım ellerim ayaklarım çok şiş bu normal mi? Normal yaz gebesisin dedi. Peki artık eskisi gibi hareketli değil bebeğim önceden çok hareket ederdi, "Normal büyüdü artık, yeri daraldı." Eşim de yanımdaydı bu olaylarda. Sonra Dr 4 gün sonrasına randevu verdi. Gittik, NST'ye girdik. Kalp atışı alınamadı, USG ile de bakıldı yok kalbi atmıyor miniğimin. Ben tabii hiç beklemiyorum böyle bir şey, beynim durdu, ağlamaktan kendimden geçtim... Normal doğum yapmaya çalıştılar, olmadı. Sezaryen ile aldılar meleğimi....

Bebeğimi kaybettikten sonra ben deli gibi sebep araştırıyorum, nedir neden olmuştur diye... Kendi araştırmalarım ile sebepler buldum ve gerekli testleri yaptırdım. Kan pıhtılaşması çıktı bende. Sonra yine ben kendim iyi bir dr araştırmasına girdim... 3-4 tane dr gezdim en sonunda içime sinen bir Dr buldum. Meğer daha 20.haftada belli imiş bu sorunun bende olduğu ama Dr göz ardı etmiş. Tam 15 gündür bebeğim sıkıntıdaymış, NST sonuçlarına göre. Dr.un beni eve göndermek yerine bebeği alması gerekiyormuş kaybetmeden gittiğim son kontrolde... Ama işte herkes Dr. olamıyor...

Neyse... Burayı şundan anlattım bebeğimi kaybettikten sonra neden oldu savaşını, iyi bir Dr bulma savaşını tek başıma verdim... Çok şükür 5ay sonra tekrar hamile kalıp bir bebeğim daha oldu...

Problem şu ki eşimin ailesine her yıl check up yaptırırız. Bu sene bir kaç problem çıktı onlarda. Eşim işte günlerce Dr aradı, devletteki en iyi Dr.lardan (Prof. falan) randevu aldı gecelerce 12 ye kadar uyumadı randevu alabilmek için ki uykuya da çok düşkündür. Gittiler Dr.un dediği sorun yok, bu yaşta bu değerler çok normal. İnanmadı, özel Dr.lara randevu aldı, hepsi bir şey yok dedi... Ve bu dönemde de eşim aklına geldikçe ağlayıp durdu ya bir şey varsa anne-babamda diye...

Ben bu süreçte kendimi o kadar kötü hissettim ki... Neden diyeceksiniz, şundan... Keşke bu pimpirikliliğini evladına yapsaydı, belki evladım şuan da sağ olurdu... Hadi o zaman yapmadın, kaybettikten sonra sebep bulma savaşında bana destek verseydi. O da araştırsaydı anne-babasının sonuçlarını araştırdığı gibi...

O kadar kırgınım ki... Yüzüne bile bakmak istemiyorum... Hayır sen evladını kaybettin sadece bir kere, kaybettiğin gün göz yaşı döktün. Sonra? Sonra hiç ağladığını bile görmedim. Ama hasta olma ihtimali olan anne-babası için günlerce göz yaşı döktü... Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum bu durumu?

Evlat yaa evlat... Evlat her şeyden öte değil midir? Evlat candan bile öte değil midir?? Çok kırgınım ve en kötüsü de şu evladımı kaybetmemde onu suçluyorum :KK43: Bu duygudan da nasıl kurtulurum hiç bilmiyorum... :KK43:
Haklı olduğunuzu ve bunun altında psikolojik bir sorun yattığını düşünüyorum.Terapiste gidiyorsunuz sanırım sorun çözülür inşallah.Sevda konusu ne oldu bir gelişme var mı?
 
Back
X